ชีวิตเกิดมา 28 ปี อ้วนซะ 20 ปี ที่เหลือ 8 ปี นี่กึ่งอวบ กึ่งผอม ตลอด ครั้งแรกที่ผอมที่สุดในชีวิต
คือสมัยเรียนมหาวิทยาลัยปี 3 ค่ะ ใช้เวลาลดน้ำหนัก 8 เดือน ผอมผิดหูผิดตา สูง 168 ซม. หนัก
58 กก. ถือว่าหุ่นกำลังดี เพราะใส่เสื้อชุดนักศึกษาเบอร์ s ได้ ปลื้มมากๆเลย
แล้ว ทำไม มันถึงกลับมา เจ้าไขมันส่วนเกินตัวแสบ
ตอนนี้ไม่อยากจะพูด โยโย่มาถึง 98 กก. อ้วนเตี้ยล่ำดำสิว หมดเลยเสน่ห์สาว กลายเป็นสาวแก่เกือบ 30
ที่อ้วนปุ๊กลุ๊ก กลุ้มใจ ไม่ใช่กลัวว่าไม่สวย (สวยอยู่และ อิๆ) แต่กลัวเรื่องสุขภาพ เพราะเข่าเริ่มรับน้ำหนัก
ไม่ไหว ยืนบนรถเมลล์ก็ไม่อึดพอที่จะยืนขาแข็งอยู่อย่างนั้น พระเจ้าจอร์จ มันแย่มากๆเลยค่ะ
วันนี้เลยเป็นวันที่เราเกิดความบ้าอีกครั้งด้วยการ ใส่รองเท้าผ้าใบ กางเกงขาสั้นและเสื้อแขนกุด โชว์ลำแขน
อวบอ้วน ออกไปวิ่งเหยาะๆ ในหมู่บ้าน โดยไม่ลืมจูงเจ้าตัวแสบไปด้วย (ชิสุตัวอ้วนกลม แสนซน) แต่ขอโทษ
มันจะพาไปให้ชาวบ้านด่าเราน่ะสิ เพราะมันมัวแต่ดึงให้เราไปแวะบ้านนั้นบ้านนี้ที่มีหมาเหมือนกัน เพื่อไปก่อกวน
ให้หมาออกมาเห่ากันเสียงดังลั่นสนั่นซอย สรุปคือวิ่งไปได้สองรอบ เราเลยพามันไปล่ามในบ้านเหมือนเดิม
วิ่ง 30 นาที แบบเหยาะๆ กึ่งวิ่ง-เดิน
หัวใจเต้นแรง เหงื่อออกพอซึมๆ
ข้อเท้าขวาเคล็ดเล็กน้อย อาจจะเพราะจังหวะลงข้อเท้าผิด
แต่ก็สนุกดี กลับมาถึงบ้าน วอร์มอีกนิดหน่อยและทายาตรงที่เคล็ด หลังจากนั้นก็ ทำ detox
ค่ะ สบายท้องจัง
มาทำงานละ ตอนเย็นกลับไปวิ่งหรือไม่ก็โยคะรอบเย็น
เห็นด้วยค่ะ ความอ้วนนำมาซึ่งโรคบางประการ