สีสดใสเลยค่ะ

  

วันเกิดไปฉลองที่สถานีรถไฟนี่นะ ฮิๆ

เห็นแล้วคิดถึงตอนเด็กๆเลย บ้านพ่อที่อุตรดิตกับบ้านแม่ที่พิษณุโลก เวลาเดินทางหากันก็นั่งรถไฟตลอด เพราะบ้านไกล้สถานีรถไฟ หน้าตาแบบนี้เลย ทั้งม้านั่ง รูปทรง สิ่งปลูกสร้างคราสสิก แต่คนการรถไฟห่วย การรถไฟห่วยแตก การรถไฟวันนี้ไม่แตกต่างจากเมื่อร้อยกว่าปีก่อนเลย ไม่ตรงเวลาอย่างไรก็อย่างนั้น ส้วมถ่ายลงกลางทางยังไงไม่เคยเปลี่ยนแปลง อนุรักษ์ทั้งสิ่งปลูกสร้างดีๆ(เพราะขาดทุนจนไม่มีเงินสร้างใหม่) และสิ่งที่ไม่มีดี ก็หาดีไม่ได้เหมือนเดิม

  

บรรยากาศแบบนี้ ต่างจังหวัดเงียบสงบ
เลยนะค่ะ

  

ชอบสีจังครับ

เรียกสีตองอ่อนป่าวน้อ?


ขอบคุรที่ไปยินดีกันน่อ คุณภา


นอนก่อนล่ะนา

  

  

...เมื่อน้ำใสกระจ่างแจ๋ว ก็จะมองเห็นหอยกาบ หอยโข่ง กรวด ทราย และฝูงปลาได้ชัดเจน ฉันใด...

เอวํ อนาวิลมฺหิ จิตฺเต โส ปสฺสติ อตฺตทตฺถํ ปรตฺถํ

เมื่อจิตไม่ขุ่นมัว จึงจะมองเห็นประโยชน์ตน ประโยชน์ผู้อื่นได้ชัดเจน ฉันนั้น

มีความสุขกับการรักษาจิตมิให้ขุ่นมัวได้ ตลอดไป...นะคะ



เขารักษาอนุรักษ์ไว้ดีมากเลย...นะคะ

  

เพิ่งลงเรื่อง ขุนวาง เสร็จค่ะ

  

ไม่รู้จะดีใจหรือเศร้าใจดีนะครับ
เพราะสถานีรถไฟบ้านเราสวย เก่า คลาสสิก
แต่ทางนึงมันก็ไม่พัฒนาเลยครับ แหะๆๆๆ


เรื่องการสวดมนต์นั้น
อยากให้น้องภาอ่านคำแปลเยอะๆ

คาถาทุกคาถาจะศักดิ์สิทธิ์ถ้าเราทราบความหมายที่อยุ่ในนั้น

อย่างชินบัญชร
ถ้าเราสวดแล้วมาอ่านคำแปล
เราจะพบว่าท่านกำลังสอนให้เรา
นำเอาคุณสมบัติของพระอรหันต์มาน้อมนำและปฏิบัติตาม
แต่ละอรหันต์มีจุดเด่น ข้อดีต่างๆกันไป
ถ้าเรานำมาปฏิบัติได้ตามนั้น
เราก็เป็นพระอรหันต์ได้

พี่ก๋าคิดว่านี่คือปาฏิหาริย์และความศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงของบทสวดมนต์ครับ

สวดแล้วขอ
เราก็ไม่ได้อะไรเท่าไหร่
เว้นแต่ว่าเราขอกับตัวเรา
ขอแล้วพยายามทำด้วยตัวเราเองด้วย

แบบนี้สวดแล้วดีแน่นอนครับ

  

เหลืองได้ใจมาก

  

ลงใต้ นั่งรถไฟไป น่าจะดีนัก

คราวนี้ ไม่พลาดแน่

  

อรุณสวัสดิ์ครับน้องภา

  

จะตามรอยไปขุนวาง ให้ไปทางดอยอินทนนท์นะคะ ทางขึ้นทาง อ. แม่วาง ถนนแย่สุด ๆ ค่ะ

  

ปญฺญา สุตวินิจฺฉินี
ปัญญา เป็นเครื่องวินิจฉัยสิ่งที่ได้เล่าเรียน

ใช้ปัญญาคู่กับสติในการดำรงชีวิต ตลอดไป...นะคะ

  

นิททราราตรีสวัสดิ์คับคุณภาคับ

  

รูปแรกสวยจังเลยค่ะ
มันเก๋ตรงจักรยานเนอะ เข้าใจมาจอดจังเลยค่ะ


ยกเค็กมาฝาก พร้อมกับอวยพรให้โชคดีวันตรุษจีนค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

  

  

เอาโฟโต้ชอปปัดๆเอาน่ะครับ

ภาพที่บล็อกนั่น

  

  

แฮปปี้ตรุษจีนนะน้องภา ดูเหมือนว่าบล็อกจะเบี้ยวนะ ใครแปะกริสเตอร์ไม่สมบูรณ์อีกนะเนี่ย

  

ขอลบกริตเตอร์ที่คุณdeeploveโพสซ้ำออกนะคะ^^

  

ปญฺญาสหิโต นโร อิธ ทุกฺเข สุขานิ วินฺทติ
คนมีปัญญา ถึงแม้ตกทุกข์ แต่ก็ยังหาสุขพบ

มีความสุขในทุกสถานการณ์ของชีวิต ตลอดไป...นะคะ

  

ที่พัก น่าจะพักซัก 2 คืน กำลังดีครับ

จะได้เก็บภาพได้ครบถ้วน อิๆ

  

โดนตรงสีมัสตาดสดๆเจ็บๆนี่ละ
เห็นม้านั่งแบบนี้แล้วอดคิดถึง ตอนไปรอขึ้นรถไฟที่บ้านไม่ได้ซักที
นี่ก้อนานแล้ว .. ไม่ได้ขึ้น-ลงที่สถานีรถไฟนานเชียว รวมรถไฟฟ้าด้วยแน่ะ

  

ปญฺญา เจนํ ปสาสติ
ปัญญา เป็นเครื่องปกครองตัว

ดำเนินชีวิตด้วยการใช้ปัญญารักษาตัว ตลอดไป...นะคะ



ที่อินเล อากาศดีมาก ๆ เลย..ค่ะ คุณภา
ปอป้าสูดโอโซนซะทะลุปอดไปเลย...อิ อิ

  

มีดอกไม้มาฝากครับ

  

แวะมาชมด้วยคนครับ ตรังผมไม่ได้ไปเป็น 10 ปีเลยมั้งครับ

  

อนฺโธ ยถา โชติมธิฏฐเหยฺย

ขาดตาปัญญาเสียแล้ว ก็เหมือนคนตาบอด
เหยียบลงไปได้ แม้กระทั่งไฟที่ส่องทาง

ใช้ปัญญาเป็นแสงสว่างนำทางชีวิต ตลอดไป...นะคะ

  

น้ำตาลกับเหลือง นี่ตัดกันงามจริงๆเลยนะคะ
ดี.ไปตรัง ไปไม่ถึงสถานีรถไฟสักที
ไปมาหลายรอบแล้วเหมือนกัน
แต่ต้องหาโอกาสไปอีกแน่ๆค่ะ

  

สวัสดีบ่ายวันศุกร์ค่ะ

สถานีรถไฟสวยดีนะคะ

  

ไปตรังคราวหน้าจะลองแวะไปสักครั้ง

  

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ที่สถานีรถไฟแห่งนี้ผมเคยไปครั้งหนึ่งครับ ตอนนั้นผมเดินทางด้วยรถไฟไปเที่ยวที่จังหวัดตรังครับ แต่ว่ารถไฟมันถึงตอนเช้า ผมยังมึน ๆ ง่วง ๆ ตอนที่ลงจากรถไฟเลยไม่ทันได้สังเกตความสวยงามและเก่าแก่ของสถานรถไฟแห่งนี้ครับ

พอเห็นภาพในบล็อกนี้แล้วก็เสียดายมาก ๆ เลยครับ

อิอิ

  

ชีวเตวาปิ สปฺปญฺโญ อปิ วิตฺตปริกฺขยา
ปญฺญาย จ อลาเภน วิตฺตวาปิ น ชีวติ

คนมีปัญญา ถึงสิ้นทรัพย์ ก็ยังเป็นอยู่ได้
แต่เมื่อขาดปัญญา ถึงจะมีทรัพย์ ก็เป็นอยู่ไม่ได้

ดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขด้วยสติและปัญญา ตลอดไป...นะคะ

  

เทวว ตาต ปทกานิ ยตฺถิ สพฺพํ ปติฏฐิตํ
อลทฺธสฺส จ โย ลาโภ ลทฺธสฺส จานุรกฺขนา

ผลประโยชน์ทั้งปวง ตั้งอยู่ที่หลัก ๒ ประการ
คือ การได้สิ่งที่ยังไม่ได้ และการรักษาสิ่งที่ได้แล้ว

ใช้ปัญญาในทางที่ถูกที่ควร เพื่อผลประโยชน์ทั้งปวง ตลอดไป...นะคะ

  

หนุกดี อิอิ