แต่จนกระทั่งถึงวันอบรม เราก็ยังอ่านหนังสือเล่มนี้ไม่จบ ...เพราะมัวเมาอยู่กับนิยาย  

แล้วก็มาถึงวันเสาร์ ...วันแรกของการอบรม ซึ่งเราใช้สิทธิ์หยุดชดเชยการทำงานแทนการลาพักร้อน 
มุ่งหน้ามายัง "จอยรักคลับ" ซึ่งตั้งอยู่ในซอยเล็กๆ ที่หายากสุดๆ  แต่เคยมา 2 ครั้งแล้ว ครั้งนี้ก็ไม่หลงทางอีก 
มีเพื่อนร่วมรุ่นหลากหลายอาชีพ แต่เด็กกว่าเราหมดเลย    และที่ตลกคือ เจอคนรู้จักในห้องอบรมด้วย
ปกติก็เจอกันในห้องบรรยายของมหาวิทยาลัยศิลปากร หรือไม่ก็ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติบ้าง 

ไม่คิดว่าจะเจอกันในคอร์สการเขียน เช่นนี้ 

คุณหนุ่ม "สอนไป คุยไป" มีเรื่องเล่าจากวงการนิตยสารหลั่งไหลออกมาให้เราเก็บเกี่ยว 

สอดแทรกไปกับ "วิธีคิด ก่อนผลิตงานเขียน" ออกมาเป็นระยะๆ  
ไม่น่าเชื่อว่า ครั้งนี้เราตั้งใจจดข้อมูลจาก powerpoint ออกมาเยอะมาก 

ขอสรุปเป็นบันทึกความทรงจำไว้แต่เพียงคร่าวๆ ก็แล้วกันนะ 

Active Writing - เป็นการเขียนเพื่อคนอื่น มีลำดับขั้นตอน และต้องใช้สติควบคุมในขณะที่เขียน 

Passive Writing - เป็นการเขียนเพื่อตนเอง ปล่อยให้ความคิดไหลลื่นออกมาเป็นตัวอักษร และต้องใช้สมาธิในขณะที่เขียน 

:: กระบวนการเขียน ::

1. หาไอเดีย - มีความรู้สึก  คิดเรื่องในเชิงสารคดี มีความสงสัย และตั้งคำถาม

2. สำรวจความคิด - มองโลกเป็นโกดังความคิด ทำตัวเป็นนักสำรวจ เชื่อมโยงความคิด เพื่อหาคำตอบ

3. รวบรวมหลักฐาน - ออกสู่ภายนอก เข้าไปในหนังสือ พูดคุยกับผู้คน หรืออยู่นิ่งปล่อยให้ข้อมูลไหลเข้ามา รวบรวมทุกสิ่งอย่างละเอียด

4. หาจุดโฟกัส - ต้องรู้ว่าเรากำลังจะเขียนอะไร และรู้สึกกับเรื่องนั้นๆ อย่างแท้จริง ก้าวออกจากกรอบแล้วมองเข้ามาจากหลายๆ มุม จุดโฟกัสนั้นคือการตอบหรือไม่ตอบคำถามที่เราตั้งขึ้น

5. เลือกสิ่งที่ดีที่สุด - เลือกใช้ขัอมูลอย่างแหลมคม อย่าจมอยู่กับข้อมูลมากมาย ตัดสิ่งที่ไม่จำเป็นออกไป มันอาจดีแต่อาจทำให้เรื่องโดดออกไปก็ได้

6. เรียงลำดับความคิด - สร้างโครงคร่าวๆ เป็นการ "สลักเสลา" วิธีการนำเสนอ 

7. เขียน - ร่างแรก แล้วจึง "แกะสลัก" สดๆ โดยไม่ต้องวางแผน 

8. ทบทวน - ทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการของตัวเอง ตกแต่งคำถามและคำตอบให้สวยงาม 

ข้อสรุปปิดท้ายวันแรกคือ งานเขียนคืออดีต แม้ว่าเราจะเขียนถึงเรื่องในอนาคตก็ตาม

การเขียนแบบ Active ผู้เขียนต้องคำนึงถึง target : ทำไมเราต้องอยากให้เขาอ่าน เราต้องการการตอบสนองแบบไหนจากผู้อ่าน 

ในขณะที่การเขียนแบบ Passive ถามตัวเองว่า เขียนทำไม เพราะอะไร  และเขียนออกมาในแบบที่ เราเป็น ไม่ใช่ พยายามจะเป็น

ดังนั้น เราจึงต้องสำรวจภายใน หรือสำรวจ "ทุน" ของตัวเราซะก่อน  

งานเขียนที่ไหลลื่น จะเกิดขึ้นเมื่อมีสิ่งกระตุ้นมากระทบ 

และระบบความคิดจะขุดดึงเอาเรื่องราว ประสบการณ์ สิ่งที่ฝังอยู่ในกมลสันดานขึ้นมา

ผ่านกระบวนการกลั่นกรอง เรียงร้อยถ้อยคำ ถ่ายทอดออกมาเป็น "งานเขียน" 

ส่วนการบ้าน ...เมื่อมีเวลาให้คิด  งานที่ต่อยอดออกมาจึง "ดีกว่า" งานเร่งรีบเมื่อวาน
โดยมีการใช้ภาษาที่ดี (พอสมควร) และ comment สุดท้ายคือ "ให้ระมัดระวังเรื่องการสะกดคำ"

 comment นี้ได้รับทุกครั้งที่เขียนงานส่ง ....
เรามักจะ "พิมพ์ผิด" "พิมพ์ตก" และ "พิมพ์เกิน" อ่านทวนแค่รอบ สองรอบ จะพลาดนิด พลาดหน่อย 

วิธีการใช้ประโยคเดียว เป็นหนึ่งย่อหน้า 

วิธีการเขียนทิ้ง  ให้เกิดความคลุมเครือ 

การเขียนนั้น มีทั้งแบบ "บอกให้รู้" และแบบ "แสดงให้เห็น"