สวัสดีคะคุณเป็ด
มาแล้ว รอนานไปนิ๊ด...คอมเม้นท์จากเพื่อนๆ 5 5
บทความที่เขียนนี้ อ่านแล้ว ใช่เลยคร้า
สะท้อนความรู้สึก ของคนยุคนี้ บัดนี้ไม่มีใครสนใจแล้ว
คนสี่คนที่พลีชีพเพื่อชาติ ยืนถือปืนบนอนุสาวรีย์
นอกจาก...แหล่งตรงนี้ คือศูนย์รวมของทุกๆวงจรชีวิต
ที่กำลังรอคอยอะไรๆหลายอย่างๆ ข้างหน้า

  

นั่นสิการรอคอยมักสร้างความปวดร้าวลึกๆเสมอ


แต่การรอคอยให้หวังได้ทางเดียว


แม้จักรอไม่มีสิ้นสุดเลย


แต่หนทางเดียวคือรอไงต้องยืนตรงนั้น..


สวัสดีค่ะคุณเป็ดหายไปนานเหมือนกันเลย


555

แอบเข้ามาได้แล้วรึ?

มี่ก้อคงแอบๆหายๆแหละนาออเจ้า5555


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เป็ดสวรรค์ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

  

สวัสดีมีสุขค่ะ

วันนี้ไปตลาดเช้าซื้อของทำกับข้าว
เห็นเด็กหญิงรุ่นมัธยมต้นนั่งอยู่หน้าขิม
มีฝากล่องขิมพร้อมเหรียญ5บาท 10 บาทอยู่สัก30เหรียญได้
เธอนั่งมองขิมเฉยๆอยู่
แม่ตะลีไม่ได้ให้เงินเพราะเธอไม่ตีขิมสักที
หากแม้นเห็นเธอเล่นอยู่ก็จะให้เหมือนกันค่ะ

และต้องรีบซื้อรีบเดิน มีคนจอดรถเครื่องรอท่าอยู่
ฝนมามืดแล้ว

  

ชีวิตรอบตัวของเรา
บางทีมันก็ช้า
บางทีก็เร็วนะครับ
ขึ้นอยู่กับคนที่เราพบผ่าน

  

มาอ่านบันทึกค่ะ

  

สวัสดีค่ะพี่เป็ดสวรรค์ (ท่านหัวหน้าหมู่บ้าน)
หันไปมองซ้ายขวาหน้าหลัง อนุเสาวรีย์ฯ ก็ยังคงเป็นสถานที่แห่งการเร่งรีบและรอคอย...เหมือนที่เคยเป็นมา


ปล.ได้รับข้อความจากพี่แล้วค่ะ จะรีบกลับมาเขียน

  

อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิรูปปั้นมันมี 5 คนน้อ เมื่อประมาณเดือน ก.พ. ไปแถวนั้นมีจัดงานแถวนั้นด้วย แถมฝนตกอีกต่างหาก รถติดสุดๆ

ไม่มีใครอยากรอเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเป็นการรออะไรก็ตาม

  

เราชื่นชมคนเหล่านี้นะคะ

คนที่เขาแลกเสียงดนตรี อย่างน้อยก็ดีกว่าไปเป็นมิจฉาชีพน่อ

คุณเป็ดอยากนวดต้องไปนวดนะคะ

นวดแล้วจะติดใจ เมื่อก่อนเราก็ไม่เข้าใจประโยคที่บอกว่า "ติดนวด" แต่ตอนนี้นี่เป็นเลยแหละ แหะๆ

  

เออจริงด้วยอย่าว่าแต่คนอื่นเลย เราเองยังลืมเลยว่าชื่อไร

  

ผ่านไปอนุสาวรีย์เห็นแต่ความเร่งรีบและจารจรที่แออัด
ลืมอนุสาวรีย์ไปเลย อิอิ

  

บล็อกวันอาทิตย์นี่เงียบที่สุดครับโต้ง 555

  

พึ่งกลับจากอนุเสาวรีย์เมื่อกี้นี้ ทั้งเร่งรีบ(เดินไปเข้าคิวขึ้นรถ) และรอคอย(รถตู้) จนไม่ได้สนใจสิ่งอื่นๆจริงๆค่ะ

  

จำ status ที่เป็ดเอาประวัติสงครามอินโดจีนมาลงได้ สุดท้ายแล้วก็เสียสละโดยเปล่าประโยชน์
แถวนั้นมีดนตรีเปิดหมวกด้วยง่ะ เล่นดึกๆระวังจิ๊กโก๋ขโมยตังค์นะ

  

สวัสดีค่ะคุณเป็ด

ขอบคุณที่เข้ามาคอมเม้นค่ะ ไม่นึกว่าจะมีคนเข้ามาทักทาย ดีใจที่สุด

ส่วนเรื่องเขียนบล็อกใน คงไม่ถึงขนาดทำให้รวยค่ะ แต่คงได้ค่าขนมอะไรประมาณนี้
ถ้าคนที่ชอบเขียนบล็อก แนตคิดว่าแค่ได้เขียนก็มีความสุขแล้ว...เรื่องเงินคือรางวัลเล็กๆน้อยๆค่ะ

ขอบคุณนะค่ะ

  

ตายแล้วลืมใส่คำว่า Steemit
เพิ่มเติมค่ะ ...ส่วนเรื่องเขียนบล็อกใน Steemit

เสียดายที่นี่น่าจะมีปุ่มแก้ไขได้เนอะ..