Bloggang.com : haiku - อำลา อาลัย...ศรัณยู วงษ์กระจ่าง

อำลา อาลัย...ศรัณยู วงษ์กระจ่าง

เป็นเพื่อนเป็นพี่น้อง เป็นครู

เป็นศิษย์ซึ่งกตัญญู ยิ่งแล้ว

เป็นพสกนิกรผู้ จงรัก

เป็นถ้วนแล้วพ่อแก้ว กระจ่างแท้ ศรัณยู

ร้อยกรองและวาดภาพโดย คุณประภาส ชลศรานนท์
จาก เพจประภาส ชลศรานนท์

อัพบล็อกช้าไม่ค่อยทันการเหมือนเคย งวดนี้ช้าไปเป็นเดือนเลย

วงการบันเทิงสูญเสียบุคลากรมากความสามารถไปอีกท่านหนึ่งแล้ว เดือนที่แล้ว คุณศรัณยู วงษ์กระจ่าง เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตับเมื่อวันที่ ๑๐ มิ.ย. ๒๕๖๓ ฟังข่าวแล้วทั้งใจหายและเสียดาย

เพราะเป็นแฟนละครคุณตั้วมานาน ส่วนใหญ่จะเป็นละครช่องสาม อย่างเรื่องแรกที่คุณตั้วแสดงคือ "เก้าอี้ขาวในห้องแดง" (แสดงร่วมกับนักแสดงชั้นเยี่ยมหลายท่าน เช่น คุณนพพล โกมารชุน คุณมยุรา ธนะบุตร คุณอุทุมพร ศิลาพันธ์ คุณชลิต เฟื่องอารมย์ คุณยุรนันท์ ภมรมนตรี) และอีกหลายเรื่อง เช่น "เจ้าสาวของอานนท์" (คู่กับคุณหมิว ลลิตา) "เลือดขัตติยา (คู่กับคุณวาสนา สิทธิเวส เสียดายไม่ได้ออกอากาศ) "วนาลี" (คู่กับคุณหมิว ลลิตา) "อวสานของเซลส์แมน" (คู่กับคุณนก จริยา) "ดอกฟ้าและโดมผู้จองหอง" (คู่กับ กุ๊ก นาถยา แดงบุหงา) "ตะวันยอแสง" (คู่กับคุณซอนย่า คูลลิ่ง) "รอยมาร" (คู่กับคุณเพ็ญ พิสุทธิ์) "รัตติกาลยอดรัก" "วนิดา" (คู่กับคุณหมิว ลลิตา) "ไฟโชนแสง" (คู่กับคุณมาช่า วัฒนพานิช)

นอกจากงานละครแล้ว คุณตั้วยังมีผลงานที่สร้างชื่อให้อีกมากมาย ทั้งละครเวที ภาพยนตร์ การเขียนบทและการกำกับการแสดง อ้อ เกือบลืมรายการ "เพชรฆาตความเครียด" คุณตั้วและผองเพื่อนชาวซูโม่สำอางค์ร่วมกันทำออกมา ชอบดูมาก ตามดูตลอด และที่ทำให้เรานับถือและประทับใจมากกว่าคือ คุณตั้ว (รวมไปถึงทุกคนในครอบครัว) เป็นคนที่รักชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์เป็นที่สุด ไม่ลังเลหรือกลัวที่จะแสดงออกโดยไม่กลัวผลกระทบกับงานในวงการ

หลัง ๆ มานี้คุณตั้วไม่ค่อยออกสื่อเท่าไหร่ มาทราบข่าวอีกทีก็เสียชีวิตไปแล้ว คุณตั้วเป็นที่รักและชื่นชมของคนทั้งวงการบันเทิงและคนรอบข้าง เรียกว่าเป็นพระเอกทั้งในและนอกจอ มีข้อความไว้อาลัยที่เขียนได้อย่างไพเราะและกินใจ รวบรวมมาเพื่อแสดงความไว้อาลัยต่อคุณตั้ว และขอเป็นกำลังใจและขอแสดงความเสียใจต่อ ครอบครัววงษ์กระจ่าง ที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป ขอดวงวิญญาณ คุณศรัณยู วงษ์กระจ่าง ไปสู่สุคติในสัมปรายภพค่ะ

คลิกอ่านประวติของคุณตั้ว wikipedia.org

เหล่าคนบันเทิงได้หลั่งไหลไปร่วมไว้อาลัย ต่อการจากโลกนี้ไปของพระเอกและผู้กำกับการแสดงชื่อดัง ตั้ว-ศรัณยู วงษ์กระจ่าง ด้วยโรคมะเร็งตับด้วยวัยเพียง ๕๙ ปี เมื่อช่วงหัวค่ำวันที่ ๑๐ มิ.ย. ๒๕๖๓ ที่ครอบครัวได้นำศพตั้งบำเพ็ญกุศลตามประเพณีทางศาสนาที่ศาลาเศรษฐี วัดนาคปรก เขตภาษีเจริญ กทม. โดยจะมีพิธีรดน้ำศพในวันที่ ๑๑ มิ.ย.นี้ ที่วัดนาคปรก ภาษีเจริญ เป็นการส่วนตัว ซึ่งจะมีแค่ครอบครัว ญาติ และเพื่อนสนิทเท่านั้น และมีพิธีสวดอภิธรรมศพในวันที่ ๑๑-๑๗ มิ.ย. เวลา ๑๘.๓๐ น. โดยมีพิธีพระราชทานเพลิงศพในวันที่ ๑๘ มิ.ย.เวลา ๑๗.๐๐ น.

โดยในเวลา ๑๘.๐๐ น. วันที่ ๑๒ มิ.ย. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้นายจิตรพัฒน์ ไกรฤกษ์ เชิญพวงมาลาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี สมเด็จพระเจ้าน้องนางเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี กรมพระศรีสวางควัฒน วรขัตติยราชนารี พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าพัชรกิติยาภา นเรนทิราเทพยวดี กรมหลวงราชสาริณีสิริพัชร มหาวัชรราชธิดา สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าทีปังกรรัศมีโชติ มหาวชิโรตตมางกูร สิริวิบูลยราชกุมาร พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสิริภาจุฑาภรณ์ และพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอทิตยาทรกิติคุณ ไปวางหน้าหีบศพนายศรัณยู วงษ์กระจ่าง

ขณะที่เปิ้ล-หัทยา วงษ์กระจ่าง ภรรยา พร้อมด้วยลูกสาวฝาแฝดทั้งสองคน คือ ลูกหนุน-ศุภรา และ ลูกหนัง-ศีตลา วงษ์กระจ่าง เดินทางมาถึงวัดตั้งแต่เวลา ๑๔.๐๐ น. มีคนบันเทิงทยอยมาที่วัด ร่วมฟังสวดพระอภิธรรมกันอย่างแน่นศาลา อาทิ อ๊อฟ-พงษ์พัฒน์, แดง-ธัญญา พร้อมด้วยลูกสาว บีบี-เอกนรี วชิรบรรจง สุเชาว์ พงษ์วิไล ซูโม่ตู้-จรัสพงษ์ สุรัสวดี กอล์ฟ-อนุวัฒน์ เชิดชูรัตนา เจี๊ยบ-กาญจนาพร ปลอดภัย นอกจากนี้ ยังมีพวงหรีดของศิลปินดารานักร้องส่งมาเป็นจำนวนมาก

ทั้งนี้ เปิ้ล-หัทยา กล่าวว่า ครอบครัววงษ์กระจ่าง มีความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของทุกพระองค์อย่างหาที่สุดมิได้ สามีมีบุญมาก ได้พวงมาลาจากทุกพระองค์ พวกเรารู้สึกซาบซึ้ง ไม่ได้คิดมาก่อนเพราะวุ่นอยู่กับหลาย ๆ อย่าง คิดเพียงแต่ว่า สามีอยู่โรงพยาบาลแล้วน่าจะอาการดีขึ้น แล้วกลับมาเพื่อที่จะไปทำซีทีสแกนตามหมอนัดในวันที่ ๑๘ มิ.ย. แต่ทว่าในวันที่ ๑๘ มิ.ย. กลับกลายเป็นวันพระราชทานเพลิงศพพี่ตั้วเป็นกรณีพิเศษ และยังมีสิ่งที่น่าแปลกเกิดขึ้น คือ สามีเข้าโรงพยาบาลวันที่ ๓ มิ.ย. อันเป็นวันที่เราได้รับพระราชทานน้ำสังข์ แล้วสามีลาจากไปวันที่ ๑๐ มิ.ย. เป็นวันเดียวกับที่คุณแม่ของสามีจากไปเหมือนกันเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๖๐ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ไม่แน่ใจว่าสามีจัดสรรหรือเปล่า แต่ว่าก็ไปแบบสงบ ไม่เจ็บปวดทรมาน

เมื่อถามว่าวันนี้ถ้ามีโอกาสอยากจะบอกสามีอย่างไรบ้าง เปิ้ลกล่าวว่า “อยากบอกพี่ตั้วหลับให้สบาย ไม่ต้องห่วงอะไร ไม่ว่าพี่ตั้วจะอยู่ที่ไหน มองลงมาจะเห็นผู้คนมากมาย ทั้งในวงการและนอกวงการ รู้สึกซาบซึ้ง ปลาบปลื้ม ตื้นตันใจ ครั้งหนึ่งในชีวิตของพี่ตั้วที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณสูงสุด แม้ว่าไม่รู้ว่าพี่ตั้วอยู่ส่วนไหน แต่พี่เชื่อว่าเขารับรู้และสัมผัสได้ถึงความรักจากทุกคน”

ข้อมูลจาก thairath.co.th

ในวันที่ ๑๘ มิ.ย. ๒๕๖๓ ได้มีพิธีพระราชทานเพลิงศพ ตั้ว ศรัณยู ที่ศาลาเศรษฐี วัดนาคปรก เขตภาษีเจริญ โดยวันนี้ได้มีประชาชนนับพันคน และคนในวงการบันเทิงมาร่วมงานกันเป็นจำนวนมาก อาทิ อ๊อฟ พงษ์พัฒน์, แดง ธัญญา, ดี้ นิติพงษ์, ดี้ ชนานา, ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก, นุ่น วรนุช, เจี๊ยบ ชมพูนุช, กอล์ฟ อนุวัฒน์, ไผ่ พาทิศ, ซี ศิวัฒน์, นก สินจัย, นุ้ย สุจิรา, ดวงดาว จารุจินดา, ประวิทย์ มาลีนนท์, บีบี เอกนรี, ตู่ นันทิดา, น้องเพลง ชนม์ทิดา, หนึ่ง จักรวาล, ทิน โชคกมลกิจ, ตั๊ก นภัสกร, กล้วย ปรารถนา (ผู้จัดละคร), แม่เหน่ง อรศรี (แม่มาร์กี้), โก้ มิสเตอร์แซ็กแมน, อ้น สราวุฒิ มาตรทอง, แต๋ง ภูษิต ไล้ทอง, แม่หนู สรวงสุดา (ผู้จัดละคร), ครูเงาะ รสสุคนธ์, อุ๋ย บุดดาเบลส, ต่าย เพ็ญพักตร์, ซูโม่ตู้ จรัสพงศ์, หง่าว ยุทธนา มุกดาสนิท, เป็กกี้ ริษา, พลากร สมสุวรรณ, ญาณี ตราโมท, ทรงศักดิ์ ศุภการ, แม็กซ์ เจนมานะ, ณัฐ กิจจริต, สนธิ ลิ้มทองกุล, สุกัญญา มิเกล

ซึ่งบรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความโศกเศร้าอย่างมาก และก่อนเริ่มพิธีพระราชทานเพลิงศพ ได้มีการแสดงธรรมจาก พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ท่าน ว.วชิรเมธี) จากนั้นทางกลุ่มเพื่อน ๆ ได้มีการแสดงอาลัย ๔ ชุด

ได้แก่ การขับร้องเพลงสถาบัน โดย เพื่อนพี่น้องชาวสวนกุหลาบ เพลง "ชมพูฟ้า อาลัย", เดี่ยวแซกโซโฟน โดย คุณแต๋ง ภูษิต ไล้ทอง เพลง "ลาแล้วจามจุรี", ขับลำนำบทกวี โดยอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๓๖ บทกวีชุด "ดาวศรัณยู" และขันเสนาะขลุ่ย โดย อาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทยสากล) ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๕๙ ฉายา "จอมยุทธ์ขลุ่ย" และการขับร้องเพลง "พักตรงนี้" โดย คุณนันทิดา แก้วบัวสาย และบรรเลงดนตรีโดย คุณบอม สุทธิศักดิ์ สินเจริญ

จากนั้น อ่านหมายรับสั่ง โดย เอก ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ และ เปิ้ล หัทยา วงษ์กระจ่าง ได้อ่านคำกล่าวสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ ก่อนที่พิธีกรจะอ่านประกาศเกียรติคุณของ ตั้ว ศรัณยู วงษ์กระจาง และ ยื่นสงบไว้อาลัย ๑ นาที

ในเวลาต่อมาประธานในพิธีและแขกผู้มีเกียรติ ทอดผ้าบังสุกุล จำนวน ๑๐ ผืน และประธานในพิธีประกอบพิธีพระราชทานเพลิงศพ โดยให้แขกผู้มีเกียรติและญาติมิตรขึ้นไปวางดอกไม้จันทน์

ข้อมูลจาก thairath.co.th

ดาวศรัณยู

เธอผู้เป็นพลังใจให้มวลชน
เธอผู้กล้าฝ่าหนกลางฝนห่า
เธอผู้ถือธงธรรมนำประชา
เธอคือดาวผ่องหล้านภาดิน

บนเวทีละคร ขจรจบ
เจนจัดครบบทบาท ทุกศาสตร์ศิลป์
เวทีสื่อสารสื่อ ระบือระบิล
ศิลปินหนึ่งนำเป็นตำนาน

กำกับโลกการแสดงก็แกร่งกล้า
กำกับโลกโชคชะตาก็กล้าหาญ
ทั้งโลกจริงโลกแสดงแกร่งตระการ
ให้ผู้คนกล่าวขานอยู่นานยาว

โอ้ว่าดวงดาวคล้อยมาลอยล่วง
อัญเชิญดาวหยาดดวงคืนห้วงหาว
ไปส่องแสงศรัทธาในฟ้าพราว
ให้ฟ้าฝากเฝ้าดาวคอยเฝ้าดู

ยืนหยัดชัดเจนเป็นศิลปิน
ทั้งงานศิลป์สร้างสรรค์งานต่อสู้
กระจ่างชัดทัดทานต้านศัตรู
ศรัณยู วงษ์กระจ่าง กระจ่างใจ

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
จาก เพจเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

เย็นย่ำประโคมฆ้อง,...
แว่วเสียงร้องระงมไห้
เสียงพระสวดมาแต่ไกล
กุสะลาอาลัยตั้ว-#ศรัณยู

วงษ์กระจ่างเพื่อนพันธมิตร
ร้อยลิขิตชีวิตนักสู้ !!!,...
ปกป้องชาติอริราชศัตรู
พระองค์ผู้เสวยสวรรค์

กรำฝนไปกราบพระบาท
น้ำตาหยาดลงครามครัน
ปนฝนสะอื้นพลัน,...
ครอบครัวศรัณยูผู้ภักดี

มีสีเดียวในดวงใจ
ศรีษะนี้ถวายพระจักรี
ขอรองบาทเป็นชาติพลี
เทิดภูมีพระภูมิพลฯ

มหาราชของชาติไทย
จะไปรับใชัถึงเบื้องบน
ศรัณยูตราบวายชนม์
ทุกภพโพ้นอสงไขย์

เย็นย่ำประโคมฆ้อง
นวลน้องจ๋าอย่าร้องไห้
ฝากลูกด้วยจอมใจ...

Boonkua Aj Palagab
(บูรพ์ พละกาพย์)
จาก เพจบูรพ์ พละกาพย์

แด่ เปิ้ล หัทยา

เมื่อจับมือเย็นเฉียบเยียบเย็นยิ่ง
เหมือนโลกพลันหยุดนิ่งใจสลาย
เคยอยู่คู่เคียงข้างพลันกลับกลาย
รักไม่คลายแต่จำพรากจำจากลา

ธรรมดาชีพย่อมดับมีลับสูญ
ย่อมอาดูรครวญคร่ำย่อมพร่ำหา
ส่งพลังใจปลอบขวัญ #หัทยา
เขานั้นยังตรึงตราในใจเรา

จงภูมิใจที่ได้ร่วมเคียงคู่
มีความดีธำรงอยู่อย่าได้เศร้า
ความทรงจำงดงามจักนานเนา
ยังเหมือนเขาอยู่กับเรานิรันดร

ศุภมาส เสนะเวส ร้อยกรอง
จาก เพจศุภมาส เสนะเวส

...ขอแสดงความอาลัย...

เพราะรูปงามดุจกามนิตหนุ่ม
เพราะใจงามเกาะกุมทุกองศา
เพราะความดีตลอดกาลผ่านเวลา
คำนิยาม”ดารา” หาเพียงพอ

คือพระเอกรูปหล่อในจอหนัง
คือพลัง “พันธมิตร”....ด้วยจิตหล่อ
คือดารารักชาติทั้งเหล่ากอ
คุณความดีที่ก่อ...ขอจารึก

ศรัทธาศาสน์กษัตริย์อย่างชัดแจ้ง
ทุ่มเทแรงใจกายสลายศึก
คือหน้าที่สมควรในส่วนลึก
“ผู้ต้านทานปัจจานึก”...”ศรัณยู”

ขอวิญญาณของท่านสู่ชั้นฟ้า
เป็นดาราสวรรค์อันเลิศหรู
ขอผลบุญคือสาส์นผ่านประตู
เพื่อก้าวสู่แดนนิรันดร์...นิรันดร์เทอญ!

ด้วยจิตคารวะ
กวีเหลวไหล
๑๑ มิย. ๖๓
จาก เพจกวีเหลวไหล

ส่งตั้วเดินทาง

“สุดมือ... เอื้อมคว้าข้าจะฝัน

กล้าหาญ... รานรบอริร้าย

ชีวิต... จะปลิดปลดมิลดละง่าย

จะไป... ถิ่นอันคนกล้ายังถอย

อะไร... ชั่วแท้จะแก้ไข

อันไหน... ถ้าใจรักสลักร้อย

แรงน้อย... เหนื่อยอ่อนสู้มิรู้ถอยดั่ง

ใจหวัง... จะลอยลิบหยิบดาว

จะไกลแค่ไหน ไม่เคยสิ้นหวัง

จะไม่มีหยุดยั้ง พลังฝันอันเร่งเร้า

ไม่ลังเลและขลาดเขลา สู่เป้าหมายอันใฝ่หา

อาจจะล้มเซถลามากี่ครั้งก็ยังรักยุติธรรม...

สิ่งดีงามจะค้ำจุนโลกไว้ ตายแล้วยังนอนตาหลับ

โลกจะดีกว่านี้ควรต้อนรับ ประทับใจทุกคนได้..

ผู้ทะนง... เท่านั้นจึงจะมี

บาดแผลนี้... ถี่เป็นแถวแนวเลือดไหล

ความหวัง... ที่ตั้งมั่นคือความฝันใฝ่

โลกจะสวย... ด้วยความฝันบินสู่...ฟ้า......

แด่ 'แมน ออฟ ลามันช่า' ในหัวใจของผม ตั้ว-ศรัณยู วงศ์กระจ่าง”

คำนูน สิทธิสมาน
จาก เพจ Kamnoon Sidhisamarn

๑๘ มิถุนาฯ ดวงดารากลับสวรรค์

๐ พญาโศกกู่ก้อง..........กังวาน
กําสรดสู่ดวงมาน...........รํ่าไห้
เพลิงพระราชทาน..........โชนโชติ บารนี
ส่ง " ศรัณยู " ได้............สู่ด้าวแดนสรวง

๐ งามปวงนั้นยิ่งแล้ว.....งามหทัย
แม้ร่างจบลมใจ..............โศกสร้อย
ความดีที่เกริกไกร..........สว่าง ไสวแล
นับอสงไขยคล้อย..........บ่ล้างคุณสูญ

๐ บรรจงทูนท่วงถ้อย.....แทนมาลา
เคารพพร้อมวันทา............นอบคล้อง
สถิตทิศเทวา...................ประภัสร์ งามเอย
คุณค่าจะปกป้อง.............ลูกแก้วเมียขวัญ

๐ กลับสวรรค์ฟากฟ้า.....ดํารง
ดาว "ศรัณยู วงษ์-...........กระจ่าง" ฟ้า
ดาวใจประชาคง..............ประทับ นิรันดร์แล
ดาวแกร่งแห่งผู้กล้า........บ่รู้สลาย

เพลงผ้า ปรพากย์
๑๘ มิถุนายน ๒๕๖๓
จาก เพจชโลธร ควรหาเวช

พระเอกตลอดกาล

สี่สิบสองปีก่อน
เด็กหนุ่มกลุ่มหนึ่งเพิ่งมารู้จักกัน หัวหกก้นขวิดเป็นเพื่อนกัน คบกันโดยไม่ต้องสัญญิงสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนกันไปตลอดชีวิต แม้ผ่านมาถึงวันนี้มันจะเป็นอย่างนั้น
ในกลุ่มเด็กถาปัดกลุ่มหนึ่งที่แต่งเนื้อแต่งตัวมอมแมม เดินสะพายกระเป๋าใบใหญ่ ๆ ที่เมื่อเดินผ่านไปทางไหน นิสิตหญิงมักจะเดินเลี่ยงออกห่าง ๆ ไม่รู้จะเป็นด้วยกลิ่นตัวที่เหมือนกับอาบน้ำมาไม่ค่อยสะอาดนัก หรือจะเป็นด้วยผมเผ้าที่ยาวประบ่าจนบุคลิกดูน่ากลัว
มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งโดดเด่นกว่าใคร ๆ ในกลุ่มหนุ่มขี้หมาก้อนนั้น ใครจะไปคาดคิดว่าเด็กหนุ่มคนนั้นจะเติบโตมาเป็นพระเอกแห่งยุคของประเทศไทยในวันหนึ่งข้างหน้า
ในวันนั้น แม้จะแต่งตัวปอน ๆ แต่ความปอนไม่อาจบดบังวงหน้าที่ได้รูปของเขา รวมไปถึงรูปร่างที่สูงโปร่งเกินเด็กหนุ่มด้วยกัน
เพื่อนๆนอกจากจะเรียกชื่อเล่นของเขาว่าตั้ว พวกเรายังเรียกหยอกเพื่อนคนนั้นว่า ไอ้พระเอก
จะว่าไปเขาเป็นพระเอกจริง ๆ พระเอกในแบบที่เราจะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งเท่ แมน ลูกผู้ชาย ในแบบที่ผู้ชายเห็นแล้วอยากเข้าไปโอบไหล่แรง ๆ และในแบบที่ผู้หญิงเห็นแล้วแอบยิ้มให้
ตั้ว เป็นที่รักของเพื่อนและรุ่นพี่รุ่นน้อง เขาไม่เอาเปรียบใคร มีน้ำใจ มีสปิริตเป็นยอด แทบจะไม่มีครั้งไหนเลยที่เมื่อเพื่อนขอความช่วยเหลือ หรือรุ่นน้องชักชวนให้ทำกิจกรรมเพื่อส่วนรวมแล้วตั้วไม่รับปาก ไม่ว่าจะเป็นงานระดับคณะหรืองานระดับมหาวิทยาลัย
เราจึงเห็นตั้วเล่นรักบี้อยู่กองหน้าเป็นหัวหมู่ทะลวงฟัน ไปค่ายอาสาพัฒนาถือค้อนปีนป่ายอยู่บนโครงหลังคาอาคารเรียนที่กำลังสร้างแทบทั้งวัน ขึ้นโต้วาทีกับนิสิตต่างคณะ เป็นหัวหอกนำรุ่นน้องไปสร้างเต้นท์หรือแลนด์มาร์คในกิจกรรมของคณะ
และเมื่อถาปัดทำละครเวทีเพื่อหาเงินให้คณะ ใครเล่าจะเหมาะสมเป็นพระเอกได้เท่าตั้ว
สามก๊ก โชกุน น่านเจ้า ละครถาปัดที่ตั้วยึดตำแหน่งพระเอกไว้ทั้งหมด
รวมไปถึงไปช่วยเล่นเป็นพระเอกให้ละครฝั่งอักษรศาสตร์อีกหลายเรื่อง
เมื่อเรียนจบ ตั้วก็ยึดเอาการแสดงเป็นอาชีพ
และต้องยอมรับว่าเขาเป็นนักแสดงที่เก่งจนหาตัวจับได้ยากคนหนึ่งของเมืองไทย
ตั้วให้ความสำคัญกับอาชีพนักแสดง เขาเคารพและตั้งใจกับมันเหมือนกับอาชีพอื่น ๆ เหมือนกับชาวนาที่ซื่อสัตย์กับท้องนาตัวเอง เหมือนกับชาวประมงที่รักท้องทะเล
ในกองถ่ายภาพยนตร์และละคร ภาพของตั้วที่ปลีกตัวไปนั่งศึกษาบทเพียงลำพังไม่มานั่งตั้งก๊วนเฮฮา จึงเป็นภาพคุ้นตา
แม้แต่ละครเวที ตั้วก็มักจะหายไปก่อนการแสดงเพื่อทำสมาธิให้พร้อมกับการแสดงที่กำลังจะเกิดขึ้นเสมอ
พวกเราจึงเห็นตั้วสามารถสวมวิญญาณเป็นผู้คนได้มากมายในบรรณพิภพอย่างสนิทใจ
ชายผู้นี้เป็นทั้งชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์อย่างชายกลาง เป็นไอ้หนุ่มลูกทุ่งนามว่าไอ้คล้าว เป็นดอน กิโฆเต้ เป็นกามนิต เป็นสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ์ เป็นโดมผู้จองหอง เป็นผู้กองศยาม เป็นอานนท์ของเจ้าสาว เป็นคุณหลวงอัครเทพวรากร และแม้แต่สุธีสามสี่ชาติ ตั้วก็เคยเป็น
สิ่งเดียวที่ผมเห็นในตัวเขาที่ทำให้เขาเป็นเอกในการแสดงก็คือ
เมื่อเขาพูดประโยคใดออกมา ไม่ว่าจะในนามของตัวละครใดในวรรณกรรม
เราจะเชื่อทันทีว่าเขาเป็นดั่งนั้น
เพราะเขาเชื่อในตัวละคร
เราจึงเชื่อในตัวเขา เราจึงร้องไห้ไปกับเขา เราจึงหัวเราะไปกับเขาได้อย่างมีความสุขเสมอ
ถึงวันนี้แล้ว ตั้วถูกยอมรับให้เป็นคุรุทางการแสดงคนหนึ่ง แม้จะไม่ได้เป็นอาชีพครูสอนการแสดงโดยตรง แต่ลูกศิษย์ลูกหาของตั้วถึงทุกวันนี้นั้นมีไม่น้อย
มากกว่าอะไรทั้งหมดคือ ตั้วไม่มีค่าย ตั้วไม่ชอบสังกัด เขาจึงสามารถร่วมงานกับใครก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ระดับชาติอย่างท่านมุ้ย หรือนักศึกษาที่เพิ่งหัดกำกับละครเวทีเล็ก ๆ ที่มีคนดูเพียงไม่กี่ร้อยคน เขาให้ความสำคัญกับทุกคนเสมอกัน
ผมจึงว่าเขาจึงเป็นพระเอกทั้งในจอและนอกจอ
ผมกับตั้วคลุกคลีตีโมงกันอย่างหนักก็ประมาณห้าปีที่ร่ำเรียนที่สถาปัตย์ พวกเราไปกินนอนอยู่ที่บ้านเขาก็พักใหญ่ รวมไปถึงการได้ไปตะลอนเที่ยวต่างจังหวัด ไปทำละคร เล่นกีฬา ไปค่าย และตั้งวงดื่มสุราตามวิสัยคนหนุ่ม
หลังจากเรียนจบ แม้จะอยู่วงการเดียวกัน แต่เราแทบไม่ได้ร่วมงานกันเลย ผมมุ่งไปด้านดนตรีแต่งเพลงเขียนหนังสือ ส่วนตั้วก็สะสมสร้างผลงานระดับมาสเตอร์พีซอยู่ตลอด จนเพื่อน ๆ ภูมิใจแทน
ได้มาร่วมงานกันจริง ๆ ก็คราวทำละครเทิดพระเกียรติในหลวงรัชกาลที่ ๙ เรื่องพ่อ
ซึ่งตั้วมารับบทพระเอกตอนที่ชื่อว่าชีวิตที่พอเพียง และเป็นตอนที่นำพาละครไปคว้ารางวัลยอดเยี่ยมเอเชี่ยนเทเลวิชั่นอวอร์ดที่สิงคโปร์ ใครที่ได้ดูละครเรื่องนี้ต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า พลังของตั้วนั้นมีมากมายจริง ๆ
เมื่อเราต่างมีครอบครัว มีงานมีบริษัทที่แยกย้ายสาขากันไป
นาน ๆ ทีก๊วนคนหนุ่มก้อนขี้หมากลุ่มนั้นก็จะมาพบปะเฮฮากัน ได้พูดจากันเหมือนครั้งยังเป็นเด็กสักที
ในช่วงที่ตั้วเป็นพระเอกแห่งยุค เพื่อน ๆ อาจจะเจอเขาน้อยหน่อย และก็เข้าใจได้ว่างานการของนักแสดง เป็นงานที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ เมื่อกองถ่ายขอคิวด่วนมา เป็นธรรมดาที่นักแสดงที่รักการแสดงจริง ๆ และอยากให้ผลงานออกมาดีก็มักจะเสียสละความเป็นส่วนตัวและรีบรับคิวไปทำงานก่อน
สองสามปีก่อน เราเพิ่งเลี้ยงปีใหม่กัน และก็ได้กลับมาพูดจาไร้สาระเหมือนครั้งยังเป็นรุ่นกระทงกันอีก ตั้วยังเหมือนเดิม เป็นที่รักของเพื่อน ไม่เคยถือตัว พวกเราสนุกกันจนบางทีผมก็นึกขันว่า ชายวัยกลางคนที่ยังสง่างามคนนี้คนที่ยืนหัวเราะตบบ่าเพื่อนอย่างสนุกอยู่ข้างหน้านี้คือ พระเอกแห่งยุคคนหนึ่งของสยาม
ผมถามตั้วในวันนั้น ระหว่างที่พักหัวเราะกับเกมสนุก ๆ ที่เราเล่นกัน
“งานเป็นไงบ้าง วางแผนอะไรไว้”
ตั้วตอบสั้น ๆ แบบไม่ต้องคิด
“ยังสนุกอยู่ แผนวางไม่เยอะ แต่ดีใจที่ยังมีคนเสนอบทที่ท้าทายมาให้เล่นอยู่”
ตั้วเป็นพระเอกตลอดกาลของผมจริง ๆ
แม้แต่วันจะลาไป ตั้วก็ไปแบบพระเอก ไปแบบไม่ให้ใครเดือดร้อน ไปแบบไม่ให้ใครตั้งตัว
ไปแบบพระเอกที่เคยช่วยนางเอก แล้วตอนจบก็ขี่ม้าออกไปจากหมู่บ้านอย่างมีความสุข
แม้จะเศร้าเหงาไปสักหน่อย แต่พระเอกคนนี้คงอยากให้พวกเราเก็บน้ำตาไว้ เก็บพลังใจไว้ เก็บสิ่งดี ๆ ที่เขาสร้างไว้เป็นความทรงจำตลอดไป

จาก เพจประภาส ชลศรานนท์

ไปหาตั้วที่วัดนาคปรกมาจ้ะ..
วัดนี้ เป็นวัดประจำตระกูลของตั้วเลยก็ว่าได้ บ้านพ่อแม่ตั้วอยู่ติดกับวัดเลย..
พ่อแม่ตั้วมีบ้านว่างอยู่อีกหลังหนึ่ง...สมัยเรียนถาปัด ตั้วอยู่ที่บ้านนี้
ไม่ใช่สิ...ตั้วกับเพื่อนถาปัดจำนวนหนึ่ง อยู่บ้านนี้
ช่วงนั้นก็ไม่ใช่ปีหนึ่งนะ...ปีสามปีสี่ด้วยซ้ำ..
บ้านไม้สองชั้นเล็ก ๆ มีสองห้องคือ ห้องข้างบน กับห้องข้างล่าง เป็นบ้านที่ไม่ควรอยู่เกินสามคน...
พวกเราสามารถอยู่ด้วยกันหกเจ็ดคนได้...พร้อมกับโต๊ะเขียนแบบคนละตัว...
นอนตรงไหน...แล้วแต่
อยู่กันอย่างเขรอะ ทำโปรเจคส่งอาจารย์บ้าง คุยเรื่องเขียนบทละครบ้าง ร้องรำทำเพลงบ้าง....แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปนอน
แม่ตั้วจะหุงข้าวต้มมาให้กินบ่อย ๆ เพราะกลัวลูกกับเพื่อน ๆ เป็นโรคขาดสารอาหาร...เพราะบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมักจะเป็นอาหารหลัก ค่ำ ๆ ก็จิบแม่โขงโทนิคกัน...วันไหนมีตังค์เยอะหน่อยก็ลงขัน...จิบแสงโสม
ทำงานไป พร่ำเพ้อละเมอพก ดื่มด่ำเมรัยยามราตรี จนเกือบเช้า...ก็แยกย้ายไปสุมหัวนอน...แยกย้าย(ยังไงวะ ห้องเดียวนั่นแหละ...)
ก่อนนอน...มีเพื่อนบางคนปวดเยี่ยว แล้วขี้เกียจลงมาเข้าส้วมข้างล่าง มันก็เยี่ยวตรงระเบียงบนบ้านดุจสายฝนอุบาทว์ ตกลงไปที่พื้นเบื้องล่างอันเป็นทางสัญจรเข้าออกของผู้คน รวมทั้งพระคุณเจ้า..ซึ่งกำลังจะออกมาบิณฑบาตในเวลาอันเกือบจะเดียวกันนั้น...
ตั้วเห็นก็ตาเหลือก ตะโกนลั่น...
“เฮ้ย ไอ้เชี่ย มึง ลงไปเยี่ยวข้างล่างสิโว้ย...นั่นมันลงไปทางเดิน เดี๋ยวพระก็จะออกไปบิณฑบาตแล้ว...”
“กูเมาว่ะตั้ว...กูลงกระไดไม่ไหว...”
เราเขรอะกันอย่างไม่น่าเชื่อ...
เพื่อนคนหนึ่ง ตื่นก่อน อาบน้ำเสร็จแล้วหยิบกางเกงในฉันที่ตากอยู่ไปใส่เฉยเลย...
พอฉันลืมตาขึ้นมาเห็น ก็ร้องเฮ้ย....
มันด่ากลับหน้าตาเฉย..
“เฮ้ย...อะไรวะ ของแค่นี้หวงไปได้...”
ล้อมวงกินข้าวต้มที่แม่ตั้วต้มมาให้กิน...มีไอ้เพื่อนตัวร้ายเลวทรามต่ำช้าคนนึง มันคะนอง...มันดึงขนในที่ลับ...เอาใส่ชามข้าวต้มเพื่อนทุกคน!!!! อ้วกกกก...
“...ไอ้.....มึงทำอะไรของมึง...”
“...หมี่กรอบไง...หมี่กรอบ...”
กว่าจะรอกันใช้ห้องน้ำ อาบน้ำมั่ง ไม่อาบมั่ง...ก็แล้วแต่...
ก็จะพากันเดินงัวเงียเป็นขบวนออกไปปากซอย...
เป็นอู่ต้นสายรถเมล์สาย ๔ ตลาดพลู-คลองเตย
ซึ่งโชคดีที่เป็นสายที่ผ่านจุฬาพอดี..
เราเป็นนิสิต..ก็ต้องไปเรียนสิ
เราจะไม่พูดคุยกันทั้งสิ้น ต่างกับกลางคืนโดยสิ้นเชิง...
ต่างคนแยกย้ายไปนั่งริมหน้าต่าง...ไม่นั่งด้วยกัน
ก่อนรถจะออกจากอู่...เราก็หลับกันโดยพร้อมเพรียงริมหน้าต่าง
ไม่ต้องหวาดกลัวต้องลุกให้เด็กสตรีคนชราอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น
เพราะเก้าอี้รถเมล์สมัยนั้นเป็นแบบนั่งคู่หมด...ปลอดภัย
ความปลอดภัยเริ่มสั่นคลอน....เมื่อ
รถเมล์มาถึงป้ายจุฬา...แถว ๆ สามย่าน
ทีนี้ก็แล้วแต่ใครตื่นหรือไม่ตื่น..ตอนรถถึงป้ายนั้น...
และเราก็ตกลงกันไว้ก่อนแล้วว่า...ตัวใครตัวมันนะเว้ย
จะมีเพื่อนบางคน...ที่ไปตื่นที่อู่คลองเตยเสมอ...
ตั้วไม่เคยพลาด..พร้อมเพื่อนที่รอดมาได้...ก็จะลงป้ายแล้วเดินเข้าประตูจุฬาด้านพาณิชย์บัญชีด้านทิศใต้สุด....เพื่อจะเดินผ่าจุฬาฯ ไปยังคณะถาปัดที่อยู่ด้านทิศเหนือสุด...
เพื่อน ๆ ที่เดินอยู่ท้ายกลุ่ม จะได้ยินเสียงสาว ๆ จุฬา แอบกระซิบกัน...
“นี่ ๆ ๆ...นี่ไงเธอ...ศรัณยู..”
“ใช่เหรอ...”
“ใช่ ๆ ๆ...เอ๊..รึเปล่า..”
“ไม่ใช่มั้ง...หูย..เดินผ่านที กลิ่นเหมือนขนมปังหืน...”
ฯลฯ
......
......
สี่สิบปีมาแล้ว...ไม่น่าเชื่อว่าภาพยังชัดมาก...
#นินทาตั้ว
#ตั้วไม่ต้องมาแก้ต่างอะไรนะ
#ว้าวุ่นเวอร์ชั่นวัดนาคปรก
#ปินดาโพสยะมันไม่เขียนกูเขียนเอง
#คิดถึงมึงนะตั้ว

วันนี้..ต้องมอบดอกไม้นี้ให้เพื่อนรัก..
วิจิตรบรรจงเพียงใด..ก็ไม่อยากมอบให้ใครเลย...

#ตั้วเอ๋ย
#คนรักมึงเยอะเหลือเกิน

จาก เพจ Nitipong Honark

...ถ้ายุคนี้สาวๆ กรี๊ด "ไบร์ท วชิรวิชญ์" ยุคก่อนหน้านี้ไล่ไปก็คงเป็น "พี่ติ๊ก เจษฏาภรณ์" กับ "เจ มณฑล" ไล่ไปอีกก็จะเป็น "พี่ตั้ว ศรัณยู" นี่แหละครับ

...ด้วยความที่ผมอยากเป็นเด็กถาปัด ดังนั้นภาพจำของเด็กถาปัดที่ผมคิดถึงก็คือพี่ตั้วเลยแหละ พี่ตั้วเป็นคนหล่อและเก่ง ในจอนอกจอพี่ตั้วก็คือคนที่เป็นชายในฝันของสาวๆ หลาย ๆ คน จนสมัยนั้นร่ำลือกันว่า คนอยากมาคณะสถาปัตย์เพราะ ๒ เหตุผล คือ ห้องน้ำสะอาดมาก กับ มาดูตั้ว ศรัณยู และพี่ยังเป็นบุคลากรสำคัญในวงการบันเทิงไทย ทั้งหน้าจอและหลังกล้อง เป็นที่เคารพและเป็นครูของดาราหลาย ๆ คนอีกด้วย

...หลายคนไม่รู้ว่าละครเรื่องแรกที่พี่ตั้วได้เล่นนั้นไม่ได้ออนแอร์ เพราะไม่ผ่านอนุมัติ (เนื้อหาล่อแหลม) จนที่ได้ออกอากาศจริง ๆ ก็ปี ๒๕๒๗ แล้วในเรื่องเก้าอี้ขาวในห้องแดง ที่เล่นกับพี่ตั๊ก มยุรา ....

...ตัวผมเองเคยได้สวมบทบาท "ไอ้คล้าว" แสดงบนเวทีสมัยมัธยม ซึ่งตอนนั้นพี่ตั้วเล่นกับพี่น้ำผึ้งในเรื่อง "มนต์รักลูกทุ่ง" ผมได้ร้องเพลงสัญญาก่อนลา
...ต้องจากกันไป แล้วใครกันเล่า... เป็นประสบการณ์แปลกใหม่ที่ได้แสดงบนเวทีกับเค้าด้วยเหมือนกันนะ (ตอนนี้ทองกวาวเป็นอาซ้อกิจการใหญ่โตไปแล้ว)

...
แม่ฉันแม่แก มาช่วยดูแลลูกหลาน แม่หิ้วข้าวปลาอาหาร มาให้ลูกหลานมัฆวาน

...เพลงแม่ยกพันธมิตรนี้ ก็เป็นเพลงที่เคยดังลั่นบ้านผมมาพักนึง พร้อม ๆ กับเพลงนักรบมือตบ เรียกว่าเป็น ๒ ซิงเกิลของพี่ตั้วในนามแกนนำ พธม. รุ่น ๒ ซึ่งตอนนั้นผมเองก็ไม่คิดเลยว่า จะมีดาราระดับนี้ที่กล้าออกตัวออกมายืนต่อสู้กับความไม่เป็นธรรม เคียงข้างประชาชนจนตัวเองต้องลำบาก ใจพี่ได้จริง ๆ นะ นั่นคือภาพจำช่วงนึงของผมเลย

...ทุกบทบาทหน้าที่ ทุกการกระทำของผู้ชายคนนี้ มันเต็มไปด้วยพลังในการขับเคลื่อนชีวิตจริง ๆ

...จะจดจำสิ่งดีงามที่พี่ทำให้กับโลกใบนี้ ดาราในดวงใจ และผู้ชายที่ผมนับถือครับ

ครูเบิร์ด
วาดภาพมาแสดงความอาลัย

จาก เพจ Sun Burst Gallery

หนังสือที่แจกในพิธีพระราชทานเพลิงศพ