ดึกแล้ว...










-02.35 น.-





ดึกแล้ว…

ผมนอนไม่หลับ…
ในหัวผมเฝ้าคิดถึงแต่คำพูดของคุณ
คำพูดสั้นๆ แต่บาดลึกไปถึงขั้วหัวใจ
คำพูดสุดท้ายก่อนที่คุณจะจากไป

“เราเลิกกันเถอะ”

น้ำเสียงที่เย็นชาช่างเข้ากันดีกับสีหน้าที่เรียบเฉยของคุณเสียจริง







ผ่านมา 1 วันแล้ว

มันเป็นเรื่องจริงเหรอนี่?
คุณทิ้งผมไปจริงๆเหรอนี่?
คุณหมดรักผมจริงๆเหรอนี่?
ผมต้องอยู่คนเดียวแล้วจริงๆเหรอนี่?
ผมไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ?







สายลมพัดผ่าน บ่งบอกถึงความเหน็บหนาวจากภายนอก
แสงจันทร์สาดส่อง บ่งบอกถึงความมืดสลัวจากภายใน
กับเสียงพูดในใจ ที่บ่งบอกถึงความเศร้าสร้อยในตัวตน

ทำไม? ผมยังคิดถึงคุณอยู่นะ
ทำไม? ผมยังรักคุณอยู่นะ
แล้วทำไม? ผมถึงยังไม่ลืมคุณซะทีนะ

ทำไมกัน?







ผมหลับตานอน พร้อมข่มใจ
ก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยฤทธิ์ยา…


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------











-02.35 น.-





ดึกแล้ว…

ผมยังนอนไม่หลับ…
เสียงที่คุ้นเคยกับใบหน้าที่คุ้นตาของคุณ
ยังคงลอยล่องอยู่ในหัวของผม

เป็นเพราะผมคิดถึงคุณมากเกินไป ใช่ไหม?
เป็นเพราะผมฝังใจมากเกินไป ใช่ไหม?
หรือเป็นเพราะผมรักคุณมากจนเกินไป ใช่ไหม?
ผมถึงยังลืมคุณไม่ได้สักที…







นี่ก็ผ่านมา 2 วันแล้ว

ที่คุณทิ้งผมไป
ที่คุณหายไปจากชีวิตผม
น้ำเสียงที่ผมคุ้นเคย
รอยยิ้มที่ผมคุ้นตา
วันนี้มันไม่มีแล้ว
มันได้หายไปจากชีวิตผมแล้วจริงๆ




ผมเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
มองตรงออกไปยังความมืดภายนอกนั้น
มันสงบนิ่ง วังเวง และช่างมืดมิดเสียเหลือเกิน
มืดมิด…ราวกับหัวใจผมก็ไม่ปาน






ผมหลับตาลงอย่างช้าๆ
ก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยฤทธิ์ยา…


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------











-02.36 น.-





ดึกแล้ว…

ผมเหลือบมองดูเวลา
คืนนี้ผมก็ยังนอนไม่หลับ


โครม!!!

ผมสะดุ้งระคนตกใจ

เสียงอะไร???

เหมือนมีใครพังอะไรเข้ามา

โจรหรือปล่าว? ผมคิด


หรือว่า อาจเป็นคุณ???

คุณคนที่ผมคิดถึง
คุณคนที่ผมรัก
คุณคนที่ผมเฝ้ารอ
ต้องใช่คุณแน่ๆเลย



คุณคงคิดถึงผม
คุณคงกลับมาหาผม
คุณคงมาขอโทษผม
คุณคงมาขอคืนดีผม
ต้องเป็นคุณแน่ๆเลย
ผมบอกกับตัวเองอย่างนั้น






แล้วก็ใช่คุณจริงๆ
คุณผลุนผันเข้ามาในห้องนอน
อย่างรีบร้อนและรวดเร็ว


ผมยิ้มอย่างดีใจ
พร้อมถลาเข้ากอดคุณ



..............................................ฟิ้วววว................................................
........................................................................................................



ร่างผมทะลุผ่านร่างคุณอย่างง่ายดาย
คุณวิ่งทะลุผ่านร่างผมอย่างบางเบา

ผมอื้ออึง มึนงง และสับสน



“ไอซ์…ผมขอโทษ”

เสียงเศร้าๆของคุณดังมากพอที่จะเรียกสติผม


ผมมึนงง สับสน และตกใจอีกครั้ง
กับภาพตรงหน้า
ภาพที่คุณอุ้มร่างผมเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างช้าๆ



พลันโลกทั้งใบก็ดับวูบลง…


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------











-02.36 น.-





ดึกแล้ว…

เป็นอีกคืนที่ผมก็ยังนอนไม่หลับ
รอบข้างว่างเปล่า เงียบงัน
ราวกับโลกหยุดหมุน เวลาหยุดเดิน
ที่แต่ละคืนมันช่างเชื่องช้าและยาวนาน
เหมือนกับเวลามันวนซ้ำไป ซ้ำมา อยู่ทุกเชื่อวัน
เหมือนกับใจผมที่รอคุณอยู่วันแล้ว วันเล่า
จนตอนนี้ผมเริ่มจำไม่ได้และไม่สนใจแล้วว่า…

วันเวลามันผ่านมาเนิ่นนานเท่าไหร่?





ผมรู้เพียงแต่ว่า…
ผมต้องรอคุณ
รอคุณอยู่ที่นี่
รอคุณอยู่ที่ห้องห้องนี้
รอวันที่คุณกลับมาอยู่กับผม




“...เหตุการณ์ไม่เคยยอมเปลี่ยนผัน
ฉันไม่เคยมีวันเวลา
จะรอ...ไม่ว่ายาวนานเท่าไร

ชีวิตฉันเหลืออยู่แค่นี้ แค่ภาพดีๆ ในใจ
โลกความจริงโหดร้ายเกินไป เมื่อใครบางคนพูดลา
ความหวังคือสิ่งสุดท้าย เลี้ยงจิตใจที่มันอ่อนล้า
ไม่มี...จะไม่มีใครกลับมา แต่ว่าฉันรอ...”




เสียงหวานๆ เศร้าๆของเพลงโปรดผมก็ลอยผ่านเข้ามาในหู
ผมยิ้ม พลางหลับตา
ก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยฤทธิ์ยาอีกครา…






////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

















ปล. นี่เป็นการเขียนเรื่องสั้นครั้งแรกของผม
และก็เป็นครั้งที่ 2 ของโครงการนี้ครับ ดีไม่ดีอย่างไร? ติชมกันหน่อยนะครับ
ปล.1 ขอบคุณสำหรับโครงการดีๆ ของพี่ๆสามสาว พี่แจง พี่อ้อนและพี่ปอยครับ ขอบคุณครับ
ปล.2 เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจจากเพลง เหตุการณ์ยังไม่เปลี่ยนแปลง ของปาน-ธนพร ครับผม



Create Date : 20 กรกฎาคม 2552
Last Update : 25 กรกฎาคม 2552 15:42:56 น.
Counter : 1224 Pageviews.

27 comments
: รูปแบบของการตระหนักในการรับรู้ : กะว่าก๋า
(15 เม.ย. 2567 05:37:45 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 36 : กะว่าก๋า
(14 เม.ย. 2567 06:17:30 น.)
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 34 : กะว่าก๋า
(12 เม.ย. 2567 05:52:40 น.)
  
หุหุหุ

หมิงหมิงได้แต่ถือไปถือมาครับ
ไม่ได้โทรอะไรหรอกครับ อิอิอิ


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:41:37 น.
  
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วแอบงงนิดนึง
ว่า เป็นชายกะชายเหรอคะ
แบบเห็น
ไอซ์…ผมขอโทษ”

อ่านแล้วงงนิดเดียวค่ะ
แต่อรรถรส โอเคเลย
แบบว่า เวลาคนอกหักเนี่ยกลางคืนทรมานที่สุด
(แม้ว่าจะไม่เคย)แต่ก็คือถ้าเราคิดถึงใครสักคน
กลางคืนจะยาวนานมาก
โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:18:41 น.
  
มิน่า..อ่านแล้วนึกว่าตาลาย หรือว่าทำงานมากเกิน ไป เครื่องคอมเราเป็น ไร ที่ไหนได้ ไอซ์มามุกนี้เล้ยยยน้าาาส์ ...จำไว้น่ะตะเอง เค้าก็คิดว่าเค้าแก่แย้ว มาหลอกกานได้
โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมุปิ้ง (MooBamBam ) วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:58:45 น.
  
อ่านแล้วได้ลุ้นตามเป็นระยะๆเลยค่ะ
ชอบจัง

แต่ช่วงหลังๆนี่แอบหลอน
น่ากลัวค่ะ

แอบช็อคนิดนึงตรง
“ไอซ์…ผมขอโทษ”

แต่ยามดึกก็เป็นช่วงเวลาที่ทำให้เรา"คิด"ได้หลายอย่าง โดยเฉพาะ"คิดถึง"ค่ะ

ฮิ้วววว
โดย: บุยบุย วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:33:31 น.
  
เขียนได้ เหงา จังค่ะ
..
โดย: ผู้หญิงชื่อส้ม วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:22:03 น.
  
แหม..ตอนแรกละแอบอินเลยนะเนี้ย

แฟงมาชวนไปดูทริปเที่ยวแฟงต่อคร้า..
โดย: d_regen วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:51:25 น.
  
เขียนได้อารมณ์คนอกหักเลยค่ะ
คำถามรอยแปด กับการรอคอย และความหวังลม ๆ แล้ง ๆ อ่านแล้วอินค่ะ
โดย: Paulo วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:55:57 น.
  
ดึกแล้ว...เป็นเวลาที่ชวนเหงาจริงๆ นะคะ แต่ถ้ามีแนวหลอนด้วยก็น่ากลัวเหมือนกันค่ะ
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:09:13 น.
  


คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...



คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ


โดย: นู๋หญิงจ๋า วันที่: 20 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:59:58 น.
  
แอบอิน

ทีแรกนึกว่าชีวิตจริง

แต่ว่าเรื่องสั้น....สั้นได้ใจมาก

แล้วไว้จะมาหาบ่อยๆ ไอซ์ก็อย่าลืมแวะไปหาบ้างนะครับ
ส่วนหนังสิออ่ะถ้าอยู่ใกล้ๆกันเอาไปให้ยืมถึงที่แล้วนะเนี่ย

ฝันดีครับ
โดย: ต๊องด๋อง (PTNCenter ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:0:49:23 น.
  


จริงดิ ไอซ์คุงชอบแบบclassic เด็กๆ เดี๋ยวนี้ชอบแต่modern นี่นา
เป็นยังไงบ้างค่ะวันนี้ หลับปุ๋ยไปยังเอ่ย

โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:00:12 น.
  
ต้องอ่านไปเรื่อย ๆ ว่าตัวหนังสือที่เขียน น่าติดตามแค่ไหน


แต่ให้กำลังใจเป็นบวกจ๊ะ
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:2:17:38 น.
  
ไอซ์เขียนเก่งค่ะ
อ่านไป ลุ้นไป เหมือนจะแอบหลอนด้วย
แต่บางที..เราอาจไม่ค่อยได้อ่านแนวนี้บ่อย
คืออ่านแล้วยังเข้าไม่ค่อยถึง..เข้าใจไม่หมด
ว่าต้องการสื่อถึงอะไร..คนรอนี่ รอด้วย หลอนด้วยรึเปล่า

แต่ชอบอารมณ์การบรรยายการรอคอย
อ่านแล้วแปลบๆขม ในอกนิดๆ
เหมือนการรอคอย..คือยาพิษ
แต่ความหวัว่าเขาจะมาหา..คือน้ำหวาน

เป็นโรคจิตเล็กๆค่ะ..ฮา ฮา..ชอบอารมณ์เจ็บๆ
โดย: nikanda วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:41:08 น.
  
สวัสดียามเช้าครับไอซ์คุง











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:17:03 น.
  
อิอิ..ตอนแรกก็ว่าจะอัพพน่ะไอซ์คุง แต่...ตอนนี้ข้าวเหนียวงานยุ่งนิดนุงอ่ะค่ะ. สมองม่ายค่อยทำงาน นึกอะไรม่ายค่อยออกตอนนี้สามารถตอบ CoMMENT ได้อย่างเดียวอ่ะ..หุหุ
โดย: น้องข้าวเหนียวกะพี่หมูปิ้ง (MooBamBam ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:30:29 น.
  
เศร้ากินใจมากเลยครับ

ที่จริงคือไก่ป่าครับ อิอิ ไก่แก้วนั่นน่าจะ
กลอนพาไป



ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนร่วมทางครับ

โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:56:08 น.
  

น่าสนใจ และต้องใช้ความพยายามในการอ่านอย่างแรง


อะนะ ก็สายตาคนแก่มันไม่อำนวยนี่นา

..
รออ่านบทต่อ ๆ ไปนะ
โดย: inmemoir วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:53:10 น.
  
หัวข้อ "ดึกแล้ว" กับหัวข้อ "หลอน" นี่เหมือนจะไปด้วยกันได้ดีมากๆเลยนะครับ

ชอบตรงที่จบประโยคด้วย "ก่อนที่จะผล็อยหลับไปด้วยฤทธิ์ยา…"

เพลงเพราะดีครับ ปกติไม่ค่อยฟังเพลงไทยเลย

เลยไม่รู้จัก อิอิ...แต่เสียงเธอก็หวานๆเศร้าๆดีนะครับ
โดย: Unravel วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:01:10 น.
  
กลัวว่าอัพแล้วไม่มีคนเข้ามาอ่านสิ ^^
แต่จริงๆงานก็ยุ่งอ่ะนะ
แล้วก็ขมักเขม้นอ่านหนังสือด้วย
ปล่อยเวลาให้ว่างๆเด๋วจิตฟุ้งซ่านเลยต้องหาไรทำซะหน่อย
ไว้ถ้าไอซ์เข้ามาอ่านเด๋วจะอัพก็ได้นะ ^^

ปล.1 ความรู้สึกที่เป็นอยู่อย่าอยู่กับมันนานนะครับมันทรมาน (ของผมก็เคยอยู่ประมาณ 3 ปี สุดแสนจะบรรยายเลย แต่พอผ่านมาได้ก็โอเคนะ - - จะท้อจะสู้อยู่ที่ใจ -- ในโลกนี้ยังมีคนอื่นที่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่และรักคุณได้ไปพร้อมๆกัน ^^ สู้สู้ )
ปล.2 ให้ยืมจริงๆมายิมได้เลยแต่ว่าเชียงใหม่กะหาดใหญ่ก็ไกลกันอยู่นะ
ปล.3 ไอซ์เล่นเอ็มม่ะคับ ถ้าเล่นไว้ว่างๆแอดคุยกันก็ได้ครับ ^^
โดย: ต๊องด๋องส์ส์ (PTNCenter ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:20:48 น.
  
รู้สึกงงๆ ค่ะ
อันนี้เป็นความผิดของตูนเองค่ะ

ง่วงนอนแล้ว

ฝันให้สำเร็จนะคะ
โดย: ปณาลี วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:22:24:52 น.
  



ไอซ์คุงนอนยังเอ่ย นอนแล้วมั้ง เมืองไทยดึกแล้ว
ถ้าชอบรูปปั้นต้องไปอิตาลี ไปฝรั่งเศส
สวยเหมือนกัน แต่คนละแบบกัน
เวียยนาก็สวย แต่รูปปั้นไม่มากเท่าสองที่นี้

หลับปุ๋ย ฝันดีจ้าไอซ์คุง



โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:3:42:37 น.
  
สวัสดียามเช้าครับไอซ์คุง







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:56:38 น.
  
สวัสดียามสายๆค่ะ
มันเศร้าๆเน๊อ
ทั้งเพลงด้วยอ่ะ....
อินเลยนะเนี่ย
โดย: น้ำเคียงดิน วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:49:59 น.
  
เฮ้ย...

รอบแรก อ่านไม่ละเอียด เอ...มันออกแนว เศร้าๆ หลอนๆๆ

อ่านใหม่ เออ มันมผีด้วยเหรอ

รอบสุดท้าย อย่างละเอียด เห ไงเป็น "ไอซ์ ผมขอโทษ" (วะ)

น้องไอซ์ เจ๊แก่หรือน้องก๊งกันแน่

โดย: Little SamSoon วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:30:11 น.
  
เป็นอย่างที่พี่เข้าใจใช่ไหมน้องชาย

เขียนดีนะคะ แอบขนลุกเล็กๆ
แต่ว่าเป็นเรื่องสั้นที่สั้นไปรึเปล่า
ยาวอีกหน่อยๆ อยากอ่านแบบยาวๆ อ่ะจ๊ะ

^^
โดย: BeCoffee วันที่: 25 กรกฎาคม 2552 เวลา:8:48:26 น.
  
จริงๆ แล้วพี่แซวเล่นจ๊ะ
สำหรับบล็อกแล้วยาวแค่ไหนก็ได้อยู่แล้ว
แต่เห็นเขียนว่าเรื่องสั้นหน่ะ
พี่เลยว่ามันสั้นเกินเรื่องสั้นไปนิดนึง
ถ้าเขียนยาวกว่านี้ยังไงก็มีคนอ่านแน่ๆ
พี่คนนึงล่ะ
โดย: BeCoffee วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:27:43 น.
  
สวัสดีค่ะคุณไอซ์
เขียนได้ดีมากเลยล่ะค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าเขียนครั้งแรก
ชอบการดำเนินเรื่องที่กระชับ ฉับไว
ไม่มีการบรรยายอะไรให้เยิ่นเย้อเกินไป
หรือว่าพูดถึงความรู้สึกที่สิ้นเปลืองไปเปล่า
ชอบการใช้คำสั้น ๆ ที่สื่อความหมายได้เยอะ
เป็นศิลปะเฉพาะตัวที่ดีมากทีเดียวนะคะ

อ่านแล้วน่าติดตาม แถมยังชวนให้คิดต่อ
เขียนออกมาอีกนะคะคุณไอซ์ แล้วจะมาตามเรื่อย ๆค่า
โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 29 กรกฎาคม 2552 เวลา:9:36:16 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Dream-devil.BlogGang.com

ปีศาจความฝัน
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 47 คน [?]