รักสามเส้าแน่นอนว่าความลำบากมีแน่ๆสำหรับการตัดสินใจ ไอฝน นางเอกของเรื่องนี่ล่ะที่จะต้องทำงานหนักเพราะว่าความรักแต่เก่าก่อนกับคนรักเก่าอย่าง เมฆา ก็จบกันไปอย่างไม่สวยงามเพราะเธอเป็นคนเลือกเองที่จะเดินจากมาด้วยเหตุผลส่วนตัวเพราะเธอถือว่ามันเป็นหนทางที่ดีที่สุดที่จะไม่ฉุดรั้งคนที่เธอรักมาลำบากใจไปด้วย ในขณะเดียวกัน เมฆาเองก็เจ็บกับความรักครั้งนี้เจ็บเสียจนแทบจะประคองตัวเองไว้ไม่อยู่แต่ก็ได้กำลังใจจากครอบครัวคือแม่และญาติผู้น้องอย่าง แนวทาง ที่เมื่อรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่เขารักเจ็บเพราะใครเขาเองก็พร้อมจะเกลียดคนๆ นั้นไปด้วย เรื่องมันเลยยากเข้าหน่อยเพราะว่าแม้เวลาจะผ่านมานานแล้วแต่ความรักความไม่เข้าใจมันยังคงอยู่และพร้อมจะปะทุได้เสมอเมื่อคนรักเก่าอย่างไอฝนและเมฆาต้องมาเจอกันอีกครั้ง และแนวทาง เองก็ต้องหาทางที่จะไม่ให้คนทั้งคู่กลับมาคืนดีกันอีกครั้ง

เรื่องราวในหนังสือมันก็คงไม่ได้หนีแนวที่นักอ่านเดาทางกันหรอกค่ะ เพราะมันก็เป็นความรักของสามคนที่ต่างก็บอบช้ำ เจ็บแค้นกันไปกับความรักที่ไม่สมหวัง ไอฝน กับ เมฆา คู่รักแต่เก่าก่อนต้องมีเหตุอันต้องจากกันอย่างไม่สวยงาม ส่วนแนวทางก็ก้าวเข้ามาเพื่อจะหาทางให้ทั้งสองคนไม่กลับไปรักกันเหมือนเดิม แต่เหมือนว่ายิ่งเขาเข้าไปคั่นกลางเป็นบุคคลที่สามขัดขวางแต่ก็เหมือนมันยิ่งทำให้เขารู้ตัวเองว่ามันคงไม่ใช่แค่นั้นแล้วเพราะความรู้สึกของเขามันก็ทั้งเกลียดและทั้งรักไปพร้อมๆกัน

งานเขียนของ ติญญา เล่มนี้ถือว่าเป็นเล่มที่3 แล้วล่ะค่ะที่ได้ลองเชิงลองอ่าน เล่มแรก คือ หัวใจซ่อนกล เรื่องที่สองหัวใจระบายรัก เรืองแรกนั้นถึงแม้จะไม่รันทดทำเอาต่อมน้ำตาแตกเท่าไหร่แต่ก็อินกับความรักของเพื่อนที่รักเพื่อนเกินกว่าเพื่อนโข อ่านไปแล้วก็ชอบเลยตรงที่หลงรักในตัวหนังสือละมุนที่เขียนบรรยายถึงความรู้สึกของและคนออกมาได้อย่างกินใจ ไม่หวานระทวย ไม่ดิบห่าม หรือว่าทำอะไรงี่เง่าเกินกว่าทำใจได้แต่อ่านแล้วกลับเหมือนเข้าถึงความรู้สึกของแต่ละคนได้อย่างไม่ยาก ส่วนหัวใจระบายรักเป็นเล่มใหม่ที่เพิ่งวางแผงได้ไม่นานอ่านแล้วเพลินค่ะจขบ.รีวิวเรื่องนี้เอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วค่ะ พอมาเล่มนี้เป็นเรื่องที่สามและก็เป็นเรื่องแรกที่ค่อนข้างจะติดดราม่านิดหน่อย ตัวหนังสือของติญญาก็ยังคงความละมุนกินใจเหมือนเดิม ชนิดที่เล่นเอาคนอ่านอย่างตัวเองน้ำตาตกได้เหมือนกันกับความรักเก่าที่อกหักผิดหวังทั้งอดีตและปัจจุบันตัวเองเป็นประเภทว่าอ่านมวยรองแล้วอยากเชียร์มากแต่พอไม่สมหวังก็เข้าใจแต่มันทำเอาความรู้สึกจุกแอ๊กได้เหมือนกันนะค่ะเพราะเมื่ออ่านถึงบทที่ตัวรองเกิดจะต้องเข้าใจว่าสาวเจ้าเค้าไม่ได้รักตัวเองแล้วมันเจ็บมากนะ ยิ่งโดยเฉพาะตอนที่เขาเข้าใจแล้วและบอกนางเอกว่า“มีความสุขเพื่อผมนะ” โอ้ยอยากบอกว่า มันใช่อ่ะมันใช่ ตัวรองอย่างนี้ล่ะ คือ พระเอกของฉันเลย ทำไมฉันชอบนักก็ไม่รู้ล่ะ แถมอ่านแค่นี้ต่อมน้ำตาแตกเลย จะอินไปหรือเปล่าไมรู้นะรู้แต่ว่าพออ่านไปแล้วความรู้สึกมันจุกๆ แน่นๆ หน้าอกดีจริงๆ

ถือว่าเป็นเล่มที่ 3 แล้วสำหรับผลงานของนักเขียนคนนี้แน่นอนว่าติดใจตัวหนังสือแล้วก็คงต้องหางานเก่ามาอ่านอีกแล้วล่ะค่ะ หลายคนบอกมว่าเธอเป็นเจ้าแม่ดราม่าอันนี้คงไม่เถียงเพราะเจ้าตัวยอมรับแล้วว่าใช่เพราะฉะนั้นถ้าหากว่าอยากอ่านอะไรที่มันดราม่าอีกก็คงไม่ผิดหวังสำหรับนามปากกาติญญาค่ะ เอ๊ะ แต่เห็นว่างานใหม่ไม่ใช่หนิ 

ไม่เป็นไรเราคงต้องรอพิสูจน์กันล่ะค่ะ