@.....^.^.....หรีดรัก...หรือไร อากาศเย็นสบายเลยไม่อยากเปิดแอร์ ช่วยหลวงท่านประหยัดไฟลดโลกร้อน กระแดะเป็นคนดีกับเขาสักวัน ....... เพราะอากาศกระมังที่ไปดึงรั้ง เจ้าความทรงจำเก่าเก่าก็ผุดขึ้นมาราวดอกเห็ด ก็ดีตอนนี้เห็ดโคนราคาดีโลละสามร้อย เดี๋ยวเก็บขายให้เกลี้ยงรวยเละ ...... วันนั้นเสียงหวอรถโรงพยาบาลดังรัว ผ่านหน้าที่ทำงาน ใจเจ้ากรรมเกิดอาการอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา ใครเป็นอะไรมีชะเง้อชะแง้แอบมอง เห็นพลเปลวิ่งเข็นเปลมาเทียบ ช่วยกันยกผู้ที่อยู่ภายในรถออกมา ...... ยังแต่งชุดบินเต็มยศครบอาการสามสิบสอง เราถอนหายใจโล่งอก ซ้อมไม่ใช่เรื่องจริง ทำเอาใจหายหมดเลย กลับมานั่งทำงานต่อ เหตุการณ์แบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติ ...... ..... บางทีซ้อมสมจริงมากเล่นเอาชาวบ้านที่ผ่านไปมาตกใจ ด้วยว่าไม่คุ้นเคยวิ่งกันกระจัดกระจาย ก็ดีหากเกิดขึ้นจริงจะได้รับมือจากเหตุการณ์นั้น ได้ถูกต้องทันเหตุการณ์ ...... ...... หวอ หวอ หวอ หวอ อีกแล้วซ้อมบ่อยนะ แต่ก็อดใจที่จะชะแง้แลตาไปมองดูไม่ได้สักทีสิเรา พลเปลวิ่งกันอลหม่าน แหมดุคึกคักดีนะไอ้น้องสมจริงนะเรา และแล้ว เฮ้ย อะไรละนั่น ไม่ใช่ร่างคนแต่เป็นถุงใส่ศพ รูดซิบปิดสนิท ไม่ได้ซ้อมแต่เรื่องจริงล่ะงานนี้ ....... อ้าววิ่งมาอีกคัน ยกออกมาเป็นถุง ตูจะเป็นลม เสียงโทรศัพท์ดัง มีคนโทรมารายงานพี่แอมเครื่องตก ครูกับศิษย์ ตายทั้งคู่หลังจากวางโทรศัพท์นั่งนิ่งไปพักใหญ่ ทำใจ ไม่อยากรู้หรอกนะว่าใครเป็นใคร ก็คงจะคนใกล้ตัว น้องน้องที่เคยมานั่งคุยกัน และอุดหนุนไอศกรีมที่ร้านนั่นแหละ ...... เสียงประตูเปิดเงยหน้ามอง "หวัดดีครับพี่ "หวัดดีค่ะ " พี่รู้ยังครับ" เราพยักหน้า "ผมก็เพิ่งรู้ตอนลงมาจากเครื่องก็โดนใช้เลย ให้ไปบอกเมียมันน่ะซี เขาเห็นผมสนิทกันเลยแวะมาหาพี่ขอนั่งทำใจก่อน" เฮ้อ...ทำมั๊ยต้องมาทำใจตรงนี้ด้วย ..... ...... แล้วเรื่องราวก็พรั่งพรูออกมาจากปากครูการบิน ว่าครูที่ตายมีเมียแล้วเพิ่งจะท้องได้สองเดือน พาเมียไปฝากท้องแล้วส่งเมียกลับบ้านเสร็จก็ไปทำงานต่อ เมียยังไม่รู้เลยว่าไปซะแล้ว ถอนหายใจเฮือกใหญ่พูดไม่ออกน่ะซี ไม่อยากคิดต่อ ได้แต่มองหน้ากันไปมา .... ...... นั่งกันไปเงียบๆสักครู่ เราก็ทำลายความเงียบนั้น "ยังไงก็ต้องรู้ บอกไปเถอะค่ะ บอกไปตรงตรง อย่าลืมพกยาดม แอมโมเนียไปด้วย พี่ขอตัวไม่ไปด้วยนะคะ" เพราะอาจไปทำให้ยิ่งใจเสียอาจมีร้องมากกว่าเมีย ไม่ไปด้วยน่ะดีแล้ว ...... ที่ต้องใส่ถุงมาเพราะแรงระเบิด ทำให้ร่างเละไม่มีชิ้นดี บางส่วนก็ถูกไฟเผาจนไม่เหลือหลอ ชิ้นส่วนกระจัดกระจายกวาดเก็บมาได้ก็ยัดใส่ถุง เพื่อรอการตรวจสอบชันสูตร ..... ปนเปไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร นึกตามแล้วสยอง กลิ่นชิ้นเนื้อไหม้ไฟลอยคละคลุ้ง นี่คนเก็บศพมาเล่าให้ฟังภายหลัง ใครกำลังหม่ำข้าวอยู่ก็ขออภัยมณีไว้ ณ ที่นี้ ...... ก่อนที่จะมานั่งทำงาน ณ ตรงจุดนี้ เคยอยู่ด้านฌาปนกิจสงเคราะห์มาก่อน งานหลักหลักก็คือรับสมัครสมาชิกแล้วส่งต่อไปยังต้นสังกัด ทำบัญชีส่งหักเงินเดือนลงประวัติตรวจสอบทายาท ผู้รับผลประโยชน์ให้ความสะดวกแนะนำญาติผู้เสียชีวิต ในการจะไปรับเงินจัดการศพ ..... รองลงมาก็คือสั่งหรีดไปเคารพศพในนามของหน่วยงาน และในนามของผู้บังคับบัญชา พร้อมกับนำไปส่งมอบให้เจ้าภาพจนถึงวัด หรือที่ที่เขาจัดพิธีรดน้ำศพ ...... ปกติตัวผู้เขียนเองกลัวมากเลยนะ ไม่เคยกล้าที่จะมองเวลาเขาเปิดโลงให้ดู หน้าผู้ตายเป็นครั้งสุดท้ายมันติดตาจนไม่กล้ามอง แต่ด้วยงานและหน้าที่ต้องจำใจจำยอม ......  ทุกครั้งที่นำหรีดไปวางก็จะต้องจ๊ะเอ๋เจ้าของร่าง ที่นอนสงบนิ่งอยู่บนเตียง เจ้าหน้าที่กำลังตบแต่งศพเป็นครั้งสุดท้าย เสร็จจะให้รีบเผ่นกลับก็ดูจะแล้งน้ำใจ สวัสดีทักทายญาติผู้ตายสักเล็กน้อย ทำไงได้ก็ญาติเขากำลังโศกเศร้าเสียใจ ...... บางทีต้องไปยืนตักน้ำลอยดอกไม้ให้แขกแทน บางงานมีประคองพ่อแม่ลูกเมียผู้ตาย แถมยืนขอบคุณแทนเจ้าภาพซะงั้นก็เจ้าภาพตัวจริง เป็นลมไม่สมประดี อยู่ข้างข้างนั่นแหละท่านผู้ชม ...... ...... บางงานมีแถมไปนั่งฟังสวดต่อให้แบบไม่คิดสตางค์ บางงานต้องแจ้นไปในครัว ชงกาแฟเลี้ยงแขกเป็นเด็กเสิร์ฟให้พร้อม ไม่ได้ใจดีมีเมตตาอะไรหรอก ....... หวังแค่ว่าประกวดนางงามคราวหน้า จะลองไปสมัครดู เลยสร้างภาพให้ดูดีมีคุณสมบัติครบถ้วนก็แค่นั้นแหละ ได้เพื่อนมาก็แยะจากงานดังกล่าว ..... มีที่ประทับใจอยู่ก็หลายครั้งแต่ที่เด่นมากก็งานนี้แหละ สามีประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ มีลูกชายวัยสองขวบเศษ และในท้องอีกสองไปอัลตร้าซาวด์ หมอบอกว่าแฝดอายุครรด์ห้าเดือน.... อุแม่เจ้า  ญาติก็เศร้าโศกเลียใจไปร้านดอกไม้ก็อาจมีแอบยิ้ม ในบางสิ่งที่เสียแต่ในบางสิ่งก็ได้ บนโลกใบนี้ไม่มีอะไรสูญเปล่าเลยหละ ...... เอาหรีดไปวางแล้วทิ้งไม่ลงยืนประกบแม่พุงโย้ โอบหลังเธอเบาเบาเธอเข้มแข็งดีทีเดียว ไม่รู้จักเธอหรอกต่อจากนั้นเธอได้รับความเมตตา จากผู้ใหญ่บรรจุให้ทำงานและก็แปลก ได้มาอยู่แผนกเดียวกันกับผู้เขียน ......  การสูญเสียของใครบางคนแต่ไปกระตุ้นรายได้ของใครอีกหลายคน ร้านดอกไม้ คนขายโลง คนรับทำอาหารเลี้ยงแขก วงปี่พาท เด็กรำหน้าศพ ร้านขายดอกไม้จันท์ วงประสานเสียง พระงัย บาปไหม.. ........ เราเป็นเพื่อนรักกันไปแล้วเธอชื่อมณฑา แต่เราชอบเรียกเธอว่ามณโฑ ลูกลูกเธอตอนนี้เติบโตสมบูรณ์แข็งแรงดี ลูกชายคนโตชื่อน้องเลิฟ ฝาแฝดเป็นลูกสาวชื่อโรสกับรีฟ หน้าตาหน้ารักสะสวย เธอบอกว่าเธอประทับใจ ที่เราคอยกระซิบให้กำลังใจ ว่าเข้มแข็งไว้นะ อยู่เพื่อลูก สู้เพื่อลูก .....  ภาพด้านบนเจ้าของร้านกำลังจัดพวงหรีด เราไปขอถ่ายเขาบอกว่ายังไม่ได้แต่งสวยขอให้ปิดหน้าไว้หน่อย เธอใจดีให้ดอกไม้สวยสวยผู้เขียนมาใส่แจกันเป็นประจำ ฟรีค่ะก็เลยอยากอุดหนุนเธอบ้าง บอกว่างานพี่ขอสีขาวล้วน เมื่อเอยก็เมื่อนั้น ....... ....... มันปลื้ม...และเราก็แอบขอบคุณเหตุการณ์ครั้งนั้น ที่ให้แง่คิดต่อตัวผู้เขียนเองว่า หากเราต้องไปนอนอยู่บนเตียงรดน้ำศพนั่น เราได้ทิ้งอะไรไว้บ้างสำหรับผู้ที่อยู่ข้างหลัง และถ้าบนเตียงนั้นเป็นผู้ที่เรารักล่ะ เราได้ทำอะไรดีดีให้เขาได้ชื่นใจหรือยัง ....... มาถึงวันนี้หากใครจะต้องตายจาก หรือเราจะต้องไปจากใคร ก็ไม่เสียดายแล้วเพราะเราได้ทำอะไรดีดีให้แก่กัน และมีวันดีดีที่จะเก็บไว้จดจำจนเกินพอ ไม่มีคำว่าเสียใจที่ยังไม่ได้ทำอะไรให้ใคร ...... ...... ....... ได้เรื่องมาอีกเรื่องเพราะแวะไปไหนไม่ได้แท้แท้เชียว ต้องขอบคุณสัญญานเน็ตเป็นอย่างยิ่งค่ะ น้ำเสียงมีประชดนิดนิด อิ อิ อิ
ว่าจะเจิมอย่างเดียวนะเนี่ย อ่านไปตุ้งเยอะก่อนเจิม
แบบเพลิน .. แฮ่ะ ๆๆ -- จ๊ากกกก !! แย่แล้วตั้งกับข้าวไว้ .. ไหม้ป่าวเนี่ย .. ขอตัวหัวหูหางก่อน ค่ำ ๆ ดึก ๆ มาใหม่ .. รักนะตะเอง .. สองพี โดย: เจ้าหญิงเป็ดตายซาก .. (SongPee
 ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:07:08 น.ไม่ชอบเสียงอะไรเช่นนั้นเป็นอย่างยิ่งค่ะ
เมื่อได้ยินจะเกิดอาการต่อต้าน และไม่มองไป ณ จุดนั้นขึ้นมาทันทีค่ะ รับอะไรก็ตามที่เกิดก่อนและหลังเสียงนั้นไม่ได้โดยเด็ดขาดค่ะ  โดย: oRanGIsM
วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:16:36 น.อ่านได้แค่ครึ่ง แล้วก็ต้องหยุด... แบบมันเศร้าหงะ
#3 เห็นด้วยค่ะไม่ชอบเสียงอะไรแบบนี้เลย ได้ยินทีไร ใจมันหวิวบอกไม่ถูก... ที่เป็นหนักขนาดนี้ก็ตั้งแต่ตอนที่อนุสาวรีย์ชัยมีการวางระเบิดนั่นแหละ ใครจะรู้ไหมเนี๊ยะ ว่าเราอยู่แถว ๆ นั้น เสียงยังติดหูอยู่เลย นั่งรถกลับพระราม 2 แทบไม่ทันเลยเรา...  โดย: กล้วยน้ำ
วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:12:37 น.เรื่องมันเศร้านะครับ..
อีกอย่าง เราไม่ควรเปิดหวอครับ.. มันไม่สมเป็นกุลสตรีไทยประกันชีวิต.. แต่วววววววว...  โดย: ลิงกัง..ขี้เก๊ก.. (อสัญแดหวา
) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:17:36 น.หวัดดียามดึกค่ะพี่แอมอร อ่านแล้วกลัวขึ้นมาเลยพี่ ไปเห็นตอนที่ร่างไม่ขยับแล้ว เอ๋ค่อย ๆ เลื่อนลงมา อย่างหวาดเสียว ว่าพี่จะเอารูปอะไรมาเป็นภาพประกอบน้อ พอเลื่อนลงมาแล้วเป็นดอกไม้ ถอนหายใจไปรอบ เอ้า...เลื่อนลงมาใหม่มีรูปอีก แงๆๆๆ พี่แอมอรเอารูปอะไรมาอีกหรือเปล่า เลื่อนมาจนจบเล่นเอาเหนื่อยเลย  โดย: aenew
วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:31:03 น.พี่แอมอร ตุ๊กตาก็ชอบเที่ยวนอกเทศกาลเหมือนกันคะ เพราะจะได้แบบว่าถูกและดี 5555
หนูเพิ่งไปซื้อเพคเกจเที่ยวมาเหมือนกันคะ เมื่อไหร่ืีบ้านเสร็จหนูจะได้หนีเที่ยว 555 โดย: tukta (tukta510
) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:53:48 น.เศร้าปนปลงครับ
ไม่เคยเสียคนใกล้ตัวมาก่อน แต่ก็พอรู้ว่าคงต้องใช้ความแข็งแกร่งมหาศาลทีเดียวกว่าจะยืนหยัดได้..... แต่ก็นั่นแหละครับ...ชีวิต... ป.ล. สนับสนุนให้นางเอกแอมไปประกวดนางงามอีกคนครับ ช่างเป็นคนดีอย่างมีคุณค่าจริง จริง... ^_^ โดย: โจรสลด (Jotivator
) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:1:22:42 น.รู้ไหมพี่ตอนนี้เฝ้าติดตามผลงานพี่ทุกวันเลย ....โทรไปหาเเล้วไม่ติด เปลี่ยนเบอร์หรือเปล่าจ๊ะ บอกด้วยนะ อ่านเรื่องนี้เศร้าจังเป็นยังงี้ทุกปีเลย ภาวนาให้ปีหน้าไม่มีเเล้วนะกับการต้องสูญเสีย
โดย: pity IP: 113.53.150.27 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:46:33 น.
โดย: ลุงแว่น
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:13:55 น.สวัสดีค่ะ
ฉันน้ำตาซึมแต่ฉันก็ยิ้มเหมือนกัน ฉันงงกับตัวเอง ไม่ใช่หรอกค่ะ เพราะคุณแอมต่างหาก เรื่องที่เศร้านั้น คุณทำให้มันไม่เศร้าได้ด้วย จะว่ามองโลกในแง่ดีก็ใช่ แต่ไม่ทั้งหมด คุณแอม มองโลกอย่างเข้าใจมากกว่า และขอบคุณด้วยนะคะ สำหรับข้อคิดเตือนใจ ขอบคุณสำหรับบทความดีดีนี้นะคะ โดย: raya-a
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:49:27 น.แฟนคลับแอมอร 9
...pitty....พี่ยังใช้เบอร์เดิมค่ะ แต่เครื่องใหม่ ไม่รู้เป็นไรแบตเสื่อม ..... เป็นไงบ้าง สบายดีนะ มีอะไรก็ส่งข่าวบ้างเน้อ รอข่าวดีอยู่ สุขสดชื่นทุกวันนะจ๊ะ พี่แอม(เอง) โดย: peeamp
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:51:31 น.ขอบคุณสำหรับคำเตือนดีๆ ค่ะ
เห็นที่ไทยมีแต่ที่รับหิ้วน่ะค่ะ เลยอยากไปซื้อเอง เลือกเองมากกว่า ยังไงจะลองเทียบราคาไปก่อนค่า มีความสุขกับวันหนาวๆ ร้อนๆ นะคะ  โดย: oRanGIsM
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:21:14 น.สวัสดีค่ะคุณแอมอร กล้วยก็เหมือนกันตอนเด็ก ๆ (เหมือนมันจะนานมากแล้วแต่ยังจำได้)
แม่ให้เลี้ยงหลานนะ ตอนที่หลานดื้อ ๆ ซน ๆ หน่อยก็จะพยายามบังคับให้เขาหลับ แต่พอเขาหลับได้แป๊บหนึ่ง ชักเหงา ก็ปลุกเขาให้ตื่นมาเล่นกับเรา แล้วเขาก็จะงอแงเพราะนอนไม่เต็มอิ่ม... เข้างั้นโรคจิตนิด ๆ 55555  โดย: กล้วยน้ำ
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:28:37 น.ฮิๆๆๆ
ฮ่าๆๆ.. นั่นสินะ ลามกจัง..  โดย: ลิงกัง..ขี้เก๊ก.. (อสัญแดหวา
) วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:58:36 น.มาส่งข่าวว่าคิดถุงเธอเหมือนกัน
เราไม่หายไปไหนหรอก เด๋วเจ้าหนี้ใจหาย ตกลงเป็นนักสังคมสงเคราะห์ด้วยใช่มั้ยเธอ อืมม..เหมาะ ๆๆ ขนาดเราเป็นพยาบาลแท้ๆ ยังกลัวคนตายเล้ย...สิบอกให่ กลัวผีด้วย ทั้งๆที่ไม่เชื่อเรื่องผีสาง 55 คนไข้ที่ตายใหม่ๆ ไม่เหมือนคนตายเลย เวลาพยาบาลเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวให้.. พวกเราต้องพูดคุยและปฏิบัติต่อเขาเสมือนเขายังมีชีวิตอยู่ บางทีก็หวั่นๆอยู่เหมือนกันว่าคนไข้จะตอบมา ถึงจะเป็นเวรกลางวันคนเต็มวอร์ดก็เหอะ.. เราก็คงวิ่งป่าราบเหมือนกันแหละ...งี่ๆ  โดย: ดอกหญ้าพันงู
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:34:13 น."หากเราต้องไปนอนอยู่บนเตียงรดน้ำศพนั่น
เราได้ทิ้งอะไรไว้บ้างสำหรับผู้ที่อยู่ข้างหลัง และถ้าบนเตียงนั้นเป็นผู้ที่เรารักล่ะ เราได้ทำอะไรดีดีให้เขาได้ชื่นใจหรือยัง" ชอบประโยคนี้จังคะ โดย: warniie
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:45:54 น.รู้สึกเบื่อ ๆ - - แถมเน็ตโก้ดช้า ..
จ่ายแล้วนา .. เพ่แม็กเน็ตไหงกระดึบ ๆ อย่างอี้หว่า ?? เหงา ๆ อีกแร่ะชั้น .. เป็นไรไม่รู้ช่วงนี้ อารมณ์แปรปรวน วัยทองป่าวฟร่ะ .. เอิ๊กกกส์ .. ไปสอนการบ้านเจ้าตัวน้อยก่อนนะ .. ยังรักเสมอ.. โดย: SongPee
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:36:25 น.อากาศเริ่มเย็นหรือยังน้อ แถว ๆ ที่พี่อยู่ พี่แอมอรอยู่แถวไหนค่ะ แจ้งบอกน้อง เชย ๆ คนนี้นี้หน่อยสิค่ะ รู้แต่ว่าอยู่ติด สนามบิน แต่มันแถวไหนหว่า.... เอ๋ไม่สบายจริง จริงนะพี่ แต่ที่ต้องไปรถไฟฟ้า airport นั้น เป็นหน้าที่เจ้า พาเจ้านายญี่ปุ่นไปถ่ายรูปรถไฟฟ้า เดี๊ยวไม่แน่ เดือน ธ.ค.52 ต้องไปอีกรอบ นายอีกคนจะมาจากญี่ปุ่น เค้าจะถ่ายไปลงหนังสือแนะนำรถไฟที่ญี่ปุ่น ปล.ใช้ภาษาไทยในการสื่อสารค่ะ 555 อันนี้เป็นงานภาคสนามค่ะ นาน ๆ ที  โดย: aenew
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:59:27 น.ที่ทำงานเราก็ซ้อมบ่อยค่ะ
ซ้อมหนีไฟ อิอิ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีใครหนีพ้น ทำความดีต่อกันดีกว่านะคะ จากไปจะได้มีคนระลึกถึง ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ นะคะ  โดย: อิ่ม_Aim
วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:12:20 น.วันนี้อ่านแล้วเศร้าจัง อ่านไปคิดถึงคนที่อยู่ข้างหลังของผู้เสียชีวิตไป
ถ้าต้องจากไปเพราะถึงเวลาที่ต้องไป คงทำใจได้ง่าย แบบที่ไปอย่างรวดเร็ว ไม่คาดคิดอย่างนี้ คงทำใจลำบาก แต่ก็ต้องทำใจ...เฮ้อ...สงสารลูก สงสารเมียเขาจังค่ะ คุณแอมอร สบายดีนะคะ นางฟ้าคิดน๊า  โดย: นางฟ้าของชาลี
 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:44:13 น.ดีจ้าคุณแอมฯ
บางครั้งในเรื่องร้ายๆแต่เป็นความทรงจำดีดีที่มีให้กัน คิดถึงก็สุขใจได้ ทำความดีแม้นไม่มีใครเห็น เราเองแหละที่เห็นและสุขใจกว่าใคร กลับมาเมื่อวันก่อน ฮ่า ฮ่า งานเข้าด้วยละ  โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:42:18 น.ขอบคุณค่ะที่ถามไถ่
ลูกสาวเราคือชิวาว่าค่ะ ไม่ยอมกลืนอะไรเลย อายุก็ 13 แล้วค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:14:47 น.ฮ้าาาาาาาาาาาา
นั่นไง.. ว่าแล้ว ต้องดุ๊กดิ๊ก.. ฮ่าๆๆๆ... ขอบคุณที่บอกต่อครับ.. แสดงว่าขอเดาของผม ถูกต้อง.. ฮ่ะๆๆ.. โดย: ชายผู้หล่อเหลา..กว่าแย้นิดนึง.. (อสัญแดหวา
) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:17:28 น.พิมพ์ซะยาวส่งออกแล้วเน็ตหลุด ลืมก๊อปไว้ซะด้วย ..... น้องพยาบาลที่อยู่ ER โทรมาคุย บอกว่าแอบเข้ามาอ่านทุกบล๊อค รอลุ้นให้เขียนบล๊อคใหม่ มาถามว่าบล๊อคต่อไปเรื่องอะไร ..... ตัวคนเขียนเองก็ยังคิดไม่ออกค่ะ ขอบคุณทุกคนค่ะที่เป็นกำลังใจ .... ติดค้างยังไม่ได้แวะไปทักทายใคร จะไปหากันวันหน้าค่ะ แต่ข้อความนี้จะเข้าได้ป่าวน้า ต้องลองดู หนึ่ง สอง ซ้าม..... โดย: peeamp
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:03:41 น.ดอกหญ้าพันงู น้องน้ำหวาน warniie นางฟ้าของชาลี วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส คุณอิ่ม_Aim เราก็พิมพ์ตัวบรรจงเต็มบรรทัด ช้าแต่ชัวร์ ใส่ลงไปซะยาว จิ้มจึ๊กเข้าไป... กู้คืนก็ไม่ได้ เพราะลืมก๊อป .... เฮ้อเหนื่อยใจ ที่บ้านก็จ่ายตลอด เมื่อไหร่ 3G จะคลอดนะท่านผู้ชม .... เพื่อนบ้านเขามีกันหมดแล้ว รัฐทำอะไรอยู่นะเนี่ยยย ดีแล้วจะได้ไม่เปลืองไฟ ฮี่ ฮี่ ฮี่ โดย: peeamp
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:19:41 น.พี่แอมอรทราบ..... คิดถึงจังเลย.... เมื่อเช้างานเยอะ ก็เลยไม่ได้เข้ามาหาพี่สาวเลยอ่ะ เอ๋อยู่แยกอโศกค่ะ เดินมา 50 เมตร ก็ขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดินได้สบาย ไปวิ่งสวนลุมฯ แค่ 4 สถานี 21 บาท เท่านั้น สามจังหวัดของพี่ จังหวัดไหนที่ เปิดร้านขายไอศกรีมอยู่ค่ะ  โดย: aenew
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:01:47 น. มาให้กะลังใจค่ะ ขอบคุงที่ชอบเพลงเดียวกันค่ะ อิอิ  โดย: อิ่ม_Aim
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:35:24 น.มาแย้วๆๆๆ
สมาชิกวิสามัญสมาคมสตรีผู้....... เดี๋ยวรายงานตัวแล้วขึ้นไปอ่านก่อง กลับมายืนตรงนี้....(ตินา รู้จักปะ) ... อ่านจบแระ ยาวมากกกกขอบอก แต่ก็อ่านจบ.... สนุกดี..วันหลังเอาอีกนะ .... เค้าถึงบอกไงตะเอง ว่าให้นับย้อนหลังขึ้นมาจากอายุ ที่เราตั้งเป้าว่าจะอยู่ถึง แล้วลองนึกดูว่าเหลืออีกกี่ปี ในกี่ปีที่เหลือเราต้องทำอะไร ให้เกิดประโยชน์ทั้งตัวเราและคนรอบข้างบ้าง.. ว่าจะไม่ยาวแล้วนะเนี้ยะ ไปละ ไปทำประโยชน์ก่อง อิอิ  โดย: mutcha_nu
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:17:01 น.คุณแอมอรจ๋า เหตุการณ์แบบนี้เคยเจอกับตัวเองมาแล้วจริงๆค่ะเมื่อปี 48 ที่โคราชค่ะคนที่นอนข้างนี้แหละค่ะแต่โชดดีที่ปลอดภัย เชื่อมั้ยค่ะว่าตอนที่ยังไม่ได้เห็นหน้าว่าปลอดภัยเวลา 10 นาทีที่ไปโรงพยาบาลคิดอะไรได้มากมายเลยจริงๆค่ะเพราะทุกครั้งที่เราเห็นพี่หรือน้องเครื่องตกเราก็จะอยู่ในอารมณ์ที่เศร้าตลอดเวลาภาวนาเสมอนะค่ะว่าไม่อยากให้มีเหตุการณ์แบบนี้เลย วันนี้รู้สึกเศร้านะค่ะ มีได้แวะเวียนมาทุกวันเลยแต่ความคิดถึงมีให้กันเสมอนะค่ะ
 โดย: พีนู๋ดีค่ะ (kun_isara
) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:22:56 น.มาอ่านต่อให้จบ แบบ อ่านแล้ว ก็อ่านอีกรอบนึง ..
ตะเองเป็นนักเขียนป่าว .. เอาดีทางด้านนี้ได้นะเนี่ย เขียนให้ชวนอ่าน และเขียนแล้วคนอ่าน แล้ว ต้องอ่านต่อให้จบ ซึ่งเป็นคุณสมบัติของนักเขียนนะเนี่ย .. ..... .... การได้พบกับความสูญเสีย .. เป็นใครก็รู้สึก แต่ถ้าการสูญเสียนั้น เป็นบุคคลอันเป็นที่รัก ความรู้สึกที่ได้รับ ยิ่งร้อยเท่าพันทวี เราเอง ไม่อยากบอก แต่อยากให้เธอรู้ เป็นลูกคนเดียว ... ครอบครัวเรา เป็นครอบครัวเดี่ยว มีแค่พ่อแม่และลูก เพราะแม่และพ่อ เป็นลูกกำพร้าทั้งคู่ .. น่าสงสารนักแล .. (อย่าสงสารเราเลย .. ผ่านมาแล้วหล่ะ ตอนนี้สบายดี) พ่อจากไปตั้งแต่เราเรียนปีสอง ต้องกู้เงินเรียน .. แม่จากตอนเริ่มทำงาน ยังไม่ได้ตอบแทนคุณเลย ... ตอนนั้น เค้าเปลี่ยนทะเบียนบ้านจากใบโต ๆ เป็นเล่มเล็ก ๆ .. หุหุ ทั้งหน้า มีชื่อเราคนเดียว เป็นเจ้าบ้าน .. ห่อเหี่ยวพิลึก .. อาจจะโชคดี มีคนรู้ใจ มีครอบครัวใหม่ เป็นครอบครัวเล็ก ๆ ..... .... โลก อาจไม่โหดร้ายกับเรามากเกินไป .. ตอนนี้ ทะเบียนบ้านเราเลยมีสามีและลูก เข้ามาร่วมด้วย .. ชีวิตก็เป็นไป .. เน๊อะ .. .......... .... ก็อยากจะบอกแค่ว่า ชีวิตมีชีวิตเดียว ทำให้ชีวิตและคนที่เรารักมีความสุข และไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ก็พอ .. เพื่อนเธอ .. โดย: รักนะตะเอง (SongPee
) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:01:23 น.อ่านจบแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เรื่องแบบ
นี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ แต่พบที่ไรก็เศร้าสลด สงสารความสูญเสียของญาติ สักวันก็ต้องถึง ตาเราเหมือนกันนะครับ  โดย: หนูหล่อ (nulaw.m
) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:26:18 น.ดึกอีกแล้วหรือนี้ กำลังนั่งเซ็งกับความงี่เง่าของตัวเองอยู่ แป๊บ ๆ ก็เกือบเที่ยงคืนอีกแล้ว วันนี้หงอย ๆ อยู่ ตั้งใจว่าจะทำอย่างนั้น แต่เกิดความคิดหยุดทำสิ่งที่ตั้งใจไว้กระทันหัน ผลที่ได้คือเซ็งสุด ๆ ทำอย่างไรก็ไม่หายอาการนี้ นอนหลับฝันดีน่ะค่ะพี่แอมอร โดย: aenew
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:45:12 น.ยัยแอมอรชร เพื่อนรัก ..
ณ วันนี้เธอคือเพื่อน เพราะเพื่อนสำหรับเรา แค่ให้ความรู้สึกที่รับรู้ได้ ว่าเป็นห่วงเป็นใย ... สัมผัสได้ด้วยใจ ... และรู้ได้ด้วยความรู้สึก .. พอแร่ะ เด๋วจะอินเกินไป .............. .. เราเอง .. โดย: เพื่อนเธอ ... (SongPee
) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:04:14 น.จุ๊บุ๊ๆ มาส่งเข้านอนเหมือนกันค่ะ
แต่เอ้! ป่านนี้หลับฝันดีไปละ อิๆ .......................................... อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เมื่อถึงเวลาต้องสูญเสียก็ต้องสูญเสีย โดย: ก้อนหิน (cator
) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:00:07 น.ดีจังเลย พี่มีคนติดตามผลงานมากหลาย น้องคนนี้ขอเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
โดย: pitty IP: 113.53.150.132 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:03:25 น.
pit เข้าเวรเหรอ วรเช้าหรือดึกหละ
อากาศหนาว รักษาสุขภาพด้วยเน้อ... พี่ตื่นมา ตาสว่างพอดี สดชื่นนะ พี่แอม โดย: พี่แอมค่ะ IP: 125.27.209.186 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:07:31 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่แอม
สารภาพจากใจ ว่าผมตามข่าวน้อยมาก โดยเฉพาะ นสพ.และทีวี สื่อขาดความเป็นกลาง และใส่อามรณ์ ความรู้สึกลงไปมาก เหมือนที่พี่แอมบอกเลยครับ ไม่นับการครอบงำสื่อเพื่อมอมเมาประชาชน ให้เชื่อใน "สาร" ที่รัฐส่งออกมา คุณภาพของคน ก็ดูจากคุณภาพสื่อนะครับ มันน่าเศร้ามากจริงๆ   โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:04:50 น.บางครั้งผมก็รู้สึกว่า
ผมอยู่ใกล้แหล่งข่าวและข้อมูลมากเกินไป ผมถึงเศร้า เวลาคนวงในเล่าให้ฟังว่าพวกเ้ขาต้องโกงกินอย่างไร ไม่กินก้ไม่ได้เพราะนายสั่ง ผู้ใหญ่ทำ ผู้น้อยก็ต้องทำ พี่แอมอยากให้บ้านเราสงบ ไม่ทะเลาะกัน ก็ต้องเริ่มต้นที่ผู้ใหญ่ก่อนเลยครับ ต้นแบบไม่ดี แม่ปูเดินเบี้ยว จะไปบังคับให้เด้ฏๆเดินตรงได้อย่างไร ปล. ช่วงนี้หมิงหมิงทานข้าวง่ายขึ้นเยอะเลยครับ อิอิอิ ไม่ต้องวิ่งตามป้อนแล้วล่ะครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:18:21 น.สวัสดีค่ะพี่แอมอร ตอนนี้มือสั่นหมดแล้วจิ้มคีย์บอร์ดถูก ๆ ผิด ๆ แล้วหงะ
เมื่อกี้กลับไปที่บล็อกมีคนหนึ่งเค้าเข้ามาทัก ทำเหมือนรู้จักกล้วยเลย ไม่รู้ว่าใครแกล้งหงะ แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดมากไปหรือเปล่า... ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าจะต้องลบบางบล็อกทิ้งหรือเปล่า เพราะกล้วว่าคนที่กล้วยพรรณาถึง เขาจะมาอ่านเจอ เครียด เครียด เครียด กลัวด้วย มาก ๆ เลย ฮือ ฮือ เอาไงดีหงะ โดย: กล้วยน้ำ
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:33:09 น.ช่วงก่อนหน้านี้ ก็มีนักบิน(คนที่รู้จัก) ต้องจากลากันไป และก็ได้ไปช่วยงานกันตลอดทุกคืน ก็มีความรู้สึก อารมณ์ เศร้าใจ เสียใจ ไปตามบรรยากาศของงานไปด้วยเช่นกันครับ
 โดย: ถปรร
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:03:16 น.สวัสดีครับ...
ฮ่ะๆๆ แหม คิดลึกไปได้.. โดย: เจ้าพระยา แอบฮาเป็นพักๆ.... (อสัญแดหวา
) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:08:46 น.ขอบคุณค่ะพี่แอมอร กล้วยอาจคิดมากไปจริง ๆ ก็ได้
ก็เค้าลงชื่อว่า "คนใกล้ใจ" เน๊อะ มันก็เลยผวา... โดย: กล้วยน้ำ
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:25:36 น.อืม ๆๆ - - เป็ดรู้จนได้ ..
ถูกไขกระจ่างแล้ว .. แล้วก็จบ .. แฮ่ะ ๆๆ ก็มันไม่เห็นมีไรเลยกล้วยจ๋า ตอบไปเลยสิ ขอบคุณค่ะ มีคนรักก็ดี รักกล้วยน้อย ๆ แต่รักนาน ๆ นะค่ะ .. จุ๊บ ๆๆ .. น่าน ๆๆ - - อย่าซีเรียจ ยิ้มเข้าไว้ .. ........ ..... .. เจ้าแอม .. ไปทักว่าเราจะไปเที่ยว จนเจ้ากล้วยอวยพรใหญ่ เหมือนเราจะไปทะเลรอบสองไหงงั้น แค่ไปแอ่วเวียง ซื้อชุดนอนใหม่ให้เจ้าแพนเค้ก อิอิ เย็นนี้ แกงผักกาดใส่จิ้นแก๋ง ลำแต้ ๆ เจ้า .. เก็บดอกไม้มากฝาก สายน้ำผึ้ง ต้นไม้รักมาก ชอบมาก ปลูกมากับมือ หอมอ่อน ๆ ซื้อมาจากจังหวัดหนึ่งซึ่งเคยไปอยู่มาสี่ปี เกือบห้าร้อยกิโลที่เคยไปอยู่และจากมา.. เหมือนเป็นที่ระลึก ถ้านับจากวันที่จากมาก็ปีกว่า ๆ แล้ว ออกดอกบ่อยมาก สีขาว ก่อนเป็นสีเหลืองอ่อน ๆ หอมอ่อน ๆ เลื้อยใกล้ ๆ ที่นั่ง ตอนเช้านั่งจิบกาแฟเคล้าความหอม .. สดชื่นมาก ๆ เลย  อยู่ข้าง ๆ เธอเสมอ เพื่อนเธอจ๊ะ โดย: ยังเหมือนเดิม เพิ่มเติมสองจุ๊บ (SongPee
) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:40:14 น.โอ้ย ๆๆ กุ้งแช่น้ำปลาหน่ะของโปรดเลยนะจ๊ะ รู้ไหม
ปกติ ไม่กินของดิบ ๆ ยกเว้น กุ้งเต้น กะกุ้งแช่น้ำปลา .. น่าน ๆ - - ชอบจนเลยเอามาลองทำกินกันที่บ้าน จนได้หลักว่า อย่าทำเยอะ ของอย่างนี้กุ้งไม่ควรเกินสิบตัว แปดตัวอ่ะ พอเหมาะ น้ำจิ้มแซ่บ ๆ มะระ ใบสะระแหน่ะ (ที่บ้านเรียกผักด่วน) หอมขาวปอกเปลือก .. โอ้ย น้ำลายไหล .. ......... .... ยังไม่นอนใช่ไหมเพื่อน .. เราก็วิ่งเล่นไปเรื่อยเลย เมื่อวานส่งต้นฉบับให้คุณปู สายลมอิสระ เพื่อทำหนังสือทำมือ ก็ คิดอยู่นานนะ ว่าจะส่งดีหรือไม่ส่งดี เรื่องที่เขียนก็พื้น ๆ ระบายไปเรื่อย พยายามให้มีสาระ แต่ก็ไม่รู้จะดีพอหรือเปล่า คือ จริง ๆ อยากให้คุณสายลมอิสระ พิจารณาก่อน ไม่จำเป็นต้องนำเรื่องเราลงหรอก แค่อยากมีส่วนร่วมแค่นั้น .. ไม่รู้คิดมากไปป่าว .. ...... ... โดย: แง่บ ๆ กุ้งแช่น้ำปลา .. (SongPee
) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:33:27 น.พี่แอมอรเอ๋มาแล้ว แค่ใจอ่อนไหวแต่ไม่ได้อ่อนแอ พี่อ่ะมาอยู่เป็นเพื่อนเมื่อคืน พี่แอมอรทิ้งประโยคนี้ไว้ให้ เอ๋เพิ่งมาอ่านค่ะ "ชั้นนอนตรงนี้ ใกล้ๆเธอนะ" พี่ทำเอ๋น้ำตาร่วงเลยอ่ะ ไม่รู้สิ ปัญหามันก็คลี่คลายแล้วนะ แต่มันเหนื่อยด้วยมั้งพี่ วันนี้ทั้งวัน ค่อนข้างเครียดนิดหน่อย ว่าจะไม่เข้าบล็อกแล้วนะวันนี้.... พอมาเจอประโยคนี้มันก็เลยปลื้ม ๆ มีคนเป็นห่วงเราด้วยเหรอเนี้ย ขอบคุณน่ะค่ะพี่แอมอร   โดย: aenew
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:47:11 น.เจอเพื่อนเอ๋แล้ว มาแอบนั่งเอาแรงอยู่บ้านพี่แอมอรนี่เอง
เรามานั่งอยู่ข้าง ๆ อีกคนนะจ๊ะ สู้ สู้ จ๊ะ พี่แอมอร กล้วยสืบข่าวเพื่อนเอ๋เจอแล้วนะ เพื่อนเอ๋มานั่งพักอยู่ที่บ้านพี่นี่ไง...ออกมานั่งด้วยกันเร็ว เดี๋ยวไปชวนพี่สองพีด้วยดีกว่า โดย: กล้วยน้ำ
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:55:42 น.เข้ามาราตรีสวัสดิ์ยามดึก ..
ก็วันนี้นอนดึก ไม่เหมือนเธอ เดาว่าหลับแล้วแน่ ๆ ไม่ได้ตื่นเช้าเหมือนเธอนิ ตะเองตื่นเช้าละซี วันนี้ แวะทักเค้าไปทั่ว เด๋วเหอะ เค้าจะบอก คนแกร่ ๆ ชอบนอนเร็วตื่นเช้า .. น่าน ๆ  ยัยเอ๋ กลับมาเป็นปกติแล้ว .. พลังม่างเยอะ.. ใช้ไปบ้างก็ดี .. หุหุ .. เพราะพี่ ๆ เชื่อ เอ๋ ย่อมเลือกทางที่ดีที่สุดเหมาะสมที่สุดสำหรับเอ๋อยู่แล้ว ที่สำคัญ พี่ ๆ จะอยู่ข้างเอ๋เสมอ ไม่ว่าเอ๋จะตัดสินใจหรือทำอะไรก็ตาม .. เน๊อะ ๆๆ - - .......... .... สองพี .. ปล. เอ.. คุยกับเธอยัง .. น่าน ๆๆ โดย: SongPee
วันที่: 7 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:47:04 น.กำลังอีพบล๊อคใหม่
กำลังจะไปนอน แวะมาดู อู้ฮู มาประท้วงอะไรกัน ... ยังจะมาว่าคนแกร่นอนไวตื่นเช้า แล้วดึกขนาดนี้จะสาวไหมละเออ เหอ เหอ ไปนอนดีก่าเด๋วหน้าาาเหี่ยว รักนะตะเอง แอมอร โดย: peeamp
วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:47:13 น.สวัสดีค่ะ พี่แอมอร
งานศพ เป็นงานที่เศร้ามาก แบมไม่ค่อยอยากไปเลยค่ะ พี่แอมอรคะ ได้เซฟ หัวบล๊อกแบมไว้บ้างหรือเปล่าคะ คือว่า เว็บที่แบมไปฝากรูปไว้เขาปิดไปค่ะ แล้วแบมไม่ได้เซฟไว้เลยค่ะ เพราะบล๊อกทำนานมาก รูปเก่าๆๆแบมลบทิ้งไปหมดค่ะ แบมอยากได้จัง ถ้าพี่แอมอรเซฟไว้ แบมขอได้มั้ยคะ อยากเอามันไว้บนหัวบล๊อกอีกค่ะ น้องที่ทำให้ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว แบมไม่รู้จะไปเอาจากไหนแล้วค่ะ โดย: yadegari IP: 91.111.6.67 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:1:47:55 น.
มารายงานตัวตอนเช้าตามสัญญาค่ะพี่ เช้านี้อากาศก็ยังร้อน ๆ อยู่เหมือนเดิม ไม่ได้ออกไปวิ่ง เพราะว่าไม่ไหวจริง ๆ เมื่อวานออกไปวิ่งตอน 10.00 น. แดดเปรี้ยงเชียว ทำไปได้.... วันนี้ไม่มีโจ๊กเหรอค่ะ อยากกินโจ๊กกับปาท่องโก๋ จริง ๆนะเนี้ย หวัดดียามเช้าค่ะพี่แอมอร  โดย: aenew
วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:52:26 น.สวัสดีเช้าวันหยุดค่ะ แต่เป็นวันทำงานของกล้วยนะ หุหุ
เราต้องคิดอยู่เสมอว่าเรายังไม่แก่ เราก็จะไม่แก่ค่ะ เค้าบอกว่านอนดึกไม่ดีต่อสุขภาพ แต่ไม่รู้เป็นไงกล้วยนอนก่อนเที่ยงคืนไม่เป็นมานานแล้ว ต้องนอนดึก ๆ ค่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวพี่สองพีว่าเราแก่ พี่แอมอรนอนหลังเที่ยงคืน ยังสาวอยู่ค่ะ confirm... โดย: กล้วยน้ำ
วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:08:29 น.โฮ้ววววววววววว
เป็นหมอมอด้วยเหรอครับ? เท่ห์จัง โดย: ลิงกัง..ขี้เก๊ก.. (อสัญแดหวา
) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:59:49 น.พี่แอมอรค๊าบบบบบ
กลับมาแล้วนะคะ ขอบคุณที่แวะไปตามหาค่ะ 55+ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ส่งให้ไม่เคยขาด จุ๊บๆๆๆ วันพรุ่งนี้งานน้องเต็มโต๊ะแน่ๆ เลยง่ะ หายไปหลายวันขนาดนี้ ช่วยโด้ยยยย แหะๆๆ โดย: biotech_girl
วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:13:17 น.อ้อๆ พี่ค๊าบบบบ
คนที่ไม่สบายน่ะยายน้องเองเด้อค่า อิอิ แก้ข่าวๆ น้องซำบายดีค่ะ โดย: biotech_girl
วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:16:40 น.เมื่อคืนวันศุกร์ ลิลลี่ก็บ้ายบายไปแล้วค่ะ
เคยทราบว่าเขาก็อายุราว ๆ 14-15 ปีนี่แหละ เพื่อนบอกว่าหมาไทยที่บ้านเขาอายุ 17 ปี ค่ะ ตอนนี้ก็ยังคิดถึงเขาอยู่ค่ะ โดย: tuk-tuk@korat
วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:21:07 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [
อย่างอื่นค่อยว่ากัน ...