โศกนาฎกรรม...กับแม่นกกำพร้า  ....มันเป็นอุบัติเหตุ....ประเด็นมันมีอยู่ว่า 1. แม่นกไม่ควรปล่อยให้ลูกนกออกมาเล่นบนถนนเพียงลำพัง 2. แม่นกควรสอนให้ลูกนกบินให้เป็นก่อนพาออกจากรัง 3. หรือลูกนกใจแตกหนีแม่เที่ยวแต่ก็ควรเดินเล่นบนฟุตบาทและก็ควรข้ามทางม้าลาย  .....ปกติกุก็ขับรถไม่ได้เร็วอยู่แล้ว...และกุก็มองเห็นลูกนกอยู่ตรงนั้น...ทุกๆครั้ง...นกก็จะบินกุไม่ได้แตะเบรคเพราะมีรถอีกหลายคันจี้ตามหลังมา...ทางซ้ายก็เหมือนจะมีรถอีกคันขับเคียงขึ้นมา ด้านขวาก็มีรถสวนเลนมา ตำแหน่งของลูกนกตรงกะล้อรถข้างซ้าย พอดี แต่เหตุการณ์แบบนี้กุเจอบ่อย...สุดท้ายนกก็จะบิน ขนาดลูกแมวมันยังวิ่งทันเลย... ร่างลูกนกหายไปใต้ท้องรถแล้ว ในใจกุลุ้น ใช่มันเป็นลูกนก และเหมือนจะไร้เดียงสาเอามากๆ ล้อหน้าผ่านไปแล้ว...ลูกนกคงจะบินหรือวิ่งไปสักทาง...แต่...!!!!!! กุใจหายวาบเมื่อรู้สึกเหมือนกะล้อหลังเหยียบอะไรสักอย่าง... เป็นความรู้สึกเดียวกะที่กุเคยเหยียบคางคกเมื่อนานมาแล้ว...กึ่ก..!!!!!! ตรงกระจกมองหลัง...ร่างเล็กๆอยู่ตรงนั้น...บนพื้นถนน รถสักคนขับคร่อมร่างนั้นไป ....เค้าคงไม่รู้ว่าโศกนาฏกรรมได้เกิดขึ้นแล้ว...เมื่อเสี้ยววินาทีที่เพิ่งผ่านไป... วิญญานของลูกนกอาจบินไล่รถกุมาเพื่อทวงหาความยุติธรรมให้กับตัวเอง.. .แต่ลูกนกก็ไม่ควรมาอยู่กลางถนน...กุบอกกะวิญญานลูกนกไปแบบนั้น.... ผ่านไปแล้วหนึ่งวัน...ภาพของลูกนกกลางถนนยังติดตา........ แม่นกกลายเป็นแม่นกกำพร้าโดยไม่รู้ตัว....กุเศร้าจัง... กุไม่อยากเจอ "นก" อีก. RIP ลูกนกนิรนาม
|
BlogGang Popular Award#20
 สมาชิกหมายเลข 7582113
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] |
|||||||||||||||||||||||
 |
|
