นิยาย ท้องฟ้าพาใจ ตอนที่ 13 นายใหม่กลายเป็นแขกประจำบ้าน วันนี้เขารับตอนรับอีกครั้ง ท้องฟ้าหยิบแก้วเปล่าสองใบจากในครัว เดินกลับมาในห้องรับแขก กรกฏเปิดขวดบรั่นดีรอ เขายัง ไม่ทันวางแก้ว กรกฏฉวยแก้วไปจากมือ รินเหล้านอกจำนวนหนึ่ง ยกดื่มรวดเดียวหมด “ดูท่าคุณจะอารมณ์ไม่ดี” ท้องฟ้ากล่าว “ภาณุให้ฉันไปดูงานต่างประเทศ” คนอารมณ์ไม่ดีรินอีกแล้ว “แล้วคุณไม่อยากไป” “เพราะอะไรนายรู้ไหม” กรกฏจ้องเขม็งมาที่ท้องฟ้า “เพราะเขารู้ว่าฉันสงสัยเรื่องการตายของคุณตานะซิ” ท้องฟ้าสีหน้าสลด เขาไม่อยากฟังอะไรพาด เกี่ยวว่าเจ้านายเขา อาจมีส่วนร่วม “ฉันเพียงถามคนรับใช้ในบ้าน ถึงเหตุการณ์ในวันที่คุณตาท่านเสีย คงมีบ่าวผู้ภักดีโร่ไปบอก คุณภาณุกระมัง” ท้องฟ้าได้แต่ถอนลมหายใจ “นายกลัวว่ามันจะเป็นความจริงใช่ไหม ความจริงที่ว่า ภาณุภาพคือ คนร้าย” “คุณกรกฏไม่มีหลักฐาน” ท้องฟ้าสวนคำ “นายกำลังเข้าข้างภาณุ” เขาสะบัดศรีษะ ด้วยต้องการปัดความคิดนี้ออกไป เป็นความจริงดั่งคุณกรกฏว่า เขาพูดค้าน ด้วยเข้าข้างเจ้านาย “หลักฐานอาจอยู่ในร่างคุณตา หากท่านโดนวางยาหรือมีการทำ อันใดนอกเหนือจากการตาย โดยธรรมชาติ” “แล้วคุณถามบรรดาคนอื่นๆในบ้าน ได้ความว่าอย่างไร” กรกฏกำลังจะดื่มอีกอึก แต่แล้วจำต้องวางแก้วลง “นายควรดื่มสักแก้วก่อนฟัง” เหมือนเตรียมใจ ท้องฟ้ารินเหล้าพอประมาณ ดื่มรวดเดียวหมด วางแก้วเปล่าลง บนโต๊ะดั่งสัญญาให้คุณกรกฏเริ่มบอกความ “พี่เอียดคนดูแลคุณตาเล่าว่า วันก่อนคุณตาเสีย มีผู้หญิงมาพบ ชื่อ พาใจ เป็นคนในหมู่บ้าน เธอมาด้วยเรื่องคุณตาขับรถชนรั้วบ้านเธอ ซึ่งนายชุ่มคนรับใช้อีกคนเป็นพยานได้ เพราะนั่งในรถที่คุณตา ขับนั่นเอง ผู้หญิงคนนั้นมาหาด้วยท่าทีสุภาพ แต่พี่เอียดบอกได้เพียงเท่านั้น เพราะคุณาให้ไปคุยกันในห้อง หนังสือ คุยกันสัก ชั่วโมงเห็นจะได้ จึงกลับออกมา" “เธอคุยอะไรกับคุณตา พี่เอียดไม่รู้เลยหรือ” กรกฏส่ายศรีษะอย่างอารมณ์ไม่สู้ดี “ก็คนรับใช้ผู้ภักดีนั่นละ ไม่แอบฟังหรอกว่านายจะคุยเรื่องอะไร” “แล้วไม่มีอะไรผิดปกติเลยหรือ” “ฉันถามพี่เอียดแบบนั้นเหมือนกัน ได้ความว่าไม่มี” “ถ้าอย่างนั้นที่คุณให้ผมทำใจก่อน คุณหมายถึง” ท้องฟ้าท้าให้คุณกรกฏแจงความ “ห้องหนังสือปกติไม่ได้ปิดประตู พี่เอียดรอส่งแขกอยู่ห่างๆ แม้จะไม่ได้ยินเสียงสนทนาแต่กิริยาท่าทางให้การพูดคุยนั้นชัดเจน บอกว่า พาใจที่มาพบคุณตานั้นมีท่าทีไม่ค่อยจะสู้ดี เธอยืนประจัญหน้าคุณตาซึ่งท่านบางครั้งถอยห่าง ดังว่ารำคาญ” “ท่าทีของพาใจ มีเรื่องไม่พอใจคุณท่าน” “พี่เอียดว่า ก็เรื่องคุณตาขับรถชนรั้วบ้านนั่นละ” “เรื่องแค่นี้เป็นเหตุแก่การ ฆาตกรรมเชียวหรือ” แก้วเครื่องดื่มถูกโยกไปมา “คนเรามักคาดไม่ถึงเหตุร้ายเสมอ” “ในวันนี้ ไม่ใช่มีเธอคนเดียว” กรกฏพูดเป็นนัย ท้องฟ้ารับรู้ได้ว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับเจ้านายของเขา “คุณภาณุภาพ” “ใช่” กรกฏกล่าว ท้องฟ้าดื่มอีกอึกใหญ่ โดยกรกฏไม่ต้องแนะนำ กรกฏปล่อยให้เครื่องดื่มทำหน้าที่สักครู่จึงกล่าวต่อ “เย็นวันนั้นภาณุกลับบ้านเร็วกว่าปกติ จึงสวนกับคุณประสงค์ ซึ่งกำลังจะกลับพอดี “คุณประสงค์ คุณทนายนะหรือ” “ใช่” ท้องฟ้าหน้าแดงจัดด้วยฤทธิ์บรั่นดี แต่มันมิได้ทำให้ความคิดของเขาหยุดแล่นแม้แต่น้อย “คุณตาให้นายชุ่มโทรเรียกคุณทนาย ให้มาพบเร่งด่วน นายชุ่มว่าไม่เคยเห็นคุณท่านใจร้อนขณะ นี้มาก่อน ถึงขนาดให้บอกคุณทนายว่า ไม่มีภาระกิจใดของคุณทนาย จะเทียบเท่าวาจาสั่งของท่านได้ ให้รีบมาพบท่านเถอะ มิเช่นนั้นความเป็นทนายของเขาจะลบเลือนด้วยการขาดการพบในครั้งนี้” “ไม่มีใครรู้ใช่ไหม ว่าคุณท่านเรียกคุณประสงค์เข้าพบเร่งรีบ ด้วยเรื่องใด” กรกฏส่ายหน้าแทนคำตอบ ก่อนยกแก้วดื่มรวดเดียวหมด ท้องฟ้าจ้องหน้าญาติเจ้านาย เค้นความ เหตุใดคุณภาณุภาพเกี่ยวข้องกับการตายของคุณท่าน กรกฏวางแก้วลงบนโต๊ะ เผชิญหน้ากับท้องฟ้า ดั่งให้เขาเตรียมรับฟัง “ภาณุพบคุณประสงค์ พลันแปลกใจ มิใช่เพียงภาณุเอง คุณประสงค์ก็ดูดตกอกตกใจไม่แพ้กัน” ท้องฟ้าขยับเข้าใกล้ เผื่อเขาจะได้ยินเรื่องราวชัดเจนขึ้น “ตอนที่คุณประสงค์ได้รับโทรศัพท์ ให้มาพบคุณตานั้น พึงคุยธุระเสร็จกับภาณุที่บริษัท ไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่บ้านอีก คุณประสงค์ได้เล่าเรื่องที่ภาณุมาพบและปรึกษาเขาให้คุณตาฟัง เรื่องที่ทำให้คุณตาโกรธจน กำชับกับพี่เอียดว่าหากภาณุกลับมา ให้เรียกพบท่านทันที” “เรื่องอะไรหรือครับ” ท้องฟ้าถาม “เรื่องที่ว่าภาณุภาพ อาจไม่ใช่หลานของท่านนะซิ” กรกฏรินบรั่นดีและรินเพิ่มในแก้วของท้องฟ้า ท้องฟ้าเบิกตากว้าง เขาไม่อยากเชื่อในเรื่องที่ได้ยิน “คุณกรกฏว่าอะไรนะครับ” “ภาณุรู้เรื่องที่เขาไม่ใช่หลานของคุณตา เขาไม่ใช่อิทธิลักษณ์” “แล้ว แล้ว” ท้องฟ้ากลับพูดไม่ออกขึ้นมา เขาไม่คิดว่าจะมีเรื่องเช่นนั้น “มันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่านะหรือ” ท้องฟ้านิ่งพยักหน้าถามในที “มันจะเป็นเรื่องจริง และเรื่องร้ายสำหรับภาณุเลยทีเดียว หากเขาไม่ใช่อิทธิลักษณ์ อีกทั้งยังปรากฏ เลือดเนื้อเชื้อไขคนใหม่ ขึ้นมาอีกคน” กรกฏหมายถึงตัวเขา “มันจะเป็นเหตุให้คุณภาณุภาพ ฆาตกรรมคุณท่านเชียวหรือ” ท้องฟ้าพูดลอย เขาไม่ชอบที่คุณกรกฏ ทำเหมือน เจ้านายเขาคือคนร้ายอยู่ร่่ำไป กรกฏกล่าวหนักแน่น “ฉันมั่นใจว่าเป็นเหตุได้” “สำหรับนายมันดูเป็นเรื่องใส่ร้าย แต่สำหรับฉัน คนที่คุณตาเขียนจดหมายให้คนแปลกหน้ามาแจ้งเหตุ นายไม่คิดหรือว่าฉันควรเชื่อสักเพียงใด” “แต่ก็เถอะ นายไม่คิดหรือว่าอาจเป็นเพราะฉัน ไม่ค่อยมีข้อมูลของพาใจ มากนักจึงยังเห็นเธอ เป็นคนร้ายไม่ได้เต็มตา” ท้องฟ้ารู้ดีว่ากรกฏหมายถึง อยากให้เขาช่วยสืบเรื่องผู้หญิงชื่อพาใจ ให้มากกว่านั้น หรือไม่ก็บอก เขาเรื่องเธอตามที่ท้องฟ้ารู้มา “เอาละถ้าเป็นอย่างนั้นผมก็ควรบอกเรื่องของเธอที่ผมรู้ให้คุณฟัง” เขายกแก้วขึ้นสูงเป็นเชิงร่วมมือกัน กรกฏยกแก้วขึ้นกระทบ ต่างดื่มเพื่อจุดหมาย ไม่แจ้งใจด้วยฤทธิ์บรั่นดีหรือไม่ ท้องฟ้าเห็นนัยน์ตา แฝงเล่ห์ อีกครั้ง ครั้งนี้ เล่ห์ร้าย
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [