ความรักจะเป็นความสุขหรือความเจ็บปวดก็ได้ ขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา แต่บางอย่างมันก็เหนือไปกว่าการกระทำ เหมือนกับพรหมลิขิตอะไรทำนองนี้หรือเปล่าก็ไม่ทราบได้

  

หวัดดีตอนเช้า ๆ ของเมืองไทยค่ะน้องนิด...พี่อ๋อยเป็นคนที่มีประสบการณ์เรื่องความรักน้อย แต่เคยอกหักมาเหมือนกันค่ะ เชื่อเถอะค่ะว่าเวลาช่วยได้มากเลยค่ะนิด ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามค่ะ แต่ความรักก็มาพร้อมกับความทุกข์ เมื่อคิดจะเริ่มมีความรักให้เตรียมใจไว้ทันทีว่าเราต้อง เจอทุกข์แน่ ๆ แต่จะทำใจรับได้แค่ไหนค่ะ กำลังใจ และคำปลอบโยน จะช่วยน้องชายนิดได้ค่ะ และเมื่อใดทีเค้าเริ่มทำใจได้ ต่อจากนี้ไปเค้าต้องแข้มแข็งมากขึ้นกว่าเดิมอีกแน่นอน ความเจ็บปวดไม่อยู่กับเรานานหรอกค่ะ ขอเป็นพี่สาวที่ให้กำลังใจน้องชายนิดด้วยคนนะคะ..สู้ ๆๆๆๆ ค่ะ ครอบครัวสำคัญที่สุด ไม่ม่รักไหนยิ่งใหญ่เท่า ความรักของพ่อกับแม่ค่ะ....

  

ความรักคือสิ่งที่ทำให้เราจดจำครับ แงๆๆๆ

  

รักคือรัก ไม่มีคำอธิบายจริงๆนะคะ

รอบตัวดี.อยู่ในวงโคจรของสาวมั่น และเป็นตัวของตัวเองสูงมาก แต่ไม่มีใครทนเรื่องความรักสักคน ยกเว้นคู่พี่สาวดี. ซึ่งพี่สาวบอกว่าฉันไม่ได้อยู่เพราะทน แต่อยู่ด้วยความพึงพอใจในชีวิตแบบที่เป็นอยู่ ฉันเลยไม่เดือดร้อนพี่บอกว่า พออายุมากขึ้น เรื่องความรักไม่ต้องพูดถึง มันแนบเป็นเนื้อเดียวกับชีวิตจนไม่มีอะไรหวือหวาแล้ว


คู่พี่สาวดี.เลยอยู่ได้ปกติ ในขณะที่รอบตัวมีปัญหาหมดพอพี่คนไหนบอกว่าเลิกกับแฟนแล้ว ก็เลยมองเป็นเรื่องธรรมดา กลายเป็นว่าคู่ไหนไม่เลิกกันสิแปลก เป็นงั้นไป

เท่าที่ดี.เห็น โดยรวมๆนะคะ "เวลา" จะเยียวยาหัวใจที่ร้าวๆได้

สำหรับตัวดีเอง เหอะ เหอะ เฮ่อ!!!!!555+---------ปายยยยดีกว่า


มีความสุขมากๆนะคะคุณนิด

  

เอาใจช่วยด้วยคนนะคะ

ขอให้น้องชายคุณ jewnid ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ไว ๆ
ฟ้าหลังฝน มักสดใสเสมอค่ะ

  

วันเวลาเท่านั้นแหละค่ะ ที่จะเยียวยาความเจ็บปวดของคนเราได้...ถ้าไม่ยอมแพ้กับพิษของมันตั้งแต่เริ่มแรก

  

คุณนิด วันนี้มาแบบเศร้านิดๆ นะคะ
บางทีความรักเป็นดาบสองคมด้วยค่ะ ต้องระวังให้ดี
เพราะมีความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
เชื่อมากไม่ได้ ^^

  

ความทรงจำอันนี้จะเลือนลางไปได้เมื่อเวลาผ่านไปหรือไม่ ??

^
^
^
...ยืนยันค่ะ ว่าช่วยได้
...ความรักก็คงเป็นแบบนี้ละเนอะ
...
...
เอาใจช่วย ให้น้องชายของ จขบ.ผ่านไปให้ได้เร็วเร็วนะคะ

  

เศร้าจังค่ะพี่นิด ...

รูสึกดีที่ไม่เคยมีแฟนยังไงไม่รู้

  

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์
ป้าพู่ เปิดเผยความลับห้าข้อ รับคำเชิญ TAG ของตี๋น้อยด้วยน๊ะครับ ฮิๆๆๆ

  

พูดถึงเรื่องของความรัก เพื่อนของตุ้งเองหลายคนก็มีประสบการณ์ด้านนี้ หลายครั้งที่ต้องเป็นที่ปรึกษาจำเป็น ตุ้งว่าเรื่องแบบนี้ ช่วงที่เกิดไม่ว่าใครจะปลอบยังไงมันก็ไม่เข้าหูเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่เราก็ทำดีที่สุดได้แค่ปลอบไปก่อนนั่นแหล่ะ เมื่อเวลาผ่านไปก็ใช่ว่าจะเจ็บน้อยลง แต่ว่าเจ้าตัวเค้าจะทำใจได้เอง เหมือนกันว่าพอเวลาผ่านไป ได้คิดมากขึ้นหน่ะค่ะ บางครั้งเราก็ต้องคอยให้กำลังใจอยู่ห่างๆ....


ปล. น้อยคนที่จะบอกว่าเฮียน่ารัก ขอบคุณที่นิดค่าที่หลงผิด..เอ๊ย..หลงถูก..

  

ความรักเหมือนโคถึก
ใดๆในโลกล้วนอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดมั่นคง ถาวร หรือตลอดไป รวมทั้งความรักกกกก
อย่างไรก็ตาม ขอให้ความรักของคุณ JewNid สุข สดชื่นตลอดไปคะ

Happy New year ย้อนหลังนะคะ
ขออภัยมาส่งความสุขก่อนหน้านี้ไม่ได้เป็นอาทิตย์ เพราะ Log in ไม่ทำงานค่ะ

  

อ่า พี่อ้วนเข้าใจความรู้สึกนี้เลยอะค่ะ

  

พูดยากเจงๆนะคะน้องนิดในเรื่องนี้น่ะเนอะ
พี่ขอเอาใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ
เวลา คือ ยาที่ดีที่สุดค่ะ

อ๊าย...พูดเหมือนเซียนเจ๊เลย...

พี่ไม่รู้จะขอบคุณน้องนิดยังไงที่เป็นเพื่อนบล๊อกที่น่ารักด้วยดีเสมอมา
ขอบคุณมากค่า...
เอาหวานนำทาง...อวยพรปีใหม่สาย...555
เตรียมการ์ดมาร่อนแล้วค่า

เอ้ารับค่ะ



พี่ขอให้น้องนิดและครอบครัว มีความสุข สมหวัง ตลอดปี และ ตลอดไปเลยนะค๊า...
แล้วก็ขอแสดงความดีใจกะสายสะพายด้วยค่าคุณน้องขา...

  

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ คุณนิด

  

ถ้าน้องชายคุณนิดได้เข้ามาอ่าน คงจะรู้สึกดีขึ้นนะคะ
อย่างน้อย ก็ได้รับรู้ว่า ไม่มีรักไหน ที่ "แท้" เท่ากับ
รักจากพ่อ แม่ พี่น้องนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้น้องชายคุณนิด และทุกคนที่กำลังเจ็บปวด
จากความรัก

  

คิดถึงพี่นิดค่ะ ตอนนี้อาการป่วยดีขึ้นบ้างแล้วเลยพยายามเรียบเรียงอะไรมาเขียนบล็อกมั่ง


ขอให้น้องพี่นิดอาการดีขึ้นไวๆ ค่ะ

  

ร่วมเป็นกำลังใจให้น้องของคุณนิดด้วยนะคะ
ขอให้มีสุขภาพใจที่แข็งแรงขึ้นในเร็ววันนะคะ

  

พระพุทธองค์จึงได้ตรัสไว้ว่า "ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์"

  

หากรู้จักกัน และ รักกันที่ " ใจ " มองกันที่ใจ เข้าใจกันที่ใจ ไม่ใช่สิ่งของที่เขามี ไม่ใช่ตำแหน่งทางสังคมที่เขามี ก็คงไม่มีอะไรที่คนสองคนจะพรากกันไปได้ง่าย เหมือนที่ได้ยินและได้เห็นกันอยู่ทุกวันนี้

  

ความเจ็บปวดเราไม่เคยจำ......
ย้อนไปหลายปีละ โดนคนรักมาหักหลังซ้า
จำอยู่พักเดี่ยวเอง....ตอนนี้เกือบจับต้นชนปลายมะถูกละ
ลืมเลือนไป อิอิ.....รู้แต่ว่า โชคดีที่มีวันนั้น
มะงั้นตอนนี้เราคงรันทด คอตๆ

  

ครั้งหนึ่งเคยอกหักแทบเป็นแทบตาย
โทษไปหมด โทษตัวเอง โทษเขา โทษฟ้า โทษดิน
คร่ำครวญปานจะขาดใจ
ทุรนทุรายราวกับอยู่ในกองไฟ

จนวันหนึ่งหันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ เราเสมอมา
สังเกตเห็นความทุกข์ในแววตาที่มากมายกว่าเรา

เราไม่ได้ทำร้ายตัวเองคนเดียว
แต่เราทำร้ายคนที่รักเรา ร้อยเท่าทวีคูณ

ตั้งแต่นั้นมา ตั้งใจว่า จะมาเศร้าเสียใจทำไม
เอาเวลามาทำให้ผู้หญิงข้าง ๆ เราคนนี้
มีความสุขมากที่สุด ยังมีค่ามากกว่าเยอะแยะ

"แม่คะ หนูรักแม่ค่ะ"

  

หวัดดีบ่ายเมืองไทยค่ะ

คุณนิดค่ะ..จริงค่ะ
การพูดชมกันนั้น
ถ้าใช้ความแสแสร้งอยู่ได้ไม่นานค่ะ
เราต้องเอาความจริงใจใส่ไปด้วยค่ะ
มันจะสร้างน้ำหนักความน่าเชื่อถือค่ะ
คุณนิดพูดถูกค่ะ..คุยกับคุณแล้วสบายใจค่ะ
อิๆๆๆๆเยินยอหน่อยนะค่ะ


มีความสุขวันหยุดนะค่ะ

  

ความเจ็บปวดมันมักอยู่คู่กับความรักนะคะ

แล้วการเปลี่ยนแปลงก็เป็นนิรันดร์จริงๆ

ไม่ว่าจะทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่รัก ไม่มั่นคงกันจริงๆ

มันเกิดความเปลี่ยนแปลงได้เสมอเลย

  

.. ไม่อยากให้มีความอกหัก บนโลกใบนี้เลยจ๊ะ ..

  

หมู่นี้หันไปทางไหนพบแต่คนอกหัก โดยเฉพาะอาถรรพ์ 7 ปีมีมาให้รู้เรื่องสองราย ที่เหลือก็รักเขาเขาไม่รัก หรือรักกันไม่เข้าใจกัน อะโหยยย เศร้าแทน

แต่ตัวเองยังไม่มีประสบการณ์ หุหุ อยากลองมั่งเหมือนกัน เห็นเขาว่ามันทำให้น้ำหนักลด ติดอยู่ที่ไม่มีผู้มาทำให้เรารักเราหลงอกหัก อะโหยยยย เศร้าอีกแล้ว

คิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกัน เพราะตัวเองเป็นโรคยิ่งเครียดยิ่งกิน แทนที่อกหักแล้วผอม กลายเป็นหนักกว่าเดิมสามเท่า

ว่าแล้วก็หิว

  

อ่านแล้วเข้าใจทะลุปรุโปร่งเลยครับ ว่าเวลาใครเศร้าไปคนนึง คนรอบตัวจะเหี่ยวไปด้วย

แต่ความจ็บปวดที่เขาเจอนี้ รับรองครับว่ามันจะทำให้เขาเข้มแข็งขึ้นได้มากๆ เลยทีเดียว






ปล. ผมเคยมาแอบอ่าน Tag ของ จขบ. ไปแล้ว เลยมาชวนไปแอบอ่าน Tag ของผม หรืออ่านจริงๆ ด้วยครับผม

  

ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่การทำใจค่ะ...ไม่เว้นแม้แต่ความรัก...

  

ความรักมักจะมากับความสุขและความเจ็บปวดเสมอ แต่อย่างน้อยเราก้อความสุขที่ได้รัก...

  

เรื่องของความรัก
เรื่องของหัวใจ
เรื่องของใครก็ของมัน

แต่มันคือเรื่องเดียวกันที่ทุกคนเคยเจอ

เฮ้อ......

มาตามคุณนิดไปดูวิธีถนอมใจกันดีกว่า
....อิอิ....

  

ต้องขอกล่าวคำเชยๆค่ะ ว่าเวลาจะช่วยทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดีขึ้น

  

ตอนที่อ่านนี่ในหัวจะมีเพลง 'รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง' เย้เย้มาเป็น BGM แต่อ่านไปอ่านมามันชักจะไม่สนุกเท่าไหร่.. บางทีการที่มีมือที่ 3 ก็ดีเหมือนกัน จะได้รู้ว่าคนคนนั้นไม่ได้รักเรา จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปให้มากกว่านี้ เสียใจแค่นิดหน่อย ไม่ตาย..

หนูคิดถึงตัวเองเหมือนกันนะว่ามือที่ 3 นี่เลวหรือเปล่า เพราะหนุเองเคยเป็นมือที่ 3 แล้วก็เคยถูกมือที่ 3 เอาไปด้วย หนูคิดนะว่าหนูรักคนนี้ ถึงจะมีแฟนแล้วก็ไม่สน แล้วพอตอนหนุโดนมือที่ 3 มาแย่งไปหนุก็คิดว่าถ้าเขาไม่เป็นโรคจิตชอบแย่งของคนอื่น ก็คงมีความรู้สึก 'รักมากมาย จนลืมนึกถึงความถุกต้อง' แบบที่หนุเคยทำ หนุเลยทำใจ.. ปล่อยมันไปทั้ง 2 คน เฮ้อ..

ชีวิต แล้วก้ความรักนี่มันบอกไม่ถูกเน้อ.. สงสัยหนุต้องเพิ่มอีกคำนอกจาก it's life แล้วยังมี it's love ด้วย หุหุ

ps. หนุไปอ่าน tag ป้ามาแล้วล่ะ สนุกๆเรื่องวัยเด้กป้าสนุกดี อ่านแล้วฮาเรื่องตีกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ ตอนนี้หัวเราะฮาฮา ตอนนั้นคงจะไม่ฮาละเน้อ

  

คนเราเวลาเศร้าเสียใจแล้วมีคนใกล้ตัวช่วยฟัง ช่วยบรรเทา ถือว่าดีมากครับ ทำให้ไม่จมอยู่กับตัวเอง

  

คำว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ก็ยังใช้ได้อยู่นะคะ

  

มันก็พูดยากนะครับ... มีเกิดมันก็ต้องมีจบ มีพบมันก็ต้องมีจาก... ใจคนด้วยแล้วก็ไม่มีอะไรมั่นคงเที่ยงแท้เหมือนกัน แต่เมื่อผิดหวังก็เสียใจให้มันสุดๆ ต่อไปมันก็จะรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะร้ายแรงเท่าครั้งนี้อีกแล้ว ต่อไปเราก็จะผ่านมันไปได้.. เหมือนชินชา แต่อย่าลืมคนรอบข้างที่คอยเป็นห่วงเป็นใย

ผมเชื่อว่าคุณนิดเป็นพี่สาวที่ดี รักและห่วงใยน้องชายเสมอ ..ผมว่าน่าอิจฉาน้องชายของคุณนิดนะครับ

  

เป็นกำลังใจให้คุณนิดนะคะ เวลาจะช่วยรักษาใจคะ

  

อ่านแล้วปวดหัวอ่ะน้องนิด

มีความรักแล้ว เรื่องสมหวังหรือผิดหวังก็เป็นเรื่องธรรมดา
ทุกข์ไปก็เท่านั้น ก็ทุกข์ที่ตัวเอง แล้วยังทำให้คนที่รักเราเป็นห่วงเราอีก

ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ แล้วก็จะผ่านไปเหมือนทุกเรื่องราวในชีวิตของเรา

  

ไม่รู้ว่าตัวผมเองได้มาขอบคุณคำอวยพรปีใหม่กับคุณนิดหรือยัง ผมเสียมารยาทไปหลายคนเลยครับ ไม่ได้ตามไปขอบคุณ พอดีที่ผ่านมา Net ของผมได้เปลี่ยนจากกระต่ายกลายเป็นเต่าครับก็เลยไปหาใครยากเย็นเข็นใจมากครับ

อ่านเรื่องเศร้าในวันนี้แล้ว ก็เข้าใจนะครับ ครอบครัวเป็นแหล่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ดีใจกับน้องชายคุณนิดนะครับที่มีพลังใจที่ยิ่งใหญ่คอยเกื้อหนุนอยู่ เศร้ากับความรักจางของแฟน แต่สุขกับความรักยั่งยืนของครอบครัว

  

อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ คุณนิด
ยามรักหรือยามผิดหวัง ขอแค่มีสติ อะไรก็ทำร้ายเราไม่ได้

  

อ่านแล้วศร้าจังเลยคับ
จะเอาใจช่วยนะคับ

  

มีเพื่อนในบล็อกที่ดี.แตะมือ แต่เขาไม่ได้เปิดบล็อก มาเล่าเรื่องที่บล็อกดี.นะคะดี.มาเชิญไปอ่านล่ะน๊าร่วมสนุกด้วยกันไงคะชื่อ ฟ้าสดใส ทะเลสีคราม ค่ะ

  

ความรักบางครั้งก็นำมาซึ่งความเจ็บปวด
แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ เราได้เรียนรู้ถึงความห่วงใยจากคนในครอบครัว และกำลังใจจากเพื่อน ๆ

ทำให้เราได้รู้ว่าบางครั้งการที่เราได้สูญเสียอะไรไปบางอย่าง เราก็ได้สิ่งที่มีค่าอื่น ๆ ตามมาด้วย

  

คุณนิด แม้ช้าไปนิดแต่อยากเข้ามาแสดงความดีใจกับรางวัลบล็อกแก้งอวอร์ดค่ะ สวัสดีปีใหม่ด้วยนะคะ ขอให้สวยๆเฮงๆรวยๆจ้า

  

  

วันนี้คือวันแห่งความรักของผมเลยครับ เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของคนที่ผมแอบรักอยู่

แอบรักเค้ามาตลอดเกือบจะห้าปีแล้ว เจ็บปวดนิดๆแต่ก็ยังมีความสุขที่ยังได้คุยกับแบบ "เพื่อน"

  

เคยได้ยินมาว่า ใจคนเราเปลี่ยนแปลงได้ทุกวัน ค่ะคุณนิด ความเจ็บปวดกับเรื่องของความรัก จะว่าไปก็มันก็มีข้อดีอยู่นะคะ คือ ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น เรียนรู้โลก เรียนรู้ใจคนได้มากขึ้น และมีเกราะกำบังที่คุ้มกันในครั้งต่อไป

จริงค่ะ ครอบครัวเป็นตัวช่วยหลักในการรักษาแผลใจ มีครอบครัวที่ดี ดูแล เอาใจใส่ รักใคร่ ห่วงใย และอบอุ่น ก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ ขอให้น้องชายคนเล็กของคุณนิด ผ่านมันไปได้เร็ว ๆ นะคะ

  

อ่านแล้วก็เศร้าและเข้าใจ

แต่เชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้
และก็จะผ่านไป
เราก็จะก้าวต่อไป
ชีวิตก็ดำเนินต่อไป
เรื่องที่เกิดขึ้นอาจจะเป็นเหมือนแผลเป็นในใจลึกๆ
บางครั้งอาจลอยขึ้นมาให้เรารู้สึกอะไรบ้าง
แต่แล้วมันก็จะผ่านไป

เชื่อว่าเขาจะต้องผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้แน่นอนค่ะ

  

เพิ่งมีคนให้เขียนเรื่องความรักส่งไปลงหนังสือ
เอาไว้ถ้าได้ลงแล้วจะเอามาแลกเปลี่ยนให้อ่านในบล็อกนะคะ

  

รักตัวเองให้มากๆ แล้วจะได้ไม่เจ็บปวดมากอ่าจ้า...

  

ง่วงแล้วอ่ะพี่นิด แต่ยังไม่ได้อาบนำเลย น้ำมันไม่ไหลอ่ะ

  

  

สวัสดีครับคุณนิด ก่อนอื่น ขอเเสดงความ
ยินดีกับผลโหวตบล็อกเเกงค์ครั้งล่าสุดด้วยนะครับ

ความรัก ไม่เคยมีอะไรเเน่นอนเลย อ่านเรื่องเเล้วเห็นใจครับ
หวังว่าน้องชายคงจะทำใจได้ เเละก็เป็นปกติโดยไวนะครับ
ที่เหลือ ผมไม่กล้าเเสดงความคิดเห็นอะไรมาก เพราะเรื่องความรัก
ในตอนนี้ ผมเองก็เหมือนเด็กหัดเดิน ต้องให้เวลามากกว่านี้ครับ

  

คุณนิดขา....แวะมาบอกให้หนาวอีกแล้วค่ะ เมื่อคืนและวันนี้หิมะตกทั้งวันเลยค่ะ วันนี้เลยเห็นเด็กๆออกมาปั้นสโนว์แมนกันที่หน้าบ้านอีกแล้ว อากาศก็ไม่ค่อยหนาวกำลังดีค่ะ (ประมาณ -1)

วันนี้คุณนิดออกไปเดินเล่นถ่ายรูปสวยๆข้างนอกมาบ้างหรือเปล่าคะ

  

อ่านแล้วคิดถึงเมื่อ 30 กว่าปีที่แล้ว
พูดไม่ออก ... ขอเป็นกำลังใจให้น้องชายคุณนิดอีกคน
สู้ ๆนะน้อง แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
อีกไม่นานน้องอาจจะร้องเพลงชื่ออะไรน้า พี่จำชื่อไม่ได้
ที่มีเนื้อร้องขอบคุณที่เค้าทิ้งไป ทำให้เจอคนใหม่ที่ดีกว่าเก่า
ถ้าเค้าไม่ทิ้งไป ก็คงไม่ได้เจอกับคนดี ๆ คนนี้

  

Cool Slideshows

See u in Thailand na Krab.
How are you?

This week I answer Q of Oley's Tag @ my Blog ! 555

OHM
Those pics I took it by myself around the Globe.
B.regards

  

..ฝันดีนะจ๊ะคุณนิด ..

วันนี้แมงป่อง .. เล่นเน็ตทั้งวัน ตาลายเลย ..

  

แวะมาบอกคุณนิดว่า เอารูปแหนมเนืองมาแปะแล้วค่ะ
ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ไม่รู้จะยั่วน้ำลายได้แค่ไหนนะคะ
แต่ทำง่ายจริงๆนะคะ
ถามพี่อ้วนเสียงวึงได้ค่ะ

  

เห็นด้วยกับความเห็นพี่แพทจ๊ะ
เคยเจอประโยคที่ว่าแปลได้ประมาณว่า บางทีเบื้องบนอยากให้เราเจอคนไม่ดีก่อน พอเจอคนที่ดีจะได้รู้ว่าคนที่ดี ๆ หน่ะเป็นยังไงหน่ะจ๊ะ
พู่เป็นพี่สาวที่น่ารักจังเลยอ่า ครอบครัวพู่สนิทกันมาก ๆ เลยเนอะ
อีกแค่ 2 เดือนเองหรอ ช่วงนี้เราเจริญอาหารไปนิ๊ดสสส น้ำหนักพุ่งพรวด แย่แล้ว ๆ ๆ ๆ บ่นไปง้าน พรุ่งนี้ก็ลืมคว้าชอคโกแลตมากินเหมือนเดิม อิอิ

  

มือที่สามเเละการเปลี่ยเเปลง....ใช่เลยค่ะ
กลับบ้านไปครั้งที่เเล้ว ก็ต้องเป็นศิราณีให้น้องชายเหมือนกัน
เเถมยังต้องเป็นปาปารัสซี่ ไปเเอบถ่ายคลิปให้น้องชายอีก
(คลิปที่ว่าคือไปเเอบตามเค้า ตอนเค้าควงกิ๊กไปทานข้าวนะคะ)
คืออยากให้น้องตัดให้ขาด ไม่มีเยื่อเหลือใยอะไรทั้งสิ้น
ทั้งๆที่คบกันมาเกือบห้าปีนะ เเต่พอห่างกันผู้หญิงก็เปลี่ยน
น้องชายพี่ทำงานที่เเท่นขุดเจาะน้ำมันกลางทะเลโน่น
ห้าอาทิตย์ได้กลับเชียงใหม่ที เงินได้มาเท่าไหร่ก็ให้นังคุณคนนี้หมด
ชีก็เปลี่ยนรถมันทุกปี เปลี่ยนมือถืออัตราความถี่สูงมาก
งานการไม่ทำ วันๆเอาเเต่ไปหาเพื่อนช้อปปิ้ง เเต่น้องพี่ก็รั๊กรักของมันนะ
กว่าจะให้มันตัดขาดได้ เหนื่อยกันทั้งบ้านเลย...เเต่คนที่พี่สงสารที่สุดคือเเม่นะ

ท้ายที่สุดมันก็ตรัสรู้ด้วยตัวมันเอง ว่าไม่มีใครจะรักเเละห่วงใย
เท่ากับคนในครอบครัวเเล้ว...วันก่อนน้องมันโทรมาหาพี่
เสียงใสเชียว บอกว่าเจอคนใหม่เเล้ว....เเม๊ เชื้อมันไม่ทิ้งเเถวจริงๆ

  

สวัสดีค่ะ น้องนิด พี่อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ ถึงความเจ็บปวดของน้องชายของน้องนิดตอนนี้ เพราะพี่เองเคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาถึงสองครั้งสองครา ครอบครัวเท่านั้นจริง ๆ ที่มีส่วนช่วยเหลือและเป็นกำลังใจให้ทุกอย่างค่ะ อย่างเพื่อน เคยหวังจากเพื่อน แต่พอเกิดเรื่อง เพื่อนกลับบอกปัดว่า ถ้าบอกก็คงไม่เชื่อ เลยไม่บอก ดูสิ มันน่าปะไร ยิ่งเรามาอยุ่ไกลบ้านแบบนี้ น้องนิดคิดแบบพี่ไหมว่า เรายิ่งรักครอบครัวเรามายิ่งเป็นเท่าทวีคูณ ๆ ๆ แบบบอกไม่ถูกเลยอ่ะ
ป.ล. ขอโทษที่ไม่ได้เข้ามาหาเลย พอดีคอมพ์ป่วยค่ะ
สุขสันต์วันหยุดนะคะ
เดี๋ยวขอไปอ่านเจ้าแท็กหน่อยนะคะ

  

อืมมม..อ่านไดฯคุณนิดแล้วพยักหน้าหงึกๆตาม พูดไม่ออกเพราะตัวเองก้อเคยโดนคนเคยรักทำให้เจ็บขนาดที่คิดว่าเค้าจะจากเราไปหาคนอื่นมันเหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ใจสั่นไหวเหมือนจะตายถ้าขาดคนๆนี้ไป ตอนนี้รักอย่างมีสติมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ พยายามทำให้ดีที่สุดอะไรจะเกิดก้อให้มันเกิด

ปล.คุณนิดเมย์มาเยี่ยมสามีได้สองวันแล้วค่ะเลยใช้แลปทอปทอมเขียนไดน่ะค่ะ เพราะคอมฯที่เมย์ใช้ที่บ้านแม่ทอมน่ะมันยังป่วนเหมือนเดิมแหละค่ะ

  

ความรักถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดในบ้างครั้งแต่ว่าก็ยังสวยงามคะคุณนิด
วันนี้เศร้าจังเลยแต่ก็ยังมีมุมมองที่ดีๆซ่อนอยู่นะคะ

ขอบคุณที่ชมว่าน่ารักสำหรับผมทรงใหม่คะ
สามีบอกว่า"ตัดแล้วแมนกว่าฉันอีก"

  

ดีจ้าคุณนิด สาแท็คหานะจ้า อิอิ

  

มาถามความรักอะไรตอนี้อ่ะครับ ยังไม่กุมภาเลย <<<< นี่คือความรู้สึกแรกที่ได้อ่านประโยคนี้
แต่พออ่านทั้งเรื่องเศร้าครับ รัก ถ้าจะพูดจริงๆคงยากที่เราจะประสบความสำเร็จในรัก เพราะนั่นจะเป็นรักครั้งสุดท้าย ส่วนรักก่อนหน้านั้นล้วนแต่จบลงอย่างผิดหวังทั้งนั้นแหละครับ

แต่มันก็เหมือนปัญหาอื่นๆที่เราต้องแก้ปัญหา ซึ่งถ้าผ่านไปได้ก็คงจะทำให้เราแกร่งขึ้นแน่น่นอน

เป็นกำลงัใจให้ทุกท่านที่มีปัญหากับความรักครับ

enjoy your day

  

ความรักมักมีทุกข์และสุขปนกันไปนะครับ

  

บล็อกสวยทุกอนูเลย

  

เห็นด้วยมากๆเลยค่ะ ว่าในช่วงเวลาอย่างนี้ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญจริงๆ

เราว่าช่วงแรกมันคงยากที่จะทำใจกับความเจ็บปวดนี้ แต่พอเวลาผ่านไปแล้ว เราคงสามารถที่จะเลือกเก็บแต่ความทรงจำที่สวยงามของรักครั้งนั้นไว้ได้นะคะ

  

  

เรื่องรักเรื่องเดียว คนก็คุยกันได้ไม่มีวันจบแล้วล่ะครับ เพราะมันเป็นอะไรที่วุ่นวายมาก

แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะครับ

หลายคนก็อยากจำ บ้างก็อยากลืม

แต่ที่แน่ ๆ ผมเนี่ย ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวและไม่ถนัดอย่างยิ่ง ดังนั้นไม่ขอเม้นท์มากมายอะไร นอกจากแซวเรื่อยเปื่อยว่า

"อะไรเนี่ย ที่แท้ก็คนแก่เล่าความหลังนี่เอง 555"

ขออภัยครับ นิสัยเสียชอบแซวมันแก้ยากขึ้นทุกวันแล้วครับ

  

แวะมาเยี่ยมจ๊าหายไปไหนน๊าเงียบๆจัง หนีเที่ยวปะจ๊ะ ไปนอนก่อนเด้อ ไนท์ ไนท์

  

ใช่ค่ะ รู้สึกดีที่เพื่อนมองเห็นเราเวลาที่เค้าเสียใจ

  

สวัสดีตอนเย็นของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า



หอบความคิดถึงมาแสนไกล
พร้อมด้วยกลิ่นไอแสนห่วงใย
กับสองคำที่แสนอ่อนละมุน
ว่า...คิดถึง ห่วงใย..... เธอ



** มีความสุขมากๆกับวันแรกของการทำงานนะจ้า **

ปล.ขอขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้เรื่อง เตี่ย นะจ้า


วันนี้อากาศดีมากๆๆเลยว่าป่าวอะจ้าน้องนิด แต่พี่จอมแก่น
มะได้ไปใหนอานะเพราะเมื่อวานทามงานด้วยวันนี้เลยนอนอย่างเดียว

  

เป็นคนที่ 100 ถ้าไม่มีใครตัดหน้าไปก่อนนะคะ อิอิ เรื่องความรักพูดกันกี่ทีก็ไม่จบเนอะ เรามักจะตระหนักถึงเหตุผลต่างๆได้ดีเกี่ยวกับความผิดหวังเรื่องความรัก แต่เมื่อเหตุการณ์มันเกิดกับคนใกล้ตัวหรือตัวเอง บางทีมันก็ยากจะนิ่งเฉย นี่แหละอิทธิพลของจิตใจ บางทีความผิดหวังครั้งนี้อาจเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ให้กับน้องคุณนิดให้ได้เจอกับคนที่ใช่จริงๆ ดีซะอีก ถ้าเขาไปเจอคนที่ใช่ก่อนผู้หญิงคนนั้นจะเลิกไป อาจทำให้้้น้องชายคุณนิดเป็นคนสร้างความเจ็บปวดให้กับคนอื่นแทน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น้องชายคุณนิดนะคะ

  

ถือว่าเรียนรู้ชีวิต และทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะคะ

  

อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะคุณนิด คิตเชื่อว่าเวลาจะเยียวยารักษาได้ แม้จะยังมีความทรงจำหลงเหลือ แต่ก็ยังดีกว่าตอนยังเป็นแผลสด (พูดเหมือนรู้ดี เคยไปหักอกชาวบ้านมาเหมือนกัน แต่ผช จับปลาสองมือนิ ตอนนั้นนี่พึ่งเข้าใจว่าหักอก กับอกหัก ในเวลาเดียวกันนี่เป็นยังไง ร้องไห้ เหม่อ ซึมลึก อาการหนักเลยค่ะ หุหุ)

อ่านความลับ ซึ่งไม่ลับแล้วตอนนี้ที่คุณนิดไปเล่าไว้ในบล็อกแล้วขำดีค่ะ ตามมาอ่านอีก ๕ ต่อ

  

ต้องใช้เวลาซักพักหล่ะนะกว่าจะหายเจ็บ ช่วงนี้แนะนำให้น้องชายเล่นกีฬา หากิจกรรมทำเยอะ ๆ จะได้ลืม ๆ อ่ะจ๊ะ
ช่วงนี้เรากะลังบ้าดูสเปคกล้อง วันนี้จะเข้ากรุงเตบ ถ้าเจอ Canon S3Is ว่าจะเจียดเงินเดือนนังแจ๋วมาใช้ เบื่อเจ้าS5 แสนสวย ที่ถ่ายภาพออกมาทีไรเห็นแล้วหงุดหงิดใจทุกที ได้ข่าวว่าขาดตลาดอ่านะ ไม่รู้จริงป่าว
ส่วนคุณทวดโดเรม่อนมันแสนจะเก่า มันควรจะย้ายไปไว้ที่อื่นได้แล้วอ่ะ เพราะเค้ามีป้ายอันตราย ห้ามเล่นเครื่องเล่นโดยเด็ดขาด แต่ผ่านมาเป็นปีมันก็ยังอยู่ตรงนั้น ก็เป็นอย่างนี้หล่ะเมืองไทยของเรา ...

  

หนูนิด...ใช่ค่ะ ห่วงมันมากกว่าเดิม เพราะเเม่บอกว่าผู้หญิงคนใหม่ของน้อง
ตอนที่พามาเที่ยวปีใหม่ที่เชียงใหม่ ชีนอนตื่นเกือบเที่ยง ไอ้นั่นก็กินไม่ได้
ไอ้นี่ก็ไม่เอา คุณหนูมั๊กมาก เเม่ห่วงว่าน้องชายจะลำบากอีกเเน่งานนี้
ก็คิดดูว่ารู้จักกันไม่เท่าไหร่เธอยอมตามมาเชียงใหม่ด้วยน่ะ
เเล้วงานกับเงินเดือนของน้องมันไม่ธรรมดาสำหรับเด็กอายุ ยี่สิบกว่าๆ
คนก่อนที่เลิกไป ก็ได้ไปเยอะเลย เพราะว่าหมั้นกันเเล้ว ของหมั้นเอย
เงินเเต่ละเดือนที่ให้อีกล่ะ รถล่ะ ไหนจะส่งบ้านให้อีก คนนี้มาเเนวเดิมอีกเเล้ว
เเละไลฟ์สไตล์ชีวิตมันต่างกันสุดขั้วอีกด้วย เเต่น้องพี่มันชอบผู้หญิงเเบบนี้
ทำไมมันไม่ดูพี่สาวมันสองคนนะ พ่อเเม่เลี้ยงมาเเบบฝึกทหารเลย
หนักต้องเอา เบาก็ต้องสู้...มาเอ๊าะเเอ๊ะๆ โดนเเน่

เห็นว่าอยากให้เเม่ไปขอหมั้นเค้าไว้ก่อนด้วย งานนี้คงต้องคุยกันยาว
ดูมันดิคบกันไม่ถึงสามเดือนเลย....เฮ้อ กลุ้มใจกับมันจริงๆ

  

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและอ่านบล้อก อิอิ

  

นึกแล้วเชียวค่ะว่าคุณนิดไม่ดูหนังก็อ่านหนังสือ แน่ๆเลยค่ะ

เพิ่งดูหนังจบไปเหมือนกันค่ะ ช่วงนี้คนที่บ้านชวนดูหนังทุกคืนเลย สงสัยคิดมุกใหม่มาเพราะไม่อยากให้เล่นบล๊อกมาก
อีกไม่กี่วันโรงเรียนภาษาเปิดแล้วค่ะ คงไม่ค่อยได้เล่นเยอะแล้ว

ไปนอนแล้วนะคะ ฝันดีค่ะ

  

หวัดดีครับพี่นิดโหน่ย...

วันนี้ผมขี้เกียจไปเรียนจัง แต่มีคนมาเป็นยายปลุกแต่เช้าเรย

  

เวลามัชมีเรื่องหนักหนาสาหัสเข้ามาในชีวิต มัชมีคาถาเด็ด...." ช่างมัน ช่างมัน ช่างมัน....เดี๋ยวมันก็ผ่านไป "

ปล่อยวาง ...นะคะ

  

  

เกิดขึ้นรอบๆตัวบ่อยๆค่ะพี่นิด(ขออนุญาตเรียกพี่นะคะ ) จนบางทีก็ไม่ค่อยกล้าเปิดประตูให้กว้างมากๆ เพราะคนใกล้ตัวมานั่งร้องไห้ให้เห็นบ่อยๆ บางคนให้เวลาเป็นปีกว่าจะอาการดีขึ้น แต่บางคนโชคดีหน่อย ที่มีคนมาช่วยรักษาแผลใจ อีกบางคนโชคร้าย คนที่หวังจะมาช่วยให้ใจดีขึ้น กลับช่วยซ้ำแผลเก่าให้หนักขึ้น เรื่องความรักนี่ หนูก็เลยคิดว่าแล้วแต่เบื้องบนก็แล้วกัน เพราะรู้สึกว่า มันเป็นเรื่องเดียวที่ไม่สามารถบังคับได้

เอาใจช่วยให้น้องชายของพี่นิดเข้มแข็งขึ้นโดยเร็ววันนะคะ เชื่ออยู่อย่างว่ากำลังใจที่ดีของคนในครอบครัว จะช่วยเป็นแรงผลักดันให้น้องชายของพี่นิดใจแข็งแรงเร็วขึ้นค่ะ

  

หวัดดีจ้ะนิด มีความสุขกับการทำงานวันแรกจ้า

  

เข้ามาเห็นด้วยกะพี่นิดอีกรอบ ตามที่พี่นิดบอกหน่ะค่ะ
แค่อยู่ข้างๆ ตอนที่เค้าต้องการที่พิ่งพิง ตุ้งว่าดีที่สุดแล้วค่ะ บางครั้งคำพูดก็ไม่จำเป็นเท่าไหร่...

  

โห!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11 เมนท์เยอะจังเลย ไล่ลงมาตั้งนาน

อย่างว่าเรื่องแบบนี้เราไม่สามารถพูดได้อย่างแจ่มชัดว่าใครถูกใครผิด เพราะต่างฝ่ายต่างก็มีเหตุผลของกันและกันซึ่งต่างคนก็ต่างคิดว่ามันไม่ผิด

เคยมีประสบการณ์แนวๆนี้มาบ้างเลยพอรู้สึกได้บ้าง

บล๊อคสวยตลอดเลยนะคับ ชอบแบบนี้อ่ะ

  

โห!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11 เมนท์เยอะจังเลย ไล่ลงมาตั้งนาน

อย่างว่าเรื่องแบบนี้เราไม่สามารถพูดได้อย่างแจ่มชัดว่าใครถูกใครผิด เพราะต่างฝ่ายต่างก็มีเหตุผลของกันและกันซึ่งต่างคนก็ต่างคิดว่ามันไม่ผิด

เคยมีประสบการณ์แนวๆนี้มาบ้างเลยพอรู้สึกได้บ้าง

บล๊อคสวยตลอดเลยนะคับ ชอบแบบนี้อ่ะ

  

Thanks for Your nice words, as always You write to me !

  

พื้นหลัง blog เป็นสีดำ
แถมภาพปลากรอบ ก็สีหม่นๆอีก
เรื่องใน blog ยังเป็นเรื่อง (เกือบ) เศร้าอีก... เฮ้อ!

"ฟามร๊ากกก คืออารายยยย... ครายตอบด้ายช่วยตอบที..."

  

  

คุณนิดเขียนได้ดีมากค่ะ
ทำให้คิดอะไรได้หลายๆอย่าง
และก็ขอเป็นกำลังใจให้เค้าคนนั้นด้วยนะคะ


เชื่อเถอะค่ะว่า"เวลา"จะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเสมอค่ะ

  

ก็เจ้านิคมันทำอะไรไม่ล่ายดังใจเลยอ่า ซูมก็ไม่ได้ ถ่ายในที่แสงน้อยใช้แฟลชก็จะมีจุดขาว ๆ เต็มไปหมด
เนี่ยงานรร.เจ้าเก็ต ฝากคนอื่นถ่ายให้ ไม่มีภาพดี ๆ ซักรูปเลย ถ่ายกันเองด้วยมือถือยังรูปออกมาสวยกว่าอีกอ่า

อันนี้ถ่ายตอนงานเลี้ยงปีใหม่ลูกน้องที่บ้าน เอาตัวอย่างให้ดู ...

แบบว่าความสามารถเรามีน้อย เลยอยากอาศัยให้กล้องช่วยหน่อยนึงอ่านะ
สรุปว่าวันนี้ไม่ได้ซื้อ ไว้ฝากเพื่อนซื้อจากญี่ปุ่น รอ ๆ ๆ จนกว่าเพื่อนจะกลับหล่ะนะ

  

  

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปแสดงความคิดเห้นในบล็อกค่ะ แวะมาทักทายและิ่อ่านบล็อกค่ะ

คุณนิดเขียนเก่งมากๆๆค่ะ ชื่ยชมในการเขียนและเม้มท์ในหลายๆบล็อกค่ะ.....folow Damrong Heha 555

  

ไม่จริ๊งงงงงงงงง
วันนี้หนูนิดไม่อัพเดทบล๊อก เป็นอะไรไปเหรอคะ ทานไม่อิ่มหรือว่านอนไม่หลับ
พี่นึกว่าเข้ามาวันนี้ต้องเจอหน้าใหม่ๆ เเต่ไฉไลเสมอของหนูนะ

เรื่องน้องนี่พูดยากจังค่ะ ชีวิตมันละนะ มันคิดจะผูกให้ยุ่งยากเอง
เวลาเเก้มันก็เเก้ของมันเองละกัน พี่ละไม่เข้าใจมันเลย
ทีทำอย่างอื่นย๊ากยาก มันยังมานะอุตสาหะฉลาดเฉลียวทำจนได้
เเต่ไอ้เรื่องมองผู้หญิงให้ทะลุเนี่ย ทำไมมันโง่นักก็ไม่รู้

  

ดีจ๊าคุณนิดแวะมาเยี่ยมอะ ไม่เป็นไรหลอกจ๊ะมาช้ายังดีกว่าไม่มาอะ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรเน็ทวิ่งช้ามากๆๆๆๆๆๆบางที่เราก้อต้องเปิดเน็ทช่วงสองทุ่มไปแล้วอะ

  

..."ความเปลี่ยนแปลง"

เป็นเรื่องปกติธรรมดาของทุกคนบนโลก

อยู่ที่ว่า ความเปลี่ยนแปลงนั้น

จะเป็นไปในทางที่ดี หรือ แย่ลง

..แต่ความเปลี่ยนแปลง จาก "ความไม่เคยพอ" ของคน น่าเศร้าค่ะ

เพราะในเรื่องของความรัก ต้องมีคนที่เจ็บปวด


...บางครั้งความรักยากที่จะเข้าใจ

เพระมันไม่มีอะไรแน่นอน

เหมือนกับใจคน..ที่อาจไม่แน่นอน

และ เหมือนเดิมได้ตลอกกาล


ปล . วันนี้อ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆจังค่ะ

แต่ก็นะ ความรักก็เป็นแบบนี้แหละเนอะ


. . .

  

กำลังใจจากคนใกล้ตัวเป็นสำคัญสุดและเวลาจะทำให้ความเศร้านั่นหายไปทีละนิดคะ

คุณนิดคงสบายดีน๊ะ ตั้งเเต่อ้อกลับมายังไม่ได้เเวะมาทักทายคุณนิดเลย อีกอย่างอ้อไม่ค่อยได้เข้าบล้อกเท่าไรเเล้วช่วงนี้อ่ะ วันนี้ว่างๆแต่บล็อกก็ดันเข้ายากซะนี่ รอทั้งวัน แต่พอช่วงกลางคืนๆก็ค่อยยังชั่วไม่ต้องรอนาน

  

  

หวัดดีค่ะ เข้าใจความรู้สึกไม่สมหวังนะ มันเจ็บลึกกกๆๆ บอกไม่ถูกกกก

  

โอย วันนี้บล้อกช้าสุดๆ
มาเยี่ยมคุณนิดค่ะ ขอให้นอนหลับฝันดีนะคะ

  

อรุณสวัสดิ์เช้าวันครูจากเมืองไทยครับคุณนิด ระยะนี้คอมเดี้ยงประจำเลยครับ
ขอให้คุณนิดมีความสุขนะครับ

  

ความรัก.....?
มีทั้งสุข และทุกข์ปนเปไป
หากมีสติ ยับยั้งชั่งใจ
สร้างกำลังใจขึ้นมาใหม่
วันต่อมาฟ้าก้อยังสดใสเหมือนเดิม
ขอให้น้องชายพู่ผ่านพ้น
เหตุการณ์นี้ไปโดยเร็วนะ

พี่ก้อเคยเจ็บมาเหมือนกัน
คิดอาฆาตคนๆ นั่น
จนแม่บอกว่า ขอเหอะ
เรื่องนี้ แม่ก้อเจ็บไม่แพ้ลูก
เห็นน้ำตาของแม่แล้ว
ทุกอย่างเลยยุติ
และพยายามลืมเรื่องร้ายๆ
ออกไปจากสมอง

  

ไม่มีรักก็ไม่มีทุกข์ค่ะ แต่มันทำยากมั่กๆ ขอมีทุกข์ต่อไปดีกว่า

  

พู่เอ๊ย..เมื่อคืนขออำภัยจ้า..ชม.เน็ตหมด

เที่ยงคืนเลยกลายเป็นนางซินฯ

  

สวัสดีวันครูค่ะคุณนิด
อยากเป็นนักเรียนบ้างจัง หยุดเรียนอยู่บ้านกันหมดเลย อิจฉา

  

แวะมาทักทายคุณ jewnid ค่ะ

  

หวัดดีค่ะคุณนิดที่คิดถึง

มามอบวันสีชมพูมาฝากค่ะ..

ความรักบางครั้ง..มันก็น่ากลัวดีนะค่ะ..
ในขณะที่ใครๆๆมองว่าแสนหวาน..

ปล..เราเป็นคนชอบเล่านะค่ะ..
เลยค่อนไม่มีอะไรลับมากมายนะค่ะ

ในโลกแห่งไซเบอร์นะค่ะ????

หนีเรียนนี้..ครั้งแรกและครั้งเดียวค่ะ
เรากลัวเหมือนคุณนิดเลยละ...
แล้วไม่กล้าอีกเลยค่ะ..

มีความสุขมากๆๆนะค่ะ
สาวคลาสิคเสมอ...

  

นึกถึงเพลงๆหนึ่งที่ว่า " หากไม่รู้จักเจ็บปวด ก็คงไมซึ้งถึงความสุขใจ" เพราะมันเป็นความจริงที่เราเองก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ แล้ววันเวลาที่ผ่านไปมันก็จะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นค่ะ สู้ต่อไปนะ ทาเคชิ

  

แวะมาหาตอนดึกๆ

น้องสาวแม่ปูตอนนี้อายุเลข ๓ แล้ว
ไม่เคยมีแฟนกับใครเค้าเลย ไม่เคยมีใครมาจีบ
ทั้งๆก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร เป็นคนร่าเริงคุยสนุกดีด้วย
แปลกใจ ทำไมน้องไม่มีแฟน(น้องอยากมีแฟนมากอิอิ)


ความเจ็บปวดจากความรัก เวลาจะเป็นสิ่งที่ช่วยรักษาแผลใจค่ะ

  

ผ่านมาแล้วมันก็จะผ่านไปครับ

ช่วงเวลาดีๆ ที่มีร่วมกันก็จำไว้อย่างนั้น ช่วงที่ไม่ดีก็ต้องปล่อยมันไป

บางที เราอาจจะยังไม่ได้เห็นตัวตนที่แท้จริงในบางมุมของเขา แล้วก็เพิ่งจะมาได้เห็นก็เป็นได้ (ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นมุมที่ไม่ดีนะครับ เพียงแต่มันเป็นมุมที่ไม่ใช่มุมที่สามารถจะอยู่ร่วมกันได้สำหรับเราและเขา)


แสดงความเห็นมากเกินไป เดี๋ยวจะกลายเป็นเริ่มก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวไปเสียก่อน แต่ความเห็นสุดท้ายก็คือ เห็นด้วยว่าสุดท้ายแล้ว พ่อแม่พี่น้องที่เป็นครอบครัวของเรามาตั้งแต่เกิดจะเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดที่จะทำให้ผ่านเรื่องทุกข์ไปได้ทุกเรื่อง

เอาใจช่วยครับ

  

จุดขาว ๆ เคยเอาตัวอย่างภาพไปถามห้องกล้องแล้วได้ความว่า เพราะกล้องคอมแพคเลนส์มันอยู่ใกล้กับแฟลชมากหน่ะจ๊ะ
กล้องตัวเก่าก็ยังเก็บไว้ เวลาไปหม่ำอะไรที่ไหนก็ควักกล้องขึ้นมาถ่ายหนึ่งแช๊ะแล้วเก็บ ไม่ค่อยน่าเกลียดเท่าไหร่
รอ ๆ ๆ กว่าเพื่อนสมีกลับมาจากบินคงเดือนหน้า รอ ๆ ๆ แล้วก็รอ

  

อ่านแล้วนึกถึงเรื่องราวของน้องชาย
สองปีก่อนน้องชายเราก็ประสบกับเหตุการณ์คล้ายๆ กันนี้
ใจนึงก็สงสารน้อง... แต่ก็ทำอะไรได้ไม่มาก
บอกได้แต่ว่า "คนเรามันไม่ใช่เนื้อคู่กัน"

ผ่านมาสองปี ตอนนี้น้องแฮปปี้กับรักครั้งใหม่
ก็เชื่อว่าแล้วน้องชายของ จขบ.จะผ่านความเศร้านี้ไปได้ค่ะ ^_^


ไม่ได้แวะมาซะนาน
บล็อกยังคงสวยงาม และน่าอ่านเหมือนเดิมนะคะ ^_^

  

สวัสดีค่ะคุณนิด

อ่านที่ไปคอมเม้นท์แล้วก็ไม่แปลกใจค่ะ ที่ไม่อินเท่าไหร่

เราดูหนังเรื่องนี้จบยังคิดเลยว่า โชคดีจังที่ได้ดูเรื่องนี้ในโรง

ถ้าดูเป็นแผ่น ต้องไม่อินขนาดนี้แน่ๆ



แต่ถ้าได้ดูรอบสองแล้วก็ไปคุยกันอีกทีแล้วกันนะคะ

  

อะไรก็ไม่แน่ไม่นอนเนาะ

  

ตามไปดูภาพดีกว่า

  

ดี.แวะมาส่งความสุขยามเย็นค่ะว่าจะอัพบล็อก แต่เนื้อยเหนื่อย สมองมะแล่นเลยเลยปล่อยตามเลยไปอีกวัน

  

มาอีกรอบจ้า...คุณนิด
เปิ้นแวะมาส่งความสุขให้เจ้าของบ้านค่ะ
รีบออกมารับหน่อยเร้วววววว

จะได้ส่งยิ้มให้หนึ่งที...

  

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่า สบายดีมั้ยคะ

  

แวะมาหาคุณนิดดก่อนจะหายไปแล้วค่ะ อาทิตย์นี้ต้องไปตรวจร่างกาย และไปทำใบขับขี่ จากนั้นวันจันทร์ก็ไปโรงเรียนแล้วค่ะ
เดี๋ยวโรงเรียนเปิดแล้วมีการบ้านเยอะ แถมต้องทำงานบ้านอีก ...บ้านคงรกมากกว่าเดิมหน่ะค่ะ อิอิ แต่คราวนี้ก็มีข้ออ้างไม่ต้องดูดฝุ่นบ่อยๆแล้วหล่ะค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะคุณนิด

  

  

เขียนได้น่าอ่านดีมากค่ะ ความจริงแล้วตัวเองก็มีประสบการณ์ความรักน้อย แต่ก็เคยมีอาจารย์ท่านนึงสอนมาว่า

ความรักเป็นสิ่งที่ดี แต่การที่จะรักใครนั้นไม่ควรรักเต็ม100 ควรรักแค่ 50 หรือน้อยกว่านั้น เพราะจะได้มีอีก 50 ที่ได้เผื่อใจไว้แล้ว เวลาเสียใจจะได้น้อยหน่อย

อาจารย์ท่านสอนน่าฟังดีค่ะ ก็เลยเก็บคำสอนนั้นไว้ในใจมาตลอด แต่รักตัวเองก็ควรรักให้เต็ม 100 หรือมากกว่า 100 ยิ่งดีค่ะ การรักตัวเองไม่ใช่การเห็นแก่ตัวเสมอไปด้วยนะคะ

อย่างไรก็ตามติ๊กกี้สนุกและเพลิดเพลินเวลาเข้ามาอ่านบลอกนี้
ไม่รุว่าจขท จะเศร้า ด้วยเรื่องความรักหรืออะไรหรือเปล่า ไม่รุว่าด้วยเหตุผลอะไร
ติ๊กกี้ขอเป็นบลอกเพื่อนบ้านที่จะเป็นกำลังใจให้และจะแวะมาเยี่ยนเยียนเสมอๆ นะคะ

Tikky!

  

สวัสดี
มีความสุขทั้งวันนะคะ

  

ผมเพิ่งจะตอบบล๊อกคุณ Dying To Be Alive ไปเมื่อสักครู่นี้เอง
เป็นเรื่องราวของผู้ตามหาและผู้รอคอย

มันเป็นการดีที่คนสองคนจะได้พบกัน และรักกัน
แต่บางทีใครบางคนที่เจอแล้ว ก็ยังไม่หยุดตามหา

ความทรงจำอันนี้จะเลือนลางไปได้เมื่อเวลาผ่านไปหรือไม่ ?
สำหรับผม
ความทรงจำบางอย่างไม่เคยเลือนลางไปเลยครับ

  

เข้ามาบล็อคคุณนิด แล้วเพิ่งเห็นว่ามีบล็อคที่พูดถึงเรื่องความรัก
เลยต้องแวะมาอ่านหน่อย เพราะไม่ค่อยเคยเห็นคุณนิดพูดเรื่องความรักสักเท่าไหร่

จุ๊บไม่เคยอกหัก เลยอาจไม่รู้ว่ามันจะเจ็บปวดขนาดไหน
แต่จุ๊บว่า บางทีสิ่งที่เกิดขึ้นสำหรับความสัมพันธ์ของคน2คน
คนนึงอาจเรียกว่าเป็นความรัก แต่อีกคนอาจเรียกว่าเป็นประสบการณ์

จริงของคุณนิดค่ะ ที่ว่า ไม่มีใครผิดหรือถูกสำหรับเรื่องนี้
มันเป็นเรื่องของใจ
ถ้าที่ผ่านมา ตลอดเวลา มีความรู้สึกดีๆให้กัน อย่างไม่ได้เสแสร้ง หลอกลวง
เมื่อเวลาผ่านไป ความคิด ความรู้สึก อาจเปลี่ยนไปบ้าง แต่หากความจริงใจต่อกันยังมีอยู่
และถึงแม้ว่าคน2คนจะไม่สามารถเดินไปด้วยกันอีก
แต่ความรู้สึกดีๆ เมื่อนึกถึงกัน จะยังคงอยู่ค่ะ

  

ผิดหวังกับความรัก