Bloggang.com : ยอดสน - ทีใครทีมัน

ทีใครทีมัน

ภายใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งอันร่มรื่น
หมีตัวใหญ่ตัวหนึ่ง
หลังจากที่มันกินอาหารจนอิ่มดีแล้ว
ก็นอนพักผ่อนกลางวันอย่างสบายอารมณ์
ขณะที่เจ้าหมีนั้นกำลังนอนฝันหวานอยู่นั้นเอง
สายลมที่พัดเอื่อยๆเย็นสบายๆ
ก็กลับทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งพัดเอากิ่งไม้แห้งกิ่งหนึ่ง
ตกลงมาบนหัวของเจ้าหมีตัวนั้น
อย่างจังเบอร์เลยทีเดียว
“โอ๊ย” มันร้องเสียงดังเพราะความตกใจ
บวกกับความเจ็บ พลางผลุดลุกขึ้น
หันมองซ้าย มองขวา มองหน้า มองหลัง
เพื่อหาสิ่งที่มาทำร้ายตน
ก็เห็นกิ่งไม้แห้งตกอยู่ใกล้ๆ
“ใครแกล้งเราวะ”
มันพยายามมองหาคนที่มาแกล้งมัน
แต่ก็ไม่เจอ มันจึงคิดว่า
“ไม่มีใครอยู่แถวๆนี้เลย ต้องเป็นรุกขเทวดา
ที่สิงสถิตอยู่ที่ต้นไม้นี้แน่ๆที่แกล้งขว้างหัวเรา”
เมื่อมันหาคนรับผิดไม่ได้
ก็เลยโทษเทวดาส่งไปเลย
เพราะว่า ตามปกติ ต้นไม้ใหญ่ๆ
มักจะมีรุกขเทวดาอาศัยอยู่

แล้วต้นไม้นั้น
ก็มีรุกขเทวดาอาศัยอยู่จริงๆเสียด้วยน่ะสิ
เมื่อเทวดาได้ฟังอย่างนั้นก็บ่นพึมพำขึ้นว่า
“อะไรของมันวะ เราไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย
เจ้าหมีอันธพาลมาโทษเราเฉยเลย”

ฝ่ายเจ้าหมี หลังจากที่มันตื่นนอนแล้ว
ก็ออกเดินงุ่นง่านหงุดหงิดในหัวใจ
เพราะทำอะไรเทวดาไม่ได้
พอดีมันเดินออกมาเจอกับคนตัดฟืนคนหนึ่ง
ซึ่งกำลังซ่อมเพลาและแอกเกวียนที่หักอยู่
มันจึงเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วเอ่ยปากถามว่า
“กำลังทำอะไรอยู่รึ ท่านลุง”
คนตัดฟืนเห็นเจ้าหมีเข้าก็ตกใจเล็กน้อย
พอตั้งสติได้ก็ตอบว่า

“เพลาและแอกเกวียนหักแล้ว
ลุงคงต้องหาไม้มาทำใหม่”

“แล้วท่านลุงได้ไม้หรือยังล่ะ”

“ยังเลย เพราะว่ามันต้องเป็นไม้เนื้อแข็ง
ถึงจะทำได้”

“ข้าพเจ้ารู้จักไม้เนื้อแข็งอยู่ต้นหนึ่ง
ต้นโน้นไงล่ะ”

เจ้าหมีผู้ผูกใจเจ็บเห็นเป็นโอกาสดี
ที่ตนจะได้แก้แค้นรุกขเทวดา
จึงชี้ไปที่ต้นไม้ที่ตนนอนพักอยู่เมื่อสักครู่
คนตัดฟืนเห็นต้นไม้ต้นนั้นก็ชอบใจ
จึงได้ถือขวานเดินมุ่งหน้าไปที่ต้นไม้นั้น
แล้วก็โค่นมันลง
ถากเปลือกออกจนได้ขนาดตามที่ตนต้องการ

ฝ่ายรุกขเทวดา
เมื่อต้นไม้ถูกโค่นลง ก็ไร้ที่อยู่อาศัย
เสียใจกับการกระทำของเจ้าหมีอันธพาล
จึงคิดว่า
“เมื่อมันแกล้งเราก่อน เราก็จะแก้แค้นคืนบ้าง”
เมื่อคิดได้ดังนั้น จึงแปลงกายเป็นชายหนุ่มแล้ว
แกล้งเดินผ่านไปทางคนตัดฟืนนั้น
แล้วเอ่ยถามว่า
“กำลังทำอะไรอยู่รึ คุณลุง”

“ลุงกำลังทำแอกกับเพลาเกวียนอยู่น่ะ พ่อหนุ่ม”
คนตัดฟืนทำพลางตอบพลาง

“แล้วคุณลุงได้เชือกสำหรับขันชะเนาะหรือยังล่ะครับ
เพราะว่าเชือกเส้นเก่าใช้ไปไม่นาน เดี๋ยวมันก็ขาด”
ชายหนุ่มถามเพื่อปูทางไปสู่การแก้แค้นทันที

“เออ จริงสิ
แล้วลุงจะหาเชือกเส้นใหม่ได้จากที่ไหนล่ะ”

“ฉันมีวิธีดีๆจะบอกกับคุณลุง”
ชายหนุ่มพูดจบพลางกระซิบที่ข้างหูของคนตัดฟืน

คนตัดฟืนก็พยักหน้ารับรู้ เมื่อแกถากไม้เสร็จแล้ว
ก็ได้ใช้โคลากไม้เพลาและแอกไปที่เกวียน
สอดเพลา เข้าดุมล้อ
จัดแอกให้เข้าทีเข้าทางจนเรียบร้อย
เหลืออยู่ก็แต่เชือกสำหรับขันชะเนาะเท่านั้น

ส่วนเจ้าหมีอันธพาล
ก็ยืนดูผลงานอยู่ใกล้ด้วยความสะใจ
พอเจ้าหมีเผลอ
คนตัดฟืนก็ได้เอาขวานฟันที่คอของเจ้าหมีจนขาด
เลือดพุ่งกระฉูด แดงฉาน ไหลนอง
เป็นที่น่าหวาดเสียวสำหรับผู้พบเห็นยิ่งนัก

จากนั้น
คนตัดฟืนก็ได้ชำแหละเอาหนังของเจ้าหมีอันธพาล
มาทำเป็นเชือกขันชะเนาะ แอกเกวียน
จนสามารถบรรทุกฟืนกลับบ้านได้
ส่วนหัวของของเจ้าหมี
เขาก็เอามาประดับฝาบ้านตามที่ชายหนุ่มแนะนำ
เจ้าหมีต้องตายลง
ก็เพราะความอาฆาตพยาบาท

ส่วนรุกขเทวดาต้องเร่ร่อนหาที่อยู่ใหม่
ก็ด้วยผลของความอาฆาตพยาบาทเหมือนกัน
ความอาฆาตมาดร้าย
ไม่รู้จักให้อภัยแก่กันและกัน
ย่อมนำความพินาศเสียหายมาให้แก่ตนเอง
และฝ่ายตรงข้าม
เหมือนเจ้าหมีกับรุกขเทวดาในเรื่องนี้

คติธรรมนำชีวิต

ความอาฆาต พยาบาท จองเวรกัน
เป็นสิ่งที่ไม่ดี
ผู้มีปัญญา ย่อมไม่สรรเสริญ
สังคมของมนุษย์ จะอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขได้
ก็ต้องรู้จักให้อภัยซึ่งกันและกัน
มีเมตตา กรุณาต่อกัน

กมฺมุนา วตฺตตี โลโก

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

Create Date : 30 กรกฎาคม 2548
Last Update : 20 ตุลาคม 2550 17:47:11 น.
Counter : 940 Pageviews.

	๏ ... รามคำแหง แรงคำหาม ... ๏ นกโก๊ก (2 ม.ค. 2567 14:22:51 น.)		สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
	ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน (2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)

Destiny.BlogGang.com

ยอดสน

Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด