[Books] Mr. Mercedes (Bill Hodges Trilogy #1) - Stephen King
"Everybody likes the ice cream man." - Stphen King, Mr. Mercedesชอบปกของเรื่องนี้ทั้งสองแบบเลย เรียบง่ายแต่ได้อารมณ์ดี
เราเริ่มสนใจ Mr. Mercedes เพราะนักรีวิวที่รสนิยมใกล้เคียงกันให้คะแนน A- แล้วก็ลืมมันไป จนกระทั่งเร็วๆนี้เพิ่งสำนึกว่า เฮ้ย เหลืออีกไม่ถึงสองเดือน ยังทำ
Reading Bingo ไม่ครบเลย หนึ่งในช่องที่ขาดอยู่คือ "หนังสือที่ทำให้กลัว" เลยตะลีตะลานเข้าเน็ตไปหาคูปองลดราคาซื้อ Mr. Mercedes มา
ช่วงแรกน่าเบื่อและหดหู่ตามสไตล์นิยายแนวนี้ ส่วนใหญ่แล้วหนังสือที่เราชอบจะต้องมีตัวละครที่เรารู้สึกผูกพันเอาใจช่วยอยู่ และกว่าตัวละครแบบนั้นจะออกมา เราก็เกือบจะวาง Mr. Mercedes ไปแล้ว แต่ความต้องการปิด Reading Bingo มีมากกว่า เลยเดินหน้าต่อ
เรื่องย่อซะหน่อย หนังสือเปิดฉากด้วยการฆาตกรรมหมู่ยามรุ่งสางหน้าที่หน้า city center ก่อนเปิดงานจ๊อบแฟร์ พิษเศรษฐกิจทำให้คนนับร้อยยอมยืนต่อคิวตากน้ำค้างฝากความหวังกับโอกาสครั้งนี้ จู่ๆรถเบนซ์สีเทาก็บึ่งทะลวงเข้ามากลางฝูงชน ถอยหลังแล้วเหยียบซ้ำ อาละวาดจนสะใจก่อนจะแล่นหนีไป ทิ้งเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายไว้แปดศพและพิการอีกสิบห้า
แน่นอนว่าตำรวจจับมือใครดมไม่ได้
หลายเดือนต่อมา นายตำรวจที่เคยเป็นเจ้าของคดี The Mercedes Killer ปลดเกษียณด้วยเกียรติบัตรขั้นสูงสุด แกอยู่ตัวคนเดียวเพราะเมียหย่าและลูกโตแล้ว พอไม่มีงานมาเป็นจุดหมายในชีวิต วันๆแกก็ได้แต่นั่งซึม ดูทีวีกินอาหารขยะในบ้านว่างๆจนตัวอ้วนฉุ พักๆก็เอาปืนพกขึ้นมาลูบคลำ และยัดใส่ปากตัวเอง
Mr. Mercedes ที่ยังแวะเวียนมาสอดแนมคุณตำรวจอยู่สม่ำเสมอเห็นเข้าก็อด "สงสาร" ไม่ได้ เลยส่งจดหมายมาหา ใจความประมาณว่า
มาเล่นกันเถอะ มาเล่นกันเถอะ!
แล้วเรื่องราวหักเหลี่ยมชิงไหวชิงพริบระหว่างฆาตกรอัจฉริยะโรคจิตกับนายตำรวจปลดเกษียณก็เริ่มต้นขึ้น (ในหนังสือเปรียบเป็น Nietzche กับ John Grisham แหละ)
พูดตรงๆว่าหนังสือเรื่องนี้ไม่ได้ต่างอะไรจากนิยายสืบสวนพล็อตโอเคเล่มหนึ่ง แต่สตีเวน คิง คือกุ๊กมือเซียนที่ทำให้วัตถุดิบธรรมดากลายเป็นจานพิเศษที่ตอบโจทย์ได้แทบทุกข้อ ต่อให้เราเซ็งกับช่วงแรก แต่ผ่านไปได้ 1/4 เราก็ติดหนึบแล้ว ถึงครึ่งเรื่องคือวางไม่ลง นอนหลับไป ตื่นเช้ามาอ่านถึง 85% ก็ตัดสินใจ ...หนีบคินเดิลไปที่ทำงาน ^^v
เราชอบที่มุมมองของเรื่องสลับไปมาระหว่างตัว ฮอดเจ็ส (คุณตำรวจ) และผู้คนในเรื่อง รวมถึงเจ้าหนุ่ม เบรดี้ นักฆ่ารถเบนซ์ ที่ออกมาตั้งแต่แรกด้วย (ไม่ต้องเดาตัวคนร้ายกันล่ะ) เรายังถูกใจที่คนร้ายไม่ได้เลิศเลอล้นฟ้าแต่ดันเหยียบเปลือกกล้วยล้มตอนจบ อันที่จริงเบรดี้เป็น loser เลยแหละ แต่เป็น loser ที่พร้อมจะสติหลุดเมื่อไหร่ก็ได้ คิดๆดูแล้วความสยองของมันก็คือ คนแบบเบรดี้นี่แหละที่มีอยู่เยอะแยะในโลกเรา
เนื้อเรื่องและตัวละครมีความโอเว่อร์ของมันอยู่ในตัวนะ แต่เป็นระดับที่เราเข้าถึงได้ คิดว่ามันเป็น อืม.. ความสนุกระดับหนังฮอลลีวู้ด
ตัวละครโปรดของเรามี 3 คน คือ หนุ่มเจอโรม เด็กไฮสคูลหัวไบรท์, ฮอลลี่ สาวใหญ่ผู้มีปัญหาทางจิต, และน้องหมาโอเดลล์ โดยเฉพาะฮอลลี่จัง ตอนที่เธอหลุดจากนิ้วหัวแม่มือของคุณแม่นี่ เราร้องเชียร์ออกมาเลย
ชอบ proclaimation และตอนจบ แต่พอเห็นว่ามันจะเป็น trilogy ก็ตกใจ ลุงฮอดเจ็สแกจะหัวใจวายตายก่อนรึเปล่า O_O
สรุป ถามว่าอ่านแล้วกลัวมั้ย อืม มันไม่ใช่ horror น่ะ แต่มีกลัวแว้บนึงนะ เพราะคนร้ายวางแผนจะฆาตกรรม
ตัวละครหนึ่งที่เราชอบ นั่นก็คือ น้องหมาไอริชเซ็ตเตอร์ชื่อ Odell จริงๆแล้วเราควรไปอ่าน Game of Throne มากกว่ารึเปล่าเนี่ย
4 ดาว