.. ลืมแล้วหรือไร .. บทที่ 13 ... ลืมแล้วหรือไร ... ... บทที่ 13 ... “ต่อไปนี้..” คุณปีเตอร์จูงผมขึ้นเวที “ขอเชิญพบกับนักร้องรูปหล่อ ตินห์ จูเนียร์ ครับ” “อุปส์ !” สปอร์ตไลท์จ้าใส่ตัวผม..ผมเหมือนถูกสะกดให้ยกไมโครโฟนที่ได้รับมาตั้งแต่แรก..ผมจะร้องเพลงอะไรดี..ครูสอนแต่เพลงเก่า ๆ เพราะท่วงทำนองมีสาระกว่าเพลงสมัยใหม่..จะออกตัวอย่างคุณมิ่งว่ายังหนุ่มแต่ร้องเพลงเก่าหรือ..ไม่ได้ พูดซ้ำแนวกับเธอจะน่าเบื่อ “ร้องเลยตินห์” โกเก๊ตร้องเชียร์อยู่ข้างเวที ผมหันไปยิ้มให้โกเก๊ตและเพื่อนกุ๊กในครัว เจ้รัตน์ โกบูรณ์ นิ้ว และเดกำลังถือตะหลิว ไม้นวดแป้ง ทีคั้นส้มอยู่..ไม่ใช่ ๆ ผมตาฝาดเอง หรือเพราะแสงจากสปอร์ตไลท์ พวกเขายืนยิ้มอยู่ที่โต๊ะบุฟเฟ่ ไม่ได้ถือเครื่องมือประจำตัวสักหน่อย คุณปีเตอร์ชี้มือมาที่ไมค์ส่งสัญญาณ..เอาวะ..ผมยกไมค์ขึ้น..นักดนตรีบรรเลงทันที..เพลงอะไร..ผมจะร้องถูกไหม สองสามบาร์ผ่านไปผมรู้สึกว่าเคยได้ยินเพลงนี้จึงจ่อไมค์กับปาก เพลง รักเธอ 24 ชั่วโมง ของแกงส้ม The Star เพลงยาวมากผมจะจำเนื้อได้ครบไหม..ซวยแล้วนายตินห์ จูเนียร์..ผมจำใจอ้าปากร้อง..ไปตายเอาดาบหน้าแล้วกัน ! ..... ฉันลืมตาขึ้นมาในเวลาเช้า.. เสียงปรบมือดังขึ้นทันที..ไม่ใช่เสียงของผมสักหน่อยที่ออกมาจากไมค์.. ถามใจที่เหงาเฝ้าคิดถึงใคร ภาพเธอก็ลอยมาแต่ไกล รีบดูนาฬิกาก็ได้เวลากดเบอร์โทรหาเธอ เที่ยงแล้วกินอะไรมันแค่อิ่มท้อง ถ้าให้อิ่มใจต้องคิดถึงเธอ ถึงมีวันไหนไม่ได้เจอ แค่ได้ยินเสียงเธอมาเซย์ฮัลโหล โอเคสบายใจ ไม่ขอพลาดซักวินาทีที่ฉัน หายใจ ก็ไม่คิดเผื่อใจให้คนไหน รักเธอคนนี้24ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง i love you ไม่ว่าจะกินไม่ว่าจะนอน อะไรอะไรยังไงก็เถอะ หัวใจเปิดให้เธอ all day and night ให้เธอเข้ามานั่งนอนเดินข้างในใจ บอกใครต่อใคร ว่าใจข้างในฉันมีเจ้าของก็คือเธอ เลิกงานตอนตกเย็นมันก็เหนื่อยล้า เห็นหน้าเธอแล้วมันก็หายไป ทุกคืนเข้านอนตอนดับไฟ ฉันก็ยังเห็นเธอมาปรากฏตัวในฝันของฉันเลย ไม่ขอพลาดซักวินาทีที่ฉัน หายใจ ก็ไม่คิดเผื่อใจให้คนไหน รักเธอคนนี้24ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง i love you ไม่ว่าจะกินไม่ว่าจะนอน อะไรอะไรยังไงก็เถอะ หัวใจเปิดให้เธอ all day and night ให้เธอเข้ามานั่งนอนเดินข้างในใจ บอกใครต่อใคร ว่าใจข้างในฉันมีเจ้าของก็คือเธอ Hey You Baby ใจลอยไปหาตลอดเวลาเลย Lady ฉันเฝ้าแต่เพ้อถึงเธอคนเดียวอยู่ทุกนาที I'm Cazy ไม่อาจจะลบไม่อาจจะเลือน ใจมันสะเทือนเลย Baby ไม่เคยไม่คิดถึงเธอใจยังละเมออยู่ตรงนี้ เพียงแค่เข็มนาฬิกายังเดินไป ยังมีเธอเข้าออกทุกวินาทีที่หายใจ ฝันถึงเธอทุกคืน Twenty-four Seven ฉันจะรักเธอไปจนตายจนรักใครไม่เป็น ไม่ขอพลาดซักวินาทีที่ฉัน หายใจ ก็ไม่คิดเผื่อใจให้คนไหน รักเธอคนนี้24ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง i love you ไม่ว่าจะกินไม่ว่าจะนอน อะไรอะไรยังไงยังไงก็เถอะ หัวใจเปิดให้เธอ all day and night ให้เธอเข้ามานั่งนอนเดินข้างในใจ บอกใครต่อใคร ว่าใจข้างในฉันมีเจ้าของก็คือเธอ รักเธอคนนี้24ชั่วโมง เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง i love you ไม่ว่าจะกินไม่ว่าจะนอน อะไรอะไรยังไงก็เถอะ หัวใจเปิดให้เธอ all day and night ให้เธอเข้ามานั่งนอนเดินข้างในใจ บอกใครต่อใคร ว่าใจข้างในฉันมีเจ้าของก็คือเธอ... ..... จบเพลง ผมโค้งรับเสียงปรบมือ..เลยตามเลย..ที่ผ่านมาเมื่อสักครู่ผมไม่ได้ร้องเพลงรัก 24 ชั่วโมง และไม่ได้ลิปซิงค์ ผมเปล่งเสียงออกมาแต่ไม่ใช่เสียงของผมและเนื้อเพลงก็เข้าปากผมทั้งเพลงอย่างน่าประหลาด “รักตินห์ 24 ชั่วโมงครับ..” คุณปีเตอร์น่าไม่อายพูดออกมา “พวกเรารักตินห์ 24 ชั่วโมงครับ” คุณปีเตอร์พูดซ้ำอีกครั้ง หนนี้ออกไมค์..ทุกคนพากันปรบมือ ผมลงจากเวที..มีนักร้องและเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนสลับกันขึ้นร้องเพลง แต่ เอ๊ะ ! ที่ผมจำได้พวกเขายังร้องไม่เข้าขั้นแต่วันนี้ทำไมรัองได้เป๊ะ ๆ ที่น่าแปลกใจที่สุด..ริต้าก็มาด้วยเธอไม่ได้เหี่ยวย่นอย่างครั้งล่าสุดที่ได้พบ เธอสวยสดใสตามเดิม..อาจเป็นเพราะผมรู้แล้วว่าคุณผู้หญิงของคุณปีเตอร์คือน้องสาวใจผมจึงไม่ขุ่นมัวกับการที่ริต้าจะหมายปองคุณปีเตอร์ เมื่อใจไม่ขุ่นมัวตาในจึงใสตานอกมองเห็นริต้าสวยงาม ......... ไม่มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นอย่างที่ผมนึกระแวง เมื่อจบงานคุณปีเตอร์มาส่งผมที่หอพักขึ้นไปบนห้องทั้ง ๆ ที่เดินโงนเงนเพราะพิษไวน์..คราวนี้ไม่ได้งอแงขอนอนที่ห้องแค่กอดผมหลวม ๆ กล่าวราตรีสวัสดิ์แล้วจากไป ผมอาบน้ำเข้านอน..ก่อนจะหลับผมคิดสรุป.. เหตุการณ์ทั้งหลาย เรื่องราวต่าง ๆ และคนที่ผมได้พบเห็นคงเกิดจากมโนของผมเอง ผมสร้างตัวละครและสถานะของเขาขึ้นตามความรู้สึกของผม ผมเป็นคนจิตใจดีมองโลกในแง่ดี แต่ทำไมบางเรื่องที่ได้พบมันส่อไปในทางไม่ดี ไม่ถูกต้อง.. หรือใจของผมไม่ดีเอง..แต่ผมไม่รู้ตัว ! 
|
BlogGang Popular Award#21
 สมาชิกหมายเลข 2607062
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
