Tazu ร้านญี่ปุ่นในหลืบ La Villa
เช้าวันนี้ผมงัวเงียตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตี 3 ไก่โห่มากๆครับ ไม่รู้เหมือนกันว่าตื่นขึ้นมาทำไม จะนอนต่อก็ทำไม่ได้เพราะเป็นคนตื่นนอนแล้วต้องเด้งออกจากที่นอนเลยไอ้ที่จะให้ผมไปนอนเล่นๆต่อ.... ไม่มีทางทำได้ครับ

ลุกขึ้นมาเปิดคอม เปิดเนท ดูอะไรไปเรื่อยๆ ย่อรูปบ้าง ทำรูปบ้าง แป๊บเดียวก็ตีห้าแล้ว ลุกไปออกกำลังกายตามหมอสั่ง แล้วก็มาอาบน้ำอาบท่า แต่งตัวไปทำงานครับ

ขับรถออกจากบ้านมารู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก

รถไม่ติดเลยครับ !!!!!

แหมมันน่าจะเป็นอย่างนี้ไปตลอดนะ ..... ปกติแล้วผมจะใช้เวลา 45 นาทีในการผจญรถติดจากแยกพระนั่งเกล้า ไปขึ้นทางด่วนที่งามวงศ์วาน มาลงที่สีลม จนถึงตึกเอ็มไพร์ครับ ..... แต่วันนี้ผมใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการเดินทางเท่านั้น แถมมาถึงที่ทำงานก่อนที่พี่ยามที่บริษัทจ้างไว้เพื่อเฝ้าออฟฟิตตอนกลางคืนจะออกเวรซะอีก

นั่งที่โต๊ะได้ก็เริ่มเอาสมุดนัดมาเปิดดูว่าวันนี้จะต้องไปเจอใครบ้าง

อ๊ะ!!!! วันนี้นัดนังนุ่น กะ .นังยุทธ กินข้าวกลางวันนี่นา แถมนังสองตัวนั่นจะให้ออกไปตั้งแต่ 11 โมงซะด้วยสิ ไม่ได้การแล้วรีบปั่นงานดีกว่าตอนบ่ายจะได้โล่งๆ

..................................................................................................................................................


11 โมงกว่าแล้ววววว ผมยังนั่งแท๊กซี่ไปไม่ถึง ลา วิลล่าซอยอารีย์เลยเดี๋ยวเถอะสาวๆใจร้อนต้องโทรมาตามผมแน่

เสียงมือถือผมดังขึ้น (ขออภัยที่มาสามารถโพสเป็นเสียงได้เพราะเสียงเรียกเข้าของผมเป็นเพลงจากวงซูเปอร์จูเนียร์ครับ อิอิอิอิ)

ผมรับขึ้นมายังไม่ได้ทันพูดอะไร เสียงจากอีกข้างหนึ่งก็แผดลั่นจนผมต้องเอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน

“กรี๊ดดดดด...........แก๊..... ยังไม่ถึงอีกเหรอ นี่ชั้นกะนังนุ่นมาถึง ลาวิลล่าตั้งนานแล้ววว ชั้นสองคนหิวแล้วจนใส้จะขาดแล้วนะ เมื่อไหร่แกจะมาถึงซะทีฮ๊ะ.

เป็นเสียงของนังยุทธจอมโวยวายประจำกลุ่มนั้นเอง นังยุทธนี่เป็นเพื่อนสาววววววมากกกกก มีชื่อเต็มๆว่า ยุทธภูมิ ครับ อิอิอิ แต่ตัวจริงสาวมากกกก ดูไม่เข้ากันอย่างแรงครับ เธอ เอ้อ... เขา เอาเป็นว่าเรียกชื่อก็แล้วครับ นังยุทธอยู่แบงค์สีเขียวครับ ไม่รู้ว่าตอนที่อยู่กับที่ทำงานเธอจะสาวจนสาวๆอายอย่างนี้หรือเปล่า แต่ที่แน่ๆเธอเป็นเจ้าแม่เครื่องสำอางในกลุ่มเชียวนะครับ เพื่อนผู้หญิงรู้ไม่เท่านังยุทธซักคนครับ นี่มันยังมายุผมให้ซื้อ Shimmering Powder เอาปัดหน้าให้มันดูวิ้งๆ เอ่อ.... ยุทธคะ เอ๊ยยย ยุทธเว๊ยยยย (ทำเสียงเข้มๆด้วย) กรูยังไม่กล้าว่ะ ... เดี่ยวที่บอริษัทของกรูจะมีทนายอ้วนๆ หน้าเด้ง เดินไปเดินมา รับไม่ได้จริงงงงอิอิอิอิ

“จวนถึงแล้วแหละ ถึงอนุเสาวรีย์ชัยฯ แล้ว แกกะนังนุ่นเลือกร้านได้เลย สั่งอะไรเผื่อชั้นด้วยนะ” ผมกรอกคำพูดไปตามสาย

“เดี๋ยวชั้นบอกทางพี่แท๊กเค้าก่อน เดี๋ยวเจอกัน” แล้วผมก็วางโทรศัพท์ฉับ !!!!

จะไม่ให้ผมทำอย่างงั้นได้ยังไง ก็ในเมื่อทางที่ผมจะไปมันต้องวิ่งขวา แต่พี่แท๊กก กลับออกซ้ายไปเฉย

“เฮ๊ยๆๆ ขวาๆพี่”

PhotobucketPhotobucket

อีกไม่นานครับผมก็มาถึง ลาวิลล่าโทรถามนังนุ่นมันแล้วว่าอยู่ร้านไหน ผมไม่โทรหานังยุทธหรอกเพราะนังนี่มันชอบนอกเรื่องโทรหามันเรื่องธุระทีไรไม่ได้ธุระซะที โดนมันพาออกนอกเรื่องปะจำเลย

ผมขึ้นมาที่ชั้น 2 ของ ลา วิลล่า มองหาร้านที่ต้องการ

นั่นไง!!! ร้านอยู่ด้านในสุด อยู่ติดกะร้านอาหารญี่ปุ่นอีกร้านนึงเลย

ร้าน Tazu : Shabu – Yakiniku

...................................................................................................................................................


ผมก้าวเข้าไปในร้าน โอ้โห !! คนเยอะใช้ได้ครับ มองจาดด้านนอกไม่รู้เลยว่าร้านนี้คนเยอะครับ

นังนุ่น กับ นังยุทธ นั่งอยูโต๊ะในสุดครับ โชคดีที่นังยุทธนั่งหันหลังให้ผม ผมขยิบตาให้กับนังนุ่นอย่าให้นังยุทธรู้ตัวว่าผมมาแล้ว

“มาแล้วจ้า...... กำลังนินทาชั้นหรือเปล่า” ผมชิงทันก่อนทันที

“กรี๊ดดดดดดดด..... แก ......... มาแล้วเหรอ” เสียงนังยุทธทักทายเป็นแพทเทิร์นมากๆๆ ยังดีที่ไม่กรี๊ดออกมาดังๆ คนในร้านได้ตกใจหมดแน่ๆ

“วันนี้ชั้นเลี้ยงเองแก ชั้นเอากระเป๋าตังมาด้วย บัตรเครดิตชั้นก็เอามา” นังนุ่นรีบบอก

ก็นั่งนุ่นนี่ไงครับที่บอกจะเลี้ยง Nippon Kai ผม ไปๆมาๆผมต้องเลี้ยงนังนุ่นมันแทนเพราะวันนั้นเธอลืมเอากระเป๋าตังมา

“น้องคะ ขอเมนูหน่อยค่ะ”

พนักงานในร้านเอาเมนูมาให้ปึกเบ้อเร่อ ผมเลือกดูอย่างงงๆ อะไรกันนักกันหนาเนี่ยะ ทำไมมันเยอะอย่างนี้แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไรเสียงแหลมๆ เล็กของนังนุ่นก้อดังขึ้น

“ตายๆ เมนูอะไรคะเนี่ยะ ทำไมมันเยอะอย่างนี้ แล้วพี่จะดูไหวหรือคะ” นังนุ่นพูดพร้อมกับกระแทกเมนูลงบนโต๊ะดังปัง !!

เอาแล้ววว หมดสนุกแน่แล้ววว ลองนังนุ่นอารมณ์เสียแล้วละก้อรับรองได้ว่าหมดสนุกแน่ๆ แล้วร้านขนม After You ที่ผมกะเอาไว้ว่าจะไปเป็นร้านต่อไปจากนี้ไม่มีอันต้องเป็นหมันไปด้วยเหรอออ ทันใดนั้น....

PhotobucketPhotobucket

“แหมมมม... ก้อเค้ามีเมนูเยอะๆเอาไว้ให้คนอย่างแกไงยะ จะเอาไงแก พอมีเมนูน้อยก็บ่นว่าน้อยไปไม่รู้จะกินอะไร พอเมนูเยอะก็บ่นอีกว่าเยอะไป แกรีบเลือกๆเข้าเหอะ เมนูอันนี้ไงมีอาหารชุดตั้งหลายอย่างให้เลือก” นังยุทธนี่มันช่างกล้าแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้านังนุ่นอารมณ์เสียเพื่อนๆก็จะส่งนังยุทธเข้าไปขัดตาทัพ แล้วนังนุ่นก็จะหยุดอารมณ์เสียทันทีประหนึ่งว่านังยุทธตะหากที่ขี้วีน และอารมณ์เสียยิ่งกว่าใคร อิอิอิ

............................................................................................................................................................................

“ผอมๆ หุ่นดีอย่างแกก็สั่งๆไปเหอะ อะไรก้อกินได้ไม่ใช่เหรอ ... อันนี้มะ สเต๊กหมูเทปปันยากิมั๊ย น่ากินดีนะแก เดี๋ยวชั้นจะสั่งปลาซาลมอนย่างเกลือแล้วเอามาแบ่งกันนะ” นังยุทธตัดสินใจให้เสร็จสรรพ

นังนุ่นเออ ออ ตามที่นังยุทธสั่งเหมือนเด็กซะอย่างนั้น ชี้ให้นั่งก้อนั่ง ชี้ให้ลุกก็ลุก หมดภาพสาวขี้วีนไปเลย อิอิอิ

“แล้วแกล่ะเอาอะไร” นังยุทธละสายตาจากเมนูเงยหน้าขึ้นมองผม

“ชั้นเอาสลัดน้ำสลัดโชยุ บาสซามิค ก็แล้วกัน” ผมตอบ

“เฮ๊ยยย แล้วแกจะอิ่มเหรอวะ” นังนุ่นร้องเสียงหลง

“นี่ถ้าชั้นอารมณ์ไม่เสียชั้นสั่งมากกว่านี้แล้ววว” นังนุ่นบอกให้รู้ว่าตังเองยังอารมณ์เสียอยู่

PhotobucketPhotobucket

“เดี๋ยวชั้นจะพาไปกินร้านขนมอร่อยๆ อยู่ข้างนี่เอง นี่ก้อเที่ยงแล้วกลังพวกแกหิวก้อเลยมากินข้าวซะก่อน แกก้ออย่ากินให้อิ่มมากซิเดี๋ยวจะได้ไปกินขนมต่อ” ผมบอกนังนุ่นซะเลย ตอนแรกกะจะเก็บไว้เป็นความลับจนกว่าจะกอินข้าวเสร็จซะหน่อย

“ขนมอะไรเหรอ .... หวานๆไม่เอานะ” นังยุทธขึ้นเสียงสูงปรี๊ดดดดดดด

“ก้อมีพวก Honey toast กับ Chocolate Lava อะไรเงี้ยะ เรื่องหวานหรือไม่หวานชั้นไม่รู้ว่ะ”

“ลองดูสิ ร้านนี้เค้าดังนะเฟ้ยย” ผมเอาความดังของร้านมาโปรโมทเผื่อว่านังยุทธจะอยากกะเค้าบ้าง

ผมตั้งจะอธิบายว่าไอ้ Honey toast กับ Chocolate Lava มันหน้าตาเป็นยังไงก็พอดีกะที่อาหาริย่างแรกมาเสิร์ฟ ผมก็เลยรอให้พวกคุณเธอเค้าไปเห็นของจริงกันเลยดีกว่า ความจริงผมก็ยังไม่เคยเห็นครับก็รอไปเห็นจริงๆเหมือนครับ

.....................................................................................................................................................................

“อูยย ... หอมมากๆอ้ะแก”

นังยุทธสูดจมูกฟุดฟิด แล้วหายใจเข้ายาวๆ

“นี่มันของชั้นนะ ... แกเล่นดมอย่างนี้ ของชั้นกลิ่นก็หมดสิ” นังนุ่นร้องขึ้นมาบ้าง

“บร้า ... แหมทำยังกับกลิ่นมันจะหมดไปถ้าชั้นสูดเข้าไปมากๆอย่างนั้นแหละ” นังยุทธแย้งขึ้นมา พร้อมกับโบกมือโบกไม้โวยวาย

“เออ... จริงๆด้วยอ่ะ หอมกว่าร้านอื่นจริงๆด้วย” ผมเห็นด้วยกับนังยุทธ

“อ่ะ ... แกลองเดาดูซิว่าเค้าใส่อะไรลงไปด้วยถึงได้หอมขนาดนี้” นังยุทธท้าผม

จริงๆแล้วนังยุทธเนี่ยะมันเซียนร้านอาหารตัวจริงเลย ไปร้านไหนๆ ชิมอาหารของเค้าแล้วมันจะบอกส่วนผสมถูกต้องประมาณ 95 % ครับ น่ากลัวมากๆ

“กลิ่นอย่างนี้ไม่เห็นจะต้องเดาเลย ใส่เนยแน่ๆ” นังนุ่นไม่ยอมแพ้ เรื่องไม่ยอมแพ้เป็นเรื่องประจำตัวของนังนุ่นเค้าครับ เป็นมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว


PhotobucketPhotobucket

นังยุทธคีบเนื้อของนังนุ่นจิ้มซอสมายองเนสเอาส่งเข้าปาก พักเดียวก็แบะปาก

“น้ำจิ้มนี่ไม่อร่อยเลยอ้ะ” นังยุทธแสดงความเห็น

“ไหน..ลองเปล่าๆดูซิ” ผมคีบตะเกียบไปจิ้มซอสมายองเนสแล้วส่งเข้าปากบ้าง

“อือ ... ช่ายรสมันแปลกๆอ่ะ จะว่าไม่เหมือนซอสมายองเนสก็ไม่ใช่ จะว่าเหมือนก็ไม่ใช่อีก” ผมชิมแล้วบอกนังสองตัว เอ๊ยยย คน

.............................................................................................

นังยุทธทำท่านึกออก

“นึกออกละ ... รสเหมือนโคลว์สลอร์ ในเคเอฟซี มะ”

“บร้า.. ซอสมายองเนสอะไรจะรสเหมือนโคลว์สลอร์วะ” นังนุ่นขำกิ๊ก

“อ้าวจริง ... ไม่เชื่อแกลองชิมดู” นังยุทธท้า


นังนุ่นเอาตะเกียบจิ้มซอสแล้วเอาเข้าปาก ..... คิดอยู่ครู่นึง

“เออ ... จริงๆด้วยอ่ะ รสเหมือนโคลว์สลอร์ ในเคเอฟซี เลย”

เห็นมั้ยละครับ ผมบอกแล้วว่านังยุทธนี่มันเป็นเชียนจริงๆ หาตัวจับยากเชียวครับ

PhotobucketPhotobucket

“แต่สลัดเค้าอร่อยนะแก” นังนุ่นบอก

“ไม่ใช่สลัดเปล่าๆนะยะหล่อน เค้าใส่สลัดมันฝรั่งด้วย จานใหญ่เชียว ไม่เหมือนกับฟูจิ กะเซนเนอะ ให้สลัดมาจานเท่ากะขี้หนู แม้แต่อีเซนคูฉิน่าที่แกพาชั้นไปกินวันก่อนก้อเล็กอ้ะ” ผมขำวิธีการเปรียบเทียบของนังยุทธจัง ให้ความรู้สึกได้ว่าเล็กจริงๆ


“แหมก็เค้าให้มากินเป็นไซด์ดิชอ้ะ” นังนุ่นเดาะภาษาอังกฤษ

“แหมมมม ... เล่นภาษาอังกฤษเชียวนะแก” ผมกะแล้ว นังยุทธกัดนังนุ่นเข้าให้ จังเบ้อเร่อ

“เรียกเครื่องเคียงก็ได้ รู้จักหรือเปล่า อิอิอิ” นังยุทธแปลศัพท์ให้เสร็จสรรพ แล้วก็หัวเราะก๊ากกับการแปลของตัวเอง

นังนุ่นตักกิมจิเข้าปากแล้วทำหน้าแปลกๆ

“กินจิไม่อร่อยเลย....”

“ไหนๆ ชั้นลองมั่ง” นังยุทธอยากลองขึ้นมาบ้าง แล้วก็ ....

“ก็ไม่เห็นจะเป็นไงนิ แต่รสมันอ่อนไปหน่อยเท่านั้นเอง”

“ฮื่อใช่” ผมออกความเห็นหลังจากชิมเข้าไปคำนีง

“แกชอบรสจัดๆอ่ะซิถึงไม่ชอบกิมจิแบบนี้” นังยุทธสรุปให้เสร็จสรรพ


..................................................................................................................................

ยังไม่ทันที่พวกเราจะพูดอะไรต่อพนักงานเสิร์ฟก้อยก ซาลมอนย่างเกลือ ของนังยุทธมาเสิร์ฟ

“หอมอีกแล้วว่ะ” นังยุทธทำท่าสุดลมหายใจเข้าลึกๆ ประกอบ

“แหมเวอร์ ... กะอีแค่ปลาย่างชิ้นเดียวจะหอมไปไหน อิอิอิ” ผมบอกนังยุทธ

PhotobucketPhotobucket

นังยุทธคีบปลาเข้าปาก สักครู่

“เออ ... ชั้นเพิ่งรู้ว่าย่างเกลือมันอร่อยกว่าย่างซีอิ๊วว่ะ”

“อ้าว....ชั้นก็นึกว่าแกชอบย่างเกลือ” นังนุ่นร้องขัดขึ้นมา

“ก็ .... ย่างซีอิ๊วมันเค็มๆดีอ่ะ”

“ระวังเถอะแก โรคไตจะถามหา” นังนุ่นบอกนังยุทธ

“แหมม .... นังบ้ามาแช่งกัน.... แต่เออ... เดือนหน้าชั้นต้องไปตรวจร่างกายประจำปีแล้ว เดี๋ยวต้องไปฟิตร่างกายซะหน่อยมดลูกจะได้เข้าอู่” นังยุทธพูดหน้าตาเฉย

“บร้า” ผมกับนังนุ่นร้องออกมาเกือบจะพร้อมๆกัน

“แก.... ซุปเต้าหู้ของเค้าอร่อยว่ะ ......... แกลองชิมดูสิ” นังยุทธบอกหลังจากที่ยกถ้วยซุปขึ้นซดไปอึกใหญ่
“ชั้นไม่กินถ้วยเดียวกะแกนะเฟ้ยยย ... เดี๋ยวติดเอดส์” นังนุ่นพูดแล้วก้อหัวเราะเบาๆ
“บร้า......” นังยุทธร้องเสียงหลง ก่อนที่จะมองไปรอบร้านว่ามีใครได้ยินเสียงหรือเปล่า.... ช้าไปแล้วนังยุทธเอ๋ย คนในร้านเค้ารู้เรื่องที่แกคุยหมดแล้วววว อิอิอิ

“ชั้นไม่เป็นหรอกเว๊ยย เอดส์น่ะ” นังยุทธเว้นระยะนิดนึงก่อนจะพูดต่อ

“เพราะตัวชั้นเองน่ากลัวกว่าเอดส์เยอะ....” นังยุทธพูดสร็จแล้วก็หัวเราะดังๆอย่างไม่กลัวคนในร้านจะได้ยิน

....................................................................................................................................

PhotobucketPhotobucket

“อ้าวววว .... แล้วสลัดของแกล่ะ” นังนุ่นเงยหน้าจากชามเทปันยากิของตัวเอง

พอดีกับที่เด็กเสิร์ฟยกสลัดโซยุ บาลสามิค ของผมมาพอดี

“แหม พี่นึกว่าจะเสิร์ฟพรุ่งนี้ซะแร๊วค่ะ” เอ้า.... แอบกัดเด็กเสิร์ฟอีกแล้วนังนุ่น

“สลัดอะไรวะ หน้าตาธรรมดามากเลยแก” นังยุทธหันมาเบี่ยงเบนประเด็นที่เด็กเสิร์ฟยกอาหารของผมมาเสิร์ฟช้าทันที

“ก็เค้าบอกว่าเป็นน้ำสลัดโชยุกับบาลซามิคอ่ะ ชั้นก็เลยลองสั่งมา” ความจริงผมก็เริ่มหนาวๆกะอาหารจานนี้ ไม่รู้ว่ารสชาติจะเป็นยังไงบ้าง

..............................................................................................................................................................

นังนุ่นลงมือคุ้ยสลัดของผมเพื่อชิมน้ำสลัด เมื่อตักน้ำสลัดที่แทบจะขอดก้นจานแล้วจึงพูดขึ้น

“อืมมมม...... อร่อยดีว่ะแก..... มันไม่เค็มนะ”

นังยุทธลงมือคุ้ยสลัดของผมบ้าง ....

“เออ.... แปลกดีว่ะ มันมีรสซ่าๆของวาซาบิด้วยนะ อร่อยดี รสมันผสมๆ กันยังไงบอกไม่ถูกว่ะ แต่อร่อย” นังยุทธออกความเห็นบ้าง

PhotobucketPhotobucket

เรานั่งกินอาหารต่อไปเรื่อยๆ ปากก็กัดกันไปด้วย ตีกันบ้าง ง้อกันบ้างตามประสานเพื่อนที่สนิทกันมากว่า.....เอ้อ...... ไม่อยากบอกปีเลยอ้ะเดี๋ยวเดาอายุถูก อิอิอิ เอาไปแค่ นานกว่า 20 ปี ก้อแล้วกัน อิอิอิอิ

...........................................................................................................................................................

“แล้วไหนแกบอกว่าจะพาไปกินขนมอร่อย ร้านไหนว่ะ” นังนุ่นหันมาถามผม

“ก็ร้านนั้นไงล่ะ After You อ้ะ ชั้นชี้ให้แกดูหลายครั้งแล้วนะแกจำไม่ได้ซะที” นังยุทธสวน

“ฮื่อ... ร้านนั้นแหละ รับรองขนมเค้าเด็ดมากเลย แกต้องติดใจนังนุ่น”

PhotobucketPhotobucket

“งั้นรีบกินเข้าสิ เหลือคำสุดท้ายแล้ว จะได้เรียกน้องเค้ามาเช็คบิล”

นังนุ่นหันไปมองพนักงานเสิร์ฟ พร้อมกับทำมือวนๆ ในอากาศ ให้พนักงานมาเก็บเงิน

“เออๆๆ ถ้าไม่อร่อยนะนังคุเอ๊ยยย แกตายแน่” นังนุ่นเรียกผมด้วยชื่อจริงพยางค์เดียว อย่างที่เพื่อนทุกคนในโรงเรียนเรียกผม



Photobucket

---------------------- โปรดติดตามตอนจบ ใน Chubby Lawyer Cafe ตอน ปลื้มๆๆ Honey Toast ที่ร้าน After You --------------------------





Create Date : 27 มิถุนายน 2552
Last Update : 27 มิถุนายน 2552 5:56:03 น.
Counter : 2983 Pageviews.

4 comments
  
ตามมาชิมครับ

กำลังหาร้านกินข้าววันนี้ พอดีเลย
ขอบคุณมากครับ

เป็นนักเขียนนิยาย หรือเปล่า
อ่านซะเพลิน เลย....นังโน้น นังนี่ ขำ
โดย: the fivedog วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:8:58:00 น.
  
อ่านเพลินดีครับ ของก็น่าทาน
โดย: เด็กริมคลอง วันที่: 27 มิถุนายน 2552 เวลา:15:32:03 น.
  
ตามไปหม่ำด้วยคะอาหารน่าทานจัง
โดย: kobnon วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:7:52:12 น.
  
บรรยาย ชะน้ำลายใหลเลย
ชอบมากๆ
โดยเฉพาะสุกี้ครับ
ซอสงาหอมมาก
โอ๊ย หิวอะ
โดย: คนชอบกิน IP: 58.8.168.227 วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:38:48 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Chubbylawyer.BlogGang.com

ทนายอ้วน
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?]

บทความทั้งหมด