หมา ... ที่ไม่มีหาง . . . เจ้าด้วน เป็นหมา หมา .. ที่ไม่มีเจ้าของ โดยธรรมดาแล้ว เค้าเรียกว่า หมา .. ข้างถนน เจ้าด้วนก็เลยเป็น .. หมาข้างถนน เจ้าด้วนเป็นหมาสีน้ำตาล ตัวใหญ่ สุขภาพแข็งแรง จริงๆ แล้ว เจ้าด้วนมีพี่น้องอีก 3 ตัว แต่ พี่ๆ น้องๆ ของเจ้าด้วน มีคนรับไปเลี้ยงทุกตัว เหลือก็แต่ เจ้าด้วน ที่หางด้วนอยู่เพียงตัวเดียวเท่านั้น แต่ก็ .. ไม่แย่ไปนักหรอก เพราะเจ้าด้วน มียายไม้ คอยดูแล . . ยายไม้ เป็นคนกวาดถนน แกอายุ จะ 60 แล้วแหละ .. จริงๆ แล้ว แกมีลูกอยู่ 3 คน แต่ลูกๆ ของแก ก็ยังเอาตัวเองแทบไม่รอด ก็เลยทิ้งให้แก ต้องใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง ยายไม้ แกไม่ได้มี เป้าหมายอะไรให้กับชีวิตหรอก เพราะแกก็แก่เกินจะคิดแล้วด้วย แค่มีกินไปวันๆ แกก็โล่งใจแล้ว แต่แกมีความใฝ่ฝันอยู่อย่างนึง .. ก็ด้วยความที่แกยากจนมากๆ ครั้งนึง แกเคยดูรายการอาหารใน TV แกเห็นร้านอาหารสุดหรู อาหารแพงๆ แกก็แค่ อยากจะได้กินอะไรแบบนั้นบ้างก่อนตาย .. . . . . . . กลับมาที่เจ้าด้วน .. คือ เกือบทุกๆ วัน ยายไม้ จะกวาดถนน ไปตามเส้นทาง เดิมๆ พอดีว่า ยายไม้แกผ่านไปในที่ๆ เจ้าด้วนมันนอนอยู่ประจำ 2 คนนี้ เอ้ย .. 1 คน + 1 ตัว นี้ ก็เลยสนิทกัน จะว่าไป ยายไม้ ก็เป็นมนุษย์คนแรก และคนเดียว ที่เข้ามาเล่นกับเจ้าด้วน .. เจ้าด้วนก็เลยรักยายไม้มากๆ ไอ้เจ้าหมาด้วน นี่ก็มีนิสัยประหลาดอยู่อย่างนึง คือ .. ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า ตัวเองเป็นหมาตัวอย่างกะควาย หน้าตาก็อย่างโหด .. แต่ดันเป็นหมานิสัยดี เป็นมิตร กับทุกๆ คน . . . . . แต่ความซวยมันอยู่ที่ เจ้าด้วนไม่มีหาง ... เวลาหมามันกระดิกหาง .. เราก็จะรู้ได้ว่า มันเป็นมิตร มันอยากเล่นกับเรา แต่สำหรับเจ้าด้วน ซึ่งไม่มีหาง พอมันวิ่งเข้าไปหาใคร เพื่อที่จะเล่นด้วย .. ทุกๆ คน ต่างก็ตกใจ คิดว่ามันจะเข้ามาทำร้าย ผลก็คือ มันโดนทำร้ายกลับมา หนักบ้างเบาบ้าง .. แต่มันก็บอบช้ำทุกๆ ครั้ง ... เพียงแต่ ... มันก็ยังคงเป็นเช่นนั้นอยู่ต่อไป .. ยังคงเป็นมิตร กับทุกๆ คน .. ยังคงวิ่งเข้าไปถามหาความรักจากทุกๆ คน .. แม้ผลที่ออกมา จะเหมือนเดิมในทุกๆ วัน .. หลายๆ คน คงคิดว่า .. หมาไม่มีความฝันอ่ะดิ .. เจ้าด้วนเนี่ยแหละ ... หมาที่มีความฝัน . . . . . คุณเคยรู้มั้ยล่ะ ? ว่าทำไม หมา มันต้องรักเรา รักคน รักคุณ ? เจ้าด้วน เล่าให้ผมฟังว่า .. หมาทุกๆ ตัว ได้รับพรจากสวรรค์ หมาทุกๆ ตัว เกิดมาเพื่อได้รับความรัก จากมนุษย์ เจ้าด้วน ก็เลยรักมนุษย์ทุกๆ คน เพียงเพื่อหวังว่า ... จะมีใครสักคน ที่รักมันบ้าง .. แล้วนั่นแหละ ... ก็คือความฝันสูงสุดในชีวิตของเจ้าด้วน .. . . . . . . อีกชีวิตนึง .. ใครจะเชื่อว่า ... ยายไม้ จะเก็บเงินได้ถึง 1500 บาท แล้วแกก็เอาเงินก้อนนั้น ไปทำตามทางฝันของแก ใช่ .. แกจะเอาเงินก้อนนี้ ไปกินข้าวในร้านหรูๆ ที่แกเคยเห็นใน TV ทั้งๆ ที่แกก็ไม่รู้หรอกนะว่า อาหารแพงๆ พวกนั้น มันเรียกว่าอะไรบ้าง .. แกเอาเสื้อที่สะอาดที่สุดเท่าที่แกมีอยู่ มาใส่ .. วันนี้ เราก็เลยได้เห็นยายไม้ที่ สดใสสะอาดกว่าในทุกๆ วัน .. แต่ .. มันก็ยังซมซ่อ .. มันก็ยังไม่สุภาพ .. ยังไม่พอ ยังไม่พอ ที่จะ .. ที่จะอะไรล่ะ ??? เรื่องเศร้าที่สุดในชีวิตแก ก็เกิดขึ้นวันนั้นเอง .. แกมีเงินที่จะไปกินข้าวที่ร้านนั้น .. แต่แกไม่ได้กิน แกโดนไล่ออกมา โดนดูถูก .. จากเครื่องแต่งกาย ที่แกคิดว่ามันดีที่สุดแล้ว แกไม่เข้าใจว่า ไอ้หนุ่มที่ใส่เสื้อผ้าหรูๆ ที่นั่งอยู่ในร้าน มันสั่งน้ำแค่แก้วเดียว .. ทำไม ถึงไม่มีใครว่าอะไร แถมยังเข้าไปบริการอย่างดี .. แต่แกมีเงินที่จะมากินแท้ๆ เชียว .. แกไม่มีแค่ .. บางอย่าง .. บางอย่าง ... ไม่ใช่ทุกอย่าง .. . . . . . . หมาหางด้วน ยายไม้ .. ก็คล้ายๆ กัน .. ไม่มีแค่ " บางอย่าง " บางอย่าง .. ที่บางคน เข้าใจว่ามันคือ " ทุกอย่าง " เมื่อวันที่ ทั้ง 2 ได้เจอกัน .. บางอย่าง ก็เติมเต็ม .. บางสิ่ง บางอย่าง ทุกอย่าง หรืองัย หรือใคร เข้าใจ อะไร ? บางอย่าง .. End .. . . 
nice story :-) thank you very much krab
โดย: titi IP: 137.226.192.148 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:19:57:38 น.
แวะมาอ่านเรื่องดีๆ ค่ะ
ติดตามผลงานของคุณมานานแล้วคะ  โดย: jaa_aey
 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:20:15:33 น.อ่านแล้วค่ะ......ชอบมากๆๆๆๆๆ
.... เขียนดีนะคะ  โดย: Ti (L e g a L L y
) วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:21:13:38 น.ทามมายรูปหมามีหางอ่ะ
อ่านแล้วอารมณ์คล้อยตามดีนะคะ เขียนได้ดีค่ะ โดย: IP: 58.64.102.60 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:22:21:59 น.
บางทีการเราไม่มีบางอย่าง อาจจะเป็นเหมือนแรงที่จะช่วยให้เราหาอะไรบางอย่าง จากบางคน หรือบางสิ่งก็ได้
เขียนได้ดีมากคับ โดย: Palermo IP: 61.91.113.154 วันที่: 8 มีนาคม 2549 เวลา:10:14:41 น.
ชอบผลงานทุกเรื่องของคุณเต้มากๆๆเลยค่ะ
ทราบมาว่าคุณเต้เป็นนักเขียนของแจ่มใส และยังเป็นชายหนุ่มเพียงคนเดียวด้วย นับถือๆ ^^ ที่ชอบเรื่องราวของคุณเต้มาก (ๆๆๆๆๆ) ก็เพราะมันสะท้อนความคิด มุมมองต่างๆ ทั้งยังเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ เพื่อต่อยอดความคิดได้อีก คงจะดีนะคะหากมีคนรวบรวมผลงานดีๆ อย่างนี้เป็นรูปเล่ม ก็เลยสงสัยและอดไม่ได้ที่จะถามคุณเต้ว่ามีคนเคยติดต่อขอพิมพ์เรื่องราวเหล่านี้บ้างรึยังคะ เผื่อว่าสักวันฝันของ KOnD คนนี้จะเป็นจริงสักที ฝันที่อยากจะให้คนอื่นๆ ที่ไม่ค่อยมีเวลาท่องเน็ต หรืออ่านงานเขียนในเน็ตได้อ่านผลงานของคุณเต้ทั่วหน้ากันน่ะค่ะ หุหุ ^^"\\ ปล.อยากให้รวมเล่มจริงๆ นะคะ  โดย: Q(^_')v KonD ๐('_^)V IP: 203.156.90.40 วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:11:00:43 น.
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ คุณKOnD มากๆ เลยครับ เต้อ่านแล้วก็ชื่นใจ + มีกำลังใจขึ้นมามากมาย ดีใจที่มีคนชอบงานแนวนี้ครับ ตอนนี้ยังไม่มีใครติดต่อมาครับ แต่คิดเอาไว้ว่า ถ้าเขียนมากขึ้นในระดับนึง ที่พอจะร่วมเล่มได้แล้ว เต้อาจจะลองติดต่อ สนพ. เพื่อเสนอขอรวมเล่มดูครับ แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าจะ OK หรือเปล่า
ยังไงถ้าวันข้างหน้าได้รวมเล่มจริง ๆ แล้วจะมาบอกนะครับผม ขอบคุณครับ : ) โดย: A r t F u l l Y
วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:17:58:09 น.KonD จะรอฟังข่าวดีจากคุณเต้นะคะ ถ้าเป็นไปได้อยากลองพูดคุยกับคุณเต้ดูบ้างจังค่ะ
แหะๆ คงไม่เป็นการรบกวนเกินไปใช่มั้ยคะ ถ้า KonD จะขอ MSN ของคุณเต้น่ะค่ะ (อยากรู้ว่าคุณเต้เขียนเรื่องแนวนี้ไปกี่เรื่องแล้วน่ะค่ะ แล้วจะตามอ่านได้จากที่ไหนอีกบ้าง) แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะคะ ..>_<.. ขอบคุณมากๆ ค่ะ และจะเป็นกำลังใจให้คุณเต้เขียนเยอะๆ และรวมเล่มเร็วค่ะ ^^ โดย: Q(^_')v KonD ๐('_^)V IP: 203.113.39.10 วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:22:50:04 น.
ยินดีครับ Add มาคุยกันได้ครับ
artfully@hotmail.com : ) โดย: A r t F u l l Y
วันที่: 10 มีนาคม 2549 เวลา:23:03:08 น.ไม่ผิดหวังเหมือนเคยเลยค่ะพี่เต้ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะค่ะ
 พี่เต้เข้าไปในบอร์ดแจ่มใส่มั่งป่าวอ่า น้องๆ เค้ามาถามหาพี่แน่ะ  คิดถึงค่า  โดย: ปลากัด (LonelySeason
) วันที่: 11 มีนาคม 2549 เวลา:13:22:24 น.ขอบคุณมากค่าคุณเต้
แอดแล้วเน้อ ไว้คุยกันนะคะ โดย: Q(^_')v KonD ๐('_^)V IP: 203.156.90.137 วันที่: 11 มีนาคม 2549 เวลา:14:28:07 น.
เมื่อวันก่อนไปงานบวชที่วัดแห่งหนึ่ง เห็นเจ้าตัวนี้เดินไปมา แล้วทำให้นึกถึงเรื่องนี้เลย...
 เลยเอามาฝากจ๊ะ  โดย: Jannyfer
วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:12:07:59 น.ดีค่ะพี่เต้
 โดย: อีส IP: 203.113.57.40 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:20:32:39 น.
ไม่ได้เข้าบล็อกพี่เต้นานมากแล้ว พอดีช่วงเปิดเทอมพี่ชาย format คอมฯ ข้อมูลต่าง ๆ เลยหายไป บังเอิญได้เข้าบล็อกเจ๊น้ำก็เลยตามมาเข้าบล็อกพี่เต้
บล็อกสีดำแต่เท่ดีค่ะ เพราะยังคงรักแมวเหมือนเดิม และตอนนี้การ์ตูนที่ชอบคือ nightmare ด้วย เลยแอบกรี๊ดเงียบ ๆ กับบล็อก อิอิ (กรี๊ดดังไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวมีคนหาว่าบ้า) อ่านเรื่องแล้วให้ข้อคิดดีค่ะ  โดย: แมวอ้วน IP: 125.25.4.57 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:19:52:11 น.
แอบกัดเจ๊มน โห เม้นให้พี่เต้อย่างดีเลยอ๊ะ แง้วๆ
เรื่องนี้ให้ข้อคิดดีค่ะ ไม่ผิดหวังจริงๆ แต่ทิพไม่เคยไล่ใครออกจากร้านนะ แม้แต่พวกคนเมายังไม่ไล่เลย วิ่งหลบเข้าครัวลูกเดียว ฮา.. โดย: ไข่หวาน (ทะเลหวาน
) วันที่: 20 มีนาคม 2549 เวลา:5:46:19 น.ตามมาจากที่แจ่มใสค่ะ (จริงๆ ต้องบอกว่าอ่านที่พนทิป แล้วไปเดินเล่นในเงามืดที่แจ่มใส แถวถีงตามมานี่มากกว่า)
พออ่านเรื่องแล้ว ... เข้าใจค่ะ แต่แอบงง เอ๊ รึว่า งงแต่แอบเข้าใจกันแน่  โดย: i_tua_yung ม่ะด้ายล็อคอิน (i_tua_yung
) วันที่: 21 มีนาคม 2549 เวลา:23:49:44 น.อา .. อ่านแล้วสะเทือนใจ
อิชั้นเป็นคนรักหมามากค่ะ จริงๆแล้ว เราไม่จำเป็นต้องมองที่หางเสมอไป แววตาเค้าก็แสดงออกได้เหมือนคนเรา แต่บางทีคนเราที่ไม่คุ้นเคยกับน้องหมาก็อาจจะกลัว รู้สึกสงสารป้าจังค่ะ ไม่รู้จะพูดยังไงดี ... บางทีข้าวที่ราคาไม่ถึงร้อย อาจจะถูกปากกว่าไอ้อาหารราคาเป็นพันนั่นก็ได้นะคะ โดย: ถวิลหา
วันที่: 25 มีนาคม 2549 เวลา:13:07:19 น.จำได้ว่าตอนเด็กๆ คนเรายังไม่ลุ่มหลงกับ "เปลือก" มากขนาดนี้
แต่วันนี้โลกเปลี่ยนไปแล้ว (มั้ง) "เปลือก" ดูเหมือนจะสำคัญกว่าอะไรในโลก ทั้งๆ ที่มันก็แค่ "เปลือก" ไม่ได้จีรังอะไรเลย พูดไปก็เศร้าอยู่เงียบๆ นะคะ T_T โดย: กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก
วันที่: 27 มีนาคม 2549 เวลา:13:31:10 น.เขียนเรื่องดีๆน่าอ่านอีกแล้วนะคับ
โดย: wanwitcha (wanwitcha
) วันที่: 27 มีนาคม 2549 เวลา:13:31:33 น.แวะมาเยี่ยมค่ะ
อ่านเรื่องนี้ตั้งแต่คุณไปโพสต์ในบอร์ด ยังติดตามงานคุณเรื่อยๆ นะคะ งานหนังสือไปหรือเปล่าคะ? โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 28 มีนาคม 2549 เวลา:17:51:22 น.คิดว่าจะแวะเข้าไปดูหนังสืออยู่เหมือนกันครับผม
: ) ขอบคุณนะครับ โดย: A r t F u l l Y
วันที่: 29 มีนาคม 2549 เวลา:11:02:21 น.อืม เขียนดีค่ะ มีเพื่อนส่งเมลในพันทิปมาให้อ่านเรื่อง.
อี ก ห นึ่ ง เ รื่ อ ง เ ล่ า . . . ข อ ง ค ว า ม รู้ สึ ก . . . . เขียนดีค่ะ เรื่องราวดีดี ขอบคุณนะคะที่เอามาแบ่งปันกันค่า โดย: FaRaWaYGiRL
วันที่: 31 มีนาคม 2549 เวลา:20:55:01 น.แอบมาเยี่ยมอีกแล้วค่ะ
ยังไม่อัพแฮะ หุหุ คิดถึงจังค่ะ ช่วงนี้ไม่ว่างเล้ย ไปขายหนังสือตลอด เมื่อไหร่จะได้อ่านเรื่องของพี่เต้น้า พี่เต้จะลืมยังว่าจะบอกอะไรกับน้องตาดำๆ คนนี้ (>_<)/_ โดย: คนดี (KonD) IP: 203.151.140.117 วันที่: 1 เมษายน 2549 เวลา:22:33:52 น.
แอบมาขอบคุณค่าที่นุญาตเรื่องภาพไปทำบีจีแต่ว่า...ติดนิ๊ดนึงตรงที่สามารถเอาไปดัดแปลงแก้ได้ช่ายมะคะ?? อยากได้แบบใหญ่เต็มจอเลยค่า...แหะๆ
วันนี้ราตรีสวสดิ์ค่า  โดย: FaRaWaYGiRL
วันที่: 1 เมษายน 2549 เวลา:23:48:33 น.สวัสดีค่ะ...คุณเต้ คือบังเอิญได้อ่านเรื่องเคยมั้ย ? กับความรู้สึกที่ดีของคุณเต้ แล้วประทับใจมาก เพลงไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนกับเรื่องนั้น มันช่างเรียกน้ำตาให้ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว จนต้องนั่งอ่านทุกเรื่องที่คุณเต้เขียน ขอชื่นชมคุณเต้จากใจค่ะ คุณเต้เก่งมากๆเลย เรื่องที่ประทับใจมากที่สุด คือเรื่องจดหมายรักค่ะ บนโลกใบนี้จะมีผู้ชายคนไหนที่มีรักแท้แบบผู้ชายคนนั้นบ้างนะ...อยากรู้จัง ขอบคุณนะคะที่เขียนผลงานดีๆแบบนี้มาให้ได้อ่าน จะรออ่านผลงานของคุณเต้อีกนะคะ... โดย: * คนที่เดินผ่าน IP: 124.120.232.191 วันที่: 1 พฤษภาคม 2549 เวลา:3:15:26 น.
ร้องไห้เลยอ่ะ เพิ่งเข้ามาครั้งแรก จะเข้ามาบ่อยๆนะคะ
 โดย: fafair IP: 68.156.6.100 วันที่: 15 มิถุนายน 2549 เวลา:4:02:40 น.
แวะมาบอกว่า
คิดถึงเจ้าของบล็อกค่ะ สบายดีนะคะ? โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:59:09 น.บางครั้ง คนบางคนมักเป็นเช่นนั้น เพราะยังไงมนุษย์ ก็คือ มนุษย์
อยู่ที่ว่าคนเรา จะสามารถควบคุม ให้อยู่ทางสายกลางได้หรือป่าว เรื่องซึ้งได้ใจ มากท่าน นายเขียนได้ดีมากเลย ชมๆๆ ....ลืมบอกว่า ถ่ายรูปได้ feelingมากชมๆๆ โดย: ยายบ๊อง
วันที่: 22 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:28:20 น.แวะมาเยี่ยมค่ะ
อืมมมม ไม่ผิดหวังจริงๆ โดย: ฮาจัง IP: 58.8.121.172 วันที่: 28 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:14:23 น.
เจ้าด้วนน่าสงสาร
รูปยังงามเหมือนเดิมเลยนะคะ โดย: a r i t s u m e m o o n IP: 161.246.1.33 วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:57:56 น.
อ่านแล้วรู้สึกสงสารทั้งยายด้วน และเจ้าไม้
เอ๊ย !! ยายไม้ และเจ้าด้วน เป็นไรไม่รู้สิ ผมมักจะเห็นคนแก่ๆลำบางไม่ค่อยได้ เห็นแล้วน้ำตามันจะไหลครับ  โดย: Dr.Manta (Dr.Manta
) วันที่: 30 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:59:52 น.ชอบมากค่ะ ขอบคุณที่ถ่ายทอดอะไรดีๆ ให้ได้อ่านกันนะคะ
โดย: กุ้งทอดกระเทียมพริกไทย IP: 141.24.43.40 วันที่: 2 สิงหาคม 2549 เวลา:3:05:00 น.
บอกตามตรงว่าอ่านแล้วสะอึกเลยอ่ะ... คนเราวัดคุณค่ากันที่เพียงภายนอก... ทำให้คนเราไขว่คว้าสิ่งที่เห็นเพียงเปลือกนอก... เช่นกัน เศร้าๆ นะเนี่ย ^^" โดย: p_jung IP: 61.47.71.134 วันที่: 11 สิงหาคม 2549 เวลา:13:20:58 น.
อะโหย คุณเต้ เนื้อเรื่องมันได้ใจจริงๆ สะท้อนสังคมได้บาดลึกเลยค่ะ
โดย: พิมลพัทธ์
วันที่: 25 สิงหาคม 2549 เวลา:23:41:27 น.ชอบมาก ๆ เลยค่ะ ความรู้สึกแบบนี้ โดนใจจริง ๆ ทำไมคนต้องมองกันแต่ที่เปลือกนอก ทำไม
โดย: awilling IP: 125.25.131.243 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:16:07:06 น.
บางอย่างที่บางคนเข้าใจว่ามันคือ ทุกอย่าง
มันเป็นบางอย่างที่สำคัญกว่าทุกอย่างนี่คะ โดย: Mahal Kita IP: 61.7.190.191 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:10:58:52 น.
.. ไม่มีแค่ " บางอย่าง "
ที่บางคน เข้าใจว่ามันคือ " ทุกอย่าง " ซึ้งอ่า อัพแล้วไม่บอกกันบ้างเลยพี่เต้ คิดถึงนะ โดย: laterna* (laterna
) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:32:28 น.อยากรู้จังครับเพลงที่เปิดของวงอะไรอ่ะ ชอบมากเลย ลอยๆดี
โดย: Bluewave IP: 203.156.85.74 วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:15:38:11 น.
อ่านแล้วน่ำตาไหลค่ะ ไม่รู้คงเพราะเรื่องราวมันสะกิดใจเราละมัง ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ
โดย: ROSIER
วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:0:43:23 น.เป็นงานเขียนที่ชอบมากๆ อีกชิ้นนึงครับ
"บางอย่าง ..ก็ไม่ใช่ทุกอย่าง" โดย: i-guppy IP: 125.27.214.33 วันที่: 22 เมษายน 2551 เวลา:12:48:46 น.
หมาผมก็ไม่มีหาง เลยมองหมามี่มีหางเป็นหมาแปลกไป อืมมม
โดย: วิบูลย์ IP: 223.204.105.226 วันที่: 30 ธันวาคม 2554 เวลา:0:52:37 น.
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
มันถึงไม่มีความสุขอย่างแท้จริงไงคะ
เพราะจิตไปยึดติดกับของพวกนี้อยู่ร่ำไป