ชะนีหนีเที่ยว ： H O C H I M I N H....V I E T N A M

ทุกครั้งที่รู้สึกแบบนี้ ทางเดียวที่จะหายจากความวิกลจริตนี้คือ ไปไกลๆ ....หลังงุ่นง่านอยู่หลายวัน สุดท้ายนอนกดโปรจากมือถือหาตั๋วไปไหนซักที่......และที่นั่นก็คือ โฮจิมินห์ เวียตนามค่ะ

*ครั้งแรกของการเดินทางแบ็คแพ็คไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวคือ เวียตนาม (ฮานอย เว้ ฮอยอัน) เมื่อสมัยสิบกว่าปีก่อน นี่ถือเป็นการกลับไปเหยียบเวียตนามในแบบเดิมอีกครั้ง หลังจากทริป  มกราพาตุ๊ดเที่ยว ...ซาปา เมื่อต้นปี 

สเตปการหนีเที่ยวของชะนี

1.แอบจองตั๋วค่ะ ： ฺBkk-SGN ไปกลับ 2,720 บาท

ในที่นี้ไม่รู้จะไปไหน เอาที่มีราคาโปร

2. แอบจองที่พักค่ะ ：447 บาท/คืน รวม 2 คืน = 1,005 บาท (ราคารวมแวทแล้ว)

รอบนี้ลองใช้บริการ airbnb ดู ตัดสินใจจอง Domino coffee garden ^^ อยู่ District7 ของ HCMC ค่ะ ไกลออกไปจาก CBD ...เลือกที่นี่เพราะมีแมว จบนะ ！

3. แอบหาข้อมูล ： เสิร์ชก่อนขึ้นเครื่องและตามจุดต่างๆที่ไปถึง - - 

4.Budget : 5,000 บาท (ทุกทริปให้เท่านี้ เพราะมีแค่นี้  ฮ่ะๆๆๆๆๆ)

5. หามุขที่เนียนพอจะบอกที่บ้านว่าคุณหายไปทำงาน อันนี้สำคัญ อิอิ

ค่าใช้จ่ายจริงสำหรับทริปนี้คือ 7,000 บาทโดยประมาณค่ะ 

(ตั๋ว 2,720+ที่พัก 1,005+อื่นๆทั้งหมด 3,xxx)

*แลกมา 3ล้าน เหลือ 1 ล้าน VND ถ้วนค่ะ

ทริปการเดินทางซับซ้อนมากค่ะ 

Day 1 : No plan

Day 2 : No plan

Day 3 : No plan ..........  - -''

พูดเลยว่ามีทุกอย่าง ยกเว้นความพร้อม ฮ่ะๆๆๆๆ

ใครจะถามอะไรช่วยเกรงใจแพลนชั้นด้วยค่ะคนห่าไรไปเที่ยวแบบไม่มีไรเลย กำตังค์ไป 5000บาทถ้วน กับตัวป้อมๆของชั้นนี่แหละค่ะ

สาบานได้ว่ามีแค่นี้จริงๆ 555555

เป้แถมจาก Watsons ถุงผ้า cotton on แต่งตัวเหมือนเวลาไปทำงาน ตจว

แท็กซี่ถึงกับถาม ไปจังหวัดไหนครับ? แหะๆ เกือบส่งผิดอาคารแล้วมะ

จากการที่(ไม่)ได้ศึกษามาพบว่า กรุงเทพฯ โฮจิมินห์ มันแค่ชั่วโมงครึ่งๆเอง

พ้นจากอิมฯมา(จนท ดีย์เชียะ แต่พอจะถึงคิวชะนี เปลี่ยนตัวค่าาา ผีหลอก!) ก็กำตังค์ไปแแลกค่ะ ด้วยความโง่ เราก็จะเลือกที่ใกล้สุดก่อน ฮ่ะๆๆๆ คิดว่าไม่น่าต่างกันมาก ได้มาอย่างที่เห็น ชีวิต 3 วันหลังจากนี้จะอยู่ด้วยเงิน 3 ล้านค่ะ.....สวยยยยย 5555

ท่องไว้ว่าชั้นมาสุราษฯมาทำงาน ต้องโทรติดต่อได้ตลอดเวลา ดังนั้น ซื้อซิมค่ะ

จริงๆมีหลายค่ายค่ะ ราคาก็เหมือนๆกัน 9$ (internet only) 10$ (Call & unlimited internet) ทั้ง 2 แบบใช้ได้ 7 วันค่ะ แต่พี่ที่เวียตนามแนะนำว่าให้ใช้ของ Mobifon ...ตามนั้น

ในส่วนของการเดินทางเข้าเมืองน้านนนนนนน เพื่อให้สมเกียรติขอเลือกเป็น ....รถบัสค่ะ - - 

สาย152 ปลายทาง Banh than market : 5000 VND หรือราวๆ 8 บาทเท่านั้น #คุณค่าที่คุณคู่ควร 

ระหว่างนั่งรอรถออกก็คุยกับสองแม่ลูกชาวโฮฯ นางเคยมาเมืองไทย บลาๆๆ แล้วนางก็จ่ายค่ารถเมล์ให้ชะนีด้วย เพราะไม่มีแบ็งค์ย่อย #อัปยศมาก มาบ้านเค้าแล้วยังให้เค้าออกค่ารถเมล์ 8บาทให้ อิผี ！

แถมเค้ายังบอกคนขับไว้ก่อนลงรถด้วยว่าชะนีนี่จะไปลงแถวไหน กราบบบบค่ะ _/l_

เย็นนี้มีนัดกับพี่ที่ทำงานเก่ากินข้าวด้วยกันแล้วค่อยเข้าไปที่พัก 

แต่กว่ารถเมล์จะพาเข้าไปใกล้สถานี Cho nancy แถว D5 ที่ออฟฟิซอยู่ก็ปาไปครึ่งชั่วโมงได้

ลุงแกไล่ลงตรงป้ายรถเมล์ที่ไหนซักแห่งบนดาวโฮจิมินห์นี่แหละค่ะ อย่าถามว่าที่ไหน

ก็แค่เรียก GRAB มารับไปส่งที่ออฟฟิซ แต่ๆๆๆๆ ชั้นถูกเททททททท !!! พุชายหน้าตาดีก็เท ลุงก็เท เทไป3คัน เรียกแล้วรอซักพักก็ถูกกดยกเลิก จนถึงคันที่ 4 ....พูดอังกฤษไม่ค่อยได้ แต่รับไปส่งถึงที่ อยากกราบตีนพี่มาก แต่ชั้นก้มไม่ลงจริงๆพี่ชาย ฮ่ะๆๆๆๆ

 *การเดินทางใน HCMC สะดวกกว่าที่คิด สามารถใช้ GRABcar หรือ GRABbike ซึ่งราคาเป็นมาตรฐานและหาง่าย เรียกปุ๊บมาปั๊บ ดีงามพระรามแปดพระรามเก้า

เมนูบนโต๊ะที่เรียกว่าเป็น Welcome drink จากพี่หน่อย ฮ่ะๆๆ

เรียกว่า บั๋นก๊วน หรือไรก๊วนๆซักอย่างนี่แหละ สั้นๆคือยำปากหม้อญวนค่ะ 

*รสชาติก็เหมือนเอาน้ำจิ้มเปรี้ยวๆหวานๆที่กินกับอาหารทุกอย่างของเวียตนามมาคลุกอ่ะ อร่อยอ่ะ หิวด้วย

 เป้าหมายไม่ได้อยู่ตรงนี้ค่ะ เพราะเราจะไปร้านดังแถวนี้กัน กับเมนู Bahn Xeo (บั๋นแส่ว)

ขอบคุณสำหรับการต้อนรับค่ะ ^^

การมาแถวนี้ทำให้ได้เห็นโบสถ์สีชมพูสวยๆยามค่ำคืนด้วยนะ

คืนนี้ที่ HCMC จะพักที่นี่ค่ะ Domino coffee garden

 ได้ห้องชั้น 2 ใกล้บันไดเลย ห้องดีกว่าที่คิดมากค่ะ สะอาด น่าพัก และ......

เลือกที่นี่เพราะแมวจริงๆ #ทาสแมว

ขณะที่เล่นกับแมวก็พบกันเพื่อนข้างห้องจากเมืองจีน (ญาติอีกแล้ว) ซึ่งมาด้วยเหตุผลเดียวกัน เลยคุยกันถูกคอ และเล่นกับไอ้แสบ 2 ตัวนี่จนดึกดื่นกว่าจะแยกกันไปนอน คืนนี้นึกว่าจะมีแมวมานอนด้วยซะละ ฮ่ะๆๆๆ

ห้องน้ำเป็นห้องน้ำแชร์ อยู่มุมสุดของชั้น แต่สะอาดและเป็นส่วนตัวพอสมควรเพราะทั้งชั้นมีห้องพักแค่ 3ห้อง เท่านั้น

............................................................................................................................................................

DAY 2

เช้าวันแรกของชะนีใน HCMC....... ฝนตกค่าาาา!!!! ห่าาาาาใหญ่ด้วย

ในใจคิด เอาละงัยเมิง พูดเองว่ามาพักผ่อน นั่งๆนอนๆเล่นกะแมวหากาแฟหาหนมกิน สมใจเมิงละบัวเผื่อน (ชื่อใครวะ?) 

แต่ HCMC ยังไม่โหดร้ายกับชะนีจนเกินไป เพราะฝนหยุดค่ะ ฟ้าใสขึ้นมาเชียะ 

ตัดสินใจเตรียมตัวออกไปเดินดูเมืองนี้หน่อย ไหนๆก็มาละ 

ที่นี่เป็นทั้งที่พักและร้านกาแฟ ดังนั้นสะดวก เพียบพร้อม

แต่ที่นี่ไม่รวมอาหารเช้านะคะ โนสนโนแคร์ค่ะ เพราะราคาไม่แพง มื้อนี้แค่ 5หมื่นกว่าเอ๊ง #feelingสวยยยย

เริ่มต้นด้วยการเรียก GRABbike ไปกลางเมือง District1 (23,000 VND)

ได้เวลาสนุกแล้วซี ^^''

มาดูกันว่าวันนี้ชะนีไปเจออะไรในเมืองใหญ่นี้บ้าง

เป็นการเดินแบบไม่ได้มีตรรกะอะไรมาก แค่ถ่ายรูปผังสถานที่สำคัญรอบๆไว้แล้วเดินตาม ไม่รู้ก็ถามไปเรื่อง แคร์มั้ยถ้าจะหลงและเดินกลับไปกลับมาบ้าง โนววววจ้า

เดินไปคุยกับตัวเองไปเรื่อยๆ เมื่อยและหิวแบบกินควายได้ทั้งตัว 

เลยเลือกมา 1 ร้าน จากคำแนะนำของเพื่อนใหม่ชาวเวียตนาม (ซึ่งไม่รู้มาถูกร้านมั้ย ฮ่ะๆๆๆ)

เลือกกินอะไรที่ไม่เคยสั่งบ้าง อยากลอง เลยเลือกเป็นอะไรเบาๆเช่น....... หมูหัน ฮ่ะๆๆๆๆๆ

จานนี้ราวๆ 400กว่าบาท ไม่รู้แพงมั้ย แต่ส่วนตัวคิดว่าถูกมากเพราะมันใหญ่มวากกกก กินไปได้ไม่กี่ชิ้นหรอก ไม่ไหว มันใหม่มันเก่า(ในตัว) ผสมกันนัวเนีย ฮ่ะๆๆๆ

กะจะไปหากาแฟล้างปาก แต่ก็คิดว่ามันเหมือนยังขาดอะไรไป.....ระหว่างทางไปร้านกาแฟ

ชะนีอ้วนขาดกาแฟค่ะ มีความปวดหัวปวดตา(จริงๆแก่) 

มาค่ะ ตามคำแนะนำของชาวบ้านที่เค้ามากัน  M2C coffee (Modern meets coffee)

ว่าแต่มุมซ้ายนี่ หน้าตาประมาณว่า ฮัลโหล๊ววววว อะไรคะชะนีอ้วน 555555

เอาจริงๆร้านนี้ชั้นบนอึมครึมเหมาะกับการนอนมาก ก็เลยนอน ฮึ! 

อีกมุมที่น่าสนใจสำหรับการมานั่งชิล จิบกาแฟเวียตนาม (ไม่ใช่ตอนนี้ โอเคนะ) ตรงแยกถนนหน้าตึก Vincom ซึงเป็นที่ช็อปปิ้งที่พร้อมจะทำเราล้มละลายได้เลย

เลี้ยวซ้ายจากแยกนี้ไปก็จะเห็นโบสถ์ Notre-dame Cathedal อยู่ไกลๆ

มีป้ายบอกว่าจะมีงาน NO TOUR ทุกคนโดนห้ามเข้าค่ะ

ด้านข้างของโบสถ์เป็นไปรษณีย์

พอค่ำ รอบๆโบสถ์เองก็จะมีพ่อค้าแม่ค้ามาขายของเต้มมมไปหมด หนุ่มสาวก็นั่งพูดคุยกัน 

ส่วนชะนีที่เดินมาแล้วเกือบ10,000 ก้าว ได้แต่เพียงมอง กะว่าจะไปเดินดูบรรยากาศยามค่ำคืนของ HCMC ก่อนค่อยกลับไปพัก

ลุงโฮฯกำลังทำการปิดปรับปรุง ดังนั้นได้แค่มองจากไกลๆค่ะ

ถึงตอนนี้พี่ยังไม่หิวเลยฮะ ปกติต้องหาอะไรกินละ แต่นี่มื้อเที่ยวตอนบ่ายแก่ๆยังคงอยู่ที่คอหอย ดังนั้นเดินไปไม่ต้องเกรงใจขาเขอและหลังที่เพิ่งกายภาพมาค่ะ - -''

ที่นี่เจริญมากจริงๆ....... ที่ไหนมีตุ๊ดที่นั่นมีความเจริญ 55555 #มาตรวัดความเจริญ

 ลานกิจกรรมชุมชนก็มีงานมหรสพ แต่ประชันกันหลายวงมาก ชะนีมีความรอนาน เมื่อย ขอหาที่นั่งก่อน มองไปเห้นตึกมีไฟวิบวับ เต็มไปด้วยคาเฟ่ ซึ่งไม่เคยมีในสารระบบของชะนีมาก่อนว่าที่นี่มันคืออะไร แต่เอาเหอะน่านั่ง และ กุเมื่อยมากค่ะ

กว่าจะหาซอกที่จะขึ้นไปตึกมันก็จะงงๆหน่อย  แถมต้องจ่ายค่าใช้ลิฟท์ด้วยคนละ 5000 หรือ 6000 นี่แหละ ชะนีผู้ไม่รู้ (และเปลี้ยมาก) ก็จ่ายค่ะ และต้องสุ่มด้วยว่าจะไปร้านที่ชั้นไหน ดีที่ลองส่องๆมาจากข้างล่างแล้ว คืนนี้เลยเลือกนั่งแบบที่ระเบียงสวยๆ ไฟสว่างๆอย่าง Saigon Oi Cafe 

เสาวรสซักแก้วแก้กระหาย คลายร้อน รีเฟรชได้ดี แฮปปี้ ณ จุดนี้ บรรยากาศแห่งความผ่อนคลายจริงๆ

ลงมาข้างล่างตอนมหรสพเริ่มบ้างแล้ว บางวงก็ตีกลองโชว์ ร้องเพลงโชว์ ทั้งสากลและเวียตนาม แนวๆลูกทุ่งบ้านเรา ผมนี่อยากจะ Backverse หน้าฮ่านเลย 55555555

ร้านแถวนี้ดีย์อ่ะ ว่าาาามะ อิอิ

ได้เวลากลับไปพักขาแล้วค่ะคุณขาาาาาาา

หา GRABbike รัวๆ แบบไม่ต้องกดแอปเลย เพราะอยู่แถวนั้นหลายยยคัน ซึ่งเค้าใส่เสื้อใส่หมวก GRAB ชัดเจน คืนนี้จากไปพร้อมนาฬิกาที่ข้อมือแจ้งว่า เมิงได้เดินมา 13000 กว่าก้าวแล้วค่ะชะนี นี่สูงสุดในชีวิตเมิงแล้ว จงดีใจและกลับไปเยียวยาร่างเมิงซะ เอเมน ！- -''

กลับมาเจอเจ้านี่นอนมีความสุขมาก และตามขึ้นมาเล่นที่ห้องกับน้องๆอีกสอง ฮ่ะๆๆๆ พินาศไปค่ะร่มกุ

คืนนี้เจอเพื่อนใหม่ข้างห้อง เป็นน้องจากผู้หญิงคนนึงเซี่ยงไฮ้ นางก็ชอบแมว เลยมานั่งเล่นกับแมว ถ่ายรูปเล่นกันจนดึก นางเองมีเวลาเที่ยวจริงๆแค่วันเดียว เพราะหมดเวลาไปกับการต่อเครื่อง แต่ก้ไม่ได้มีแพลนว่าจะไปเที่ยวไหนบ้าง (คุ้นมั้ยคะคุณ แหะๆ) นางชวนว่าพรุ่งนี้เช้าตื่นไปถ่ายรูปแมวกัน

............................................................................................................................................................

DAY 3

เช้าวันสุดท้ายของชะนีเลยชวนน้องว่า งั้นไปเดินเล่นในเมืองด้วยกันมั้ยล่ะ เพราะเมื่อวานเจอฝนไป หายไปซะครึ่งวันละ แถมอากาศวันนี้ดีด้วย นางก็โอเค สรุปเลยเรียก Grabbike ไปในเมือง ละแวกเดิม พี่เพิ่มเติมคืออากาศดี๊ดี แต่ก้ร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนชะนีแทบละลาย

ปรากฎว่า วันนี้เค้ามีพิธีอะไรซักอย่าง เดาว่า มิซซา (ชะนีผู้มาจากชุมชุนคาทอลิคที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย แต่ไม่ใช่คริสต์ แหะๆ )เดินเนียนๆเข้าไปในโบสถ์กับเค้าได้ด้วย แต่บางคน รปภ ก็ไม่ให้เข้า แปลว่าไร?

เข้าเมืองตาหลิ่วอ่ะเนาะ ก็สงบๆอยู่หลังสุดกับ Lucie ร้องเพลง กล่าวนั่นนี่ตามหมด จนพิธีเสร็จ

สภาพ Lucie นางชอบถ่ายรูปและถ่ายให้ตลอด (สภาพชะนีไทยไม่ได้น่าถ่ายรูปเลยค่ะ)

นางชวนมาอีตึกๆที่เมื่อคืนมานั่ง เพราะมีคนจีนมาเที่ยวแล้วมีรีวิวไว้ ก็ดีนะ จะได้ดูร้านอื่นๆบ้าง

เอาไว้วันหลังมารีวิวร้านรวงในตึกนี้บ้าง

วันนี้เราเลือกเดินขึ้นทีละชั้นเพื่อดูไปเรื่อยๆ จนมาจบลงที่ร้านที่มี รูปแมวววว ฮ่ะๆๆๆๆ

เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะคุณตำรวจ ！！！！

กินหนมกินกาแฟแล้วก็ไปหาที่ซื้อของฝากเล็กๆน้อยๆดีกว่า เพื่อนคนเวียตนามบอกว่าอยู่ใกล้ๆ

แต่ระหว่างทางก็มีแว็บบ้าง

Lucie ชวนไป Fine Arts musium ต่อ เอาวะ ไหนๆก็เดินละ เอาให้สุดค่ะคุณ

เดินซะสาาาาแก่ใจทั้ง 3 ชั้นแล้วก็ลากสังขารณ์กันลงมานั่งที่ร้านกาแฟข้างล่างค่ะ เพราะเหนื่อยและร้อนอบอ้าวมาก 

เหงื่อตกกีบมากค่ะคุณขาาาา เดินลัดเลาะมาแล้วเดินดูงานศิลปะต่อ ชะนีถึงกับ ....นั่งหลับบบบ - -''

แต่ชีวิตไม่ได้จบแต่นั้น เราแยกกันเพราะ Lucie มีนัดกินข้าวกับเพื่อนที่เจอบนเครื่อง ส่วนชะนี นัดผู้ไว้ค่ะ (ค่ะ สวยยยย) บอกไว้ว่าถ้ามาจะแวะไปเยี่ยม

พูดเรียกเรทติ้งไปงั้น เอาจริงๆคือรู้จักเพราะเป็นน้องชายของ Host ที่ Domino coffee garden ซึ่งจริงๆเค้ามีที่พักอยู่ 5 สาขา ส่วนสาขาที่ เจมส์อยู่คือ D1 ซึ่งชะนีเดินลัดป่า ข้ามทุ่งมาไกลมากจากที่ Fine arts musium (ใช้มาตรไรวัดที่บอกว่าเดินมาได้ ใกล้ๆ - -'')

เครื่องดื่มที่เห็นมันควรจะเรียกว่าส้มไรไม่รู้ เค้าเรียกอะไร ก๊วตๆนี่แหละ แต่ชื่นใจดี เปรี้ยวๆหวานๆ Fresh มากค่ะคุณขาาา หลังจากเดินมาพันลี้ (นึกภาพตาม)

นางถามว่าชะนีนี่เป็นเวียตนามไปเกิดเมืองไทยหรือมีเชื้อสายญวณมั้ย? - -

เวลาพูดภาษาอังกฤษไม่เหมือนคนไทยพูด (ตกลงคือดีไม่ดี? 5555)

ภารกิจสุดท้ายคือกลับไปเอากระเป๋าที่ฝากไว้แล้วแว๊นไปสนามบิน 

ไปแล้วน๊าเด็กๆ ไว้มาเล่นด้วยใหม่น๊าาาา

มื้อค่ำที่สนามบิน คาดหวังว่าจะมี Bun cha แต่ไมีมีจ้าาา อาหารทางใต้นี่ต้องเฝอ เลยได้กิน เฝอไซ่ง่อน แทน แอบผิดหวังที่ไม่ได้กินที่อยาก แต่เฝอร้านนี้รสชาติพึ่งพาได้ Bigbowl

กลับบ้านอย่างสะบักสะบอม สูญเสียช่วงล่างไปโดยสิ้นเชิง แต่ต้องทำหน้าตาลั้นลา ประหนึ่งเสร็จงานแล้วกลับมาบ้านด้วยความชื่นมืน (เหรอออออ)

มีคนมารอรับที่ล็อบบี้ด้วย ฮ่ะๆๆๆๆ

เจอกันใหม่น๊า โฮจิมินห์ Muah !!!! 

"ชะนีหนีเที่ยว" #ทริปเดินเกินหมื่นก้าว

Create Date : 23 ตุลาคม 2560 Last Update : 23 ตุลาคม 2560 16:42:50 น. Counter : 1303 Pageviews.		0 comments
Share Tweet

	กงสุลใหญ่สมใจ ตะเภาพงษ์“ร่วมฉลองสงกรานต์ปีใหม่ไทยในไทม์สแควร์” newyorknurse (17 เม.ย. 2567 02:18:24 น.)		พาเที่ยววัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร ขอพรวัดเก่าใจกลางเมืองรับปีใหม่ไทย นายแว่นขยันเที่ยว (15 เม.ย. 2567 13:57:04 น.)
	วัดพระธาตุเสด็จ อำเภอเมือง ลำปาง tuk-tuk@korat (14 เม.ย. 2567 13:54:44 น.)		ซ้งเย็นตาโฟ ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา พุทธมณฑลสาย 1 แมวเซาผู้น่าสงสาร (11 เม.ย. 2567 10:45:53 น.)