ถึงตอนจบซะที มันคงถึงทางตันของเราแล้วสินะ ใกล้จะครบ 7 วันแล้วที่เรานั่งร้องไห้เพราะเธอ เหมือนว่ามันจะไม่เป็นไร พยายามบอกตัวเองว่า ตัวเองยังไหว ยังอยู่ได้ ไม่เป็นไร แต่เอาเข้าจริงๆ มันยากจริงๆ เราอยู่นิ่งๆโดยที่ไม่คิดถึงเธอไม่ได้เลยซักวัน ยังนั่งคิดถึงแต่วันที่เราอยู่ด้วยกันที่ผ่านมา ถึงแม้ว่า เธอจะบอกว่าเรายังเหมือนเดิมเหมือนก่อนได้ แต่ใจเรารู้ดีว่ามันอะไรเป็นอะไร มันคงกลับไปอย่างที่เธอว่า ไม่ได้อีกแล้ว ความรู้สึกที่ดีๆมันหายไป เราไม่ได้รับอะไรกลับมาจากเทอ ในตอนนี้ แม้แต่คำว่ารัก ที่อยากได้ยินแม้แต่เราจะพูด เพราะเรารู้สึกอย่างนั้น เรายังพูดไม่ได้เพราะมันจะทำให้เธอลำบากใจ แล้วต่อจากนี้เราจะทำอะไรได้อีก เราทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว อยากให้เข้าใจว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตัดใจได้ในวันสองวัน มันอาจจะเป็นเดือน เป็นปี เราก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน ต่อให้มันนานจนเธออึดอัด เราก้คงเปลี่ยนอะไรไม่ได้ ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้จริง เวลาตั้ง 2 ปีครึ่ง มันมีอะไรมากมายไม่ง่ายเลยที่จะทิ้งมันออกไป เราร้องไห้ด้วยเหตุผลบ้าบอ ก็ดีกว่าเราหลอกตัวเองไปวัน ว่าเราไม่รู้สึกอะไร เราไม่เป้นไร เราทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ อยากจะคิดว่านี่เป็นแค่ฝัน แล้วเราก็อยากที่จะตื่นอยากให้เรื่องแบบนี้ มันผ่านหายไปเร็วๆซะที อยากให้เรารักกันเหมือนเดิม เหมือนว่าเธอแค่ลาเราไปเที่ยว แล้วยังไม่กลับมา แต่.. มันก็ไม่ใช่แบบนั้น เราจะทำยังงัยให้ทุกอย่างมันกลับมาดีขึ้น 555555 ได้แต่หัวเราะร้องไห้กับตัวเองไปวันๆ เราไม่อยากหลอกตัวเอง แต่ก็ไม่อยากห่างเธอไปไหน เราจะทำยังไงมันถึงจะทนกับเรื่องแบบนี้ได้หล่ะเนี่ย เราคงทำใจไม่ได้ถ้าเธอเลือกที่จะห่างไปเพื่อให้เราดีขึ้น แต่ก็คงรู้สึกไม่ดีเพราะว่าเธอเลือกยอมที่จะอีดอัด มันฟังดูแย่มาก มันฟังดูเหมือนว่าเธอต้องมานั่งทนอะไรแบบนี้ ดูไม่ดีเลย เราเลยไม่แน่ใจว่าทุกวันนี้ที่เธออยู่ข้างเรา มันเพราะอะไร อย่างที่เธอบอกว่าเป็นห่วงเรา เราก้ชักไม่แน่ใจแล้ว ว่าจริงๆแล้วเธอรู้สึกอะไรกันแน่ บางทีเราก็อยากเห็นเธอเสียใจบ้าง อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่าเธอก็เสียใจ เราจะพยายามไม่คิดว่า เธอเสียใจแล้วทำทำไม แต่แค่อยากรู้ว่าเธอก็ยังรักเราจริง ตอนนี้เราไม่เหมือนกับว่าไม่รู้อะไรเลย ทั้งๆที่รู้ดีอยู่ทุกอย่าง แต่มันห้ามให้เราคิดแบบนั้นไม่ได้ซักที ทำยังงัยดี ทำอย่างไรเธอถึงจะกลับมา มันเป็นไปไม่ได้แล้วใช่มั้ย ถึงเธอจะลำบากใจ แต่เราก็ยังรักเธอเหมือนเดิม เราไม่กล้าฝืนความรู้สึกของตัวเอง เพราะเรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
เศร้าจัง
 เป็นกำลังใจให้นะคะ...เข้มแข็งไว้ โดย: จุดหมายที่มิใช่ปลายทาง
 วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:23:10:26 น.สู้ๆนะคะ อารมณ์เดียกันเลยอ่ะ
ขออนุญาติคัดลอกนะคะ โดย: JooJool3
วันที่: 8 ธันวาคม 2551 เวลา:23:52:13 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [