ยูอิกับหนังเรื่องแรกของเธอ 24 ชั่วโมงขอรักเธอทุกวัน

ความบังเอิญบางครั้งมันมักจะมีเรื่องให้พบอะไรอย่างคาดไม่ถึง นี้ก็เช่นกัน ผมพบนักดนตรีคนหนึ่งอยู่ในดีวีดีหนังญี่ปุ่นแผ่นหนึ่งที่ผมซื้อมาดู เรื่องของเรื่องคือมีหนังตัวอย่างเป็นภาพดอกทานตะวันและภาพผู้หญิงคนหนึ่งกับกีต้าร์ของเธอ

หลังจากดูหนังจบ ผมต้องวนกลับมาสนใจหนังตัวอย่างนี้อีกครั้ง จึงรู้ว่าหนังตัวอย่างเรื่องนี้ คือ Midnight Sun หรือ Taiyou no Uta ในชื่อไทยว่า 24 ชั่วโมงขอรักเธอทุกวัน ไปหาหนังเรื่องนี้ที่ร้านไหนๆก็ไม่มี แต่สุดท้ายเจอในอินเตอร์เนท 

หนังปี 2006 นี้เป็นเรื่องของเด็กสาวที่ป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ทางผิวหนังชนิดหนึ่งที่ถูกแสงยูวีซึ่งมากับแสงอาทิตย์ไม่ได้ แต่ขณะเดียวกันมันก็ค่อยๆรุกลามทำลายชีวิตเธอไปเรื่อยๆ หนังเริ่มต้นเดินเรื่องแบบอ้อยอิ่งให้เห็นภาพเธอมองออกมาจากหน้าต่างเฝ้ามองสิ่งเคลื่อนไหวข้างนอก เธอออกไปเล่นนอกบ้านกลางวันไม่ได้เหมือนเช่นเด็กคนอื่น ชีวิตเธอจึงแตกต่างจากคนอื่น นั้นคือ นอนกลางวันตื่นกลางคืน


ในชีวิตที่เงียบเหงา มีเพียงกีต้าร์เป็นเพื่อนข้างกาย และมีความสุขกับการได้หิ้วกีต้าร์ตัวเก่งออกไปนั่งร้องเพลงข้างถนนในที่ประจำของเธอที่ไม่ไกลจากบ้านในยามค่ำคืน แม้ว่าจะมีคนดูหรือไม่ก็ตาม นอกจากเพื่อนสาวคนเดียวของเธอ ที่มักจะมาเยี่ยมเยียนและออกไปนั่งฟังเพลงของเธอ




จนเธอพบกับพระเอกคนใกล้บ้านที่เธอลอบมองเขาจากหน้าต่างบ้านเสมอ ทั้งสองทำความรู้จัก เขาพาเธอไปในเมืองที่ซึ่งให้เธอนั่งร้องเพลงข้างศูนย์การค้า มีคนมานั่งดูเธอร้องเพลง เธอร้องเพลงเป็นประทับใจของพระเอก เมื่อรู้ว่าเพลงเธอร้องนั้นเธอเป็นคนแต่งเอง








จนในที่สุดร่างกายเธอทรุดโทรมลง ทุกคนรู้ว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษา และชีวิตของเธอก็เหลือน้อยเต็มที เธอเองไม่วิตกยังยิ้มและทำตัวเป็นปกติ พ่อแม่ เพื่อนสาว คนรอบข้างเสียอีกที่เศร้าเสียเอง พระเอกนั้นถึงกับร้องไห้ออกมาและยอมขายของรักคือกระดานโต้คลื่นและไปทำงานล้างเรือ เพื่อจะรวบรวมเก็บเงินสักก้อน เพื่อสร้างฝันให้เธอ ซึ่งนั้นก็คือให้เธอได้เข้าห้องอัดเสียงบันทึกเพลงของเธอไว้เป็นครั้งสุดท้าย




หนังก็เศร้านะ มันซาบซึ้งกินใจและทำออกมาดี หนังญี่ปุ่นนี้ชอบเอาเรื่องแนวนี้มาเรียกน้ำตาคนได้ชะงัด โรคแปลกๆกับคนที่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าถ้าอยู่ๆมาเกิดกับคนที่เรารัก เราจะใช้ชีวิตอย่างไร ในท่ามกลางความรักของครอบครัวอบอุ่นนั้นต้องเศร้าอยู่ลึกๆในการดำเนินชีวิตประจำวัน เมื่อโรคร้ายมาเยือน

แต่เมื่อหายเศร้าแล้วผมกลับติดใจ ยูอิ โยชิโอกะ ในบทว่าด้วยเรื่องผู้หญิงเล่นดนตรีข้างถนน หนังส่งให้เธอได้แสดงบทนี้เด่นมาก เพราะเธอมีหน้าตาน่ารักสดใสเลยคิดว่าเป็นดาราคนหนึ่ง

มารู้ว่าตัวจริงยูอิแท้จริงแล้วเธอคือนักร้องนักแต่งเพลง เป็นศิลปินออกแสดงคอนเสิร์ตร้องเพลงป็อบร็อกเสียงใสไปกับการเล่นกีต้าร์ของเธอบนเวที ต่างจากที่เราเห็นในหนัง ก่อนที่เธอจะมามีชื่อเสียง เธอเคยเป็นนักดนตรีข้างถนนมาก่อน มิน่าในหนังทำไมถึงเล่นกีต้าร์ได้ชำนาญ ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเธอคือนักร้องขวัญใจวัยรุ่น

แรกเห็น ยูอิ โยชิโอกะ เธอมีหน้าตาเหมือนกับ ริกะ อิชิกาวะ อดีตนักร้องของมอร์นิงมูซุเมะมาก โครงหน้าหน้ากลมแป้นไว้ผมแสกกลาง ทั้งสองเป็นนักร้องเหมือนกันและมีชื่อเสียงระดับประเทศไม่ต่างกัน เพียงแต่ริกะแต่งเพลงไม่เป็น ยูอินั้นจะแต่งเพลงร้องด้วยตัวเอง โดยเฉพาะเพลง Goodbye days เพลงในเรื่องนี้เพราะจับใจมาก เธอแต่งทั้งทำนองและเนื้อร้องแถมใส่คอร์ดเองอีกด้วย ไม่ธรรมดาเสียแล้วสำหรับผู้หญิงคนนี้ และนี้คือเรื่องราวของเธอที่ผมจะได้รู้จักในเวลาต่อมา

Create Date : 25 สิงหาคม 2552 Last Update : 8 มกราคม 2558 12:52:04 น. Counter : 3628 Pageviews.		4 comments
Share Tweet

	วิ่งข้างบ้าน 11,13,14,15 เม.ย.2567/สถานการณ์ฝุ่น PM2.5 สองแผ่นดิน (15 เม.ย. 2567 22:33:38 น.)		[แปลเพลง] ​we can’t be friends (wait for your love) - Ariana Grande My Style Is 1D(5) (7 เม.ย. 2567 15:46:34 น.)
	HONNE - la la la that’s how it goes (dream edit) peaceplay (7 เม.ย. 2567 09:56:22 น.)		:) peaceplay (4 เม.ย. 2567 08:14:28 น.)