III ผู้ยากไร้ ข้าต้องใช้ชีวิตอย่างไร้ความหมาย นอกเสียจากความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้จากการสวนเสเฮฮา กินเหล้าเมายาไปวันๆ เพื่อบรรเทาความเครียดที่ประดังเข้ามาในชีวิต แน่นอนว่าข้าติดสุรา ยิ่งทำให้พวกคนที่อยู่ชั้นบนรังเกียจพวกเรามากขึ้น บ้างก็ว่าพวกใช้แรงงาน บ้างก็ว่าพวกติดสุรา กลัวว่าข้าจะไปปล้นจี้ใคร ก็ใช่น่ะซิพวกข้ามันคนเลว พวกข้านี้แหละที่ต้องทำงานรับใช้พวกเจ้า คนที่มีฐานะทั้งการเงินและการศึกษา ชีวิตข้ามันลำบากยิ่งนัก แต่ข้าก็ตั้งความหวังไว้ว่าลูกๆของข้าจะตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือ ให้เป็นเจ้าคนนายคนกับเขาบ้าง แต่มันก็ไม่เอาไหน ทำตัวสำมะเลเทเมาเหมือนข้า ทำไมกันหรือว่าเจ้าอยากจะลำบากเป็นลูกจ้างเหมือนพวกข้า ไม่อยากได้ดีเหมือนอย่างคนอื่นเขาหรืออย่างไร แต่แล้วห้วงเวลาหนึ่งก็เข้ามาถึง มีนักปฏิวัติมาป่าวประกาศว่าจะทำเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นของพวกเรา ข้ายินดีเป็นอย่างมากที่จะมีการเปลี่ยนแปลงชีวิตที่ข้าไม่ต้องการได้ ด้วยการขับไล่ผู้มีอำนาจออกไปแล้ววางระบบใหม่ ระบบที่ทุกคนจะได้อยู่กันอย่างเท่าเทียมกัน ข้าได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า รีบไปบอกมิตรสหายให้เข้ามาร่วมการชุมนุม ด้วยความตั้งใจว่าจะมีชีวิตใหม่ที่มีคุณค่าในอนาคต
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [