|
|
,●,ღ,, เวลาที่ฝนตก ,,ღ,●,
ทำไมเวลาที่ฝนตก เรามักจะคิดถึงคนที่เรารัก
เราผูกพันและบางครั้งก็รู้สึก เหงาด้วย
เมื่อก่อนนี้ ท้องฟ้า แผ่นดิน และผืนน้ำ
เป็นเพื่อนรักกัน ทั้งสามอยู่ใกล้ชิดติดกัน
จนกระทั่งโลกได้กำเนิดพืชและสัตว์ขึ้น
แผ่นดินและผืนน้ำก็มัวแต่ดูแลเอาใจใส่พืชและสัตว์
จนละเลยและไม่สนใจท้องฟ้า ท้องฟ้าก็เริ่มรู้สึกน้อยใจ
และถอยตัวห่างออกไป ห่างออกไปทุกที ทุกที
จนถึงวันที่มีนกตัวแรกออกโบยบิน
แผ่นดินและผืนน้ำจึงได้รู้ว่าท้องฟ้าได้จากไปไกลแสนไกล
แผ่นดินและ ผืนน้ำพยายามส่งเสียงเรียกท้องฟ้า
แต่ท้องฟ้าอยู่ไกลมาก เลยไม่ได้ยิน
นกตัวนั้นจึงอาสาที่จะไปบอกกับท้องฟ้า
นกก็บินขึ้นสูง สูงขึ้น สูงขึ้น และส่งเสียงเรียก
แต่เสียงนกนั้นเบาเกินไป ไปไม่ถึงท้องฟ้า
แต่นกก็สัญญาว่า ต่อไปนี้นกทุกตัวจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
เพื่อนำข่าวจากแผ่นดินและผืนน้ำไปบอก
ผืนน้ำและแผ่นดินรู้สึกเศร้าใจที่เพื่อนได้ห่างออกไปไกล
และคิดถึงเพื่อนเหลือเกิน
ผืนน้ำพยายามที่จะม้วนตัวเป็นเกลียวคลื่นครั้งแล้วครั้งเล่า
แผ่นดินพยายามยกตัวสูงจนตั้งตระหง่าน
แต่นั่นก็ยังสูงไม่พอ ยังไม่ใกล้ท้องฟ้า
พระอาทิตย์ซึ่งเฝ้ามองดูเหตุการณ์มาโดยตลอด
ก็บอกกับทั้งสองว่า
"เราอาจจะช่วยพวกเจ้าได้"
พระอาทิตย์จึงอาสาช่วย
โดยการส่องแสงลงมายังผืนน้ำและแผ่นดิน
ทำให้ระเหยกลายเป็นไอ ลอยไปรวมตัวกันเป็นก้อนเมฆ
ลอยขึ้นไปบอกข่าวแก่ท้องฟ้า เล่าเรื่องราวต่าง ๆ
เป็นรูปตามที่แผ่นดินและผืนน้ำได้พบเจอมา
และบอกว่าแผ่นดินและผืนน้ำคิดถึงมาก
อยากให้ท้องฟ้าลงมาสนิทแนบชิดเหมือนเมื่อก่อน
ท้องฟ้าได้รับรู้เรื่องราว ก็รู้สึกเสียใจ แต่ก็กลับลงไปไม่ได้
"ฉันกลับลงไปไม่ได้หรอก เพราะฉันเติบโตขึ้น และอยู่สูงเกินไป
ลงไปไม่ได้แล้ว ฉันได้แผ่ขยายตัวเองจนกว้างขวาง
ที่ฉันทำได้ก็เพียงแต่เฝ้ามองดูอยู่ไกลๆ
และโอบกอดแผ่นดินและผืนน้ำไว้อย่างอ่อนโยนเท่านั้น
และถึงแม้จะมีนกบินมาส่งข่าว แต่ฉันก็ยังคิดถึงแผ่นดินและผืนน้ำ
และอยากจะบอกกับทั้งสองว่า ฉันเองคิดถึงเพื่อนมากมายเพียงใด"
ก้อนเมฆก็ตอบว่า
"อยู่บนนี้นานๆ ก็เหงาเหมือนกัน บางทีก็อยากกลับลงไปข้างล่างบ้าง"
ท้องฟ้าเลยบอกว่า
"ฉันก็เหงาเหมือนกัน แต่ว่าฉันกลับลงไปไม่ได้
แต่เจ้าลงไปได้นี่ ถ้าอย่างนั้นฉันจะส่งเจ้ากลับลงไป
และความคิดถึงของฉันก็หนักมากพอที่จะส่งพวกเจ้าลงไปหมดทั้งท้องฟ้า"
จากนั้นก้อนเมฆทั้งหมดก็รวมตัวกัน
และรวมเข้ากับความคิดถึงอันมากมายของท้องฟ้า
แล้วตกลงมาเป็นหยาดฝน
ส่งผ่านความรัก ความคิดถึงมายังแผ่นดินและผืนน้ำ
จึงไม่แปลก ถ้าเมื่อใดที่ฝนตก
แล้วเราจะรู้สึกคิดถึงคนที่เรารักคนที่เราผูกพัน
และบางครั้ง ท้องฟ้าก็ส่งความเหงาลงมาด้วย
|
|
|
|
|
Ducati.BlogGang.com
Ducati
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
บทความทั้งหมด - ,●,ღ,, การรอคอย ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, แอบรัก ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, เวลาที่ฝนตก ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, Manual Of Love ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, ได้รับความคิดถึงบ้างมั้ย ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, ก้าวเดินของความรัก ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, เมื่อไรจะมีครายรู้ ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, ฉันก็เป็นเพียงแค่แมลงปอตัวหนึ่งเท่านั้น ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, ความรักที่เสียสละ ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, ขอแค่ 1 นาที ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, ไม่มีใครสวยไปกว่าเทอ ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, คนที่ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นของเรา ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, เราไม่ได้ไม่รักกัน ,,ღ,●,
- ,●,ღ,, จะ 10วิ 10นาที หรือ 10ปี ก็คือสายเหมือนกัน ,,ღ,●,
- ●,ღ,, L O V E ,,ღ,●
- ,●,ღ,, ความคิดถึงไม่มีที่ไป ,,ღ,●,
- ●,ღ,, สิ่งที่ยังมาไม่ถึง ,,ღ,●
- ●,ღ,, รักคืออะไร ,,ღ,●
- ●,ღ,, ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็กๆบนโลกใบนี้ ,,ღ,●
- ●,ღ,, เทอยังรักเขามั้ยล่ะ ,,ღ,●
|
|
