ช่วงนี้ฟังข่าว อ่านหนังสือพิมพ์ข่าวเด่นๆ
ก็ต้องไม่พ้นเรื่องปากท้อง เงินๆ ทองๆ
ใครๆมักพากันบอกว่าปีนี้เผาจริง...

เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนเราได้รับสมุดบันทึกที่ได้เคยออกแบบไว้
สมุดบันทึกภายใต้เเนวคิด "เศรษฐกิจพอเพียง" สำหรับเเจกเด็กๆ น้องๆ และนักเรียน
ในโครงการส่งเสริมการจัดการความรู้ของเยาวชนในชุมชนท้องถิ่น
สู่วิถีชีวิตตามปรัชญาของเศรฐกิจพอเพียง ของ มูลนิธิสยามกัมมาจล

ตามที่บรรณาธิการเล่มได้ให้เเนวคิดไว้ว่า
สมุดบันทึกเล่มนี้จะเเจกให้เด็กที่ร่วมโครงการทั่วประเทศ
ดังนั้นภาพประกอบปกและข้างในเล่ม ต้องสื่อสารกับเด็กทั่วทุกภาคของประเทศไทย
ตอนทำเรารู้สึกสนุกมากที่ได้ค้นหารูปกิจกรรมของเด็กๆ ในเเต่ละภาค
เเล้วเอามาวาดเป็นภาพสีน้ำ....มีทั้งเด็กเเว๊น เด็กปลูกผัก เด็กไกด์นำเที่ยว
และอีกสาระพัดเด็กๆ ในกิจกรรมต่างๆ
โดยที่สมุดบันทึกนี้จะเเจกเพื่อให้เด็กๆ ได้บันทึกกิจกรรมที่ทำในชีวิตประจำวัน
อันเป็นที่มาของชื่อสมุดบันทึกนี้ด้วย....เป็นการบันทึกทุกอย่างในชีวิต

ภายในสมุดบันทึกนั้นยังมีการให้ความหมายและ
เเนวคิดเรื่องปรัชญาเศรฐกิจพอเพียงไว้ด้วย
ดังที่เราจะเอามาเป็นตัวอย่างดังนี้

เศรษฐกิจพอเพียงนั้น เป็นปรัชญาชี้ถึงแนวทางการดำรงอยู่และ
ปฏิบัติตนของประชาชนในทุกระดับ ตั้งแต่ระดับครอบครัว
ระดับชุมชน จนถึงระดับรัฐ ทั้งในการพัฒนาและ
บริหารประเทศให้ดำเนินไปในทางสายกลาง
โดยเฉพาะการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อให้ก้าวทันต่อโลกยุคโลกาภิวัตน์

เราว่าเเนวคิดนี้เหมาะสมกับยุคสมัยนี้และยุคหน้าอย่างแท้จริง
เพราะเเม้เเต่ตัวเราเอง...บางที่ก็ทำบางสิ่งมากไป...จนเกิดทุกข์
เหมือนการมุ่งที่จะพุ่งไปแต่ข้างหน้านั้น...
เราว่าอาจเหมือนปลาหมอที่ว่ายพุ่งเข้าไปติดในถุงพลาสติก...
ว่ายเท่าไหร่ก็ไม่ไปไหนเสียที...