ให้สิ่งที่ให้ได้ แม้เล็กน้อยแต่เป็นประโยชน์ก็สุขใจ ไหนๆก็กลับมาเขียนบล๊อกแล้ว วันนี้ขอบันทึกเรื่องราวการแบ่งปันของตนเองไว้ ในอดีตนั้นเราเคยเป็นครูแนะแนะค่ะ แต่ปัจจุบัน ออกมาช่วยสามีดูแลกิจการงานปั้นของตนเอง แต่เครือข่ายครูแนะแนวนั้นยังผูกพัน มีครูรุ่นน้อง ที่สนิทและรู้จักกัน และครูต่างโรงเรียนที่ยังคบหากัน และเมื่อต้นปีนี้ช่วงเดือนมกราคม ได้มีโอกาสช่วย รุ่นน้องในการจัดกิจกรรมเพื่อเสริมประสบการณ์ ให้กับนักเรียนในชมรมชุมนุมแนะแนว ![]() กิจกรรมแนะแนวเป็นกิจกรรมที่ช่วยส่งเสริมศักยภาพ ของผู้เรียน ที่มักจะถูกมองข้ามเสมอ ครั้งนี้น้องที่รู้จักกัน ต้องการจัดกิจกรรมให้กับเด็กนักเรียนมัธยมปลาย ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของเด็กๆและชุมชนใกล้เคียง ส่งเสริม การแบ่งปัน จึงได้แนะนำน้องครูแนะแนว ให้รู้จักกับ เพื่อนครูที่ทำงานด้านการส่งเสริมให้เด็กๆมีกิจกรรม รายได้ ด้วยการ "นวดเท้า" ที่โรงเรียนวัดหนองกร่าง ![]() เป็นโอกาสดีดีที่พี่ๆ จะไปมอบของและจัดกิจกรรมสันทนาการให้น้อง และน้องๆ ได้แบ่งปันความรู้ วิถีชีวิตเกษตรท้องถิ่นให้พี่ๆฟัง ที่โรงเรียนบ้านหนองกร่าง เด็กๆถูกฝึกให้ "นวดเท้า" เพื่อหารายได้ ช่วยผู้ปกครองในวันเสาร์ และอาทิตย์ มีคุณครูที่สละเวลาในการดูแล ![]() นอกจากนี้เด็กๆยังมีผลิตภัณฑ์ที่จำหน่ายด้วยคือ ยาดม และเราก็ได้มีส่วนในการจัดกิจกรรมในฐานของการสร้างสรรค์ ผลิตภัณฑ์ ให้เด็กๆ ได้ลองตั้งชื่อยาดม เป็นของตนเอง เพื่อเด็กๆจะนำไปต่อยอดว่า เมื่อกลับไปที่โรงเรียนนั้น ตนเองจะสามารถสร้างผลิตภัณฑ์ หรือ บริการใดๆได้บ้าง ![]() เด็กๆคิดและนำเสนอออกมาได้ดี การจัดกิจกรรมเพื่อการแบ่งปันครั้งนี้ จึงได้เห็นภาพพี่มัธยมนำสิ่งของมาให้น้อง จัดกิจกรรมเพื่อมอบความสนุกให้น้อง และน้องๆก็แนะนำ แสดงความสามารถที่ตนเองมีให้พี่ๆได้เรียนรู้ ![]() กิจกรรมสุดท้าย คุณครูได้จัดให้เด็กๆ ทั้ง 2 โรงเรียนไป ทัศนศึกษาดูงานที่ ไร่คุณมน ดูวิถีของเกษตรกร การแปรรูปสินค้าเกษตา เรียนรู้ถีเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อในไปประยุกต์ใช้ ![]() กิจกรรมครั้งนี้เราไม่ได้อะไรตอบแทนเป็นเงินทอง หรือ วุฒิบัตร เกรียติบัตร ได้เพียงรอยยิ้ม ขนม น้ำ ที่น้องๆนักเรียนเตรียมต้อนรับ และความอิ่มเอมใจที่ได้ มีส่วนร่วมในการแบ่งปัน ![]() ได้เห็นเด็กๆได้เรียนรู้จากการแบ่งปัน และการปฏิบัติ เป็นการเรียนรู้ที่เสริมจากในตำรา และห้องเรียน
เป็นกิจกรรมที่ได้บุญเลยนะคะ
แถมได้นำมาเป็นอาชีพต่อไปได้ มากด Like ให้เลยค่ะ โดย: อุ้มสี
![]() ![]() คาบแนะแนวในโรงเรียนมักจะโดนยึดบ่อย เพราะไม่กระทบกับผลการเรียนนักเรียน (แต่กระทบกับการสอนและการพัฒนานักเรียนตามประเด็นที่วางไว้)
เคยต้องไปเถียงคอเป็นเอ็นกับครูที่เรียกประชุมนักเรียนแล้วเขาจะลงโทษเด็กในห้องที่ลงไปรวมกับเพื่อนช้า เพราะเขากำลังเรียนวิชาแนะแนวที่ครูสอน (แต่ครูส่วนใหญ่ที่ได้รับมอบหมายไป เขาไม่สอน) นักเรียนก็ลุ้นกันแทบแย่ว่าครูจะค้านชนะมั้ย ![]() จริงๆ แล้ววิชาแนะแนวน่ะ นักเรียนเขาต้องการนะ เพราะเขาต้องเรียนรู้เพื่อรู้จักตัวเองให้มากขึ้น ดังนั้น ได้มาอ่านกิจกรรมดีๆ ที่นี่ รู้สึกดีใจและภูมิใจแทนไปด้วย ป.ล. ไม่ได้เขินอายสำเนียงภาษาอังกฤษของตัวเองหรอกค่ะ แต่จะอัดเสียงแต่ละทีต้องรอไก่สงบค่ะ ที่บ้านไก่จะขันรับส่งกันแทบทั้งวันค่ะ เว้นช่วงไม่เกินนาที กะจังหวะยากมาก ถ้าใส่เสียงต้องวางแผนล่วงหน้า แล้วก็บันทึกเสียงตอนกลางคืนค่ะ ![]() ภาคเหนือยังไม่มีโอกาสได้ไปสักทีค่ะ อยากไปนะ (อย่างน้อยก็มีที่เที่ยวรอละ) ![]() โดย: เพรางาย
![]() สิ่งที่พี่ก๋าอยากเห็นมากที่สุด
คือการสร้างครูแนะแนวที่ดีขึ้นมามากๆนี่ล่ะครับ จำได้เลยว่าตอน ม.3 ความคิดกำลังสับสนว่าเรียนที่ไหน ยังไงดี ได้ครูแนวแนวช่วยชี้แนะครับ ชีวิตถึงเดินมาทางสายศิลป์ได้ ![]() โดย: กะว่าก๋า
![]() ![]() เป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์ แม้ไม่ได้รับค่าตอบแทน
ถือเป็นคุณค่าที่อาจจับต้องไม่ได้ แต่ก็อิ่มใจ สุขใจ ขอบคุณนะครับที่เอามาเล่าให้ฟัง โดย: Insignia_Museum
![]() ![]() การแนะแนวเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นมากค่ะ
และกิจกรรมที่จัดขึ้นก็เป็นสิ่งที่หาไม่ได้จากในตำรานะคะ โดย: เนินน้ำ
![]() ![]() นวดเท้าเป็นอะๆรที่ดีมากๆค่ะ
หากไม่ได้นวดเพื่อมีรายได้พิเศษ ก็สามารถยวดบิดร มารดา ที่เหนื่อยล้าจากการทำงาน ให้มีความผ่อนคลาย เป็นสปาในครัวเรือน ดีออกนะคะ ![]() ![]() ![]() โดย: เริงฤดีนะ
![]() ![]() สมัยก่อนโรงเรียนของผมไม่มีครูแนะแนวครับ
เพิ่งจะเริ่มมีเมื่อไม่นานมานี้เองนะ ผมว่าเป็นอะไรที่ดีนะครับการที่เด็กยังไม่ค้นพบตัวเอง บางทีก็ควรจะมีการชี้นำที่ดีบ้าง ย่อหน้าแรกจากครูแนะแนวเป็นครูแนะแนะครับ โดย: เป็ดสวรรค์
![]() สวัสดีค่่ะแวะมาทักทายค่าาา ครูแนะแนวนี่สำคัญต่อเด็กมากเลยนะคะ จำได้ช่วงม.ปลายไม่รู้จะเรียนอะไร ไปห้องแนะแนวบ่อยมากเลยค่ะ
โดย: life for eat and travel
![]() |
บทความทั้งหมด
|
งานแนะแนวเป็นอะไรที่ได้บุญค่ะ
ส่วนใหญ่ครูแนะแนวจะใจดีมีเมตตา
เท่าที่พบมาในชีวิตนะคะ
ไม่เคยเห็นครูแนะแนวใจร้ายเลย
ภูมิอาจซึมซับ(ศิลป)เป็นน้ำซึมบ่อทราย
ขุดมาเมื่อไหร่ก็เจอน้ำ(ศิลป)ค่ะ