ซึ้งจังเลย

  

เราชอบปั่นจักรยานไปม.คนเดียวเย็นตรงทางผ่านวิทย์สะพานเกาะนกมล.ปิ่นทุกที่มีลมทำให่เรายิ่งเหงาและคิดถึงทองกวาวยิ่งเห็นคนปั้นจักมาเป็นคู่ยิ่งทรมานแต่เราก็ทำได้แค่ส่งผ่านความคิดถึงไปกับสายลมเหงาๆของเราอ้อที่จริงเราเรียกมันว่าสายลมแห่งความคิดถึงต่างๆหาก

  

ชอบจังเลยจ้า ฝันดีนะ

  

ฟังเพลงนี้ทีไรคิดถึงทุกทีรุ้มั้ยแพนด้าน้อยของพี่ พี่ยังจำได้นะที่แพนด้ารัองเพลงนี้ให้พี่ฟัง เสียงของแพนด้ายังดังอยุ่ใจพี่ตลอดนะพี่อยากบอกให้แพนด้ารุ้ว่า พี่รักแพนด้านะ จะรอแพนด้าตลอดไป .........เมื่อใดที่สายลมพัด ดั่งมีความรักมาช่วยปลอบความเหงาใจ
ไม่ว่าตัวเธออยู่ไหน ลมจะเป็นเหมือนใจที่ห่วงใยกัน