ยอมรับเลยว่า ทำงานด้าน ออกแบบ design homepage
แต่จริงๆ กลับไม่ได้เรียนด้านนี้มาโดยตรงเลย
ชีวิตเหมือนกับว่า เราไม่ได้ตั้งใจจะจบมาเพื่อมาเป็น webmaster นะ แต่แบบว่า หลายๆอย่างมันพาไป
เริ่มต้นจากการเรียนเลยมั้ย ตอนแรกนะ เรียนจบ ม.3 มา แม่ก็พยายามบังคับให้เรียน บัญชี ระดับปวช. ให้ได้ แต่เรานะ เกลียดมากๆๆๆ เกลียดบัญชีอย่าง
เลยหละ
แต่ฝืนใจเรียนด้วยน้ำตา (จริงๆเราอยากทำงานด้าน animation มากที่สุด) แต่สมัยนั้นนะ ต้องฝืนใจเรียนตามผู้ใหญ่แนะนะ 3 ปีเชียวนะที่รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในนรก..
อยากจะบอกพ่อแม่ผู้ปกครองทุกท่านว่า ลูกหลานท่านอยากเรียนด้านไหน อย่าไปฝืนเลย ฝืนแล้วมันทำไม่ได้ดีหรอก...
3 ปีในนรก สุดท้ายเรียนจบออกมาได้ (ซะงั้น) คุณแม่ก็เห็นสมควรให้ เรียนต่อ ปวส. อีก (ให้ต่ออีก 2 ปี ในนรก!) แน่นอนค่ะ ครั้งนี้เราโตขึ้นและดื้อขึ้น 555
เราเลยแอบไปสอบ ปวส. นี่หละแต่ว่า เป็น ปวส. คอมพิวเตอร์ค่ะ (อย่างที่ใจปรารถนา) แล้วดันสอบติด 5 5 5 หัวเราะทีหลังดังกว่าตอนมอบตัว (แอบคิดว่า นิสัยไม่ดีเลยเรา แม่อุตสาห์ปรารถนาดี แต่ว่า 3 ปีที่เรียนบัญชีมา เราก็รู้ตัวเองมาตลอดว่า เราคงไม่ได้ดีด้านนี้แน่ๆ)
อย่าฝืน อย่าฝืน อย่าฝืน
ในที่สุดก็จบปวส. ออกมาด้านคอมพิวเตอร์สมใจนึก ไม่เก่งนัก และก็สมัครเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนเลย โดยขอทางบ้านว่า ขอเรียนหนังสืออย่างเดียว เพราะเกรงว่าหัวสมองจะไปไม่รอด
โดยเรียนสายวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ คณะสารสนเทศศาสตร์..
ชีวิตในรั้วมหาลัยฯ มีความสุข มีสังคม มีเพื่อน ได้เข้าแลปคอมพิวเตอร์ ฝึกหัดการออกแบบเวปไซด์มาตั้งแต่นั้น (ประมาณปี 3 เทอม 2) หลังจากนั้นก็เริ่มรับจ๊อบเป็นมือปืนรับจ้างแบบ งูๆ ปลาๆ ประสาคนโง่ๆ
ได้เงินมาเป็นค่าขนมเล็กๆน้อยๆ ให้พอชื่นใจ (แต่ก็ยังรบกวนเงินทางบ้านอีกเช่นเคย
)
แต่พอใกล้จะจบนี่สิ เค้าให้ทำโปรเจคจบ 1 ชิ้น เราก็คิดว่าจะทำอะไรดีหนอ..สุดท้ายจากประสบการณ์ที่ไปทำงานช่วงปิดเทอม เป็น ประชาสัมพันธ์ เลยเอาข้อมูลที่นั่นหละมาทำ visual basic database
ทำแบบมั่วๆอีกเช่นเคย เพราะว่า "โง่"
จบออกมาได้เกรด B+
คิดว่าอาจารย์คงสมเพช เวทนา เนื่องจากเกรดมันห่วยมากๆๆๆๆ เลยช่วยมันสักหน่อย แต่ก็เอาโปรเจคเนี่ย ไปสมัครงาน แล้วก็ได้งานสมใจ
ตลอดชีวิตการทำงานด้านนี้ประมาณ 6-7 ปี พูดตรงๆว่า มีช่วงที่เราอยากเปลี่ยนงาน อย่างมาก จนขนาดตกงานถึง 2 ปี รองานแบบอื่นที่ชาวบ้านเค้าทำกัน (เช่นงานธุรการ งานออฟฟิศทั่วไป) แต่กลับไม่มีงาน !!! ทำไมอ่ะ รึว่าเราบุคลิกภาพไม่เหมาะสม (ถึงอ้วนแต่ก็แต่งตัวเข้าทีนะเฟร้ย)
พอเรียกไปสัมภาษณ์ที่ไร มีแต่งานทำเวปไซด์ทู้กที..เบื่อ
ช่วง 2 ปีก็เลยหาประสบการณ์ชีวิตไปเรื่อย อาทิเช่น ทำโมเดลลิ่งเป็นต้น สนุก ตื่นเต้น เร้าใจ และอารมณ์เสียได้เรื่อยๆ (ทำงานกับคนหลายๆประเภทก็อย่างนี้หละ)
ตอนนี้กลับเข้าสู่ระบบชีวิตแบบปกติ ทำงานที่เดิมมา 4-5 ปีได้แล้ว ชีวิตเรื่อยๆ ขำๆ
ทำเวปไซด์ไปวันๆ ว่างๆที่ทำงานก็ส่งไปอบรมนั่น..อบรมนี่.. นิสัยไม่ค่อยดี เลยต้องโดนอบรมบ่มนิสัย ว่างั้น..
ก็อาชีพทำเวปไซด์น่ะสิ เป็น webmaster โง่ๆ อีกตามเคย (เฮ้ย แต่เค้าก็จ้างเราอ่ะ)
บางทีพรมเช็ดเท้า เอ๊ยพรหมลิขิตมันก็ขีดทางเบี้ยวๆให้เดินเหมือนกันนะ คนเรา
เลยหละ
)
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [