นกตีทอง

ช่วงนี้เทียวไปพุทธมณฑลบ่อย เพราะมีข่าวเกี่ยวกับนกกระแตหาด (river lapwing)นกหน้าตาเท่หายากที่มาอาศัยที่นี่เป็นนิวาสถานชั่วคราว เลยเป็นโอกาสได้ไปเจอช่วงฤดูวาเลนไทน์ของนกหลายชนิดทีเดียว ชนิดหนึ่งก็คือนกตีทอง megalaima haemacephala (coppersmith barbet) ช่วงนี้พระเอกนางเอกกำลังเลือกหาต้นไม้เจาะรังอยู่อย่างขะมักเขม้น เวลาเจาะ เค้าจะเจาะไปเล็งไป อาจจะเล็งว่ากลมดีหรือยังก็เป็นได้ เพราะรังของนกตีทอง(และบรรดา นกโพระดกทั้งหลาย)จะเป็นรูกลมสวยดีเหลือเกิน อย่างไรก็ตาม หากเจาะๆไปแล้วไม่ถูกใจ เค้าก็จะทิ้งที่ที่เจาะค้างๆไว้อย่างนั้น แล้วไปหาที่ใหม่ที่พอใจก็ได้เหมือนกัน







เมื่อเจาะแล้วบางทีก็มีลีลาห้อยโหนแบบนี้ ดูไม่ออกว่าเค้าพยายามจะทำอะไร







ตามปรกติเมื่อเข้าพุทธมณฑล จะได้ยินเสียงร้องของนกตีทองนี่แหละร้องรับกันไปมาเดี๋ยวทางนู้น เดี๋ยวทางนี้แต่วันนี้นกตีทองไม่ส่งเสียงร้อง ต๊ง ต๊ง ต๊ง เป็นจังหวะอย่างเคย(จริงๆเราได้ยินว่า กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก แต่บอกใครๆว่าตีทองร้องกุ๊ก กุ๊ก เค้าขำกันทุกที ก็เลย เอ๊า ต๊ง ก็ ต๊ง ) แต่กลับร้องเสียงประหลาดประกอบด้วยเสียงกระพือปีกทำให้ฟังดูเจี๊ยวจ๊าวมากๆ เมื่อแหงนหน้าขึ้นไปดูก็เลยได้พบกับฉากรักของนกตีทอง







ความพิเศษของนกชนิดนี้ก็คือ ตัวผู้จะคาบอาหารเอาไว้ในปาก (แต่ก็ยังส่งเสียงร้องได้)ขณะทำกิจกรรม เมื่อเสร็จแล้วก็จะนำอาหารนั้นมาป้อนตัวเมีย เท่าที่เห็นนกคู่นี้ในช่วงเวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง เค้าทำกิจกรรมสืบทอดเผ่าพันธุ์กันถึง 4-5 ครั้งและทุกครั้งตัวผู้จะไปหาลูกไม้สำหรับป้อนตัวเมีย ขณะที่ตัวเมียยืนคอยนิ่งอยู่ที่เดิม ภาพขณะที่ตัวผู้ป้อนอาหารตัวเมียดูน่ารักมากๆ ตัวเมียหันหัวหนีไปมา ขณะที่ตัวผู้ก็หาทางป้อนตัวเมีย ทางซ้ายที ขวาที เป็นภาพที่ดูหวานแหววมากทีเดียว







เมื่อรังเสร็จเรียบร้อย ลึกลงไปในโพรงไม้ประมาณ 8-17 เซ็นติเมตรที่มีก้นรังกว้างกว่าปากรังซึ่งมีขนาดแค่พอนกเข้าออกได้ นกตัวเมียจะวางไข่ 2-3 ฟอง เปลือกไข่สีขาว ทั้งพ่อและแม่นกจะช่วยกันกกไข่ ซึ่งใช้เวลาราว11-12วันลูกนกก็จะฟักออกจากไข่ พ่อแม่จะต้องเลี้ยงลูกถึงราว 8 สัปดาห์และลูกนกก็จะออกหาอาหารกับพ่อแม่สักระยะแล้วแยกออกไปหากินเองในเวลาต่อมา โดยจุดเด่นของลูกนกก็คือ ไม่มีสีแดงที่หน้าผาก


นกตีทองเป็นนกที่มีขนาดตัวจากปลายปากจรดปลายหางประมาณ16เซ็นติเมตร เป็นนกโพระดกที่ตัวเล็กที่สุดจากจำนวน 13 ชนิด ที่พบในประเทศไทยและพบตัวได้บ่อยที่สุด เพราะสามารถพบเค้าได้ตามสวนสาธารณะ หรือที่ที่มีต้นไม้ร่มครึ้มหน่อยก็พบตัวเค้าได้ ถ้าที่ไหนมีนกตีทองอยู่หละก็ เราจะได้ยินเสียงเค้าก่อนจะเจอตัวแน่นอน







เช่นเดียวกับนกโพระดกอื่นๆ นกตีทองมีหัวโต ตัวป้อม คอสั้น ปากหนาแข็งแรงกว้างมากตอนโคนปาก ปลายปากแหลม ใช้สำหรับเจาะต้นไม้ รอบโคนปากมีหนวดยาวๆยื่นระเกะระกะออกมา ปีกสั้น หางสั้น ขาสั้น แต่เท้าใหญ่ เล็บโค้งแหลม จุดเด่นของนกตีทองอยู่ที่หน้าผากสีแดงสด ใต้คอสีเหลืองต่อด้วยแถบสีแดงและเหลืองเข้มอีกที
ท้องขาวอมเหลืองมีลายตามยาวสีเขียวอ่อน ปีกและหางสีเขียว ตัวผู้ตัวเมียเหมือนกัน เป็นนกหาง่ายใกล้ตัวที่มีสีสันสวยงามที่สุดเท่าที่จะหาดูได้ในประเทศไทย







อาหารของนกตีทองคือบรรดาผลไม้ต่างๆ เช่นไทร หว้า ตะขบ มะเม่า หนอน แมลง ไข่ ตัวอ่อนของแมลง

นกตีทองเป็นนกประจำถิ่นของอนุทวีปอินเดีย ตะวันตกเฉียงใต้ของจีน สุมาตรา ชวา บาหลี ฟิลิปปินส์
สำหรับเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นนกประจำถิ่นที่พบทุกภูมิภาค เว้นตะวันตกและตะวันออกของเกาะตังเกี๋ย


ข้อมูลและอ่านเพิ่มที่ :

//www.bird-home.com

Create Date : 26 มกราคม 2549 Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 14:42:29 น. Counter : 17462 Pageviews.		38 comments
Share Tweet