.. การันตี .. บทที่ 19 .. .. การันตี .. .. บทที่ 19 .. .. ชีวิตรักของ Quarantee .. เมื่อ 19 ปีก่อน หญิงคนหนึ่งอุ้มทารกเดินเข้ามาในสวนมะพร้าว..ไม่แน่ใจว่าเธอมีจุดประสงค์อะไร เดินเรื่อยเปื่อยเหมือนหมดอาลัยกับชีวิต เธอชื่อ Quarantee นั่งเครื่องบินมาจากประเทศฮอนดูรัสแต่เธอไม่ใช่ประชาชนของฮอนดูรัส ชีวิตของ Quarantee ซับซ้อนมากกว่าที่คิด เธอเป็นลูกสาวของชนชั้นปกครองของประเทศนิการากัว แต่ทำไมถึงนั่งเครื่องบินมาจากประเทศฮอนดูรัส นั่นเพราะไม่มีสายการบินโดยตรงจากนิการากัว ต้องนั่งรถโดยสารระหว่างประเทศที่มีการข้ามน้ำจากชายแดนที่ Los Chiles, Costa Rica ไปยัง San Carlos ใช้เวลาประมาณ 5-7 ชั่วโมง แล้วจึงต่อเครื่องบินมาประเทศไทย "นิการากัว" เป็นประเทศที่มีพื้นที่มากที่สุดในอเมริกากลาง มีอาณาเขตทางเหนือจรดประเทศฮอนดูรัส ทางใต้จรดประเทศคอสตาริกา ชายฝั่งตะวันตกจรดมหาสมุทรแปซิฟิก ส่วนชายฝั่งตะวันออกจรดทะเลแคริบเบียน ทำไม Quarantee ต้องลำบากขนาดนั้นเพื่อมาประเทศไทย..ชื่อประเทศนิการากัว มาจากคำว่า “นีการาโอ” ซึ่งเป็นชื่อหัวหน้าของชนเผ่าพื้นเมืองเผ่าหนึ่งเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว และยังเป็นประเทศเดียวในลาตินอเมริกาที่เคยเป็นเมืองขึ้นของสเปนและอังกฤษ ก่อนหน้านี้ไม่นานเธอตกหลุมรักหนุ่มไทยที่ไปเล่นเซิร์ฟที่ชายหาด San Juan del Sur ที่มีความยาวถึง 37 ไมล์ ต่อมาชายหนุ่มคนนั้นกลับประเทศไทยแต่ได้ให้ที่อยู่และเบอร์โทรฯ ติดต่อไว้ แรก ๆ ก็ติดต่อกันดี แต่ต่อมาเขาหายไป Quarantee ท้องกับหนุ่มไทย..พ่อแม่ของเธอจับแต่งงานกับหนุ่มนิการากัวที่ฐานะต่ำกว่าเพื่อรักษาหน้า หนุ่มคนนั้นนิสัยดีไม่ระแวงสงสัยอะไร..Quarantee นึกสงสารชายหนุ่มที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ต้องเป็นพ่อลูกแฝดสองคน ซ้ำเธอเองยังถูกทางบ้านตัดขาดไม่จุนเจือเงินทองปล่อยให้เป็นภาระของสามี เมื่อคลอดลูกแล้วเธอจึงพาลูกคนหนึ่งข้ามน้ำข้ามทะเลมาประเทศไทยหวังให้พ่อที่แท้จริงช่วยดูแล แต่หาอย่างไรก็ไม่พบหนุ่มนักเซิร์ฟคนนั้น..เธอกระเซอะกระเซิงมาถึงสวนมะพร้าวของนายดอกรัก แอบมองบ้านและลอบสังเกตลักษณะของนายดอกรักจนมั่นใจจึงวางตะกร้าเด็กชายนิการากัวไว้ข้างทางเดินเข้าบ้าน นั่นคือที่มาของเด็กน้อยในตะกร้าที่ถูกห่อด้วยผ้าปักดิ้นทอง “Nicaraqua” ..... “สวนนี้ บ้านนี้แหละ..” เอกสรรและสาวการันตีหาที่อยู่ของนิคจนพบจากการไต่ถามพ่อค้าในตลาดที่นิคเคยไปนั่งวาดรูปขาย “ใช่แน่หรือ เราไม่ค่อยแน่ใจ สังหรณ์ใจชอบกล” แคทมีลางสังหรณ์บางอย่าง “ใช่..เข้าไปเหอะ..” เอกจูงมือแคท “นั่นไง พ่อดอกรักยืนอยู่..แต่..” “อะไร?..ใคร..” แคทกระซิบ “นิค..และอีกคน..นิค?” เอกกระซิบตอบค่อนข้างดัง..ตกใจ..ประหลาดใจกับภาพเบื้องหน้า..สามคนที่หันมามองเขาและแคท . 
|
BlogGang Popular Award#21
 สมาชิกหมายเลข 2607062
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||||
 |
|
