จิตตก ตั้งแต่กลับมาจากญี่ปุ่นเมื่อเดือนก่อน น้องมอคค่า ลูกแมวที่รับมาเลี้ยงก็หายไป วันนี้ก็ผ่านไปจะเดือนนึงแล้ว ยังไม่กลับมา เฝ้าคอยอย่างมีความหวังทุกวัน...ทุกวันเราเลยยังดีอยู่ได้ ยังไม่รู้สึกอะไร แต่วันนี้ รู้สึกหมดหวัง...มันก็เลยเศร้า อย่างน้อย ถ้าตายจากกันไป ก็คงไม่ต้องกระวนกระวายแบบนี้ เศร้าเพราะ...ลูกเรายังเล็ก เศร้าเพราะ...มันกะทันหันเกินไป เศร้าเพราะ...ไม่รู้เขาไปอยู่ที่ไหน มอคค่าจะรู้รึเปล่า ว่าคนทุกคนไม่ได้ใจดีเหมือนคนในครอบครัว จะรู้มั้ยว่าหมาทุกตัวไม่ได้ใจดีเหมือนเปปเปอร์ จะรู้มั้ยว่าถ้าฝนตกจะหาความอบอุ่นได้จากไหน จะหาอาหารได้จากใคร แล้วใครจะรักลูกเหมือนแม่... เสียใจ . . . จิตตก ...หมดทิชชู่แผ่นที่ 4 แล้ว กำลังจะหยิบแผ่นที่ 5... อืมม ใจเย็นๆ เน้อ เค้าอาจจะไปเจอเจ้าของใหม่ที่รักเค้าเท่าเราก้อได้นะ
โดย: SomGui วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:5:47:55 น.
ขอให้น้องมอคค่ากลับมาบ้านเร็วและหาเจอไวไวนะคะคุณเตย
อ่านแล้วก็น้ำตาคลอ ถ้าเป็นนุ่นก็คงจิตตกไปนานเหมือนกัน โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:11:27:22 น.
T^T อย่างที่คุณเตยเขียนทุกอย่างค่ะ T^T
โดย: BiBe IP: 124.122.149.109 วันที่: 14 ตุลาคม 2551 เวลา:23:23:42 น.
ขอให้น้องมอคค่ากลับบ้านเร็วๆนะคะ เข้าใจความรู้สึกเลย T^T
เป็นกำลังใจให้นะค้า โดย: *~~thymos~~* วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:20:30:23 น.
ชื่อเหมือนแมวที่บ้านเลยค่ะ....
เข้าใจความรู้สึกเวลาลูกชายหนีเที่ยวเลย ; _ ; ขอให้กลับมาไวๆแล้วกัน มอคค่า โดย: มี่ส์ IP: 61.90.79.232 วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:11:37:11 น.
|
บทความทั้งหมด
|