การทำเด็กหลอดแก้ว - กำเนิดลูกโลมาน้อย




สวัสดีค่ะ ..... หายไปนานเลย หลังจากกลับมาจากเมืองไทย ก็ยุ่งๆอยู่หลายเรื่องค่ะ ไหนจะวุ่นวายๆอยู่กับการปลูกผัก ปลูกดอกไม้ ซ่อมสนามหญ้า เพราะต้องรีบทำในช่วงฤดูใบไม้ผลินี้ และที่สำคัญยังต้องวิ่งวุ่นหาที่ฝากท้อง และต้องติดต่อศูนย์ต่างๆ เพื่อตรวจเลือด จองคิวเจาะตรวจน้ำคร่ำ และ ทำอัลตราซาวน์ เพราะบริการต่างๆของที่นี่แยกกันอยู่เป็นศูนย์เฉพาะทาง ไม่เหมือนโรงพยาบาลใหญ่ๆที่เมืองไทย ที่มีทุกอย่างครบวงจรในที่เดียวกัน สะดวกสบายกว่ากันเยอะ

กลับมาเข้าเรื่องดีกว่า ครั้งก่อนเกริ่นเอาไว้ว่าจะเล่าเรื่องการทำ IVF หรือเด็กหลอดแก้ว ให้เพื่อนๆฟัง เผื่อว่าจะเป็นความหวังให้กับคนที่มีลูกยาก หรือคิดว่าหมดหวังที่จะมีทายาทตัวน้อยไว้ชื่นชม ... สำหรับกรณีของดิฉัน ที่จำเป็นต้องพึ่งการทำ IVF ไม่ใช่แค่ภาวะมีบุตรยากธรรมดา แต่เป็นภาวะที่มีบุตรตามธรรมชาติไม่ได้ เพราะไม่ใช่แค่ที่ดิฉันและสามีอายุเยอะด้วยกันทั้งคู่แล้ว ที่สำคัญคือสามีดิฉันทำหมันถาวรมาแล้วถึงยี่สิบปี ฟังดูไม่น่าจะมีหวังใช่มั๊ยคะ...จริงๆก่อนหน้านี้ดิฉันก็ไม่กล้าหวังหรอกค่ะ... แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจลองสู้ดูสักครั้ง ก่อนที่จะหมดโอกาสโดยสิ้นเชิงจริงๆ ดิฉันกลัวค่ะว่าตัวเองจะมานั่งเสียใจในวันข้างหน้า ถ้าวันนี้ปล่อยให้โอกาสอันน้อยนิดผ่านไปโดยไม่ได้แม้แต่จะทดลองพยายามดูสักครั้ง ... และแล้วในที่สุด ความฝันก็เป็นจริงได้ ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ ... ต้องบอกว่าดีใจค่ะที่ได้ลอง

สำหรับคนที่มีลูกยาก แต่ละคนก็มีสาเหตุต่างๆกันไป ดังนั้นแพทย์จะเป็นผู้หาสาเหตุและใช้วิธีการรักษาให้เหมาะสมกับปัญหาของแต่ละคน ... ถ้าคุณได้ทดลองทำมาหลายวิธีแล้วยังไม่ประสบความสำเร็จ การทำเด็กหลอดแก้ว ก็อาจจะเป็นทางออกอีกวิธีหนึ่งก็ได้นะคะ

การทำเด็กหลอดแก้ว หรือ IVF ย่อมาจาก In Vitro Fertilization เป็นการนำไข่ และ น้ำเชื้อออกมาผสมกันในห้องทดลอง จนเกิดเป็นตัวอ่อน (Embryo) และเลี้ยงตัวอ่อนไว้ในระยะเวลาหนึ่งในห้องทดลอง ให้มีการแบ่งเพิ่มจำนวนเซลล์ขึ้นเป็นอย่างน้อย 6-8 เซลล์ จากนั้นก็นำตัวอ่อนใส่กลับไปในมดลูกเพื่อให้ตัวอ่อนมีการฝังตัวในมดลูกและเติบโตต่อไป .... นั่นเป็นทฤษฎีค่ะ ฟังดูเหมือนง่ายๆ แต่ในความเป็นจริงกว่าจะผ่านขั้นตอนเหล่านั้นได้ ก็ต้องใช้ความอดทน และต้องมีกำลังใจที่เข้มแข็งพอควร เพราะไหนจะต้องเจ็บตัว ไม่สบายตัวเพราะฮอร์โมนที่ถูกอัดเข้ามา และต้องพร้อมสำหรับความผิดหวังและสู้ใหม่อีกครั้ง เพราะโอกาสที่จะประสบความสำเร็จ คุณหมอให้ความหวังแค่ 30% เท่านั้นค่ะ

ต่อจากตรงนี้ เป็นบันทึกที่ดิฉันเล่ารายละเอียดขั้นตอนต่างๆในการทำ IVF ที่เป็นประสบการณ์ตรงของตัวเองให้กับเพื่อนๆที่สนใจได้อ่าน เรื่องค่อนข้างยาวนะคะ ถ้าใครไม่สนใจ หรือขี้เกียจอ่าน ก็ข้ามไปได้เลย แค่เพื่อนๆแวะมาเยี่ยมและทักทายก็ดีใจแล้วค่ะ









บันทึกการทำ IVF - กำเนิดลูกโลมาน้อย


ขั้นตอนตรวจร่างกาย

ก่อนที่จะตัดสินใจทำ IVF ดิฉันกับสามีไปปรึกษาแพทย์ที่ศูนย์เจริญพันธุ์ (Fertility Center) ของโรงพยาบาลบำรุงราษฏ์ เพื่อดูแนวโน้มความเป็นไปได้ก่อน ... กรณีคู่ดิฉัน ปัญหาใหญ่ที่ต้องวิเคราะห์อยู่ที่ฝ่ายสามีเป็นอันดับแรกก่อนเลย เพราะการที่ฝ่ายชายทำหมันมาแล้วเป็นเวลานานถึง 20 ปี เราไม่รู้ว่าร่างกายยังมีการผลิตน้ำเชื้อได้ตามปกติอยู่หรือเปล่า ... การตรวจขั้นแรกก็ต้องเจาะเลือดมาวิเคราะห์ดูระดับฮอร์โมนต่างๆดูก่อน พร้อมกันนั้นก็ตรวจโรคและตรวจสุขภาพไปในตัว ผลที่ออกมาคือ คุณสามีมีสุขภาพสมบูรณ์และมีระดับฮอร์โมนอยู่ในเกณฑ์ดี ซึ่งสามารถสันนิษฐานได้ว่าร่างกายยังผลิตน้ำเชื้อได้ตามปกติ ... ถึงตรงนี้ก็รู้สึกว่ามีความหวังแล้วค่ะ คุณหมอจึงนัดวันเพื่อผ่าตัดเข้าไปเก็บน้ำเชื้อ ...ระหว่างผ่าตัดต้องวางยาให้หลับ แต่พอฟื้นแล้วนอนพักสักครู่ก็กลับบ้านได้เลย.... น้ำเชื้อที่คุณหมอเก็บออกมา จะถูกนำไปตรวจคุณภาพ ซึ่งผลปรากฎว่า เสปิร์มที่ได้มีปริมาณมากพอและแข็งแรง แอ็คทีฟ ดีด้วย ทางคุณหมอจึงจัดการนำเสปิร์มที่เก็บออกมาได้ไปแช่แข็งเพื่อเก็บไว้ใช้ได้เลย...ไชโย ! ... มีความหวังแล้วค่ะ... ต้องขอบคุณ คุณสามีที่เป็นคนรักษาสุขภาพ ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มเครื่องดื่มอัลกอฮอล์ทุกชนิด รวมถึง ชา กาแฟ ผลที่มีสุขภาพดีก็ส่งผลดีมาถึงตรงนี้ด้วย

ทีนี้ก็มาถึงตาดิฉันแล้วค่ะ ขั้นแรกก็ต้องตรวจความพร้อมก่อนเช่นกัน เริ่มจากการเจาะเลือดตรวจดูระดับฮอร์โมนต่างๆ พร้อมกับตรวจโรค และตรวจ HIV ไปด้วย ... ผลออกมาทุกอย่างปกติ ระดับฮอร์โมนก็ดี คุณหมอจึงทำการตรวจภายในต่อ มีการตรวจดูปัญหาต่างๆเช่นมะเร็งปากมดลูก และดูความสมบูรณ์ของมดลูก และ รังไข่ ... โชคดีจริงๆค่ะ ที่ทุกอย่างเรียบร้อย ความหนาของผนังมดลูกปกติ ไม่มีซีส หรือก้อนผิดปกติอะไรทั้งสิ้น เพราะถ้าเจอปัญหาอะไรก็จะต้องเสียเวลารักษาก่อน ... สรุปว่าพร้อมลุยค่ะ ... ถึงตอนนี้เราก็ตัดสินใจได้แล้วว่าจะเดินหน้ากันต่อไป... คุณสามีก็บินกลับอเมริกาไปก่อนเพื่อกลับทำงานได้ เพราะได้เก็บน้ำเชื้อแช่แข็งไว้แล้ว... ส่วนดิฉันก็อยู่เมืองไทยต่อเพื่อสานฝันดรีมโปรเจ็ก...งานนี้ ไม่ท้อง ไม่กลับแล้ววุ้ย

ขั้นตอนกระตุ้นรังไข่

การทำ IVF จะเริ่มต้นจากวันแรกที่มีรอบเดือน โดยหมอจะเริ่มให้ฮอร์โมนกระตุ้นรังไข่ภายในสามวันแรกของรอบเดือน วิธีการของแพทย์แต่ละท่านอาจจะแตกต่างกันไปนะคะ ... สำหรับของดิฉัน ในวันที่สองของรอบเดือน (เริ่มปลายเดือนธันวาคม) คุณหมอให้ดิฉันเริ่มใช้ยาฉีดพ่นจมูกชื่อ Superfact-E ที่ใช้ยาพ่นจมูกเพราะเยื่อจมูกดูดซึมตัวยาได้ดี ยาตัวนี้จะทำหน้าที่ไปยับยั้งการผลิตฮอร์โมนเอสโตรเจน (estrogen) เพราะเอสโตรเจนเป็นฮอร์โมนที่ทำหน้าที่คัดไข่ ให้เหลือไข่ที่สมบูรณ์ที่สุดแค่เดือนละ 1 ใบ (เพื่อนๆคงทราบดีอยู่แล้ว ว่ารังไข่มีสองข้าง แต่ละเดือนจะสลับกันตกไข่เพียงเดือนละ 1 ใบ) ... แต่เนื่องจากในการทำ IVF แพทย์ต้องการให้มีไข่สุกพร้อมกันทีละหลายๆใบจากรังไข่ทั้งสองข้าง เพื่อที่เวลาเก็บไข่แต่ละครั้งจะได้มีไข่หลายๆใบไปใช้ผสมในห้องทดลอง ดังน้นจึงต้องควบคุมฮอร์โมนไม่ให้คัดไข่ทิ้ง พร้อมกับต้องใช้ยากระตุ้นรังไข่ ให้ตกไข่มากกว่าปกติ... ดิฉันเริ่มใช้ยากระตุ้นรังไข่ในวันถัดไป เป็นยาฉีดชื่อ Puregon ต้องฉีดยานี้ทุกวันค่ะ และเพื่อความสะดวกไม่ต้องเดินทางไปโรงพยาบาลทุกวัน คุณพยาบาลจึงสอนให้ดิฉันฉีดยาด้วยตัวเอง โดยจัดเข็มฉีดยาที่ออกแบบพิเศษ เรียกว่าปากกาเข็ม เพราะหน้าตาคล้ายปากกา ช่วยให้ฉีดง่ายและกำหนดปริมาณยาได้แม่นยำ ... เวลาฉีด ก็ฉีดเข้าทางหน้าท้อง โดยปักเข็มลงไปตรงๆให้สุดความยาวเข็ม เข็มเล็กๆค่ะ จริงๆก็ไม่ค่อยเจ็บหรอก แต่การฉีดยาตัวเองมันหวาดเสียวมั่กมาก วันแรกก็จดๆจ้องๆอยู่นานกว่าจะกล้าปักเข็มลงไป ...อึ๋ยยย.. อิชั้น ก็กลัวเข็มเหมือนกันน๊า ... แต่พอต้องฉีดทุกวันจากกลัวๆ ก็หายกลัวไปเองค่ะ

หลังจากฉีดยาไปได้ครบ 7 วัน คุณหมอก็นัดไปอัลตราซาวนด์ เพื่อตรวจดูขนาดของไข่ พบว่าเริ่มมีไข่ขนาด 0.12-0.15 มม. ซึ่งเกือบจะใช้ได้อยู่หลายใบ ไข่ที่ใช้การได้ต้องใบโตๆเกิน 0.15 มม.ขึ้นไปค่ะ ... คุณหมอจึงให้ฉีดยากระตุ้นต่อไปอีกสองวัน ... ซึ่งสองวันต่อมา พบว่ามีไข่ขนาดใหญ่ถึง 0.16-0.22 มม.แล้ว คุณหมอจึงตัดสินใจ ให้ฉีดยาให้มีการตกไข่ในคืนนั้น แล้วนัดผ่าตัดเก็บไข่ในอีกสองวันถัดมา พร้อมกันนี้ได้มีการตรวจดูความพร้อมของผนังมดลูกไปด้วย พบว่า ผนังมดลูกมีชั้นหนาขึ้นเหมาะแก่การฝังตัวของตัวอ่อนแล้ว และคุณหมอให้เริ่มใช้ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน (progesterone) เพื่อให้ช่วยในการฝังตัวของตัวอ่อน

ขั้นตอนเก็บไข่

ในวันที่เก็บไข่ เมื่อทุกคนพร้อมในห้องผ่าตัด ดิฉันก็ถูกฉีดยาให้หลับ จากนั้นก็หลับไปภายในหนึ่งนาที ... ตื่นมาอีกทีตอนคุณหมอมาปลุกและแจ้งว่าได้ไข่คุณภาพดี ที่ใช้การได้ทั้งหมด 6 ใบ...ดีจัง ไข่ดกเป็นแม่ไก่เลยวุ๊ยเรา อิอิ ... เนื่องจากตอนที่เก็บไข่ไม่รู้สึกตัว จึงไม่รู้ว่าคุณหมอทำอย่างไรบ้าง ... เท่าที่รู้ คือคุณหมอใส่เครื่องมือผ่าตัดเข้าไปในช่องคลอดและเจาะที่ถุงรังไข่ แล้วใช้ท่อที่มีเครื่องดูด ดูดเอาไข่ออกมา ... ดังนั้นภายนอกจะไม่มีแผลค่ะ ... แต่หลังจากนั้น จะปวดท้องคล้ายๆเวลาปวดประจำเดือน อยู่ประมาณสามสี่วัน

การผสมไข่และน้ำเชื้อในห้องทดลอง

ระหว่างที่เก็บไข่ เสปิร์มที่แช่แข็งเอาไว้จะถูกนำมาอุ่นให้อยู่ในอุณหภูมิปกติ และถูกตรวจสอบคุณภาพอีกครั้ง ถ้ายังแอ็คทีฟ สมบูรณ์อยู่ ก็จะคัดตัวที่แข็งแรงๆ มาผสมกับไข่ที่เก็บออกมา ในห้องปฎิบัติการ...หลังจากผสมกับไข่ทั้ง 6 ใบ เราได้ตัวอ่อน ที่มีคุณภาพดี ทั้งหมด 4 ตัวอ่อนค่ะ ... ข้อดีอย่างหนึ่งของการทำเด็กหลอดแก้ว คือคุณหมอสามารถตรวจสอบและคัดเลือกตัวอ่อนที่สมบูรณ์ ซึ่งมีแนวโน้มที่จะโตเป็นเด็กที่สมบูรณ์ได้ตั้งแต่แรก ... จากตัวอ่อน 4 ตัวอ่อนที่ผสมได้ คุณหมอจะใส่ตัวอ่อนซึ่งจะเลี้ยงไว้ในห้องทดลอง 3 วัน จำนวน 2 ตัวอ่อนให้ดิฉันก่อนในรอบแรก ... ส่วนที่เหลืออีก 2 ตัวอ่อน จะเลี้ยงไว้แค่ 2 วันก่อน แล้วจึงแช่แข็งเก็บไว้ใช้ในกรณีที่รอบแรกยังท้องไม่สำเร็จ จะได้ใช้ตัวอ่อนที่เหลือในครั้งหน้า หรือไว้ใช้ในกรณีที่ต้องการมีลูกอีกในอนาคต เพราะ ทางโรงพยาบาลจะเก็บตัวอ่อนแช่แข็งไว้ให้ 5 ปี

ขั้นตอนการใส่ตัวอ่อน

หลังจากเลี้ยงตัวอ่อนไว้ครบสามวัน ตัวอ่อนเบบี๋ทั้งสอง ของดิฉันก็แบ่งตัวออกเป็น 6-8 เซลล์ ตามเป้าหมาย ก็ถึงกำหนดใส่ตัวอ่อนเข้าไปในมดลูก ... การใส่ตัวอ่อน คราวนี้ไม่ต้องฉีดยาให้หลับ จึงรู้สึกตัวตลอด ก่อนใส่ตัวอ่อนต้องดื่มน้ำเยอะๆ ให้ในกระเพาะปัสสาวะมีน้ำเพื่อจะได้ช่วยดันมดลูกให้ลอยขึ้น...ขั้นตอน คือคุณหมอจะใส่เครื่องมือ ลักษณะเป็นท่อผ่านปากมดลูกเข้าไปภายในโพรงมดลูกรอเอาไว้ จากนั้น นักวิทยาศาสตร์ประจำห้องเพาะเลี้ยงตัวอ่อนจะนำตัวอ่อนส่งผ่านออกมาทางช่องหน้าต่างที่ติดกับห้องผ่าตัด เจ้าหน้าที่อีกคนก็จะนำตัวอ่อนมาส่องที่กล้องจุลทรรศน์เพราะตัวอ่อนมีขนาดเล็กมาก ภาพที่กล้องจุลทรรศน์จะต่อฉายออกทางหน้าจอทีวี ให้คุณหมอ และดิฉันดูภาพไปพร้อมๆกันด้วย เมื่อเห็นว่าตัวอ่อนทั้งสองสมบูรณ์เรียบร้อยดี เจ้าหน้าที่ก็ใช้เครื่องมือที่มีลักษณะเป็นหลอดยาวๆดูดตัวอ่อนทั้งสองมาส่งให้คุณหมอ คุณหมอก็นำมาใส่เข้าไปในมดลูกตามท่อที่รอเอาไว้ เมื่อปล่อยตัวอ่อนเข้าไปเรียบร้อยแล้ว เจ้าหน้าที่คนเดิมก็จะนำหลอดที่ดูดตัวอ่อนมาส่องดูที่กล้องจุลทรรศน์อีกรอบให้แน่ใจว่าตัวอ่อนได้ถูกส่งเข้าไปในมดลูกเรียบร้อยแล้วไม่ได้ติดค้างอยู่ที่เครื่องมือ ... ซึ่งก็เป็นอันเสร็จขั้นตอนการใส่ตัวอ่อน หลังจากนั้นดิฉันยังต้องนอนนิ่งๆอยู่บนเตียงนั้นอีก 2 ชั่วโมง เพื่อให้ตัวอ่อนได้หาทำเลเหมาะๆ สำหรับฝังตัว

หลังจากใส่ตัวอ่อนแล้วก็กลับบ้านได้เลย จากนั้นก็ต้องพยายามพักนิ่งๆ นั่งๆนอนอยู่บนเตียงสักสองสามวันเป็นอย่างน้อย จริงๆก็ไม่ถึงกับทำอะไรไม่ได้ เพียงแต่ห้ามทำอะไรหักโหม และการอยู่นิ่งๆจะช่วยเอื้อให้ตัวอ่อนฝังตัวในผนังมดลูก เนื่องจากการทำ IVF ตัวอ่อนไม่ได้มีการเคลื่อนตัวไปฝังตัวอย่างเป็นธรรมชาติ จึงเป็นไปได้ที่การฝังตัวจะยากกว่าปกติ หรือ ถ้ายังฝังตัวไม่ดีก็อาจหลุดออกมาได้ง่ายๆ ... การทำเด็กหลอดแก้ว แพทย์ช่วยได้แค่ถึงขั้นตอนใส่ตัวอ่อนเข้าไป ต่อจากนั้นการฝังตัวของตัวอ่อนก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงสมบูรณ์ของตัวอ่อน และสภาพร่างกายของตัวผู้เป็นแม่ ที่จะเป็นปัจจัยว่าจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ... ระหว่างนี้คุณหมอเพิ่ม ฮอร์โมน โปรเจสเตอร์โรน ให้ดิฉัน รวมถึงฉีดยาบำรุงและฮอร์โมนช่วยไปด้วย ซึ่งต้องรออีกสองสัปดาห์ถึงจะทราบผลค่ะ ว่าจะท้องหรือไม่

ตรวจสอบการตั้งครรภ์

สองสัปดาห์ผ่านไปด้วยความเชื่องช้ามากค่ะในความรู้สึกของดิฉัน เพราะดิฉันต้องนับวันรอด้วยความลุ้น แถมยังต้องอยู่บ้านนิ่งๆไปไหนไม่ได้อีกด้วย...เมื่อถึงกำหนด ดิฉันก็ไปเจาะเลือดเพื่อตรวจการตั้งครรภ์ ซึ่งเป็นการตรวจหาระดับฮอร์โมน HCG ในเลือด...หากตัวอ่อนมีการฝังตัวและสร้างรก ฮอร์โมนชนิดนี้จะถูกสร้างออกมาจากตัวอ่อนซึ่งเป็นการบ่งบอกว่ามีการตั้งครรภ์...ดิฉันเข้าไปพบคุณหมอเมื่อผลตรวจเลือดออกมา คุณหมอแจ้งว่า "ยังไม่มีข่าวดีนะครับ ยังไม่ท้อง" .... ดิฉันจ๋อยมากๆค่ะ หมดแรงทันที รู้สึกผิดหวังมากๆ เพราะที่ผ่านมาต้องทำอะไรมากมาย ต้องอดทนเพราะมีความหวังว่าจะได้ฟังข่าวดีในวันนี้ วันนั้นกลับถึงบ้านถึงกับปล่อยโฮออกมา เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่อนไหวต่อความรู้สึกมากทีเดียว ตอนนั้นคิดถึงสามีมากๆ กลุ้มใจที่หนึ่งเดือนผ่านไปแล้วยังไม่มีอะไรคืบหน้า และยังไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้กลับบ้านไปเจอหน้าสามี

คุณหมอได้ให้กำลังใจเป็นอย่างมาก และอธิบายว่า รอบแรกนี้เนื่องจากร่างกายต้องรับศึกหนักมาก และโดนให้ยาเยอะแยะไปหมด จึงอาจมีผลทำให้ร่างกายไม่พร้อม คุณหมอเชื่อว่าในรอบถัดไปจะมีโอกาสสำเร็จมากกว่า และเชื่อว่ากรณีของดิฉันน่าจะสำเร็จ...เอาล่ะ งั้นดิฉันก็เชื่อคุณหมอ...ฮึดสู้อีกรอบ

สู้ใหม่อีกครั้ง

แล้วดิฉันก็ไม่ต้องรอนานนัก เพราะหลังจากนั้นอีกสองวันประจำเดือนก็มา ซึ่งเป็นเวลาที่ต้องเข้าไปพบคุณหมออีกครั้ง คุณหมอเริ่มตรวจอัลตราซาวนด์เพื่อเช็คสภาพมดลูกและรังไข่ว่าพร้อมจะเริ่มรอบใหม่ได้หรือไม่ ซึ่งพบว่าโดยรวมโอเค ถึงแม้คราวนี้จะพบว่าที่รังไข่มีถุงน้ำเกิดขึ้น แต่ก็ถือว่าปกติเพราะเป็นผลจากการที่รังไข่ถูกกระตุ้นและมีการเก็บไข่ไปจากรอบที่แล้ว และถุงน้ำนี้จะค่อยๆยุบหายไปในที่สุด ... คุณหมอให้เตรียมตัวสำหรับใส่ตัวอ่อนรอบหน้า ซึ่งรอบนี้สบายๆ คุณหมอให้กินแค่ฮอร์โมนเอสโตรเจน เพื่อช่วยให้มดลูกฟอร์มชั้นหนาๆเตรียมไว้ให้ตัวอ่อนฝังตัว การกินฮอร์โมนเอสโตรเจนจะทำให้รังไข่ไม่ตกไข่ด้วย (เป็นตัวเดียวกับยาเม็ดคุมกำเนิด) ซึ่งเราก็ไม่ได้ต้องการให้มีการตกไข่ เพราะมีตัวอ่อนแช่แข็งเตรียมไว้แล้ว... ช่วงนี้ดิฉันต้องรอเวลาไปอีกสองสัปดาห์ค่ะ ตอนนั้นก็เลยตัดสินใจไปทำใจสบายๆอยู่ต่างจังหวัด และไปปฏิบัติธรรมให้จิตใจสงบเป็นกุศล เผื่อผลบุญจะได้ให้คนมีบุญมาเกิดเป็นลูกของเรา

หลังจากครบสองสัปดาห์ก็ถึงกำหนดที่คุณหมอนัดมาอัลตราซาวนด์อีกรอบเพื่อดูว่า พร้อมจะใส่ตัวอ่อนได้หรือยัง พบว่าเที่ยวนี้ผนังมดลูกฟอร์มตัวหนาเป็นเบาะนุ่มพร้อมให้ตัวอ่อนฝังตัวอย่างสวยงามทีเดียว รังไข่ก็กลับไปเป็นปกติดีแล้ว ทุกอย่างพร้อมสมบูรณ์ดี คุณหมอจึงให้เริ่มใช้ฮอร์โมนโปรเจสเตอร์โรนอีกครั้ง เพื่อช่วยในการฝังตัวของตัวอ่อน และนัดมาใส่ตัวอ่อนอีกครั้งในอีกสามวันต่อมา

การใส่ตัวอ่อนรอบนี้ ต้องนำตัวอ่อนที่แช่แข็งเก็บไว้ อีก 2 ตัวอ่อนที่เหลืออยู่ ซึ่งครั้งก่อนเลี้ยงไว้แค่ 2 วัน ออกมาอุ่นให้อยู่ในอุณภูมิปกติ และ เลี้ยงต่อไปอีก 1 วัน เพื่อดูว่าตัวอ่อนยังปกติดีและยังมีการแบ่งตัวเพิ่มต่อไปอีก...ซึ่งผลคือตัวอ่อนสมบูรณ์แข็งแรงดี คุณหมอจัดเกรดให้คุณภาพอยู่ในเกรด 4 และบอกว่าดิฉันมีลุ้นมากทีเดียว ... เอาล่ะ สู้ค่ะสู้ ... การใส่ตัวอ่อนก็เหมือนรอบที่แล้วค่ะ เสร็จแล้วก็กลับไปอยู่นิ่งๆ รอกลับมาเจาะเลือดตรวจการตั้งครรภ์ในอีกสองสัปดาห์ถัดมา ... ผลจากที่คราวที่แล้วไม่สำเร็จ คราวนี้กลับมาบ้านดิฉันอยู่นิ่งยิ่งกว่าเดิม สามวันดิฉันนั่งๆนอนๆอยู่บนเตียงตลอด จะลุกออกมาเฉพาะเวลากินกับเข้าห้องน้ำเท่านั้น และตลอดสัปดาห์ไม่ออกจากบ้านเลย

สองวันก่อนถึงกำหนดไปตรวจผลตั้งครรภ์ ดิฉันพบว่าตัวเองมีเลือดออกมา ตอนนั้นตกใจและถอดใจไปเลย เพราะคิดว่าประจำเดือนมา คงไม่ท้องอีกแล้ว แต่หลังจากนั้นดิฉันมาเอะใจเพราะเลือดกระปริบกระปรอยไม่เหมือนเวลามีรอบเดือนตามปกติ จึงโทรไปโรงพยาบาล คุณพยาบาลจึงให้เข้ามาพบคุณหมอในวันรุ่งขึ้น ... ไปถึงโรงพยาบาล คุณพบาบาลก็ให้ไปเจาะเลือดตรวจการตั้งครรภ์เหมือนรอบที่แล้ว ระหว่างที่ดิฉันนั่งรอผลตรวจเลือดอยู่หน้าห้องตรวจ คุณหมอผ่านมา ก็เดินยิ้มหน้าบานมาบอกว่า "ยินดีด้วยนะครับ" เท่านั้นล่ะค่ะ ดิฉันกระโดดโหยงเลย ดีใจสุดๆ ส่วนคุณแม่ที่มานั่งลุ้นอยู่ข้างๆถึงกับน้ำตาไหลพรากด้วยความดีใจ ... สรุปว่าคราวนี้ดิฉันท้องแล้วค่ะ สำเร็จๆ ไชโย ... ...ส่วนที่มีเลือดออกมาก่อนหน้านั้น เกิดจากการฝังตัวของตัวอ่อนนั่นเอง

หลังจากรู้ว่าท้องแล้ว ก็มีลุ้นต่ออีกนิดว่า ท้อง 1 คน หรือ 2 คน เพราะใส่ตัวอ่อนไป 2 ตัวอ่อน และในสัปดาห์ต่อมาก็ตรวจอัลตราซาวนด์พบถุงที่มีตัวอ่อนฝังตัวอยู่เพียง 1 ถุง สรุปว่าท้องเพียง 1 คน ... ตอนนั้นโล่งใจแล้วค่ะ เตรียมตัวว่าอีกสองสัปดาห์จะเดินทางกลับอเมริกา ... แต่แล้วก็เกิดเหตุขึ้นอีกจนได้ เพราะอีกห้าวันถัดมา ดิฉันเกิดตกเลือด และมีก้อนเลือดออกมาแบบที่ดิฉันตกใจสุดๆ เพราะคิดว่าตัวอ่อนหลุดออกมารียบร้อยแล้ว ... น้องอ๊อป (PANDIN) อยู่ในเหตุการณ์นี้ด้วยค่ะ และน้องที่น่ารักก็เป็นคนพาดิฉันไปโรงพยาบาล และเป็นเพื่อนปลอบใจดิฉันที่ได้แต่ร้องไห้เพราะคิดว่าแท้งค์แล้ว ... ขอบคุณมากนะคะคุณน้อง ... เมื่อถึงโรงพยาบาล คุณหมอตรวจอัลตราซาวนด์ดู ปรากฎว่าพบถุงตัวอ่อนยังฝังตัวอยู่ และที่สำคัญพบว่าตัวอ่อนมีพัฒนาการมีหัวใจแล้ว และคุณหมอเปิดเสียงหัวใจลูกเต้นให้ดิฉันฟังด้วยค่ะ ตอนนั้นอายุครรภ์เท่ากับ 5 สัปดาห์กว่าๆ ... ดิฉันก็เลยยิ้มออก กลับจากโรงพยาบาลด้วยความโล่งใจ แต่ผลจากเหตุการณ์คราวนั้น ทำให้ต้องระวังตัวมากขึ้น และ ต้องเลื่อนการเดินทางกลับอเมริกาไปอีก เดือนครึ่ง รอให้อายุครรภ์ครบ 3 เดือนก่อน เพื่อความปลอดภัย ... ตอนนั้นคุณสามีเป็นห่วงดิฉันมากค่ะ สุดท้ายก็เลยบินกลับมาเมืองไทย มาอยู่เป็นเพื่อนดิฉันอีกหนึ่งเดือนและเดินทางกลับพร้อมกันเพราะเป็นห่วงถ้าต้องให้ดิฉันบินยี่สิบกว่าชั่วโมงกลับบ้านคนเดียว..น่ารักจริงๆ


จบแล้วค่ะ... นี่ล่ะค่ะที่มาของลูกโลมาน้อย ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าการตั้งท้องจะผ่านพ้นไปด้วยดีจนถึงวันที่จะได้เห็นหน้าลูกน้อยสมใจ เพราะตราบใดที่ยังไม่เห็นตัวว่าสมบูรณ์ดี และยังไม่ได้ยินเสียงอุแว๊ ดิฉันก็ยังอดกังวลไปต่างๆนาๆไม่ได้ ตามประสาคนที่อยากจะเป็นแม่ ... ครั้งนี้เขียนย้าวยาว ยาวจริงๆค่ะ ... ต้องขอบคุณ คนที่ติดตามเรื่องมาได้จนจบนะคะ

อ้อ...อีกนิด... อาจมีคนสนใจว่าค่าใช้จ่ายในการทำเด็กหลอดแก้วนี้เท่าไร ...เท่าที่ดิฉันทราบ โรงพยาบาลแต่ละแห่งอาจจะค่าใช้จ่ายไม่เท่ากัน...สำหรับโรงพยาบาลบำรุงราษฎ์ซึ่งดิฉันถือว่าบริการดีมาก ค่าใช้จ่ายเริ่มต้นในการทำรอบเดียวจะประมาณ สองแสนกว่าบาท ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่า คุณต้องทำหลายรอบหรือไม่ ... สำหรับดิฉันต้องถือว่าค่อนข้างโชคดี เพราะทำสำเร็จในการใส่ตัวอ่อนรอบที่สอง และจากการเก็บไข่เพียงครั้งเดียว ซึ่งสรุปแล้วดิฉันเสียค่าใช้จ่ายทั้งสิ้นประมาณ สามแสนสามหมื่นบาท ซึ่งต้องบอกว่าต่ำกว่างบประมาณที่ตัวเองตั้งไว้เยอะเลย...ดีใจที่ตัดสินใจถูก ที่เลือกทำที่เมืองไทย เพราะตอนแรกก็คิดว่าจะมาทำที่อเมริกาอยู่เหมือนกัน ซึ่งถ้าทำที่นี่จริงๆ ค่าใช้จ่ายจะสูงกว่านี้เยอะมากค่ะ


ทั้งหมดทั้งปวงนี้ ขอขอบคุณและยกความดีความชอบให้กับ อ.หมอ รศ.นพ. ภัทรภูมิ โพธิ์พงษ์ ผู้ซึ่งเป็นแพทย์ที่ดูแลดิฉันมาตลอดจนประสบความสำเร็จ ท่านอ.หมอ นอกจากเป็นหมอสูติฯมือดีแล้ว ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้าน เวชศาสตร์การเจริญพันธ์ และการรักษาภาวะมีบุตรยาก นอกจากคุณหมอจะเก่งแล้วยังน่ารัก อัธยาศัยดี ยิ้มแย้ม และให้กำลังใจตลอด ดิฉันขอแนะนำคุณหมอท่านนี้นะคะ ถ้ามีเพื่อนคนไหนสนใจ ติดต่อได้ที่ศูนย์เจริญพันธุ์ โรงพยาบาลบำรุงราษฎ์ค่ะ

สุดท้าย ขอขอบคุณครอบครัวที่เมืองไทยที่คอยลุ้นและให้กำลังใจ โดยเฉพาะคุณแม่ ที่นอกจากลุ้นสุดตัวแล้ว ยังคอยดูแลดิฉัน และคอยขับรถรับ-ส่ง และไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนดิฉันตลอดเวลา

ขอบคุณ คุณสามีสุดที่รัก ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย ถึงอยู่ไกลก็ยังโทรศัพท์ไปให้กำลังใจทุกวัน

ขอบคุณเพื่อนๆ Bloggang ที่ให้กำลังใจ และร่วมแสดงความยินดี กับดิฉันในครั้งนี้ด้วย
ขอบคุณจากใจจริงค่ะ



สำหรับคนที่อยากมีลูก และสนใจการทำเด็กหลอดแก้ว ขอให้โชคดีและได้มีทายาทน้อยๆ ไว้ชื่นชม สมใจทุกคนค่ะ







Create Date : 09 พฤษภาคม 2550
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2553 12:43:24 น.
Counter : 7317 Pageviews.

66 comments
พระราชวังบ้านปืน ดาวริมทะเล
(9 เม.ย. 2567 14:46:08 น.)
:) peaceplay
(4 เม.ย. 2567 08:14:28 น.)
2/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(2 เม.ย. 2567 10:33:07 น.)
Conscious-Choose..เกิดมา-มี2ชั้น..ชั้นบน-กับ-ชั้นล่าง..สุข-กับ-ทุกข์..เราอยากยุ-ชั้นไหน-มากกว่ากัน 2 CXO.Asia
(2 เม.ย. 2567 16:18:08 น.)
  
แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทาย เหมือนเช่นเคย
มีความสุขมากๆน๊ะครับ รอชมสิมิลันด้วยคนนึงครับ
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:29:08 น.
  
ยินดีด้วยนะคะกับว่าที่คุณแม่

จะเริ่มแพ้ท้องเมื่อไหร่หนอ ยังไงก็กินอาหารที่มีประโยชน์เยอะๆ นะคะ ระวังเรื่องท้องผูกด้วยแล้วกันค่ะ

ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกเลยนะคะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:24:43 น.
  
***ติดที่ชื่อ ...Dolphin...นี่หล่ะ...ชอบชื่อนี้มาก....Dolphin007....,Dolphin_moo..,lovery...Dolphin..,VA_Dolphin.....ได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับหลอดแก้วแล้วก็ได้ความรู้มากเลยนะ.......ยินดีกับคุณแม่คนใหม่ด้วยครับ.........
โดย: NFL (NFL ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:21:51 น.
  
ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดีกับว่าที่คุณแม่คนใหม่ด้วย

น่าทึ่งมากนะคะสำหรับวิวัฒนาการทางการแพทย์ที่สามารถสร้างมนุษย์ขึ้นมาได้
ยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้น เป็นความรู้ใหม่ที่ละเอียดมากๆค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่นำสิ่งดีๆมาเล่าสู่กันฟัง
โดย: ซออู้ วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:43:10 น.
  
Congratulation naka
โดย: Emi IP: 222.153.26.254 วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:03:45 น.
  
อ่านแล้วขั้นตอนเยอะกว่าที่ตุ้งคิดไว้อีกค่ะพี่แจ๋ม แต่ก็ถือว่าสุดท้ายเราก็ได้สมใจนะคะ ตอนที่โทนคุยกะพี่อ๊อฟตอนนั้นก็ทำเอาตุ้งตกใจไปเลยหล่ะค่ะ

ชะลอยน้องโลมาน้อยจะมีบุญร่วมกันกับพี่แจ๋มนะคะ แม้จะผ่านเหตุการณ์หลายอย่างที่เมืองไทย แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี

ขอให้ทั้งคุณแม่และน้องโลมาน้อยสุขภาพดี แข็งแรง นะคะ....

เอ..ว่าแต่ช่วงนี้น้องเริ่มตีพุงคุณแม่ได้รึยังคะเนี่ย
โดย: กวางตุ้งหวาน วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:01:03 น.
  
อ่านไปก็ยิ้มไปค่ะกับขั้นตอนของการมีน้อง .. เป็นเรื่องยุ่งวุ่นวาย
แล้วก็เจ็บตัวจริงๆ สำหรับคนที่มีบุตรยาก แต่ว่าความหวังก็ไม่ได้
จางหายไปนะคะ เพราะว่าอย่างตัวอย่างของคุณโลมาก็มีได้ ...

เป็นกำลังใจให้กับการคลอดในอนาคตข้างหน้า แล้วก็ดีใจด้วยจริงๆ ค่ะ
สำหรับความตั้งใจในการมีน้องค่ะ ..

อ่านแล้วทึ่งมากมาย ... แบบว่าแอบยินดีด้วยแต่ส่วนตัวคงไม่มีเด็ก
ในสังกัดแน่นอนค่ะ (เพราะว่าเพิ่งคุยกับแฟนหมาดๆ มาแล้วค่ะ )
โดย: JewNid วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:26:28 น.
  
ขอบคุณนะค่ะที่เม้นท์ในบล็อกเมื่อกี้ค่ะอ่านแล้วดีใจค่ะ เพราะว่า
เป็นคอมเม้นท์ที่ทำให้หัวใจพองโตค่ะ

นิดเชื่อเสมอค่ะว่าการอัพบล็อก เขียนเรื่องราวเป็นเรื่องของความตั้งใจ
เอาใจใส่ เมื่อมองตรงนี้แล้วเราก็เลยต้องอ่านเรื่องราวแล้วก็เม้นท์อย่างจริงใจ
อ่ะค่ะ เพราะถือว่าคนเขียนตั้งใจแล้ว เราก็ต้องตั้งใจอ่านและเม้นท์
คิดได้ดังนั้นเลยติดบล็อกตั้งแต่วันแรกถึงวันนี้ล่ะค่ะ


// สำหรับเรื่องชื่อนั้น(สำคัญไฉน) .. จริงๆ เรียกนิดหรือว่าพู่ก็ได้ค่ะ
ไม่ว่ากัน สบายๆ ค่ะ ส่วนที่ยังเรียกว่าคุณโลมาอยู่ เพราะชอบเหมือนกันค่ะ
ชอบที่ชื่อไม่เหมือนใครดีค่ะ แล้วก็โลมาเค้าน่ารักเสมอ เพราะเราเชื่อว่า
คุณโลมาก็ต้องน่ารักเหมือนโลมาที่เราคิดเอาไว้อ้ะค่ะ
โดย: JewNid วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:36:30 น.
  
โ้ว้วววววว กระบวนการเยอะมั่ก โชคดีจังเรา ไม่ต้องผ่านตรงนั้น ฮี่ เด๋วเดือนสี่ฝ่า ๆ โลมาน้อยจะดิ้นให้แม่ตกใจเล่นแระ ตอนนี้รอไปก่อน หของหมีตัวผอมด้วย แถมรกอยู่ด้านหลัง ปกติ ลูกดิ้น เลยไหวตัวเร็ว ฮ่า อีกไม่นาน ๆ ๆ แม่โลมาจะได้เล่นซ่อนหากะลูกโลมาในพุงมั่งแระ ตอนนี้ซ้อมร้องเพลงให้โลมาน้อยฟังไปก่อนก็ได้นะจ้า

ส่วนเรื่องแพ้ท้อง เด๋วก็หายจ้า มีรายงานวิจัยบอกว่า ถ้าแม่แพ้ท้อง แสดงว่าลูกแข็งแรง ฮอร์โมนบำรุงตัวอ่อนดีจ้า อย่าเครียด แล้วทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี เอาใจช่วยเจ้าค่ะ สู้ ๆ
โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:43:52 น.
  
โหน้องแจ๋มกว่าจะสำเร็จนี่ต้องผ่านการอดทนมามากเลยนะค่ะ

แต่ก็ส่งผลให้น้องแจ๋มมีเจ้าโลมาน้อยๆในท้องได้แบบนี้คุ้มเกินคุมเลยค่ะ เดี๋ยวพี่ขอเอาลิงค์อันนี้ไปแปะให้เพื่อนพี่อ่านบ้างนะค่ะเผื้อเค้าจะสนใจค่ะ

ขอบคุณน้องแจ๋มมากๆค่ะ
โดย: แม่น้องKevin and Jasmin วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:52:38 น.
  
อ่า..อุตส่าห์พิมพ์ซะยาว ลืมใส่ชื่อซะงั้น เซ็งจิต


สวัสดีอีกรอบค่ะ

เพ่งนานแต่ท้ายที่สุดก็ได้เห็นใช่ปะคะ?

บางคนเพ่งแล้วเพ่งอีก ก็ยังไม่เห็นเลยค่ะ



คงต้องรอพ้น ๓-๔ เดือนไปก่อนค่ะถึงจะหายแพ้ (เพื่อนเราเป็นงั้นนะ) หลังจากนั้นก็กินกระจายแล้วหละค่ะ

ดูแลสุขภาพตัวเองและน้องนะคะ
โดย: สาวไกด์ ระบบด๋อย ล็อกอินไม่ได้ IP: 203.156.84.31 วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:01:39 น.
  
มีแต่ตัวหนังสือ แต่ไม่น่าเบื่อแน่ค่ะ หากใครกำลังสนใจอยากมีเจ้าตัวเล็ก พี่แจ๋มบำรุงโลมาน้อยดีๆนะค้า
โดย: angy_11 วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:08:12 น.
  
โอ...แม่เจ้า ขั้นตอนและวิธีการเยอะมากค่ะพี่แจ๋ม วิทยาศาสตร์การแพทย์มีความก้าวหน้ามากๆเลยนะคะ ใครที่มีลูกยากมาอ่าน คงมกำลังใจอีกเยอะแยะเลยทีเดียว


ปล.สารภาพตรงๆค่ะพี่ วันที่พี่แจ๋มตกเลือด หนูใจลงไปอยู่ที่ตาตุ่มด้วย ตอนนั่งรถไปรพ.หนูก็อธิษฐาน ภาวนาไปตลอดทางเหมือนกัน ว่าอย่าให้โลมาน้อยป็นอะไรไปเลย เพราะกลัวจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตที่ชวนพี่แจ๋มออกมาข้างนอก
โดย: PANDIN วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:05:28 น.
  
โห.. กว่าจะออกมาเป็นตัวตน ใช่ง่ายๆ ยินดีด้วยครับ

โดย: lglnv (Mr.Tyger ) วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:53:59 น.
  
โอ้ย ดีใจด้วยค่ะ อยู่นิ่งๆ ที่สุดเลยนะคะ
อยากเห็นหน้าโลมา ตัวน้อยมากๆ ค่ะ
โดย: *พิณ* วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:32:02 น.
  
ยินดีด้วยค่า..แม่ติ๊กอ่านแล้ว แต่ละขั้นตอน
ไ่ม่ใช่เรื่องง่ายเลยน่ะค่ะ ..
ขอให้หนูน้อยและคุณแม่มีสุขภาพดี แข็งแรงนะคะ..

...ช่วงนี้แม่ติ๊กขอเปิดบล็อคเก่าก่อนน่ะค่ะ..ไว้แม่ติ๊กมีเวลาเพิ่มขึ้น
จะพยายามมาอัพฯเรื่องใหม่นะคะ..

คิดถึงนะค่ะ..
โดย: tiktoth วันที่: 11 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:33:28 น.
  
น้องแจ๋มพี่มีเมนูปลาอุดมไปด้วยแคลเซียม มาฝากคนท้องแบบน้องแจ๋มค่ะ
โดย: แม่น้องKevin and Jasmin วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:51:43 น.
  
ขั้นตอนเยอะและยาวจังเลย คุณแจ๋มและคุณปีเตอร์โชคดีมากค่ะที่ได้โลมาน้อยมาเชยชม
ญาติพี่ทำ 4 รอบแล้วยังไม่สำเร็จเลยค่ะ
เอาขนมมาบำรุงสุขภาพค่ะ ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกนะคะ


โดย: Petit Patty วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:53:37 น.
  
ยินดีด้วยครับ
อ่านแล้วเหนื่อยและลุ้นแทน
ใครจะรู้ว่ากว่าจะได้แก้วตาดวงใจ
มาสักคนหนึ่งมันยากกกกก

แต่บางคนก็มีเยอะซะจนล้นเหลือ
ชาวเขาที่แถวๆบ้านผมเนี่ย
บ้านก็ไม่ค่อยจะมีอะไรจะกินอยู่แล้ว
ยังมีลูกกันหลังคาเรือนละห้าหกคนเป็นอย่างต่ำ
บางคนที่เค้าพร้อมจะมีลูกจริงๆกลับมียากลำบาก

ตอนนี้ก็คิดว่าคงท้องแก่แล้วใช่มั้ยครับ
น่าจะดิ้นดุ๊กดิ๊กในท้อง
อยากรู้เหมือนกันที่เค้าบอกว่าลูกดิ้นครั้งแรก
ความรู้สึกเหมือนปลาตอดนั้นเป็นอย่างไร
(ไม่มีมดลูกนี่นา ฮิฮิ)

ขอให้คลอด แล้วแข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกน่ะ
แมนต้าอยากอุ้มหลานแล้วครับ

ส่วนตัวข้าพเจ้าเอง...ตอนนี้คงอุ้มท้อง(พุง)ตัวเองไปก่อน
โดย: Dr.Manta วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:30:56 น.
  
สวัสดีจ้ะ ขอบคุณมากเลยจ้ะน้องที่จะไปอุดหนุน แต่ถ้าจะให้ดี ถ้าน้องทราบว่ามีคนต้องการซื้อร้านอาหารไทย ช่วยบอกเค้าด้วยว่าพี่จะขาย ตอนนี้มีคนมาติดต่อเหมือนกันจะซื้อ ถ้าซีเรียสจะซื้อจริงๆพี่จะให้เบอร์โทรอะจะ ร้านพี่อยู่ไกลจากที่อยู่น้องเยอะเลยอะ อยู่ปลายๆBaltimore จะเข้าเขตุ Carol County อยู่แล้วอะ
ร้านพี่ไม่มีที่นั่งแต่จะนั่งทานก็ได้อะ วื่อร้าน Thai pan เจ้าของร้านยังอยู่อเมริกา ยังไม่ได้ย้ายกลับเมืองไทย เพราะยังไม่ได้ขายบ้านอะ
พี่เปิด เที่ยงๆถึงสามทุ่มอะจะ ไว้จะหลังไมค์ให้เบอร์โทร แล้วกัน รับรองว่า อินทรีทองคำ ตัวจริง ยังไม่ได้ย้ายกลับไปไหนอะ
พี่อยู่ร้านค่อนข้างมอมแมมหน่อยนะ คงมะถืออะ
ไงก็ถ้าจะมาอุดหนุนจริงๆ ก็ชวนเพื่อนๆที่อยู่อเมริกาที่อยู่ในบล๊อคใกล้ๆกันมาด้วยก็ดีอะ มาหลายๆคน แว้วซื้อกลับไปทานบ้านด้วยก็ดีนะน้อง
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:42:42 น.
  
อ่า ไม่ได้อ่านข้างบน ยินดีด้วยนะน้อง อายุยังน้อยๆก็มีได้ง่ายกว่าอะนะ โชคดีจัง พี่ก็ยังไม่เคยลองเลย
ไว้ คลอดแล้วมาเที่ยวบ้านพี่ ๆจะทำอาหารไทยให้ทานอะ หวังว่าจาทานได้อะนะ
โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:46:29 น.
  
รูปข้างบนมีกาแฟด้วย ไม่เหมาะกับคุณแม่คุณลูก
วันนี้พี่เลยทำมาฝากใหม่อบเสร็จร้อนๆเลยค่ะ
แต่ถ้าจะให้อร่อยมากขึ้นก็ต้องทานพรุ่งนี้ค่ะ

โดย: Petit Patty วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:03:24 น.
  
ดีจ้า ฮานนาห์มาเยี่ยมโลมาน้อย ตอนนี้กำลังเป็นขาแด๊นซ์ ดิ้นกระจายกับเพลงละติน อิอิ

วันก่อนได้สารคดีเรื่อง In the womb ของ National Geographic มาดู คนท้องอย่างเราดูแร้นตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก อยากให้แม่โลมาไปหามาดูมั่ง มีเป็น DVD ขายใน Amazon เค้าเอากล้องไปถ่ายทะลุถึงในพุง เห็นน้ำคร่ำ เห็นเบบี๋หมด ตอนอยู่ในพุงว่าเป็นไงมั่ง การทำงานของรก และอื่น ๆ โอ้ววว ตอนนี้ลูกเราอยู่แบบนี้เอง

ที่ขำคือ มีรายงานวิจัยว่า ตัวอ่อน ตอนอยู่ในท้องแม่ มีหัดกระโดดขึ้นลง เย้ว ๆ ด้วย แต่แม่ยังไม่รู้สึก มิน่า เด็กบางคนออกมา กระโดดเก่งซะ อิอิ
โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:03:16 น.
  


ดีจ้าคุณแม่คนสวยมือใหม่
แวะมาอ่านได้ความรู้เพียบ
ขอบคุณนะคะราตรีสวัสดิ์ค่ะ
โดย: อุ้มสี วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:30:14 น.
  
กว่าจะมีเจ้าโลมาน้อย ไม่ง่ายเลยเนอะ

มาเอาใจช่วยคุณแม่ปลาโลมาค่ะ

ยังแพ้ท้องอยู่มั้ยเอ่ย..
โดย: กู้..ค่ะ (Smile_Koo ) วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:28:12 น.
  
ลำบากจังเนอะ จะมีลูกซักคน
โดย: mungkood วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:36:36 น.
  
ขอให้คุณแม่คนใหม่
มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ที่สุด
เพื่อดูแลเจ้าโลมาน้อยเต็มที่นะคะ

ทักทายจ๊ะหนูโลมาน้อย...hi..hi
โดย: วีดวาด IP: 222.123.42.84 วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:07:11 น.
  
สวัสดีครับ คุณ VA_dolphin

การทำ IVF สุดยอดเลยนะครับ ขั้นตอนยุ่งยากจริง

ต้องเจ็บตัวมากกว่าจะมีน้องโลมาน้อย

ดูแลสุขภาพนะครับ ขอให้น้องโตวันโตคืนนะครับ
โดย: พลายจันทร์ วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:50:47 น.
  
หนูแจ๋ม...พี่อ่านแล้วรู้สึกถึงความทุ่มเท อดทน ของคนเป็นแม่จริงๆ
เก็บเอาไว้ให้หนูโลมาตัวน้อยอ่านตอนโตนะคะ
ว่าคุณแม่ตั้งใจขนาดไหนที่จะมีหนู...ปลื้มใจจริงๆ
ดูแลตัวเอง พักผ่อนมากๆนะคะ พี่อยากเห็นเจ้าตัวน้อยเร็วๆจัง

ช่วงนี้พี่จะหายๆไปนะคะ ขอดองบล๊อกไว้ซักช่วงค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะหนูแจ๋ม
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:35:18 น.
  
อยากเห็นเจ้าตัวเล็กไวๆจังค่ะ
โดย: random-4 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:22:48 น.
  
อยากมีลูกมั่งพี่แจ๋ม

จะทำไงอ่ะ ไว้เป็นเพื่อนยามแก่
ไปฝากท้องคนอื่นได้ป่าว คงแพงน่าดู
ไหนจะต้องจ้างคนคลอดให้ เอิ๊ก ๆ ๆ
โดย: maxpal วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:51:49 น.
  
ยินดีด้วยนะคับที่มีลูกได้สมดังใจ
เดี๊ยวนี้เทคโนโลยีนำสมัยเนอะ เป็นประโยชน์มากๆเลยคับ สำหรับคนที่มีบุตรยากอ่ะ

ปล.อยากเห้นโลมาน้อยไวๆด้วยคนอ่ะ
โดย: mingky วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:56:40 น.
  
แวะมาหาน้องแจ๋มและโลมาตัวน้อยๆค่ะ
โดย: แม่น้องKevin and Jasmin วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:32:58 น.
  
ดีจ้าแม่โลมา หายอ้วกแต๋นยัง น่าจะดีขึ้นมั่งแร้นนะ อิอิ พักผ่อนเยอะ ๆ นะจ้า เบบี๋จะได้แข็งแรง ว่าง ๆ ก็ซ้อมลูบพุงไปก่อนได้จ๊ะ ตอนนี้โลมาดิ้นดุ๊ก ๆ แร้น แต่ว่ายังตัวเล็ก เร็ว ๆ นี้ คงได้เล่นซ่อนหากันจนแขนเคล็ด แม่กับลูก ฮี่ ๆ

แล้วก็ซ้อมร้องเพลงด้วยนะจ้า โลมาน้อยชอบฟังเสียงแม่โลมา หมีก็ร้องเพลงฮิปโปบ่อย ๆ แต่สงสัยหมีน้อยไม่ชอบเท่าเพลงฮิปฮอป ชะเอยยยส์
โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:00:20 น.
  
มาเยี่ยมบ้านแม่ลูกโลมาค่า
โดย: random-4 วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:21:27 น.
  
มาโฉบอีกแล้วจ้า อีกสองอาทิตย์หมีก็ครบ 7 เดือนแร้น เจอป้ามิดคราวหน้า แกคงหาคลาสให้ไปเรียน เพราะว่าต้องรอครบ 7 เดือนก่อนจ้า ตอนนี้ก็อ่านหนังสือ หัดอุ้มตุ๊กตาหมีแพนด้าไปก่อน เหอ เหอ กังวลเหมือนกัน เหลืออีกไม่กี่เดือนแล้ว ยังทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง แถมต้องเตรียมตัวหลาย ๆ อย่างด้วย อะจ๊าก

แม่โลมาก็ร้องเพลงกล่อมโลมาน้อยไปเด้อ เด๋ว 4 เดือนว่าโลมาน้อยก็เริ่มได้ยินเสียงแม่แระ อิอิ ไม่ช้าไม่นานนนน
โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:43:24 น.
  
ิขอแสดงความยินดีด้วยมากๆ เลยนะคะ...สมกับความพยายามจริงๆ ค่ะ

ทอยเองก็ทำ IVF และต้องทำ ICSI ด้วยค่ะ ทำกันมา 3 รอบแล้วยังไม่สำเร็จเลยค่ะ ปัญหาของเรามีอยู่ทั้งสองฝ่ายเต็มๆ เลย ก็คงจะยากหน่อย แต่ก็จะสู้ต่อไปค่ะ ยังไม่ถอยแน่ๆ
โดย: ToY (tiny ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:18:40 น.
  
แวะมาบอกว่าฝันดีนะค่ะ
โดย: Candydolls วันที่: 17 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:56:56 น.
  
เพิ่งได้มาอ่านค่ะ ดีใจด้วยนะคะ

ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ
โดย: แม่ลูกแฝด วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:19:51 น.
  
ส่งปฏิทินไปแล้ว รอรับนะจ๊ะ

บีจีแบบนี้ สงสัยจะได้โลมาน้อยหล่อๆ อิอิ
(แบบนี้ก็ต้องเปลี่ยนรูปในกล่องคอมเม้นท์ให้เป็นโลมา family เนอะ)

รับรองว่าหนูโลมามีภูมิต้านทานเข็มดีแน่นอน ... คุณแม่โดนจิ้มเสียพรุน เอื้อก
โดย: SevenDaffodils วันที่: 18 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:11:39 น.
  
ชักอยากเห็นหน้าลูกโลมาน้อยแล้วสิคะ
รักษาสุขภาพมากๆ นะคะ
โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:28:50 น.
  
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อกนะค่ะ วันนี้มาเยี่ยมค่ะ Have a nice day นะค่ะ
โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:56:58 น.
  
โหลำบากมากๆ เลยนะคะทั้งเจ็บตัวและกังวลใจ กว่าจะได้โลมาน้อย
โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:19:13 น.
  
สวัสดีครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
โดย: L-twin วันที่: 20 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:54:12 น.
  
โดย: Jannyfer วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:04:23 น.
  
พี่แจ๋ม สบายดีบ่ ...

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
อยากเห็นน้องโลมาน้อยเร็วๆ

คิดถึงค่ะ
โดย: BBwindy วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:44:41 น.
  
ขอแสดงความยินดีกับหนูแจ๋มและครอบครัวด้วยค่ะ
รวมทั้งขอเป็นกำลังใจและเฝ้ารอดูโลมาน้อย
ที่กำลังเติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรักของทุกๆ คน
ด้วยนะคะ ..
โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:38:55 น.
  
คนท้องนี่ปากหวานทุกคนรึป่าวคะพี่แจ๋ม


เป็นไงมั่งคะพี่ อัลต้าซาวน์รอบใหม่หรือยัง ขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะคะ
โดย: PANDIN วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:42:52 น.
  
เย้... มาแสดงความยินดีกับคุณพ่อค่ะ ... อิอิ สมใจเลยเนอะ...

.... ป้าแป๋วเตรียมหอมแก้มไว้ล่วงหน้าแล้ว...
โดย: SevenDaffodils วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:51:08 น.
  
โลมาน้อยๆๆ
โดย: เซียวเปียกลี้ IP: 203.154.145.10 วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:34:31 น.
  
แวะมาเพราะความคิดถึงน้องแจ๋มค่ะ เป็นยังไงบ้างน้อคนท้อง
ทานข้าวได้เยอะยังค่ะ
โดย: แม่น้องKevin and Jasmin วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:38:13 น.
  
ดีใจกะคุณโลมามากๆที่ทำได้สำเร็จ เขียนได้ละเอียดและดีมากๆ เพราะตัวเองก็สนใจศึกษาข้อมูลทำ IVFอยู่คะ ขอบคุณคะ
โดย: GingerFever วันที่: 9 กรกฎาคม 2550 เวลา:21:37:37 น.
  
อ่านจนจบเลยค่ะ น่าทึ่งมาก สำหรับการแพทย์ และยินดีด้วยกับความพยายามค่ะ ขอให้คุณแม่และคุณลูกแข็งแรงนะคะ อย่าลืมอับเดทเทวดาน้อยมาให้ดูด้วยนะคะ เราจะมาดูบ่อยๆค่ะ ให้สาระและความรู้มากมายเลยค่ะ .....ชอบบบบบบ
โดย: ammy IP: 68.189.253.151 วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:3:12:57 น.
  
สวัสดีค่ะนู๋ชื่อ นีโซมย็อน มาพูดคุยเป็นสมาชิกใหม่
ขอแจมหน่อยนะคะ...ว่างๆ จะมาเม้นหั้ยใหม่นะคะ
แต่คงจะมั่ยค่อยมีโอกาสแล้วล่ะค่ะ เพราะว่ามั่ยค่อยเล่นคอมพิวเตอร์เลยมั่ยค่อยดั้ยหาข้อมูลอะไรมาก
บายค่ะทุกคน
โดย: นีโซมย็อน IP: 124.121.0.69 วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:21:09:46 น.
  
ดีใจด้วยนะค่ะ อยากบอกว่าดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ตอนนี้พี่งไปทำ IVF มาพึ่งได้6วัน ย้ายตัวอ่อนวันที่ 23 ส.ค 51 ทำที่กุลพัฒน์การแพทย์เชียงใหม่ ตอนนี้ก็นั่งๆนอนๆอยู่ที่บ้านรอลุ้นอยู่นี้ค่ะ คุณหมอนัดตรวจตั้งครรภ์วันที่ 6 ก.ย นี้ เวลาในแต่ละวันมันช่างยาวนานเหลือเกินกับการรอคอย ว่าจะได้เป็นคุณแม่สมใจหรือเปล่า เอาใจช่วยด้วยนะค่ะ ใครมีคำแนะนำดี ดีอยากคุยกันก็ //www.saythong.suk@hotmail.com นะค่ะ อยากเป็นคุณแม่เหมือนคนอื่นจัง
โดย: กอล์ฟ IP: 117.47.220.83 วันที่: 29 สิงหาคม 2551 เวลา:12:08:43 น.
  
ขอบคุณมากๆนะคร้าสำหรับความรู้เรื่องเด็กหลอดแก้วเพราะว่ากำลังจะทำอีกไม่กี่เดือนนี้จร้า.
ทำฟรีไม่เสียตังค์ด้วย(ที่อังกฤษ)แต่..ว่าพอลูกอายุได้สิบแปดต้องเอาไปรายงานตัว(เหมือนกะว่าลูกเราเปงสมบัติของโรงบาลง่ะ)
โดย: คนไกล ณ.อิงแลนด์ IP: 90.193.232.168 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:7:00:22 น.
  
ดีใจด้วยนะคะ บอกตรงๆว่าน้ำตาซึมเลยตอนที่คุณไปฟังผลครั้งแรกแล้วผิดหวัง ดิฉันไปทำ IUI มา 3 ครั้งไม่สำเร็จ เลยต้องทำ ICSI ตอนนี้คุณหมอให้ superfact-e มาพ่นสองหลอดหลังกลับจากต่างประเทศ วันที่ 7 มิถุนา คุณหมอนัดอัลตร้าซาวด์ และถ้าร่างกาย พร้อมทุกอย่าง ก็น่าจะเริ่มทำเดือนหน้านี้แล้ว(ปรึกษาคุณหมอที่ รพ.เจตนินค่ะ) พอไ้ด้อ่านข้อความของคุณมีกำลังใจขึ้นมาอีกเยอะเลย มีความสุขกับสมาชิกใหม่ตลอดไปนะคะ
โดย: Naparat Petsov IP: 58.11.71.91 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:26:24 น.
  
สวัสดีคะคุณแม่มือใหม่
ดีใจด้วยมากๆ เลยนะคะ ดิฉันไปทำ ICSI มาถึงสี่ครั้งแล้วแต่ปรากฏว่าไม่ท้อง บอกตรงๆ เลยนะคะว่าท้อแท้และสิ้นหวัง เสียใจมากๆ:'( ดิฉันอาศัยอยู่ที่ต่างประเทศ และดิฉันคิดว่าอยากจะกลับไปทำที่เมืองไทย ไม่ทราบว่าคุณพี่ไปทำที่โรงพยาบาลไหนคะ? และค่าให้จ่ายเท่า? คุณจะกรุณาบอกดิฉันได้ไหมคะ? e- mail address: silversand4@yahoo.com
โดย: นุช IP: 80.202.70.175 วันที่: 6 ตุลาคม 2552 เวลา:23:17:10 น.
  
ดีใจด้วยค่ะแม่โลมาอิอิ่นทำ IVF มา 3 ครั้งแล้วไม่สำเร็จเลยรอพักท้อง 2 เดือนว่าจะไปเริ่มใหม่ที่ รพ.ศิริราช
โดย: อิอิ่น IP: 124.122.189.19 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:37:30 น.
  
คุณหมอภัทรภูมิน่ารักมากๆจริงๆ เราก็เป็นคนไข้คุณหมอคนนึงเหมือนกัน
โดย: ืnattinee IP: 125.24.14.84 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:54:14 น.
  
อ่านไปลุ้นไปตลอดเลย นี่ขนาดไม่ใช่ตัวเองนะเนี่ยะ แต่ยังไงก็ยินดีด้วยนะคะ ดีใจแทนจังเลยตอนที่คุณหมอมาบอกว่า "ยินดีด้วยนะครับ" ขอให้แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะจ้ะ

ตอนนี้กำลังจะไปปรึกษาคุณหมอท่านนี้อยู่พอดีเลย ลองหาข้อมูลของคุณหมอก็มาเจอบล็อคนี้พอดีเลย มั่นใจขึ้นอีกเยอะเลยว่าคุณหมอเค้าเก่งจริงๆ และหวังว่าจะโชคดีกะเค้าบ้างเน๊อะ
โดย: วันฟ้าใส (nenaedy ) วันที่: 23 กันยายน 2553 เวลา:15:44:39 น.
  
สวัสดีค่ะ

แวะเข้ามาอ่านในแว๊ปของพี่ แล้วซิ้งมาเลย อ่านไปลุ้นไปด้วย มีความรู้ดีมากเลย เป็นคนหนึ่งที่คิดว่าจะไปทำอยู่เหมือนกันค่ะ อยากถามพี่นิดหนี่งค่ะ ว่าตอนพี่ทำนี่อายุเท่าไหร่ค่ะ เห็นเขียนว่าอายุมากแล้ว ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่อายุมากแล้วเหมือนกัน สี่สิบแล้วค่ะ จะทำไว้ไหมค่ะเนีย แต่สามี อ่อนกว่า 4 ปีนะค่ะ เราสองคนปล่อยมา ปีครึ่งแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีซะที ก็เลยคิดว่าต้องอาศัยทางการแพทย์ช่วยแล้วค่ะ แล้วไปทำที่ไหนดีนะค่ะ ช่วยรบกวนแนะนำหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
โดย: น้ำหวาน คนรอคอยความหวัง IP: 91.138.31.106 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:11:14 น.
  
อ่านเรื่องราวของพี่แล้วรู้สึกว่าตัวเองมีกำลังใจขึ้น เยอะ ค่ะคู่ของดิฉันก็มีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกันและอยู่ระหว่างการตัดสินใจทำเด็กหลอดแก้ว ก็เพระาแต่งงานตอนอายุมากแล้ว ปีนี้ 38 สามี 39 และดิฉันก็มีภาวะเยื้อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสโชคดีเหมือนพี่ม้้ย ดีใจกับพี่ด้วยค่ะ
โดย: กอหญ้า IP: 118.173.229.232 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:35:35 น.
  
ตอนนี้ทำเด็กหลอดแก้วอยู่ค่ะ ทำที่ Born IVF วันนี้เพิ่งไปดูดไข่มาได้ 17 ใบ หมอนัดใสตัวอ่อนอีก 5 วัน ได้ข้อมูลจาก Blog นี้ให้ศึกษาขอบคุณมากนะคะ จะอ่านก่อนไปทำแต่ละขั้นตอนค่ะ ทำให้เข้าใจว่าแต่ละช่วงได้ฮอร์โมนอะไรเพื่อทำอะไร ขอบคุณมากนะคะ
โดย: แอน IP: 171.7.165.5 วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:18:39:05 น.
  
สวัสดีค่ะ...แม่โลมา ไม่ได้เข้ามาเล่นบล็อกนานมาก วันนี้แวะเข้ามาดูบล็อกนี้ ดีใจที่มีคนเข้ามาอ่านเรื่องราว ... ปัจจุบันนี้น้องซาแมนต้า ลูกโลมาน้อย อายุ 5 ขวบแล้วค่ะ เป็นเด็กที่ร่าเริงมากๆ .... กลับมาระลึกถึงความรู้สึกเก่าๆ ตอนที่เราพยายามจะมีลูกแล้ว รู้สึกว่าช่างคุ้มค่าจริงๆ .... ใครที่ยังพยายามอยู่ ก็ขอให้สมหวังนะคะ

ปล.ตอบคำถาม ... ตอนที่ทำ IVF แม่โลมาอายุ 39 ค่ะ
โดย: VA_Dolphin วันที่: 14 พฤศจิกายน 2555 เวลา:11:41:35 น.
  
ยินดีด้วยค่ะ ดิฉันก็เป็นคนนึงที่มีประสบการณ์จากการทำ
IVF แต่โชคดีมากๆค่ะ ครั้งแรกก็สำเร็จเลย ต้องขอบคุณ
คณะแพทย์ สูติโรงพยาบาลสิริโรจน์ค่ะ ทำกับคุณหมอ
มานพค่ะ ตอนนี้ก็14 อาทิตย์แล้วค่ะ ตื่นเต้นมากเลยค่ะ
อยากเห็นหน้าลูกเร็วๆ
โดย: เก๋ IP: 180.183.35.190 วันที่: 15 กันยายน 2556 เวลา:22:58:48 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Cyberjam.BlogGang.com

VA_Dolphin
Location :
Virginia,   United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด