ในสมัยเด็ก ใครมาเยือนบ้าน พ่อแม่ดีใจ ช่วยกันต้อนรับ เมื่อเราไปเที่ยวบ้านใคร เขาก็ต้อนรับ ไปเยี่ยมบ้านญาติพี่น้องไกล ๆ เดินทางกันด้วยเท้า เดินไปตามหัวคันนา เพราะสมัยก่อนโน้น ยังไม่มีถนนมากมายเหมือนปัจจุบัน

เมื่อญาติเจอกัน ก็จะดีใจ เราก็ได้ชุดใหม่ ๆ เสื้อผ้าใหม่ ๆ ได้กินขนมอร่อย ๆ
ความสุขวัยเด็กเป็นความทรงจำที่ดี
เมื่อเป็นผู้ใหญ่ หลาย ๆ คนที่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ หรือเริ่มจะเข้าวัยสูงอายุ คงได้พบกับประสบการณ์ที่ดีมาแล้วมากมาย

วันนี้มีโอกาสเป็นวิทยากรในหัวข้อ “เลี้ยงลูกอย่างไรให้มีความสุข”
ผู้ร่วมกิจกรรมก็ได้รับความสุขถ้วนหน้ากัน ถือเป็นอานิสงส์อย่างหนึ่ง ที่จะได้ถึงเด็ก ๆ ที่ขาดโอกาสได้อยู่อย่างมีความสุขกับพ่อแม่ ในสถานสงเคราะห์ภาครัฐ หากมีผู้ใหญ่ที่อบอุ่น ใจดี ช่วยกันอุ้ม ช่วยกันกอดเด็ก ๆ ทุกวัน คำพูดที่ดี ๆ ที่มีให้กัน คงเป็นยาวิเศษสำหรับเด็ก ๆ ที่จะช่วยให้ใจของเขาแข็งแรง

เคยประทับใจวิธีคิดของน้องคนหนึ่ง สาวโสด ทำกิจกรรม
“ถ้าฉันเป็นนก"... ฉันจะมีรังเล็ก ๆ ที่อบอุ่น ถ้ามีฝนตกลงมาฉันก็จะชวนญาติ ๆ ของนกมาอยู่ร่วมกัน แม้จะเต็มรัง หรือล้นรังออกไปบ้าง ฉันก็จะมีความสุขมากที่ได้ช่วยเหลือนกตัว
อื่น ๆ”

ในปัจจุบัน หลาย ๆ ท่านได้มีโอกาสครอบครองบ้านหลังใหญ่ ๆ รถคันงาม ๆ มีทรัพย์สมบัติมากขึ้น ด้วยความรู้ ความสามารถ และ โอกาสทางสังคม

หลาย ๆ คนเหล่านี้ก็มีจิตใจที่ดีงาม มีจิตใจที่จะช่วยเหลือผู้ขาดโอกาส ขอให้อานิสงส์แห่งความดีงามทั้งหลาย จงคุ้มครองท่านให้มีความสุขจากการให้ และสุขภาพแข็งแรงจากจิตใจที่ดี และช่วยกันสร้างแนวคิดของวัฒนธรรม การช่วยเหลือให้ยั่งยืนต่อไป

ท่ามกลางการต่อสู้กับตัวเอง ทางความคิด วัตถุนิยม ลุ่มหลงในวัตถุ อาจลืมสิ่งที่ดีงามของวัฒนธรรมในการช่วยเหลือไป บางครั้งต้องเตือนตนด้วยสุภาษิตจีนบทหนึ่งที่กล่าวว่า

“ขาดเพียงเล็กน้อย ดีกว่ามั่งมีเสียจนล้นเหลือ เพราะคนที่มั่งมีเสียจนล้นเหลือ อาจมองข้ามคุณธรรมที่ดีงาม คุณค่าของความพอเพียง และความเอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ที่ขาดโอกาส ซึ่งได้รับผลกระทบอย่างเป็นลูกโซ่แห่งความยากจน ซึ่งท่านได้ก่อขึ้นโดยรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม”

13 ก.ค. 50

Cool Slideshows!

ต้นปอ กอจาก ขนำที่นครศรีธรรมราช ทำเอาไว้คิดว่าจะไปอยู่หลังเกสียนค่ะ