ผีทะเลภาคสอง

ผีทะเลภาคสอง

หลังจากที่ขึ้นจากเรือลำแรกไปแล้วก็มีพีธีลา อันเป็นว่ามาวตามกฎชาวเรือ เช้าวันต่อมาจึงออกจะตุปัดตุเป๋ เพราะแฮงค์หน่อยเลยต้องถอนตามรายทาง หมดขวดเมื่อใหร่ สั่งแท๊คซี่จอดโหน่ยเผ้น้ำหวานตราสิงค์หมด สมัยนี้คงน้ำเขียวตราช้าง(ก็กระป๋องมันสีเขียวๆ)หรือถ้ามีตังก็เฮ้วบูลเก้น(เฮนเนเก้น และ เฮ้วบลูบอย) จนคนขับเค้ารำคาญถามว่ามัยไม่ซื้อยกลังเรยหละครับ(วะ) ผมตอบกลับไปง่ายๆ รถแกมีตู้แช่เรอะ อะเหอะๆก็มานเรยต้องเงียบ แหะๆ

หมดปุ๊บ จอดปั๊บถ้าร้านใหนม่ายมีก็จำเป็นต้องดื่มน้ำสุก (คลอส์เตอร์ความสุขที่คุณดื่มได้) สองนายถอนไปซะเกือบสามลัง(มันถอนกันยังงัยวะ) จากคลองเตยไปปางปะกง ค่ารถ 600 ตามมิเตอร์ ค่าเบียร์ม่ายต้องพูดถึง หมดก็ตบตังคนขับ(ไม่ให้ยืม กุลงเฟ้ย) แล้วเดี่ยวไปเบิกที่เรือให้ม่ายต้องห่วง นะเผ้

ออกตังปายก่องเด้ รายทางมาเรื่อย พอถึงบางปะกง ปุ๊บรถจอดปั๊บ ผมเลยหันกลับไปถามแท๊กซี่ว่า พี่ๆรถพี่ต้องพักรถช่ายปะขับมาตั้งไกลนะดูรถมันร้อนๆ

พี่คนขับก็บอกว่าอยากพักรถ และเหนื่อยมากแต่แถวนี้มันหาที่พัก กะนอนไม่ได้

ฮ้าๆ ง้านไปนั่งพักเรือโผม มีที่นอนพร้อมแอร์เย็นเจี๊ยบสนอะป่าว หึหึ อะเข้าท่าวุ้ย เอ้อวะตกลงช้านนอนก่องแด๋วค่อยเก็บค่ารถพร้อมค่าเบียร์ของพวกมันเอิ๊กส์ๆ

และแล้วสามคนรีบจรรี ไปลงเรือ ผมเข้าตุปัดตุ๊เป๋ไปรายงานตัวกับต้นเรือ พร้อมเครื่งเซ่นไห้ว ด้วยเบียร์อีก ร่วมๆครึ่งลัง เลยโดนต่อว่าเล็กน้อยที่มาโดยไม่ได้นัดหมาย(ฮี่ๆ)

ตกลงวงนั้น มีผมและบัดดี๊ รวมถึงสารพัดนายประจำเรือมารับของเซ่นไหว้ อันเนื่องด้วยทะลึ่งหิ้ว แบล๊กเลเบิ้นไปอีก ฉ๋องขวด ผ่านไปร่วมๆสี่ทุ่มก่าๆ เผ้คนขับออกอาการอยากกลับบ้านซะเต็มประดา ต้นเรือก็เลยโชว์พาว์ เฮ้อ จะรีบกลับ กะกลับปายเด้ะโว้ย เด่ะแง่มเตะตกเรือเร้ยสาดด เอ้ย ส่วนคนขับก็ดีใจหายละร่ำละลัก บอกว่าก็น้องๆของพี่อะครับ ค้างค่ารถผม แล้วยังค่าเบียร์ตามรายทางอีก ผมอะนะอุสาห์บอกว่า น้องครับพี่ว่าก็เอาเหล้ามาเปิดซิจะได้ไม่ต้องซื้อเบียร์ แล้วก็ชี้และกล่าวหาผมเต็มเหนี่ยวว่า ก็ไอ้ตัวหัวหน้าอะ มันบอกว่าจะเก็บแบล๊กมาให้ต้นเรือ ให้จงได้

มันไม่ยอมเปิดจริงๆ แม้นกระทั่งเบียร์หมดเค้าก็รอจนหาร้านได้ไม่ยอมเปิดเหล้าซ๊ากที่ (ด้วยความร้อนตัว)ผมรีบบอกว่างานนี้ผมเองครับพี่ผมว่าจ้างเค้ามาผมต้องรับผิดครับ เดี่ยวผมจัดการเองครับ(กุรีกุจอควักตัง)

เท่านั้นเอง ต้นเรือลุกขึ้นยืนผ่างด้วยแววตาเอาเรื่อง หน๊อยเมิ่งมาล่วงเกินน้องๆของกูได้งัยวะ มันรักกูแค่ใหนขนาดเก็บเหล้าใว้ไม่ยอมเปิด เมิ่งจะเอางัยกะมันอีก แล้วก็ควักตังให้ไปโยนโครมไป สามพัน คนขับรีบทอนไปทันทีห้าร้อ

เเท่าน้านเองเผ้ ต้นเรือตบโต๊ะ "เปรี๊ยง" เข้าให้ตวาดว่าเฮ้ย ไรวะ ต้นเรือตะคอกใส่(แกเอาจริงนะนั้นนะ)ไม่ต้องทอนกูติ๊บ จั๋ยป่าว(ท่าทางจะมาวเข้าฝัก) จากห้าโมงเย็นก่าๆ และแล้วเวลาก็ผ่านเที่ยงคืนไปจนเกีอบตีหนึ่งเกือบแย้ว เหล้ากะน้อย โซดากะหมด กับแกล้มกะทามม่ายหวาย เพราะกุ๊กน๊อกคาโต๊ะไปแร้วเย้ๆๆๆๆ

กัปตัยโชว์สปีริส เรียกรถมาเล้ย ปายปะน้องๆปายลุยกันในเมืองกานโว้ย อ้ายน้อง ยิ่ฮิ้ว จั๊กกรู์ หุหุหุ ร่วมๆ ตีห้าถึงได้แอ่นแต้ระแน้ กันออกมาจากร้านเพราะหกโมงเช้าเรือออก

พอมาถึงเรือปุ๊บ พ๋มกะเอาจดหมายส่งตัวให้กัปตันทันที และทันทีที่ได้อ่านทั้งกัปตันและต้นเรือก็อุทานเป็นเสียงเดียวกันว่า ไอ้ห่าพวกแม่งมาผิดลำ ไม่ใช่เรือกู แล้วหันมาบอกว่า เรือพวกเมิ่งอะนะเข้าเทียบท่าต่อจากเรือช้าน เก็บข้าวของลงจากเรือไปได้เลยเรือกุจะออกแล้ว บ่นอุบอิบๆว่าจะเตะผม ก็บังเอิญพวกผมสองคนหิ้วปีกต้นเรือมา(จับต้นเรือเป็นตัวประกัน)เลยต้องเอาต้นเรือไปส่งห้องแล้วรีบเก็บข้าวของลงจากเรือโดยด่วน ไม่นานเรือฝึกของพวกผมก็เทียบท่า แฮ่ๆ



เบื้องหลังการถ่ายทำ

นี่ไอ้โอ๋ เมิ่งไม่รู้เหรอว่า มันไม่ใช่เรือของเรา กูก็อ่านชื่อแล้วก็ว่าไม่ใช่ แต่ไม่อยากหักหน้าแก เพราะเห็นแก่ที่เมิ่งยอมรับผิดแทนกู เพราะเมิ่งอยู่ในฐานะ หัวหน้าชุดฝึกอะเข้าใจ แต่อย่างงี้มันเกินไปวะ เพื่อนๆเราฝึกเรือลำเดียวจบ แต่พวกเราต้องมีภาคสอง(ฝึกซ่อม)

ผมตอบว่ารู้ แต่เราโดยสอนมาว่าจะไม่ทิ้งเพื่อนใว้ข้างหลัง ฝึกกันมาแทบตายแล้วเมิ่งไม่จบกู ทนไม่ได้

อะโหซึ้งน้ำใจแกหวะ แต่แกไม่เคยพลาดนี่หว่าแล้วทำมัยผิดลำวะ

ก้อเมิ่งคิ๊ดดูเด่ะพอจอดรถปุ๊บ ความซวยก็มาเยือนปั๊บเรือฝึกของเรา ยังไม่เทียบท่า เวรหละกู ค่าเบียร์ค่ารถร่วมสามพัน แล้วจะเอาที่ใหนให้คนขับหละวุ้ย มั๊นก็ต้องแผนนี่หละวะ ค่ารถกะเบีรย์กะไม่ต้องออก เมิ่งจะเอารัยอีกวะ

บัดดี๊ผมทำหน้าเศร้า อ้าวแล้วจะเอาเหล้าที่ใหนไปให้ต้นเรือลำฝึกหละโอ๋เอ๊ย แกเอามาแค่สองขวดเท่านั้นแล้วมันก็หมดไปแล้ว ทำงัยดีวะ

ผมตอบง่ายๅสั้นว่า 555 มีอีกสองขวดโว้ย 555

เฮ้ยจิงดี่ แล้วเอาไว้ใหนวะ

หุหุหุ เอ็งกะเปิดถุงทะเลก่อนเด่ะ แล้วจะท่านรู้ อันว่าแม้กระทั้งครีมกันแดด ขนมนมเนย รวมถึงหนังสือของเมิ่ง จะอะฮั้น นั้นอยู่ที่บ้านกรู์

เพราะอะกรู์ขี้เกรียดแบกแง่มตั้งห้าขวด เรยฝากเมิ่งสาม กรู์แบกสอง เพราะยังงัยช้านก็ต้องเอาของๆแกไปเก็บที่ห้องนอนและจัดห้องนอนให้
ตามธรรมเนียมชาวเรือในฐานะช้านที่เป็นหัวหน้าชุดฝึก ส่วนเอ็งก็ต้องรับงาน และรับทราบกฎเรือแล้วมารายงานกุ กุจึงมีเวลาพอที่จะเอาสองขวดออกมา เพื่อที่ช้านกะเอาไว้กินเอง แล้วให้แกแบกไม่แบ่งเมิ่งด้วย แต่สถานะการณ์มันคับขันวุ้ย เรยต้องเอามาใช้5555+


โธ่ไอ้โอ๋ ไอ้เวร ไอ้เอี๊ย ไอ้ผีทะเล

Create Date : 25 กันยายน 2549 Last Update : 25 กันยายน 2549 20:35:44 น. Counter : 356 Pageviews.		19 comments
Share Tweet

	The Last Thing on My Mind - Tom Paxton ... ความหมาย tuk-tuk@korat (1 ม.ค. 2567 14:50:49 น.)		พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)
	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		No. 1259 สาระเกือบมี (ตอนทำงานที่ใหม่ ถูกลองดี) ไวน์กับสายน้ำ (1 ม.ค. 2567 05:58:05 น.)