นับหนึ่งถึงไหน?




นับหนึ่งถึงไหน?

1.
วัยเยาว์ได้เริ่มเรียน
ครูบ่มเพาะอักษรเลขา
ฉันหาวนอน...หิวนม

2.
ปฐมวัย วิ่งผ่าน
ปัญญาล้ำวิชชาล้น
ยากง่ายตีโจทย์คิดตรง

3.
อุดม ศึกษาเธอ
ไม่ค้นพบตำรารักเล่มใด
ต้องเร่งเครื่องคลำทาง

4.
รอลุ้นรับรัก
ผลประกาศฟาดหัวใจเข่าทรุด
ผูกพันเพียงฝันไป

5.
เพื่อนสนิทต่างปลอบ
ผิดหวังนายยังมีประสบการณ์
...ซ่อนอยู่ในหลืบแผลร้าว

6.
ตั้งหลักพักใจเจ็บ
ผ่านพ้นวันหม่นหมอง
น้ำนองเปียกหมอนคืนเค็ม

7.
ท่องเธอขึ้นใจ
รักขมโทรมกายรักร้ายโทรมใจ
เจ็บจึงจดจำ

8.
สอง-สาม-สี่ ผ่านไป
ถอยกลับมานับหนึ่งอีกครั้ง
รักฉันยังเริ่มที่...ศูนย์

------------------------



Create Date : 19 กันยายน 2550
Last Update : 23 กันยายน 2550 18:23:06 น.
Counter : 539 Pageviews.

2 comments
: รูปแบบของการตระหนักในการรับรู้ : กะว่าก๋า
(15 เม.ย. 2567 05:37:45 น.)
15 เมษายน 2567 คุกกี้คามุอิ
(15 เม.ย. 2567 04:15:53 น.)
: หยดน้ำในมหาสมุทร 34 : กะว่าก๋า
(12 เม.ย. 2567 05:52:40 น.)
lead to better decision-making พุดดิ้งรสกาแฟ
(11 เม.ย. 2567 21:19:04 น.)
  
ดีที่มันไม่ติดลบ

หากเริ่มก้าว เท้าที่เหยียบลงไปมันมั่นคงเสมอ การถอยหลังหรือเดินหน้าย่อมต้องเกิดรอยเท้า... ต่างกันที่ว่า เส้นทางที่เราเดินนั้น...มันเป็นเส้นทางแบบไหน เส้นทางที่โรยไปด้วยกลีบกุหลาบ หรือเส้นทางที่เต็มไปด้วยกรวดทราย ..และมันตลอดเส้นทางหรือเปล่า

หลายๆ ครั้งที่เราเดินไปด้วยเส้นทางสายกุหลาบ กลางทางดันเจอลมพายุฝนหอบใหญ่ พัดเอากลีบกุหลาบอันหวานชื่นไปหมด เหลือไว้แต่เศษซากรอยเท้าที่จมโคลนอยู่...ดึงออกก็ยากลำบาก ก้าวเดินต่อไปก็ไม่ได้....สุดท้าย...
....

....

ก็เริ่มที่นับหนึ่งใหม่ละกัน.....เกิน 0 จากเจ้าของบล็อกไปนิดนึง
โดย: ju IP: 222.123.175.198 วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:13:22:17 น.
  
เม้นท์ไปแล้วหายไปไหน รื๊อว่า
โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) IP: 58.10.65.208 วันที่: 21 กันยายน 2550 เวลา:15:35:31 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Chollasitt.BlogGang.com

ชลสิทธิ์
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]