พระครูสถิตโชติคุณ หลวงพ่อไสว วัดปรีดาราม (ยายส้ม)

ด้วยความเคารพครับ
ถ้าผมไม่ได้เล่าถึงประการณ์กับพระเกจิท่านนี้ ผมคงเนรคุณ พระที่ผมจะกล่าวถึงองค์นี้ คือหลวงพ่อไสว วัดปรีดาราม (ยายส้ม) สามพราน นครปฐม หลวงไสวหรือ พระครูสถิตโชติคุณ
เรื่องประวัติของท่านว่าชื่อจริง เกิดเมื่อไร เรียนมากับอาจารย์ท่านไหนผมไม่ทราบ แต่จะเล่าประสบการณ์ที่มีกับท่านให้ท่านทุกทราบ
ช่วงตอนที่เป็นวัยรุ่นไม่เชื่อเรื่องการสักยันต์ หรือเรื่องเครื่องรางของขลัง รวมถึงพุทธคุณ ทั้งนั้น
ช่วงเรียน ม.ปลาย ผมได้มีโอกาสติดตามพวก แผงพระทัวร์วัด แทบนครปฐม วัดแรกที่ไปผมจำได้คือวัดกลางบางแก้ว ได้ผมพบอาจารย์เจือ ได้ขอเบื้ยมาด้วย ในสมัยก่อน ต้องเอาเครื่องไปให้ท่านทำ ท่านไม่ได้คิดราคาค่างวดอะไร ตอนนั้นผมมองเป็นแค่วัตถุ เท่านั้น ไม่ได้อิน อะไรกับคุณวิเศษอะไรมาก แต่ประทับใจในความเมตตาของอาจารย์เจือมาก (นอกเรื่องไปนิด)
ในที่สุดไปๆมาๆ ก็ได้ไปวัดของพ่อไสว วัดปรีดาราม สมัยก่อน การเข้าไป ถ้าไม่มีรถไปเอง จะเป็นอะไรที่สาหัสพอสมควร ครั้งแรกที่เข้าไปหาท่าน ด้วยความเป็นเด็ก พบท่านครั้งแรก รู้สึกว่า พระอะไรคอเอียง อายุมาก สั่นไปทั้งตัว (ท่านเป็นโรคนักมวย ที่เรียกว่าพาคิสัน) ยังมาทำอะไรอยู่อีก ไม่พัก จะเก่งหรอ อะไรแบบนี้ ตอนที่เข้าไป ท่านให้ไปกราบพระพุทธก่อน ตอนท่านเข้าไปหา เห็นคนมาลงนะหน้าทอง โดยวิธีการลง ท่านจะให้นอนลงแล้วนำกระดาษที่มีแผ่นทองที่อยู่ใน มาวางที่หน้าผากแล้ว ท่านจะให้ผู้ลงภาวนาคาภา ท่านจะตบ ที่แผ่นทอง แล้วเปิดกระดาษ ออก ถ้าทองหายไปจากแผ่นกระดาษ ถือว่าลง ท่านจะทำให้ครั้งละ 3 แผ่น การลงนะหน้าทองของหลวงพ่อ จะมีข้อห้ามเยอะ อย่างเวลาถ่ายหนัก ถ่ายเบาห้ามเปิดปาก ห้ามผิดลูกเมียเค้า หลวงพ่อห้ามถือ เด็กอายุ 18 (เล่นตามกฎหมายเลย) ยังมีการลงกระหม่อมอีก แต่ปกติไปครั้งหนึ่งท่านจะให้เลือกว่าจะทำอะไร การลงกระหม่อมท่านเล่นนำเครื่องจารไฟฟ้า จารกระหม่อมให้ระหว่างจาร ให้ภาวนาคาถาไปด้วย

ครั้งแรกที่ผมเห็น การลงทอง ผมแปลกใจ เข้าไปจ้องดู หลวงพ่อมองหน้าผม ผมอดไม่ได้เลยถามหลวงพ่อ “หลวงพ่อ หลวงพ่อเล่นกลหรอ” เท่านั้นละ ถ้าเป็นคนอื่นคงโกรธ แต่ท่านก็ไม่ว่าอะไร ผมไม่เชื่อนึกว่าหลวงพ่อเล่นกล ตอนนั้นมีแขกมาท่านมากเลย ผมเลยออกมาเดินที่นอกกุฏิที่จำหน่ายวัตถุมงคล ปากผมก็เสียอีก พี่ๆ เหรียญไหนถูกที่สุดเช่าเหรียญ ที่ตู้เค้าเห็นผมป่วนมากเลยส่งเหรียญหลังหนุมานมาให้เหรียญ เมื่อได้มาแล้วผมเดินกลับไปที่กุฎิท่าน ทันที่ ที่เปิดประตูเข้าไป ท่านหยุดคุยกับแขกคนอื่น ท่านมองมาที่ผม แล้วแบบมือ ผมเคยคลานเข้าไป ส่งเหรียญให้ท่าน ท่านไม่พูดไม่จา หยิบเครื่องจารไฟฟ้ามาแล้วจาร เหรียญ เสร็จแล้วท่านให้ผมแบบมือ ตอนนั้นผมถือซองปัจจัย อยุ่ท่านให้วาง แล้วท่านนำเหรียญวางกางมือแล้วกดที่เหรียญแรงมาก แล้วท่านก็บริกรรมอยู่ซักพัก เสร็จแล้วท่านก็หันไปคุยกับแขกคนอื่นโดยไม่สนใจผมอีก
พอผมออกมา มีคนมาเปลี่ยนเหรียญผม โดยขอเปลี่ยนเนื้อเงินให้ ผมไม่เข้าใจว่าทำไม ยังนึกไปในทางไม่ได้ดีอีกว่าหน้าม้าหรือเปล่า?

หลังจากนั้นผมก็ได้ไปหาที่อีก ครั้งนี้ ผมพกปืน(ยักษ์แคระ) ไปด้วย โดยใส่ในกระเป๋าสะพายไปด้วย ตอนที่ก้มกราบท่าน ยังไม่ถึงครั้งที่สอง ท่านผู้ขึ้นมาว่า ของฆ่าคน เอาไปเก็บก่อนแล้วค่อยขึ้น มา ทั้งที่เก็บแบบมิดชิดอยู่ในกระเป๋า ไม่ทราบว่าท่านทราบได้อย่างไร และเป็นเรื่องแปลกอีกอย่างหากลงทองของท่านไปแล้วรักษาได้ พอไปอีกครั้ง ถ้าเป็นผู้ชายท่านจะลงให้ที่อกด้านซ้าย โดยที่แค่ท่านมองก็ทราบว่าเคยลงมาหรือยัง (ต้องไปตอนท่านไม่มีแขก)
ยังเรื่องตอนที่ท่านเจิมรถผมอีก ตอนนั้นผมนำรถไปเจิมที่วัดบางพระ หลวงพ่อเปิ่นท่านลงมาจากกุฏิแล้ว ผมท่านเห็นรถผม ท่านว่าเจิมยังงัยมันก็ชน ท่านว่าแล้วท่านก็เดินขึ้นกุฎิไป พ่อเปิ่นไม่เจิม พ่อไสวก็ได้ ไว้เท่าความคิดผมก็ขับรถจากบางพระไป ปรีดาราม หลวงพ่อไสว เห็นหน้าผมท่านก็ยิ้มๆ ท่านลงมาเจิมรถผมด้วยยันต์ที่ให้ใช้ประจำหรือยันต์นะหน้านาง (ยันต์ที่ผูกเป็นรูปหน้าพระ) ท่านเจิมเสร็จผมก้มกราบท่านที่ลานวัดเลย ท่านก็บอกตรงๆว่าหนักเป็นเบา ผมคงมีเวรมีกรรมกับรถคันนั้น เพราะว่ามันมีแต่ปัญหากับอุบัติเหตุทุกปี


เล่าข้ามไปอีก ตอนไปหาหลวงพ่อครั้งแรกนอกจาก การลงทองของหลวงพ่อ แล้ว ครั้งแรกที่ผมเห็นการปลุกปลัดขิก ท่านเสกปลัดขิกที่อยู่ในมือ ปลัดขิกที่อยู่ในมือท่านมันกระเด็นออกมา ไม่ทราบเพราะอะไรจะว่าเป็นที่ท่านสั่น ก็ไม่ใช่ ผมยังเก็บส่งให้ท่านเลย คนอื่นเค้าแย่งกัน แต่ผมส่งคืน ใจยังคิดเลยที่รีบเก็บขึ้นมาดู จะดูว่าปลัด ทำจากอะไร ท่านเล่นกล หรือเปล่า? ยังหลุดปากออกไปเลย “ว่าหลวงพ่อ หลวงพ่อเป็น เดวิด ค็อปเปอร์ฟิวหรอ ?”

อ้อสรุปแล้ว เหรียญที่ท่านจารให้ ยังอยู่กับผม ทุกวันนี้ ถ้าแม่ขอร้องให้ห้อยพระเวลาไปทำงานที่อันตราย ผมจะอาราธนาท่านไปด้วย

จริงๆ มีความประทับใจอีกหลายครั้งที่ไปพบท่าน แต่ขอเล่าครั้งสุดท้ายแล้วกันครับ
ครั้งสุดท้ายที่ผมไปพบท่านตอนที่ท่านมีชีวิต ตอนนั้นไม่มีแขก ท่านจะไปเลี้ยงปลา ที่คลองข้างวัด คลองจินดา น่าแปลกที่วันนั้น ไม่มีใครยอมไปเป็นเพื่อนท่านอ้างว่าไปนาน ผมเลยว่าผมไปเป็นเพื่อนท่านเอง ก็ยังมีคนเตือนว่านานนะ นานก็นาน ผมคิดในใจ ระหว่างเดินไป ท่านเดินผ่านโบสถ์ของท่าน ที่ท่านทุ่มเทสร้าง โบสถ์ท่านไม่แพงท่านไร แต่มีคนว่า แค่ร้อยล้านเอง ลูกนิมิต ธรรมดา ไม่ใช่ลูกเอก ลูกละล้าน
ผมเคยเห็นกระดานที่เค้าจองกันจริงๆ กับตา

จริงๆ ระหว่างเดินไปโบสถ์เรื่องที่ทำให้ผมเชื่อว่าท่านเก่งมาก แต่ไม่สามารถเล่าได้

ท่านเดินชมโบสถ์ที่สร้าง ท่านชี้ไปบนเพดาน แล้วบอกกับผมว่า ข้างบนเป็นทองแท้ๆ เลย
ตอนนั้น ในใจผมคิดในใจว่า
“เอาเงินมาจมทำไม น่าจะเอาไปสร้างอย่างอื่น โรงพยาบาล หรือโรงเรียน แล้วถ้าหลวงพ่อไม่อยู่แล้วใครจะดูแล ได้ เป็นภาระคนข้างหลังอีก”
หลวงพ่อมองหน้าผม แล้วท่านพูดว่า
“ฉันทำเท่าที่จะทำได้” แล้วท่านก็ไม่พูดอะไรอีก
มาถึงท่าน้ำ ผมเห็นท่านให้อาหารปลา นั่งดูปลา เกือบชั่วโมง มันเป็นความสุขของคนมีอายุ จริงๆ
ผมถามท่านถึงเรื่องที่สงสัย หลายเรื่อง น่าดีใจว่า บ้างคำถามที่ท่านไม่เคยตอบผม ครั้งนั้นท่านตอบเกือบทุกคำถาม ตย. หลวงพ่อตายแล้วไปไหน หลวงพ่อชาติหน้ามีจริงไหม และอีกหลายเรื่อง ครั้งนั้นท่านตอบผม ตอนนั้นถ้าผมศึกษาพุทธศาสนา มากกว่านี้คงจะถามคำถามที่มีประโยชน์มากว่านี้
ตอนท่านดูท่าจะมีความสุขกับปลามาก
หลังจากวันนั้นผมไม่ไปที่วัดปรีดารามอีกเลย จนท่านมรณภาพ วันที่ท่านมรณภาพ ตอนดึกรูปภาพของท่านที่ผมบูชาอยู่ ตกลงมาจากหิ้งเฉยๆ
ผมเคยคิดใจว่าผมไม่เคยของพระหลวงพ่อเลยเช่าเอาอย่างเดียวท่านไม่เคยให้อะไรผมเลย เหมือนโกหก มีศิษย์น้องผมที่เรียนฮัฟกีอยู่นครปฐม ขายหมูอยู่วัดปรีดาราม มีอยู่วันเค้าเอาประคำเส้นโตมาให้เส้น เค้าบอกว่าหลวงพ่อไสว ให้เค้ามา เพราะเค้าเอากระดูกหมูให้หมาวัด หลวงพ่อเลยให้ เค้าและคนทั้งบ้านเป็นคนต่างศาสนา ให้ผมเก็บไว้ดีกว่า ก็เรื่องน่าแปลกดี
ผมไม่ใช่ลูกศิษย์ที่ใกล้ชิด นานๆผมจะไปที่วัดที่ แต่ช่วงเวลาที่ผมไป ผมโชคดีที่ท่านไม่ค่อยมีแขก ได้คุยกับท่าน ก็นับว่าทำให้ชีวิตผมมาเริ่มสนใจเรื่องของพุทธคุณ และเหนืออื่นใด คือเรื่องบาปบุญคุณโทษ


ทุกวันนี้สังขารของหลวงพ่อ ยังตั้งอยู่ที่วัด วัตถุมงคล สมัยของท่านยังมีอยู่
แต่ปลัด กับ ตะกรุดไม่ทันท่าน
เริ่มมึนๆแล้ว
สรุปแล้วผมโชคดีมากที่ได้มีวาสนาได้ พบและสนทนากับหลวงพ่อ
ถ้านึกอะไรจะนำมาลงให้อ่านอีก

ของหลวงพ่อไสว วัดปรีดาราม

อิสิหะพะยัคโค อิปิภะวาระสัมสัมโธ ชาระสัมโนคะโลวิอะ ตะปุสะ มะระสัตเทมะ สาพุทภะวาติคะโธนัง นุสวะถะถิสารทัมระโร นุตทูกะโต สุปัณณะจะวิพุท มาหังอะคะโสติ สิงหะนาถัง จายังประสิทธิเม

เสกข้าวกินทุกวัน สวดมนต์ก่อนนอน 3 จบ ตื่นนอนตอนเช้า 1 จบ เป็นสวัสดิมงคล อายุยืน

ผมท่องไม่ได้หรอกครับ แต่ว่าเคยได้มานานแล้ว

ขอแสดงความนับถือ
Gearmour

Create Date : 05 มีนาคม 2549 Last Update : 5 มีนาคม 2549 1:21:48 น. Counter : 15098 Pageviews.		57 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)		ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน (2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)
	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		ประสบการณ์ ทำพาสปอร์ตที่สายใต้ใหม่ newyorknurse (2 ม.ค. 2567 17:45:17 น.)