เนื้อเพลง : ก่อนรุ้งจะทอ

หัวใจจะใกล้หมดแรง ไม่มีแม้แสงตะวัน
ชีวิตดูใกล้หมดหวัง ตะวันยังแสนยาวไกล
ไม่มีคำตอบจากฟ้า ต้องทนอีกนานเท่าไร
ชีวิตมีเพียงจุดหมาย ที่ยังไม่เจอปลายทาง

 ปลอบตัวเองไม่มีคนไหน
ที่จะพบแต่ความสดใส
ต้องย้ำตัวเองให้เดินต่อไป
แม้ไรมือใครมาประคอง

ก่อนที่รุ้งจะทอให้เห็น
ก่อนที่หัวใจจะเต็มอีกครั้ง
สิบหนทีเราพลาดพลั้ง
มันคงต้องดีสักครั้ง
ก่อนที่ฟ้าจะเปิดให้เห็น
และวันนั้นฉันจะยืนอีกครั้ง
เพื่อจะได้เรียนรู้ว่าชีวิตไม่เคยสิ้นหวัง
ถ้าใจเราไม่ยอม

แม้ความหวังของฉัน
มันจะริบหรี่สักเพียงไหน
แต่ว่าไฟนี้ไม่เคยดับสักครั้ง
ขอทำหวังเล็ก ๆ ให้เป็นจริงขึ้นสักวัน
จะเป็นอย่างไร จะเดินต่อไป
วันนั้นคงสมดังใจ
....................................................

ความรู้สึกกับบทเพลง เพลงนี้ :

ใครหลายคนคงเคยรู้สึกท้อแท้กับบางช่วงเวลาของชีวิต แต่ชีวิตที่ต้องพบเจอกับปัญหาบางอย่างก็ไม่ได้เกิดมาจากใครเลย นอกจากตัวเรา ทั้งสิ้น บางครั้งฉันก็เฝ้าหวังอะไรลมๆแล้งๆ จนเมื่อนานวันเข้าก็ได้แต่นั่งยิ้ม จนคิดสมน้ำหน้าตัวเองด้วยซ้ำ นึกเมื่อทบทวนเรื่องบางเรื่องๆที่คิดเข้าข้างตัวเองจนลืมมองดูหลายๆสิ่ง จนลืมนึกถึงความเป็นจริงไปเสีย มีอีกหลายเรื่องด้วยซิ และเมื่อเรื่องบางเรื่องที่เกิดขึ้นกับชีวิต ฉันรู้ว่าฉันเปลี่ยนหลายๆสิ่ง รอบตัวไม่ได้ ฉันรู้นะว่าต้องเปลี่ยนที่ตัวเราเอง ต้องยอมรับ เข้าใจค่อยๆ เรียนรู้มันไปเรื่อยๆ แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกกลัวอะไรๆ ไปก่อนกับทุกๆ สิ่งเสมอ หรือบางครั้งการที่คนเราพยายามจะเข้มแข็ง พยายามจะเด็ดเดี่ยว พยายามจะยืนอยู่ด้วยตัวเองให้ได้เพียงลำพังนั้น มันกลับทำให้ฉันยิ่งอ่อนแอลงไปทุกทีหรือเปล่า ไม่รู้ ฉันยังไม่รู้ ฉันกำลังค้นหาคำตอบ มันทรมานนะ แต่บางทีมันอาจจะเป็นบทเรียนที่ดีก็ได้ ถ้าสักวันหนึ่งเป็นวันที่เราสามารถเข้มแข็งได้ดั่งที่พยายามทำมาถึง แต่ฉันคงได้แต่เพียงภาวนากับตัวเอง ณ วันนี้ ขอให้ฉันมีเรี่ยวแรงพอที่จะต่อสู้กับความอ่อนแอของตัวฉันเอง