หิ่งห้อย  นิทานหิ่งห้อย - เฉลียง อัพบล็อคคราวนี้ด้วยอารมณ์สุนทรีย์สุด ก็เพราะเจ้าแมลงตัวจ้อยที่เปล่งแสงในตัวได้นี่แหละ แต่มีหวังโดนแซวว่าเชยแหลก (สำนวนนี้ยังใช้อยู่ไหมเนี่ย) เพราะใคร ๆ ก็คงเคยเห็นหิ่งห้อยตัวเป็น ๆ กันแล้วมั้ง วันๆก็ก้มหน้าก้มตาทำแต่งานไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหน รู้จักหิ่งห้อยก็แต่ในหนังสือ เพิ่งได้เห็นจะ ๆ ก็ตอนไปเที่ยวอัมพวาเมื่อวันอาทิตย์นี้เอง ได้พักในเรือที่เอามาปรับเป็นบ้านพักสุดเก๋ รอบบริเวณมีแต่ต้นไม้ ต้นไม้ แล้วก็ต้นไม้ มองแล้วชุ่มตาสบายใจเป็นที่สุด พอตกกลางคืนก็ได้ล่องเรือดูหิ่งห้อย ดูเหมือนไฟกะพริบดวงเล็กละเอียดที่เปล่งแสงนวลจับตา ถึงแสงจะริบหรี่ แต่ตรงที่คนเรือจอดให้ดูหิ่งห้อยไม่ค่อยมีแสงจากบ้านริมน้ำเท่าไหร่ ก็เลยเห็นได้ค่อนข้างชัด ไม่มีรูปให้ดูเพราะถ่ายไม่ติด เลยแปะรูปหิ่งห้อยที่หามาจากเนทแทน เลือกไปเลือกมาชอบรูปการ์ตูนมากกว่ารูปถ่าย  ได้เห็นหิ่งห้อยแล้วก็นึกถึงนิยายเรื่อง "คู่กรรม" ของป้าอี๊ด และบทกวี "หิ่งห้อย" ของท่านระพินทรนาถ เลยไปค้นหนังสือมาเปิดอ่านอีกรอบ เป็นฉบับแปลโดยคุณประคิณ ชุมสาย ณ อยุธยา และ อาจารย์ระวี ภาวิไล สองท่านถอดความเป็นภาษาไทยได้ไพเราะมากพอๆกับต้นฉบับเลย บทที่เป็นภาษาปะกิตยาวมาก ตัดตอนมาแค่สี่บทแรกที่มีคำแปลพิมพ์ไว้ที่ปกหลังของหนังสือแปล Specks of living light twinkling in the dark. he voice of wayside pansies, that do not attract the careless glance, murmurs in these desultory lines. In the drowsy dark caves of the mind dreams build their nest with fragments dropped from day's caravan. Spring scatters the petals of flowers that are not for the fruits of the future, but for the moment's whim." "ความเพ้อฝันแห่งข้า คือ หิ่งห้อย จุดสว่างทรงชีวิต ระยิบในอนธการ ความคิดข้า ดั่งประกายเพลิง เหินล่วงไปบนความไม่คาดฝัน พร้อมด้วยเสียงสรวลหนึ่งเดียว พฤกษาจ้องเงางามแห่งตนด้วยหลงรัก เงาซึ่งตนมิมีวันคว้าได้ทัน บรรณาการแห่งข้า ขลาดเกินกว่าจะเรียกร้อง ให้เธอรำลึกถึง เพราะเหตุนี้ เธอจึงอาจจะจดจำมันได้ จิตแห่งข้าผวาตื่น เมื่อแสงหนึ่งวาบขึ้นมา บนกระแสแห่งความคิด ดั่งสายธารที่เริ่มหลั่ง เมื่อจู่ๆก็กระทบจุดรินไหลในใจตน ซึ่งมิเคยเกิดซ้ำเป็นครั้งสอง" “ท้องฟ้าภายนอกค่อนข้างสลัวเพราะเป็นเวลาข้างขึ้น ลำพูต้นใหญ่ริมน้ำส่องประกายระยิบระยับพราวด้วยแสงหิ่งห้อย ทำให้อดระลึกถึงผู้ที่จากไปไม่ได้” (หน้า๑oo เล่ม๑) “ต้นลำพูใหญ่ริมน้ำแผ่กิ่งก้านสาขาร่มครึ้มทั่ว ทำให้ทั่วบริเวณมืดสนิท มีแต่แสงหิ่งห้อยแพรวพราวราวกับประดับด้วยเกล็ดเพ็ชร ลมเย็น ๆ ที่กระโชกมาเป็นครั้งคราวทำให้แสงวูบวาบ ๆ พรูแตกกระจายเป็นสาย ครั้นแล้วก็กลับวนเวียนรวมกันเป็นกลุ่มเช่นเดิม หญิงสาวร่างเล็กแบบบางยืนกอดอกพิงโคนไม้อยู่นิ่ง นาน ผมยาวสยายปลิวไสวใบหน้าแหงนเงยเล็กน้อยมองดูคล้ายรูปปั้น ตูข้าไซร้โศกบ่สูญ พฤกษาอย่าช่วยพูน จงตัดโศกวิโยคใจ อโศกเหมาะสมญา ตัดโศกาดูรพิไร จงตอบให้ชอบใจ ตัดโศกใหญ่ให้สักที" (หน้า๓๒ เล่ม๒) “สายลมที่พัดกระโชกมาแรงจัด จนทำให้หิ่งห้อยหมู่ใหญ่เกาะอยู่บนกิ่งไม้เหนือศีรษะหญิงสาว แตกพรูลงมาเกาะเส้นผมทำให้เกิดประกายระยิบระยับ” (หน้า๑๓๒ เล่ม๒) แสงหิ่งห้อยที่เกาะต้นลำพูเป็นประกายพร่างพราว ส่องประกายระยับราวกับจะร้องทวนความหลังเก่า ๆ ...เดือนเดินแดนดินนิลพราย เดือนฉายเวหาสปราศนิล... ป่านนี้ ‘เขา’ ผู้นั้นจะอยู่ที่ใดหนอ จะแหงนหน้าขึ้นสู่ฟากฟ้าเพื่อมองหา ‘นิลพราย’ คู่นั้นบ้างหรือเปล่า ‘นิลพราย’ ซึ่งบัดนี้ ‘เขาอื่น’ ได้ไปกำไว้ในอุ้งมืออย่างมีชัย!” (หน้า๒๔๓ เล่ม๒) “หิ่งห้อยหลายตัวบินผ่านมาเป็นกลุ่ม แสงสว่างเรือง ๆ สว่างวาบเป็นระยะ...เธอเองก็คงไม่ผิดกับหิ่งห้อยในนิยายโบราณนั่น ที่จะต้องวิ่งตามผู้เป็นที่รักไปอย่างเดียวดาย...” (หน้า๔๘๑ เล่ม๒)  ถึงเธอ หิ่งห้อย จะอยู่ไกลแค่ไหน หากใจหวัง แค่เพียงครั้งได้กลับมารับขวัญ แม้พบพานเพื่อนใหม่ในแห่งนั้น ก็อย่ากั้นกีดปิด มิตรแห่งเรา บางโอกาสที่ห่างไป ไม่มีเพื่อน จงติดเตือน ใจตรง จงอย่าเหงา แม้ตัวตน มิติดสอย คอยบรรเทา ก็ฝากเงา แทนเราไว้ ในทุกยาม มิต้องทวง มิตรภาพ เพราะทราบซึ้ง ว่ามิตรหนึ่ง พึงใจ ไม่ต้องถาม อดีตที่ ร่วมจด นั้นงดงาม บันทึกความ หมายดีดี มีต่อกัน อย่าบอกนะว่าใจเธอจะเผลอไผล อยากรู้ไหม ความนัย ของใจฉัน เธอจากไกล วันใด เหมือนไร้จันทร์ คืนวันนั้น จะวังเวง เหมือนเพลงครวญ แม้มากมาย มองเมียง เพียงค่าน้อย ดังหิ่งห้อย ล่องลอย คอยลมหวล ริบหรี่เรือง ชานประเทือง สีเหลืองนวล เธอก็ชวน ให้คำนึง ถึงทุกคราว สำหรับฉัน หิ่งห้อย เจ้าลอยฟ้า สว่างกว่า บุหลัน ในวันหนาว ระยิบรับ ระยับ กลาง น้ำค้างพราว สว่างราว โคมสว่าง กลางห้องใจ (ม้าก้านกล้วย) แม้หิ่งห้อยน้อยแสงอย่าแคลงจิต แค่เพียงนิดหนึ่งเดียวเฉลียวรู้ กำเนิดแสงสร้างเองให้เพ่งดู ส่วนจันทร์อยู่อย่างแย้งเพียงแสงยืม (แสงต่างกัน) แม้หิ่งห้อยด้อยแสงแข่งบุหลัน แต่คราวันฟ้าดับลับจันทร์ฉาย ส่องแวววามงามยิ่งดูพริ้งพราย ดั่งประกายความฝันฉันและเธอ (บินเดี่ยวหมื่นลี้) เจ้าหิ่งห้อยพร้อยแสงแข่งเดือนดาว กระพริบพราวกิ่งลำภูเคียงคู่ฝัน คราเดือนดับกลับงามยามไร้จันทร์ รักไกลกันยังพึ่งพิงหิ่งห้อยงาม...... กระพริบของแสงหิ่งห้อย คงเหมือนกับความรักที่มีทั้งมัวหม่นและสว่างพราว... (ฤกษ์ ชัยพฤกษ์) หิ่งห้อย ๑. ดับดวงดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า แสวงหาความหยิ่งแสงหิ่งห้อย จากดินดูสู่ฟ้า-ดาวพร่าพร้อย กับสัตว์น้อยด้อยแรง...แสงพอทาน ๒. แล้วฉันเลือกเป็นหิ่งห้อย แทนดาวลอยสูงศักดิ์อัครฐาน จึงมีปีก มีความหวัง อหังการ มีสิทธิผ่านมุมอับอันลับดาว เบาปีกบาง บินไป บินไป เผาไหม้ใจช่วงในห้วงหาว เผชิญพายุบ้างบางคราว ร้อนหนาว เข้าถึงโลกแท้จริง ๓ ไม่มีดาวดวงสุดท้ายที่ปลายฟ้า บางครั้งฉันอ่อนล้า เหนื่อยนิ่ง ในมุมมืดหม่นมอดถูกทอดทิ้ง ฉันอยากมีค่ายิ่ง ณ ที่นั้น (ตะวันใหม่) บทนี้พอกลับจากเที่ยวก็อ่านเจอในจุดประกายวรรณกรรม พริบพร้อยใช่ด้อยค่า หิ่งห้อยต้วกระจิริด ไม่สูงเด่นเช่นแสงดาวบนฟ้า ไม่งดงามดั่งวาวแสงเพ็ชรบนนิ้วนาง น้อยนิดและริบหรี่ แต่เพียงเท่านี้ก็มากพอแล้ว สำหรับ...คนหลงทาง (จักษณ์ จันทร)  ถ้าเป็นเพลงก็ต้องนึกถึง "นิทานหิ่งห้อย" เป็นเพลงที่ชอบที่สุดของวงเฉลียง แต่งคำร้อง ทำนองโดย คุณประภาส ชลศรานนท์ เด็กน้อยได้ยินเรื่องราวกล่าวขานมานาน ว่าใครได้จับหิ่งห้อยมาเก็บเอาไว้ใต้หมอน นอนคืนนั้นจะฝันดี จะฝันเห็นดวงดาวมากมาย ฝันเห็นเจ้าชายเจ้าหญิง ฝันแสนสวยงาม เด็กน้อยนั่งตักคุณยายไถ่ถามความจริง ยายยิ้มกินหมากหนึ่งคำไม่ตอบอะไรส่ายหัว ใจเด็กน้อยอยากเห็นจริง อยากเห็นดวงดาวมากมาย อยากเห็นเจ้าชายเจ้าหญิง ฝันแสนสวยงาม หิ่งห้อยนับร้อยนับพัน ส่งแสงระยิบระยับกัน สว่างไสวไปทั้งต้นลำพู เด็กน้อยแอบออกมา ไล่คว้าแสงน้อยมาดู ใส่ไว้ในกล่องงามหรู ซ่อนไว้ใต้หมอนแล้วนอนคอยฝันดี ตื่นเช้าพอได้ลืมตามองเห็นคุณยาย มาแกล้งถามว่าเจอะอะไรสนุกแค่ไหนที่ฝัน ใจเด็กน้อยจึงทบทวน ไม่ฝันเห็นอะไรมากมาย รีบค้นเร็วไวใต้หมอนเปิดฝานั้นดู หิ่งห้อยในกล่องตอนนี้เหมือนหนอนตัวหนึ่ง ไม่สวยดั่งซึ่งตอนอยู่ใต้ต้นลำพูส่องแสง ยายจึงยิ้มแล้วสอนตาม จะมองเห็นความงามที่จริง อย่าขังความจริงที่เห็น อย่าขังความงาม หิ่งห้อยนับร้อยนับพัน ส่งแสงระยิบระยับกัน สว่างไสวไปทั้งต้นลำพูเด็กน้อยถือกล่องออกมา เปิดฝาแล้วแง้มมองดู หนอนน้อยในกล่องงามหรูก็เปล่งแสงสดใสแล้วบินไปรวมกัน เด็กน้อยนอนหลับสบายอมยิ้มละไม ใต้หมอนไม่มีกล่องอะไร ไม่มีสิ่งใด ๆ ถุกขัง นอนคืนนั้นจึงฝันดี ฝันเห็นดวงดาวมากมาย ฝันเห็นเจ้าชายเจ้าหญิง ฝันแสนสวยงาม (ภาพประกอบรูปแรกชื่อ "Fireflies" วาดโดย Paco Young ส่วนอีกสองรูปมาจากการ์ตูนเรื่อง "Grave of the Fireflies")
ชอบเพลงหิ่งห้อยของเฉลียง เพราะดีเหมือนกันครับ
 โดย: คนรักน้ำมัน (คนรักน้ำมัน
 ) วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:19:24:14 น.อ่ะฮึ้ย ศิลปะ สุนทรีย์ สุดๆๆ อ่ะ เดี๋ยวขอไปหากระไดมาปีนดูก่อน
 โดย: LEE (lyfah
) วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:19:34:48 น.  ตอนเด็กๆชอบจับหิ่งห้อยมาไว้ในอุ้งมือค่ะ โดยไม่รู้ว่ามันบาปแต่มองว่ามันสวย แต่จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้ไปนั่งเรือดูหิ่งห้อยที่แม่กลองเลย และก็ไม่เคยเห็นหิ่งห้อยมาเป็นสิบปีแล้ว  โดย: PANDIN
วันที่: 10 สิงหาคม 2549 เวลา:19:49:47 น.สวัสดีค่าคุณ haiku วันนี้ล็อกอินมาขอ add บล็อกค่ะ
 คิดจะ add บล็อกคุณ haiku มานานแล้ว เพราะเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าเรื่องที่คุยมันใช่ (ย้อนยุคถูกใจ กรั่กๆๆๆ) แต่ขี้เกียจล็อกอิน แหะๆ โดย: วีวี่ (vee vee'
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:1:14:45 น.อ้าวคุณนาย อัพแล้วหาย อัพแล้วหาย มาคุยกันโหน่ย
 โดย: LEE (lyfah
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:19:27:56 น.คนรักน้ำมัน...ขอบคุณที่แวะมานะคะ
 ตามเป็นแฟนเพลงของคุณจุ้ยหลังจากฟังเพลงนี้แหละค่ะลี...มาแล้วๆ หล่อนประชดฉันเหรอยะ  แหม แค่อารมณ์ดีเพราะได้เห็นหิ่งห้อยแค่นั้นแหละ สภาพน้ำที่แม่กลองค่อนข้างดีมั่กไม่งั้นคงไม่มีหิ่งห้อยให้เห็น ได้ไปตลาดน้ำด้วยนะ ไปเจอรูปในเวบเลยแปะให้ดู ตอนที่ไปคนเยอะมาก บรรยากาศเหมือนในรูปเลย มีร้านค้าที่แต่งร้านน่ารักๆอยู่หลายร้าน ร้านนี้ตั้งชื่อได้เก๋ดี  PANDIN...จับมาดูเฉยๆคงไม่บาปมั้ง(ถ้ามันไม่ตายคามือ) ถ้าพันดินมีโอกาสก็ไปล่องเรือดูหิ่งห้อยนะแล้วจะชอบเหมือนเรา พูดแล้วก็นึกถึงหนังเกาหลีเรื่องThe Classicอ่ะ ชอบฉากจับหิ่งห้อย ทั้งรุ่นพ่อรุ่นลูกมีฉากนี้ทั้งคู่เลย วีวี่...ดีใจที่แวะมานะคะ ไปคุยที่บล็อคโจเห็นชื่อแต่ไม่แน่ใจ ล็อคอินเข้ามาจะได้แอดบล็อคไว้ซะเลย เห็นคำขวัญบล็อคก็คงรู้แล้วว่าเรื่องที่คุยส่วนใหญ่จะมีแต่เรื่องก่าวๆค่า ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความช่วยเหลือเรื่องแปะเพลงนะคะ โดย: haiku
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:19:41:17 น.ถึงวีวี่อีกรอบ...เราแวะไปที่บล็อคแต่โพสข้อความไม่ได้ค่ะ
โดย: haiku
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:19:46:27 น.ฮึ้ย ที่อยู่ของจิตใจ ชื่อร้านเหรอนั่น เก๋มากๆๆ ชอบ
 โดย: LEE (lyfah
) วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:19:55:08 น.ขอแจมๆ
เราชอบการ์ตูน "สุสานหิ่งห้อย" ของค่ายจิบริมาก เลยชอบภาพที่นำมาอ่ะ อ่านแล้วชอบถ้อยคำด้วย นี่หร่อนนำเสนออะไรดีๆ มีสาระจิงนะ  อิจฉาป่าวริษยา<<<จะงอนถึงไหน เพื่ออะไรวะเนี่ย เฮ้ย โดย: โจเซฟิน
วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:21:52:48 น.พอดีไปลำตะคองมาเมื่อวันก่อนเลยเอามาฝากครับ ขอให้คุณแม่มีความสุขและให้ความสุขกับคุณแม่มากๆนะครับ
 โดย: คนรักน้ำมัน
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:11:49:30 น.สุสานหิ่งห้อยเศร้า..เค้าไม่ค่อยชอบอ่ะ..
ไปไหนมาคุณ haiku สวยจัง โดย: ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:12:08:43 น.ชอบรูปดอกมะลิของลุงกล้วยที่แปะไว้ที่บล็อคคุณคนรักน้ำมัน เลยขออนุญาตเอามาประดับบล็อคอวยพรวันแม่ให้ทุกท่านที่แวะมานะคะ
 ลี...อืม ชอบชื่อเหมือนกัน แล้วก็ชอบบรรยากาศร้านด้วย ดูโบราณๆ อบอุ่นดี อีกร้านที่แวะเป็นร้านขายเสื้อกะกระเป๋า แต่งร้านได้น่ารักเหมือนกัน แถมยังให้ลูกค้าขึ้นไปชมวิวที่ชั้นสองได้ด้วย ไม่มีรูปให้ดูเหมียนเดิม  ALLSTORY...  ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ แวะไปที่บล็อคแล้วได้ความรู้ดีจัง ได้รู้ที่มาของคำว่า "แสงอรุณ" ด้วย เราประทับใจครูท่านนี้มาก(ทั้งที่ไม่ได้เป็นลูกศิษย)ชอบข้อเขียนของท่านอ่ะค่ะ ไว้จะแวะไปอ่านอีกเรื่อยๆค่ะโจ...ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันแม่จ้า ฉันยังไม่เคยดูการ์ตูนเรื่องนี้อ่ะ แต่เห็นลายเส้นกะการลงสีแล้วชอบมาก เมื่อก่อนฉันก็เป็นสาวกการ์ตูนเหมือนกันน้า แต่พอโตแล้วรู้สึกว่าอ่านไม่สนุกอย่างเก่าเลยเลิกไป ไม่ค่อยได้ดูด้วย มีก็แต่เรื่องอิคิวซังนี่แหละที่มากี่รอบๆก็ยังตามดู อ้อ อีกเรื่องที่ติดใจ เป็นการ์ตูนตอนต้น-ท้ายเรื่องของหนังเกาหลีWanee and Junah วาดได้สวยมั่กๆ สู้ฝรั่งได้สบาย การ์ตูนที่ฉันดูก็อย่างเรื่องแคนดี้จอมแก่นงี้ หน้ากากเสืองี้(หล่อนทันดูมั้ยล่ะ) เรื่องหลังนี่ชอบที่สุด ถึงเนื้อเรื่องจะวนเวียนอยู่กับความรุนแรงแต่ก็มีดราม่าหนักๆแทรกอยู่ด้วยตลอด เพลงเรื่องนี้ก็เพราะทุกเพลง โดยเฉพาะเพลงช้าๆตอนท้ายเรื่อง ฟังแล้วเศร้าซ้าาาาา หนังสือการ์ตูนก็ซื้ออ่านแต่ไม่เยอะ เรื่องอื่นขายทิ้งหมดมีเรื่องเดียวที่ยังเก็บไว้อย่างดีคือเรื่อง "ไออิ มาโกโต้" เวอร์ชั่นที่ยังพิมพ์เป็นเล่มบางๆขนาดเท่าสมุด ราคาห้าบาทเอง ลายเส้นสวยดี แปะรูปโชว์ให้ดู     คนรักน้ำมัน...ขอบคุณที่เอารูปมาฝากนะคะ สีท้องฟ้าสวยจัง ลูกชิด(ฉันชอบกินมากเลยอ่ะ)...ไปแม่กลองมาจ๊ะ กลับมาแล้วก็ยังติดใจจนต้องมาเขียนบล็อคนี้แหละ โดย: haiku
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:20:28:53 น. การ์ตูนรุ่นไหนฟะเนี่ย น่ากัวจัง เราชอบ สุสานหิ่งห้อย เพราะเป็นการ์ตูนค่ายจิบริอ่ะ ตั้งแต่ Spirited Away, Kiki's Delivery Service,Princess Mononoke ส่วน Crave of the Fireflies (สุสานหิ่งห้อย) เราว่าเศร้าก็จริงแต่ชอบภาพอ่ะสวยมากๆ รัดทดแต่สวยงาม  โดย: โจเซฟิน
วันที่: 12 สิงหาคม 2549 เวลา:23:42:42 น.ดอกกุหลาบจากบ้านสวนหมาก 2 มาฝากจ๊า
สวยมากกกกกกกๆ เห็นแล้วคิดถึงเพื่อนๆทุกคนเลย  โดย: Tinglish
วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:12:59:46 น.เป็นบทความที่สวยมากเลยครับ เพราะผมก็ชอบหิ้งห้อยเหมือนกัน แต่สำหรับสุสานหิ้งห้อยนี่ดูแล้วเศร้ามากเลยครับ คุณ Haiku สบายดีไหมครับ ? ธุรกิจที่บ้านเป็นอย่างไร ขอฝากความระลึกถึงเสมอ
 โดย: Johann sebastian Bach
 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:17:20:22 น.เดี๋ยวนี้หิ่งห้อยหาดูใน กทม ไม่ได้แล้วอ่ะครับ
โดย: AllSTORY
วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:17:53:16 น.โปรดลบข้อความข้างบนนั้นทีเถอะค่ะ...สะกดคำว่า "คุณแม่" เป็น "ไม่" เสียนี่.....
โดย: Tinglish
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:6:33:01 น.โจ
การ์ตูนรุ่นฉันตอนเด็กๆนี่แหละ เป็นการ์ตูนผู้ชายก็เลยดูเข้มขลังไปหน่อย แต่ชอบเนื้อเรื่องอ่ะ ตอนโน้นที่อ่านรู้สึกว่าถึงจะเป็นเรื่องบู๊แต่โรแมนติกเป็นบ้าเลย
เดี๋ยวนี้คงหาเรื่องแนวนี้ได้ตรึม พระเอกเป็นนักเลงเคยช่วยนางเอกตอนเด็กจนเกิดแผลเป็นที่หน้าผาก พอโตก็หลงรักเธอก็ยังแอบตามช่วยเหลือตลอด ส่วนนางเอกจำได้แค่ว่าคนที่ช่วยเป็นคนที่มีแผลเป็นรูปจันทร์เสี้ยว พอรู้ว่าเป็นพระเอกก็มีใจให้ แต่ฐานะที่ต่างกันเลยเป็นอุปสรรคความรัก ตอนจบเกือบเศร้า เคยอ่านในพันทิพบอกว่าสนพ.SISเอามาพิมพ์ใหม่ อยากซื้อเก็บแต่ยังหาซื้อไม่ได้การ์ตูนที่บอกชื่อเรื่องมานี่ได้ดูSpirit Awayเรื่องเดียว confirmว่าภาพสวยจริงๆ ยัยลี ฉันยกให้หล่อนเป็นจอมป่วนขาประจำบล็อคฉันแล้ว มาได้ตลอดยี่สิบสี่ชม.แหละ ครูทิง กุหลาบสีสวยหวานดีแท้ เข้ากั๊นเข้ากันกะสีบล็อค ขอบคุณนะคะ ลบข้อความให้แล้วค่า ตอนแรกที่อ่านมันไม่มีตัวหนังสือขึ้นก็สงสัยว่า ครูทิงเป็นไรหว่าเข้ามาแล้วไม่ยอมพูดยอมจา  เดี๊ยวแปะข้อความอีกทีะนะคะหนุ่มบาค ขอบคุณสำหรับคำชมจ้า เขียนเองนิ๊ดเดียว นอกนั้นก็ลอกเขามาแปะ ดีจัง อยู่สมาคมคนรักหิ่งห้อยเหมือนกันเลย ตอนนี้ทั้งชีวิตกะเรื่่องงานก็เรื่อยๆค่า อยากเข้าบล็อคบ่อยๆแต่บางทีงานยุ่ง หลายๆวันถึงแวะมาสำรวจบล็อคซะทีนึง อ่านที่คุณBachเขียนถึงเรื่องThe Sound of Musicในบล็อคใหม่แล้วถูกใจมากๆ เพราะเป็นหนังเพลงที่ชอบที่สุดเรื่องนึงเลย แถมมีเพลงในเรื่องด้วย ไว้เขียนถึงหนังเพลงเก่าๆอีกนะคะALLSTORY...อ้าว กะว่าจะไปตามหาดูอยู่เหมือนกัน เอ แต่คุ้นๆว่าที่บางลำพูยังหาดูได้ไม่ใช่เหรอคะ ทีแรกก็นึกว่าหิ่งห้อยจะเกาะแต่ที่ต้นลำพู แต่อ่านในเนทตอนเขียนบล็อคถึงได้รู้ว่ามันจะเกาะที่ต้นไม้หลายชนิดเหมือนกัน แล้วก็มีทั้งหมดสองพันกว่าชนิดแน่ะ(ไม่น่าเชื่อเลย) โดย: haiku
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:8:42:36 น.พักนี้ว่างงาน
 คือจริงๆ มันยุ่งจนไม่รู้จะทำอะไรก่อนหลัง อ่านหนังสือสอบก็น่าเบื่อเหลือออออเกิน อ่านจบ 1 บท ก็แวะไปป่วนชาวบ้านเค้าทีนึง โดย: LEE (lyfah
) วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:9:07:25 น.โอ้..ภาพประกอบ
อยากไปเหมือนกันค่ะ ถ้าปีหน้าไม่มีอะไรผิดพลาด คงได้ไปเที่ยวสักครั้งแหละค่ะ สำหรับหนังมันมีทั้งข้อดี และข้อไม่ดีอะค่ะ อารมณ์ทำไม่ถึง แต่น่าสนใจน่ะ ไม่แปลกใจเลยค่ะ ที่มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:10:11:17 น.ในบางลำภูหรอครับ ดีจังอย่างน้อยก็พอได้รู้ว่าหิ่มห้อยไม่ได้อยู่ไกลตัว
โดย: AllSTORY
วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:17:12:26 น.ง่ะ OMG ไออิมาโกโต้เล่มล่ะ 5 บาท
ไม่ทันจริงๆ ค่า กรี๊ดดดด เป็นบุญตาๆๆส่วนเรื่องบล็อก คุณ haiku บอกว่าเม้นท์ไม่ได้ เพราะมันเป็นบล็อกชั่วคราวน่ะค่า ตอนนี้แก้ให้เม้นท์ได้แล้ว โดย: vee vee'
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:0:48:32 น.สุสานหิ่งห้อย ดูกี่ทีก็เศร้า เราว่าเป็นการ์ตูนที่สะท้อนภาพผลพวงของสงครามที่เยี่ยมยอดมากๆ เรื่องนึงเลยค่ะ ดูทีไรน้ำตาไหลทุกที
ชอบดูหิ่งห้อยเหมือนกัน แต่ดูไปก็แอบเสียวสันหลังไป กัวปี๋ง่ะ  โดย: เดอะ กั้ง
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:14:24:23 น. ลี...เอาดอกไม้มาฝากคนใกล้สอบ เห็นของสวยๆงามๆจะได้อารมณ์ดี ขอให้โชคดีในการสอบจ้า สาวไกด์...อัมพวานี่เหมาะจะไปเที่ยวสุดสัปดาห์ค่ะ เพราะขับรถไม่นานก็ถึง น้องชายบอกว่าเร็วกว่าขับจากกทม.ไปฝั่งธนซะอีก ถ้าได้พักบ้านริมน้ำก็ยิ่งได้บรรยากาศดี บ้านที่เราไปพักมีศาลาริมน้ำ ตื่นเช้าได้ใส่บาตรพระด้วย ถึงจะมีเรือติดเครื่องแล่นกันเยอะ แต่ก็ยังเห็นพระพายเรือมารับบิณฑบาตหรือชาวบ้านพายเรือส่งลูกไปรร. อยู่ในถิ่นหิ่งห้อยกะบรรยากาศยามเช้าแล้วก็นึกถึงเรื่องคู่กรรมทันทีเลยแหละเห็นภาพสวยๆของการ์ตูนแล้วถึงเรื่องจะไม่ดีเท่าไหร่ก็อยากดูค่ะ คงต้องไปหามาลองดูสักที ALLSTORY...แต่ไม่แน่ใจอีกแหละค่ะว่าที่บางลำพูจะยังมีหิ่งห้อยอยู่อีกหรือเปล่า เพราะเคยอ่านเจอในนสพ.ว่าที่นี่เหลือต้นลำพูอยู่ต้นเดียวเอง น่าเสียดายจัง  วี่..ว้า!!! ไม่น่าลืมตัวคุยเพลินเลยตู คราวนี้ก็รู้กันหมดว่าเป็นรุ่นไหน  (ที่จริงคงรู้นานแล้วล่ะ) วี่ไม่ทันเวอร์ชั่นที่แปะให้ดูแต่คงได้อ่านเวอร์ชั่นใหม่แล้วมั้ง อยากเห็นมั่ง เคยไปหาซื้อแต่ยังไม่เจอเลยค่ะเดอะกั้ง...ดีจัง เพิ่มสมาชิกชมรมเพิ่มอีกคนแว้ววว ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ โดย: haiku
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:18:58:14 น.ขอบคุณสำหรับดอกไม้
แต่ถ้าเป็นรูปปู้จาย อาจจะสอบได้คะแนนเต็มไปเลย โดย: LEE (lyfah
) วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:19:20:55 น.ยัยคุณนายลี มานว่างมากเลยนะช่วงนี้ ยิ่งอ่านหนังสือยิ่งเพี้ยนป่าววะ บ้าสิใครออกข้อสอบ ถ้าเรื่อง "หม่าโจ" รับรองหล่อนคงได้เต็ม
 นัน: เรื่อง Prison Break คงซักตอนสองตอนจะจบ Season.1 แล้ว ทำใจกะตอนจบนิดนึง หมอซ่าร่า น่ะ โอ้ พระเจ้า ...โปรดติดตาม Season.2 ถ้า Season.2 ไม่มี ซ่าร่า จริงๆ ชั้นจะเตะไอ้ไมเคิล ทำให้ซ่าร่ามีจุดจบแบบนั้น  คิดเอาเอง....โดย: โจเซฟิน
วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:23:59:53 น.จริงๆ เราก็ชอบดราม่านะ
แต่เรื่องนี้มันก็เป็นดราม่าด้วยเรื่องราวน่ะ แต่ไม่ใช่ดราม่าแบบบีบคั้นน้ำตา แต่ดูแล้วเศร้านะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 16 สิงหาคม 2549 เวลา:9:28:01 น.รูปประกอบเรื่องดีจังนะคับ
เข้ากันได้ดีทีเดียว โดย: น้องเล็ก (Unfair
) วันที่: 16 สิงหาคม 2549 เวลา:12:54:06 น.กระดึ๊บ กระดึ๊บ มาเยี่ยมค่ะคุณ
ชอบฉากหิ่งห้อยใน the classic เหมือนกันค่ะ อต่ชอบรุ่นลูกมากกว่า เพราะพระเอกปากแดงน่าร๊าก แต่ที่ชอบที่สุด เห็นจะเป็นฉากร่มวิเศษแหละ ที่นางเอกถามตัวเองว่า ทำไมห้องสมุดมันใกล้อย่างนี้นะ  โดย: PANDIN
วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:17:38:09 น.ลี…ทีแรกก็กะว่าจะแปะรูปปู้จายเหมือนกันแหละ แต่ไม่แน่ใจว่าจะเลือกถูกคนหรือเปล่า ว่าแต่เรื่อง “หม่าโจ” ที่โจว่านี่เรื่องไรหว่า ไม่เคยได้ยินเลย หล่อนชอบพระเอกเรื่องนี้เหรอ
ดูหนังสือไม่ทันยังพาเที่ยวฮ่องกงอีกเหรอยะ โจ…โห ตอนจบนี่ถึงขนาดต้องทำใจเชียวเหรอ  ใช้คำว่าจุดจบกะคุณหมอแล้วชักใจไม่ค่อยดีอ่ะ เพราะเชียร์ให้หมอเธอคู่กะไมเคิลจริงๆ ตัวละครเรื่องนี้ผ่านเรื่องหนักๆกันมาทุกคน(ก็คนคุกนี่เนอะ)ไม่เว้นกระทั่งหมอ บทตอบจบซีซั่นแรกนี่คงขียนออกมาได้มันส์สุดๆ(หรือเปล่า?) ดูแล้วก็นึกถึงแมคไกเวอร์ หนุ่มคนนี้ก็ฉลาดเป็นกรดพอๆกันเลย พูดแล้วก็อยากดูอีกอ่ะ น้องเล็ก…ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ หารูปจากgoogleค่ะ มีทั้งรูปถ่าย รูปวาดแล้วก็การ์ตูน สุดท้ายก็ถูกใจรูปที่แปะให้ดูนี่แหละค่ะ หมี…อารมณ์สุน-ทะ-รีน่ะ รู้จักมั้ยยะ ไม่อิ่มท้องแต่อิ่มใจเฟ้ย ALLSTORY…ที่จริงมีอีกหลายบทค่ะ แต่ใส่หมดเดี๋ยวบล็อคยาวเกิน PANDIN...โห ฉากเด็ดเลยนะนั่น พูดถึงเรื่องThe Classicก็ต้องนึกถึงฉากร่มวิเศษนี่แหละค่ะ ชอบทั้งสองรุ่นเลย รุ่นลูกก็จะกุ๊กกิ๊กน่ารัก ไม่ค่อยมีอุปสรรคอย่างรุ่นพ่อ รุ่นพ่อจะเป็นรักที่ลึกซึ้ง ดูฉากที่รพ.ตอนที่พระเอกแขวนสร้อยไว้ที่ประตูแล้วหนีหายไปเลย กับฉากในร้านอาหารที่พระเอกแกล้งเป็นคนตาดี ดูแล้วจี๊ดมั่กๆ บ่อน้ำตาแตกเลย โดย: haiku
วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:18:42:22 น. จริงๆ แล้วไม่มีหรอกเรื่อง หม่าโจ อ่ะ คือ ปู้จาย เราชื่อ โจหม่า แต่ยัยคุณนายโจ เรียกแต่ หม่าโจ โดย: LEE (lyfah
) วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:20:16:36 น.ลีชื่อโจหม่าจริงอ่ะ กรี๊ด ชื่อเท่มั่กๆ ชอบ
ขอให้โชคเอ ทำข้อสอบได้คะแนนสูงๆจ้า คุณALLSTORYมีความรู้เร่ืองเก่าๆดีจัง ขยันอัพบล็อคอีกตะหาก โดย: haiku
วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:9:10:28 น.ง่ะ หวังว่ายัยคุณนายคงสอบได้นะ
เอาใจช่วย..นัน : confirm ว่าตอนจบต้องทำใจ  โดย: โจเซฟิน
วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:12:45:55 น.ใช่...
หิ่งห้อยมักนำพาแสงน้อยๆ มาพร้อมกับความโรแมนติกเสมอ โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า
) วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:43:49 น.คิดถึง Grave of the Fireflies..แอนนิเมชั่นเรื่องโปรดที่เคยดูตอนเด็กๆเลยค่ะ
 โดย: Charlotte Russe
วันที่: 19 เมษายน 2551 เวลา:8:52:03 น.พูดถึงหิ่งห้อย ใครๆก็มักพูดถึงการ์ตูนเรื่องที่คุณCharlotteชอบประจำ เรายังไม่ได้ดูแต่เห็นแค่ภาพนิ่งก็ชอบมากเลยค่ะ ตอนหาภาพประกอบบล๊อคนี้ที่เป็นรูปถ่ายไม่ค่อยถูกใจ สุดท้ายก็เลือกการ์ตูนมาใช้ วาดได้สวยจริงๆค่ะ
โดย: haiku
วันที่: 19 เมษายน 2551 เวลา:19:21:03 น.เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นหิ่งห้อยเลย มันหายไปไหนหมดนะ (สงสัยกันป่าว)
โดย: Thou. IP: 61.7.178.107 วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:53:58 น.
ธรรมชาติมันแย่ลงน่ะค่ะ สังเกตดูได้ ในกทม.หาดูแทบจะไม่ได้แล้ว ต้องออกต่างจว.ถึงจะเจอ อย่างที่อัมพวาไง เราไปเห็นมาแล้ว สภาพน้ำยังดีมาก เลยมีหิ้งห้อยให้คนไปดูเยอะเลยค่ะ
โดย: haiku
  วันที่: 16 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:03:41 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 161 คน [