ชื่อหนังสือ : การเดินทางของคิโนะ 4
          (キノの旅 IV)
          (Kino no Tabi 4)
ชุดหนังสือ : การเดินทางของคิโนะ เล่ม4
ผู้แต่ง : 時雨沢 恵一 (ชิกุซาวะ เคอิจิ)
ผู้แปล : ปิยะวรรณ ทรัพย์สำรวม
สำนักพิมพ์ : Bliss (ในชื่อ JBOOK - Light)
พิมพ์ครั้งที่ 1 : มิ.ย. 2009
จำนวนหน้า : 238 หน้า
ราคา : 110 บาท

ฉันไม่รู้จักที่แห่งนี้ จึงเฝ้าหาดินแดนในฝัน
ครั้นเมื่อถึงดินแดนในฝัน ฉันกลับไม่รู้จักที่แห่งนี้
—Wherever I go, there I am.—

นักเดินทางนามว่าคิโนะ เดินทางพร้อมกับเฮอร์เมสรถสองล้อพูดได้
ทั้งคู่จะพำนักยังดินแดนที่แวะผ่านไปเพียงสามวัน
คิโนะไม่ใช่ฮีโร่ผู้กอบกู้ ไม่ได้เข้าไปช่วยเหลือ
หรือทำสิ่งใดเพื่อดินแดนเหล่านั้น
เพียงแต่รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น
และเมื่อครบสามวันก็จากไป...

การเดินทางผ่านเจ็ดดินแดนและสี่เรื่องราวในเล่มสี่นี้
จะสะท้อนมุมมองต่อตัวคนเราว่า
...ไม่ว่าเมื่อใด เราก็ยังเป็นตัวเรา...

แต่ละเรื่องราวที่คิโนะได้พบเจอ ล้วนสะท้อนอะไรบางอย่างบนโลกใบนี้ ชนิดที่แทงใจดำกันฉึกๆเลยล่ะค่ะ บางเรื่องอาจ
เป็นเรื่องที่มีอยู่รอบตัวเราเอง บางเรื่องอาจเป็นสิ่งที่เราได้ยินมาหรือคิดว่าเป็น พออ่านคิโนะแล้ว..บางทีก็หวนกลับมาคิด
นะว่า เราเองก็ทำอะไรแย่ๆหรือคิดอะไรแย่ๆอย่างนั้นไปจริงๆด้วย

7เมืองที่คิโนะเดินทางไปเยือนในเล่มนี้
'นครของสองเรา' - เมืองที่เรื่องระหว่างสามี-ภรรยาล้วนเป็นเรื่องที่ไม่ผิด และคนนอกห้ามเข้าไปยุ่งเกี่ยว
'ประเพณี' - เมืองที่มีประเพณีการสวมหูแมวเพื่อความน่ารักกันทั้งเมือง และเชิญชวนให้นักเดินทางร่วมด้วย
'นครซึ่งไม่จำเป็นต้องทำงาน' - เมืองซึ่งก้าวหน้าถึงขั้นที่มนุษย์ไม่ต้องทำงานก็อยู่ได้ แต่พวกเขาก็ยังทำ"งาน"ที่ต่างไป
'นครที่แยกจากกัน' - เมืองซึ่งแยกออกเป็น2ส่วน เพราะผู้คนแต่ละฝ่ายไม่สามารถยอมรับความคิดของอีกฝ่ายได้
'นครลงคะแนน' - เมืองที่มีประเพณีการลงคะแนนเลือกตั้ง"คนที่ไม่มีใครต้องการ" และฉลองการที่ไม่มีใครเป็นเช่นนั้น
'นครสะพาน' - สะพานอันสวยงามปรากฏอยู่โดดเดี่ยวกลางทะเลทราย ข้ามทะเลไปสู่ทะเลทรายอีกฟาก ใครกันที่สร้าง
'นครหอคอย' - วิถีชีวิตที่มีแต่การสร้างหอคอยให้สูงเสียดฟ้ามาตลอดหลายร้อยปี
และ'เรื่องของการข่มขู่' - การเดินทางของชิสุกับเจ้าหมาริคุ ซึ่งคราวนี้มาเป็นตอนนึงเต็มๆเลย และก็แสดงให้เห็นความ
แตกต่างอย่างชัดเจนในหลักการของชิสุกับคิโนะ แต่สิ่งที่เหมือนกัน..คงเป็นความเยือกเย็นของทั้งสองล่ะมั้ง

มีตอนย่อยๆอีกเล็กน้อย ...ซึ่งสั้นมากจนต้องพลิกไปมาว่ามันมีแค่นี้จริงๆอะ? แต่ก็แสดงความเป็นตัวตนของคิโนะออกมา
ได้อย่างชัดเจน

..ชีวิตมันเลวร้ายจนต้องร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น แต่นั่น..ตัวเองได้พยายามลุกขึ้นสู้เองรึยัง? ก่อนจะหวังพึ่งใคร
..ชีวิตที่ไม่รู้จักมีความสุขกับความพอเพียงที่มีอยู่ กลับไปไขว่คว้าสิ่งที่มากขึ้นๆ ต้องแลกมาด้วยทั้งสุขภาพจิตและกาย
..ชีวิตที่ปล่อยให้อคติมาบดบังความจริงที่ชัดเจนอยู่ตรงหน้า ไม่ยอมรับวิถีชีวิตของผู้อื่น ยึดติดกับบรรทัดฐานของตน
..ชีวิตซึ่งสามารถพลิกวิกฤติเป็นโอกาสได้ เพียงแค่เปลี่ยนทัศนคติในการมองใหม่เท่านั้น
และมุมมองอื่นๆอีกมากมายในการเดินทางของคิโนะ ซึ่งทำให้คนอ่านอึ้งได้อย่างสม่ำเสมอ