อดีต คือ ความทรงจำ รึป่าวค่ะ

  

การศึกษาของไทยตอนนี้คล้ายบะหมี่สำเร็จรูปเลย
คือชงป้อนรสชาดเดียวกันหมด...เพียงแต่รอขึ้นอืดหรือเปล่า?

.
.

.
เห็นด้วยเต็มๆเลยครับ

  

อืม อดีตยังไงก็คืออดีต เรากลับไปลบมันออกไม่ได้จริงๆ
ยังไงมันก็อยู่กับเรา เพียงแต่มันคืออดีต

ทำปัจจุบันให้เป็นอดีตที่น่าจดจำดีกว่านะคะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ

  

คงหมดช่วงนั้นไปแล้วค่ะ ไม่มีความเสีี่ยง ไม่ต้องลงทุนอะไรอีกแล้ว แต่ต้องบริหารสินทรัพย์ที่มีอยู่ดีๆ จะได้ออกดอกออกผล 55555 เรื่องเดียวกันอยู่รึป่าวคะ


ชอบข้อความสุดท้ายค่ะ...ฉันไม่ไปไหน เธอมาหาฉันเมื่อไหร่ก็ได้

  

สวัสดีค่ะ
วันนี้ได้เห็นรูปแบบใหม่ในการเขียนบล็อค
เก่งจังสอนบ้างนะ

เทศกาลบะจ่าง หยิบมาฝากค่ะ

  

เวลานั่งนึกถึงอดีตที่น่าจดจำ มันก็ทำให้ยิ้มได้ง่ายๆ
ทั้งอดีตทั้งปัจจุบันอนาคตก็สำคัญเหมือนกันหมด เเต่ก็ต้องรู้ขอบเขตว่าในเเต่ละช่วงเวลาเราทำอะไรกับมันได้บ้าง

ถ้าเผลอไปขังตัวเองเอาไว้ในอดีต ก็เหมือนเราละทิ้งชีวิตในปัจจุบันไปเเล้ว เสียโอกาสสุดๆ
คิดว่ายังงี้นะคะ

  

อดีตเป็นเหมือนยา อาจมีคุณอนันต์หรือโทษมหันต์ ขึ้นอยู่กับจิตเราว่าจะรู้ทันมันและมองมันให้เป็นคุณหรือเป็นโทษ

ปล.เข้ามาอ่านย้อนหลังเพราะได้เข้ามาซะนานค่ะ