ใบไม้ร่วงที่สี่
ช่วงนี้มีแต่เรื่องให้กลุ้มใจ บางอย่างก็ได้รับแก้ไข
แต่บางอย่างเราก็ปล่อยไป ให้มันเป็นไปตามแต่มันจะเป็น
เหนื่อยว่ะ อยากกลับบ้าน
ทำไมไม่กลับหล่ะ...ไม่อยากให้เงินมาเป็นคำตอบสุดท้ายในชีวิตอีก
แค่นี้จริงๆ แต่คงอีกไม่นานหรอก
เพราะ ภูเขาไฟ เมื่อของเหลวร้อนถึงที่สุด ก็จะระเบิด
เพราะ นักเดินทาง เมื่อความอยากภายในเรียกร้อง ก็จะไป
เพราะ ความอดทนมีขีดจำกัด
ฉันใดก็ฉันนั้น

รูปนี้ได้เก็บจากหลังร้าน เป็นรูปแรกของฤดูใบไม้เปลี่ยนสี



งดงามทั้งสีและแสง



ภาพนี้เราก็ชอบ ไปถ่ายที่สุสาน
คนที่นี้ ดูเหมือนเค้าจะเชื่อว่า ที่สุดท้ายของผู้ล่วงลับ สมควรต้องสงบ



ภาพจริงของภาพนี้ สวยกว่านี้เยอะ
เราถ่ายทอดได้แค่นี้จริงๆ
แสงสีทอง สะท้อนกับใบไม้สีเหลืองที่ร่วงอยู่พื้น จังหวะของธรรมชาตินี่ สวยจริงๆ



ภาพนี้ เราก็ไม่ได้แต่งสี แต่งกลิ่นอะไรเลย ได้มาจากมันล้วนๆ



ใครจะสามารถสร้างธรรมชาติมาเลียนแบบธรรมชาติได้คงไม่มี



ใครเคยบอกว่า ผู้หญิงไม่แต่งหน้าแต่งตา ก็เหมือนทีวีขาวดำที่ไม่มีสี
และมีใครบ้างจะชอบดูทีวีขาวดำ...
เราไม่ค่อยเห็นด้วยซักเท่าไหร่ เพราะเรารักทั้งสองอย่าง รักตรงที่มันให้บางอย่างต่างกัน







เห็นป้ายกมือธิษฐานต่อหน้าไม้กางเขน
ก็ให้นึกถึงความหวังข้างในของตัวเอง...ไม่รู้หายไปไหนหมด





แสง สี องค์ประกอบและจังหวะ
ทำให้เราชอบรูปนี้มากที่สุด



เอารูปนี้ขึ้นบล๊อค เพราะบางทีอาจมีคนคิดถึงเจ้าของบล๊อคบ้าง
หรือไม่มีก็ไม่เป็นไร แค่อยากให้เห็นว่า เราอ้วนท้วนดีเหมือนเดิม
เขินว่ะ นานๆทีจะมีคนถ่ายรูปให้ ฝีมือโดย อ้วนหยิม


ดูความงดงามของเค้าสิ



เรากะอ้วนหยิมชอบทางรถไฟตรงนี้มาก
หลงทางไปเมือปีก่อนโน้น คุยกันว่า ต้องไปถ่ายใบไม้เปลี่ยนสีให้ได้
เสียดายว่า เราไปช้านิดหนึ่ง ใบไม้ร่วงเกือบหมดแล้ว


นางแบบยอดนิยม
และเค้าก็บอกว่า รูปนี้แหล่ะเค้าสวยหล่ะ





เราบอกปุ๊ก ถ้าแกอยากสวย แกต้องใส่เสื้อสีแดง ไม่งั้นก็ชมพูนะ
เอ่อ เค้าทำได้จริงๆ
เพื่อนคนนี้แหล่ะ ที่ช่วยเหลือเราตลอด ในระหว่างทางที่นี่


ปุ๊กยังไม่มีแฟน น้ำจิตน้ำใจก็งาม
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ยังหาไม่เจอ



เย...เมื่อไหร่จะกลับ
เย...เมือไหร่จะกลับ
คำถามที่ได้จากทั้งข้างนอกตัวและข้างในใจ
แต่ก็ยังไม่รู้จริงๆว่า เมื่อไหร่
คงอีกไม่นานแล้วหล่ะ...





Create Date : 24 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 29 ธันวาคม 2552 13:46:18 น.
Counter : 1428 Pageviews.

18 comments
บัตรทอง -รายชื่อหน่วยบริการเอกชนบัตรประชาชนใบเดียวรักษาทุกที่ newyorknurse
(16 เม.ย. 2567 04:04:52 น.)
ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์
(10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)
ร้านขายยา Apotek สวยสุดซอย
(9 เม.ย. 2567 20:13:40 น.)
เจิมแต่ต้นปี ยื่นขอเงินชดเชยกรณีเจ็บป่วย สวยสุดซอย
(4 เม.ย. 2567 14:18:26 น.)
  
why you spell my name wrong..
I like its all na.. except the third pics of me..
The reason why i still single coz you are always post my silly pics..why don't you post the nicw one of me la..
May be I will have somebody na..
Anyway Thanks for your thinking of me naja..My dear friend..
โดย: Sapooknik13 IP: 216.49.157.141 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:13:20:40 น.
  
I missed this trip again !
พลาดทริป นี้อีกแล้ววววว
นึกถึงปีที่หรือว่าสองปีที่แล้วหวา ? จำไม่ได้ แล้วที่เรา (โดนใครบางคนบอกทาง) ให้ขับขึ้นไปเหนือสุด ของอเมริกา จนเกือบเข้าแคนาดาแ้ล้วเนอะ
ปีนึงผ่านไปเร็วเหมือนกัน แล้วก็ไม่น่าเชื่อว่ามีอะไรเปลี่ยนไปมากเหมือนกัน แต่ที่ แน่ๆ ก็คือ พี่ๆ ก็่ยังโสดเหมือนเดิม ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ หนูก็เหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เกาะกลุ่มกันเหนียวแน่นเหลือเกิน
miss u all and take care na ka
โดย: Angle from Michigan IP: 68.60.32.63 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:13:35:12 น.
  
ทุกคนคิดถึงเย แต่รอไม่ไหว พวกเราไปเที่ยวลาวกันก่อนนะ
โดย: พี่นิภา IP: 124.120.169.198 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:15:38:46 น.
  
so sorry va Pook, i already changed.
thank you for everything naja

ha ha ha do you want to see me next trip?
miss you too but last month why didn't u show up, we been waitting for you na...โป้งงงง

ไปไม่รอ แช่งให้ขี้แตก เหม็นไปทั่วเมือง
โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:11:05:52 น.
  
ไปเที่ยวกันหมดแล้วมิ่งมิตร
เหลือเราเฝ้าบล๊อคอยู่คนเดียว
เฮ้อๆๆๆๆ เศร้า...
โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:12:48:00 น.
  
thanks for changed my name...eieiei
It should be better if you change my pics too..
Pick the one that look good plzzzzzzzz
Anyway i still like it..


โดย: sapooknik13 IP: 216.49.157.141 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:42:20 น.
  
is this picture that you want girl?
โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:7:17:01 น.
  
เห็นรูปแล้วหายคิดถึง

อืมม เย หน้าเล็กลง เพราะตัดผมทรงนี้มั้ง

แต่ตัวโต

ส่วนหยิม ตัวเล็กลง แต่หน้าบวมอ่ะน้อง

ถ้าอยากกลับ และคิดว่ากลับมาแล้วสบายใจ
ไม่คิดมากเรื่องอะไรอีก ก็กลับ

แต่ถ้ามีอะไรๆ หลายๆ อย่างมาเป็นส่วนประกอบ
ที่ทำให้ต้องอยู่ต่อ

เช่น เงินทอง (ของนอกกาย แต่ไม่มีก็ไม่ได้อ่ะ)

ก็อยู่ต่อไป

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตัว เย เอง

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ลืมอวยพรวันเกิดย้อนหลัง 555

ผ่านมาเกือบเดือน

ว่าแล้ว ตะหงิดๆๆ อยู่เหมือนกัน อิอิ

มีความสุึขกับชีวิตมากๆ นะจ๊ะ
โดย: เพลิดเพลิน IP: 118.173.95.133 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:20:45:48 น.
  
ภาพสวยจังเลย
แต่ก็นั่นแหละเนอะ
ทั้งงามทั้งเหงายังไงไม่รู้....

อย่าเหงานัก
บางบทเพลงของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ว่าไว้...

ชีวิตก็เป็นเช่นนี้
ให้มีเรี่ยวแรง เติบโต
โดย: ภู IP: 118.175.184.138 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:13:56:54 น.
  
คิดถึงนะป้าเพลิด..
ขอบคุณมากที่ยังไม่ลืมกัน
ขอบคุณที่ยังโทรหาแม่ให้หายเหงาอยู่เรื่อย
แม่ฝากบอกว่า เลิกโทรได้แล้ว ไม่อยากหัวเราะมาก
ปวดคาง แล้วยังทำให้หน้าใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก
มาหาว่าเค้าหน้าเล็ก ตัวใหญ่ ไม่จริงนะ
เยตัวจริงต้องทั้งหน้า ทั้งตัวหญ่ายยยจ้าาาาา

อ้ายภู...
ขออ้ายภูมาเป็นเพื่อนให้หายเหงาได้ป่ะ ฮ่าๆๆ

โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:11:01:43 น.
  
ไม่อยากจะคุย นะเนี่ย

แม่ตะหากไม่ยอมวาง คุยอยู่นั่นแหละ 555555555555

โดย: เพลิดเพลิน วันที่: 11 ธันวาคม 2552 เวลา:14:24:47 น.
  
แวะผ่านมาให้กำลังใจ
ทุกคนก็มีช่วงนี้ของชีวิตเหมือนกัน
ก็พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุด .... บอกตัวเองด้วยเหมือนกัน

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะ เพราะตอนนั้นคงอยู่ดินแดนภารตะ
ไว้จะเขียน PC ไปหานะ

ทริปลาว สนุกสุขสันต์ นั่งรถ ชมวิว กินและนอน แต่อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับการได้เดินทางกับเพื่อนๆ ทุกคนคิดถึงเยตลอด อยากให้ไปด้วยกัน ทริปนี้ 7 สาวโฉด นิภา เป็นหัวหน้าทีม อิ๊ก ตุ๊ก จิ๋น น้องเก๋ เพื่อนน้องเก๋ ชื่อ น้องนุช แล้วก็พี่


คนทางนี้ก็มีอะไรๆ ให้ฝ่าฟันเหมือนกัน ส่งกำลังใจถึงกันและกัน ดูแลตัวเองด้วยนะ
โดย: พี่โอ IP: 111.84.110.153 วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:8:47:03 น.
  
ดูแล้วเง๊าเหงา.. เนอะ

ท้อ..แต่อย่าถอยเน้อ ^^
โดย: eikkung IP: 58.10.164.254 วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:14:27:28 น.
  
กลับมากันแล้ว เย้ๆๆๆ
พี่โอใจร้ายเหนาะ ไม่มีพีซีจากลาวเลย
แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะเรารู้ว่า ทุกคนคิดถึงเราตลอดทาง ฮ่าๆๆ

พี่อิ๊ก ของขึ้นท่าวันที่ 18 หล่ะ
คงถึงบ้านตัวเองอีกหนึ่งอาทิตย์ถัดมา
ถ้าตัวเองได้โปสการ์ดปึ้กนั้นก่อนไปเที่ยวอินเดีย
ให้เอาติดตัวไปอ่านด้วยนะ จะได้เที่ยวไปด้วยและก็ได้คิดถึงเค้าไปด้วย แหะๆๆ
โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:13:53:37 น.
  
ใบไม้เปลี่ยนสีสวยเหลือ
ชอบที่มีทางรถไฟ นำสายตาไป
ได้พบใบไม้สีทอง
โดย: สัญจร ดาวส่องทาง วันที่: 18 ธันวาคม 2552 เวลา:10:54:59 น.
  
เย
เยเข้าหลัีงไมค์เป็นป่าว
ถ้าเข้าเป็น ก็ส่งที่อยู่มาทางหลังไมค์ให้หน่อย
ถ้าไม่เป็นก็ ส่งที่อยู่ให้พี่ทางอีเมล์หน่อยน้า

มีโปสการ์ดรูปน้องมุก จะส่งให้อ่ะ
โดย: เพลิดเพลิน วันที่: 19 ธันวาคม 2552 เวลา:7:06:57 น.
  
อ้ายปอน...ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม

ป้าเพลิด...เด๋วนี้เราก็ไฮเทคโนโลยีเหมือนกันน่า
โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 19 ธันวาคม 2552 เวลา:14:18:35 น.
  
ชวนไปดูภาพงามๆ เหงาๆ กับความเป็นจริงของชีวิตครับ...อิอิ

//blogazine.prachatai.com/user/ongart/post/2854
โดย: ภู IP: 118.175.184.138 วันที่: 19 ธันวาคม 2552 เวลา:15:25:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Belife.BlogGang.com

ก้อนหินริมทาง
Location :
Boston  United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]