... วันเสาร์ที่ผ่านมา ก่อนเข้าโรงหนังไม่กี่นาที ผมมีนัดกับทางสนพ.พูดคุยวางแผนถึงหนังสือเล่มใหม่ ทางสนพ.เสนอว่า น่าจะใส่หนังใหม่ๆลงในหนังสือบ้างอย่างเรื่อง รักสามเศร้า แต่ผมเผอิญกิน พรานทะเล(อคติ) ตอนมื้อเที่ยงเยอะไปหน่อย จึงแย้งไปว่า หนังไม่น่าจะมีประเด็นน่าสนใจ เพราะดูหนังตัวอย่างแล้วแอบคิดเหมือนกระทู้หนึ่งในพันทิปที่ตั้งไว้ว่า

GTH น่าจะแจกรางวัลให้คนดูด้วยการชิงคำตอบจากการดูหนังตัวอย่างว่า หนังเรื่องนี้ น่าสนุก ตรงไหน

ผลงานล่าสุดที่ยุทธเลิศจับมือ GTH เรื่องนี้ แค่ดูหนังตัวอย่างแล้วอาจทำให้หลายคนคิดรอดูจากแผ่นมากกว่า เพราะตัวอย่างไม่น่าสนใจ เนื้อหาก็น้ำเน่าแสนจะธรรมดา พล็อตหนังเรื่องรักสามเส้าแบบนี้มีอยู่เกร่อ

แต่ผมก็เก็งไว้ว่าไม่พลาดที่จะตีตั๋วอุดหนุน ในฐานะที่เป็นสาวกหนังของยุทธเลิศคนหนึ่งที่เป็นปลื้มกับ มือปืนโลกพระจัน กับ บุปฝาราตรี สองหนังยุทธเลิศที่แสดงถึงความสามารถในการทำหนังให้สนุกและถึงอกถึงใจ แม้ระยะหลังฝีไม้ลายมือเหมือนกราฟขาลง แต่ยุทธเลิศก็เป็นอีกคนที่มีตัวตนในหนังชัดเจน

หากไม่นับ โกยเถอะเกย์ ที่ผมบอกผ่านเพราะหนังตัวอย่างและเสียงวิจารณ์ย่ำแย่ เรื่องที่ผมชอบน้อยที่สุดของ ยุทธเลิศ คือ กุมภาพันธ์ เพราะรู้สึกว่า ความรักในหนังมีการบรรจงประดิษฐ์เกินไปจนไม่เป็นธรรมชาติ โดยเฉพาะตอนจบที่เลี่ยนเหลือเกิน


เอาเข้าจริง รัก|สาม|เศร้า เหมือนงานของผกก.คนละคน หนังลดความประดิดประดอยเกินเหตุจากกุมภาพันธ์ หนังไม่ได้มีช่วงเวลา ขยี้ อารมณ์คนดูแบบเอาตาย และ วิธีการดำเนินเรื่องของหนังก็เรื่อยๆมาเรียงๆจนบางช่วงนึกว่าดูหนังเกาหลีสไตล์ minimalist

แต่ ในสไตล์ของหนังที่เรื่อยๆของหนังเรื่องนี้ ทั้งที่ควรจะน่าเบื่อเหลือแสน ผมกลับคล้อยตามอย่างน่าประหลาดใจ เมื่อจูนกับตัวละครติด ก็พบว่ามันเป็นไปธรรมชาติอย่างที่มันควรจะเป็น แถมผมยังรู้สึกดี ที่หนังเรื่องนี้ จงใจ ไม่บดขยี้อารมณ์พาคนดูไปสู่จุดไคลแมกซ์ชนิดเอาตาย แต่ การค่อยๆปล่อยอารมณ์แบบน้ำเซาะทรายแล้วพัดหายไปแบบนี้ มันกระทบใจเหมือนคลื่นที่ยังซัดอยู่แม้หนังจบ




....ความรักสามเส้า ในหนังเรื่องนี้ ทำให้ผมย้อนคิดไปถึง หนังรักสามเส้าที่ผมเสียน้ำตามากที่สุดอย่าง Lover’s concerto เรื่องรักเกาหลีของ หนึ่งชาย กับ สองเพื่อนซี้สาว ที่หนึ่งในนั้นป่วยเป็นโรคร้าย และ สุดท้ายต้องมีการผิดหวัง แต่ ทั้งสามคนไม่มีใครทำร้ายกัน

ใน รัก|สาม|เศร้า

พายุ แอบรัก ฟ้า แต่ไม่กล้าแสดงออก

น้ำ แอบรัก พายุ แต่เมื่อรู้ว่า คนที่ตัวเองรักทั้งสองคนรักกัน ก็ยิ้มแสดงความยินดีและเลือกที่จะเสียสละ

ฟ้า เมื่อรู้ว่า น้ำ แอบรักพายุในขณะที่ตัวเองมีเวลาเหลืออยู่ไม่นาน ก็ไม่อยากจะถ่วงพายุให้เสียเวลากับตัวเอง

มองเผินๆเนื้อหาหนังอาจจะเหมือน เพื่อนสนิท ในแง่ เพื่อน(แอบ)รักเพื่อน และ หลายคนๆมองว่า เพื่อนสนิท จี๊ดกว่า อินกว่า ส่วนตัวผมกลับรู้สึกว่า รัก|สาม|เศร้า จริงกว่า มีมิติมากกว่า อินกว่า และ สะเทือนใจมากกว่า


... ตัวบทหนังนั้นทำได้ดีมากในหลายๆส่วน ทั้งมุมมองต่อความรัก , การสร้างบุคลิกและมิติของตัวละคร ซึ่งการเปิดเรื่องที่แต่ละคนมานำเสนอ Thesis ของตัวเองเป็นการเปิดตอนที่ฉลาด สำหรับแฝงบุคลิกนิสัยแต่ละคนผ่านงานของตัวเองโดยไม่ต้องพูดบรรยายให้มากความ

ส่วนที่ดีอีกส่วน คือไดอะล็อกหรือบทพูดในหนัง โดยเฉพาะกลุ่มเพื่อน ที่ทำให้รู้สึกจริง เป็นธรรมชาติ คำหยาบในหนังเรื่องนี้เป็นคำหยาบที่ไม่ได้รู้สึกหยาบยัดเยียดเหมือนหนังไทยอีกหลายๆเรื่อง (รวมถึงหนังที่ผ่านๆมาของ GTH ด้วย) และ ถึงรายละเอียดของบทเหมือนไม่หวือหวา แต่ จุดเล็กๆน้อยๆที่หยอดไปเช่นประเด็น ซุปตีนไก่ , กินฉี่ , เวลาสั้นๆแค่สามนาที ฯลฯ ล้วนมีความหมายและสุดท้ายก็เก็บตกนำมาใช้ประโยชน์เพื่อสื่อสาร ความรัก ได้อย่างสวยงาม


Spoilers alert : เฉพาะตัวอักษร สี เหลือง ถัดจากนี้ เปิดเผยจุดสำคัญในหนัง






...ฉากกินฉี่ เป็นตัวอย่างหนึ่งของการแสดงถึงตัวตนของตัวละครและความรัก ผ่าน การกระทำ

ทั้งๆที่ตอนเริ่มต้นฉากนี้ผมเริ่มรำคาญที่หนังวนเวียนกับบทสนทนาปัสสาวะบำบัด เพราะรู้สึกว่าหนังเริ่มจะ เล่น มากเกินแบบไม่จำเป็น จนกระทั่งเมื่อถึงตอน พายุเดินออกมาพร้อมแก้วน้ำ หนังทำให้เห็นว่า เรื่อง ฉี่ ในหนังเรื่องนี้ไม่ได้มีเล่นแค่เอาขำขำ แต่ มันแสดงถึง ตัวตน ของ คนหนึ่งคนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อแสดงออกถึงความรักของตัวเอง

เพียงเพราะตัวเขาไม่ใช่คนสไตล์ที่พูด ความรู้สึก ออกมาตรงๆ แต่หากมองที่การกระทำโดยไม่ต้องพูดก็รู้ว่ารักและห่วงอีกคนมากแค่ไหน

ในขณะเดียวกัน ฉากนี้ ก็กลับมาย้ำให้เห็นถึง ความรักและตัวตนของคนอีกหนึ่งคน ซึ่งก็คือ ฟ้า ที่เริ่มต้นมองเรื่องกินฉี่เป็นเรื่องตลกแต่สุดท้ายกลับกล้าที่จะหยิบมากินทั้งๆที่เธอเลือกจะไม่รักษามาพักใหญ่ ซึ่งนั่นก็เพราะ




...ฟ้า ถูกสร้างมาให้เป็น คนที่ไม่มีใครต้องการ ถึงเธอจะมีแฟนมีพ่อ แต่ แฟนมีกิ๊ก พ่อสนใจแม่เลี้ยงมากกว่า เวลาป่วย แฟนอยู่กับหญิงอื่น พ่อก็ดูจะไม่ได้ใส่ใจหนักหนา เมื่อไร้ความรัก คนเช่นฟ้าก็ไม่เห็นว่า จะต่อสู้เพื่ออยู่ไปทำไม เธอจึงไม่สนใจต่อการกินยาหรือการรักษาใดๆทั้งสิ้น

จนเมื่อ พายุ พัดเข้ามาในชีวิตพร้อมความรัก ฟ้าที่มืดมนก็ต้องการจะสว่างขึ้นมาอีกครั้ง อยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เราจึงเห็นฉากที่เธอกล้าที่จะหยิบฉี่มากินตามที่พายุแนะนำ และหนังก็ทำให้เห็นอีกครั้งว่า ความรักเป็นพลังสำคัญที่ทำให้คนแต่ละคนมีชีวิตอยู่ต่อไป

ไม่ว่าจะเป็น ความรักจากพ่อ จากพี่ จากแฟน หรือ กระทั่ง การรู้จักที่จะรักตัวเอง แต่หากเมื่อใด เราไม่หลงเหลือความรักไว้กับตัว เมื่อถึงคราวที่สิ้นหวังเราก็มักจะไม่ต้องการมีชีวิตอยู่อีกต่อไป


... คาแรกเตอร์ของ ฟ้า เปิดเผยตรงไปตรงมาตรงข้ามกับ น้ำ กับ พายุ



ฉากริมน้ำ ที่น้ำถามพายุว่า เคยแอบรักใครบ้างไหม แล้วทั้งคู่ก็ตอบเหมือนๆกันว่า เคย แต่ไม่กล้าบอกออกไป

แสดงให้เห็นถึง ภาพตัวตนของ พายุ กับ น้ำ ว่ามีความเหมือนกันตรงที่ ทั้งคู่มักเก็บงำความรู้สึกไว้ในใจเพียงลำพัง ไม่ถนัดเผยความรู้สึกออกไปตรงๆ

ความรักของสองคนนี้ มักแสดงออกผ่าน การกระทำ อย่างเช่น ฉากกินฉี่ของพายุ หรือ การเดินออกจากวงจรความรักที่ตัวเองกลายเป็นส่วนเกินของ น้ำ

ความเหมือนที่เป็นคนพูดน้อยของทั้งคู่ ไม่ได้ทำให้ทั้งสองคนได้คู่กัน เพราะลูกศรความรักของทั้งคู่ชี้ไปคนละทาง แต่ ความพูดน้อยของคนสองคนก็พาให้ลูกศรได้มีโอกาสมาชี้เข้าหากันในตอนท้าย

จากจุดเริ่มต้นของ ซีดี กับ เวลาสามนาที

ซีดี กับ เวลาสามนาที คือ การบอกรักและการขอโอกาสจาก น้ำ ที่พายุมองข้ามไป แม้จะทำให้เธอผิดหวังเสียใจแต่เธอก็ไม่ทำอะไรให้คนอื่นรู้ถึง ความเจ็บปวดข้างใน จนกระทั่งตอนท้ายที่ พายุ อยากจะขอโอกาสจากน้ำบ้าง เขาก็ใช้วิธีการคล้ายคลึงกัน นั่นคือ เลือกซุปตีนไก่กับการขอเวลาสั้นๆ เป็น การบอกรักและขอโอกาสกลับคืน

ฉากสุดท้ายนี้ ส่วนตัวมองว่า ไม่ใช่การทำตามสัญญาที่ฟ้าขอไว้ เพราะ ฟ้าไม่ได้ขอให้ พายุ รัก น้ำ

ฟ้าแค่ขอว่า อย่ารักใคร แต่ถ้าจะรักขอให้เป็น น้ำ เท่านั้น

ดังนั้น ถ้าจะทำตามสัญญา พายุ คงไม่ปล่อยเวลาไปนานถึงห้าปี แต่ ความรู้สึกผูกพันที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นหลังจากเติบโตมากขึ้น หลังจากรู้ความจริง ทำให้ พายุ สามารถตอบคำถาม น้ำ ได้ว่า ทำไมถึงไปกินซุปตีนไก่ ทั้งๆที่ไม่เคยกินมาก่อน

ครั้งหนึ่งที่ไม่ชอบซุปตีนไก่ แต่ก็ไม่ได้แปลว่า ชั่วชีวิตนี้จะไม่กิน
ครั้งหนึ่งที่ไม่รัก ก็ไม่ได้แปลว่า ชั่วชีวิตนี้จะไม่รักกัน

เพียงแค่ เวลา เท่านั้น ที่มันอาจจะไม่ได้เกิดตรงกันที่คนสองคน จะสามารถมอบความรักเหมือนลูกศรที่หันหน้าเข้าหากัน





....ถึงตรงนี้ ถ้ามีคนถามว่า ทำไมผมถึงชอบ รัก|สาม|เศร้า ผมตอบไปว่า ผมชอบประเด็นความรักทั้งรูปแบบของแฟน และ ความรักในรูปแบบเพื่อน ซึ่งมิตรภาพในหนังเรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งรูปแบบความรักที่งดงามไม่แพ้รักของหนุ่มสาวเลย

เราได้เห็น

ความรักที่ผลักดันให้คนรักกันไปมีชีวิตที่ดีกว่า ความรักที่อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุข ความรักที่แม้จะเจ็บแต่ก็เป็นความเจ็บที่ไม่ได้เกิดจาก การทำร้ายกัน

...หลายคนสงสัยว่า

ความรักแบบในหนังมีจริงหรือ ในเมื่อเราเห็นข่าวแต่ละวันคือ การแย่งชิงตบตีฆ่ากันให้ตาย เมื่อคนรักจากเราไป

ความรักแบบที่ไม่คิดทำร้ายกัน ความรักที่แค่อยากให้อีกคนนั้นมีความสุข แม้รู้ว่าเราจะต้องทุกข์ใจ

ความรักสวยหรูแบบนี้อาจจะมีแต่ในอุดมคติ แต่ อุดมคติเช่นนี้มิใช่ ไม่มีวันเป็นจริง เพราะ ความรักไม่ใช่เครื่องประดับที่อยู่กับใครแล้วจะดูสวยกว่ากัน ไม่ใช่สิ่งที่เป็นของใครคนใดคนหนึ่งเพียงผู้เดียว

เหมือนตอนที่ ฟ้า รู้ว่า ตัวเองเก็บ ความรักไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ในเมื่อตัวเองกำลังจะตาย แต่น้ำกลับตอบว่า มันเกี่ยวด้วยหรือว่า ความรักอยู่กับใครแล้วจะมีประโยชน์มากกว่ากัน

ความรักจะอยู่ที่เธอ หรือ อยู่ที่ฉัน ไม่สำคัญหรอกว่าจะอยู่ที่ใคร และ ก็ไม่มีใครถูกหรือผิดในเรื่องของความรัก




... หากเพียงแค่ รักเป็น ก็จะรู้ว่า ความรัก เป็นมากกว่า ความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ เป็นมากกว่าการครอบครอง แต่เป็น พลังงานที่จะผลักดันให้คนมีชีวิตต่อไปข้างหน้า เป็นยาวิเศษที่จะรักษาบาดแผลทั้งหลายในจิตใจ

เพราะรัก จึงทำให้ เพื่อนหนึ่งคนยินดีสละความสุขส่วนตัวเพื่อเห็นเพื่อนอีกคนมีความสุข

เพราะรัก จึงทำให้ เพื่อนคนหนึ่งไม่ลังเลใจที่จะรับผิดชอบความผิดพลาดในชีวิตของเพื่อนอีกคนอย่างเต็มใจ

เพราะรัก จึงทำให้ เพื่อนไม่สามารถจะมีความสุขได้เมื่อรู้ว่าเพื่อนอีกคนกำลังร้องไห้อยู่ลำพัง


...ทั้งสามคนในจอหนัง เจ็บปวด กับทางเลือกที่เสียสละ แต่ สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ สุข กับทางเลือกที่ทำเพื่อคนรัก

ในขณะที่คนอีกจำนวนมากในสังคมจริง สะใจ กับ ทางเลือกที่ทำร้ายอีกฝ่ายให้แสบสันต์ สะใจ กับ ชัยชนะที่ได้ครอบครอง แต่ สุดท้ายแล้วก็ต้อง ทุกข์ กับ ความรักที่ไม่มีอยู่จริง เพราะ ไม่เหลือคนที่เก็บความรักจริงไว้ให้เรา มีแต่ ชัยชนะที่ว่างเปล่า เพราะไม่เหลือใคร นอกจาก ความแค้นสะใจที่ทำลายความรู้สึกดีๆให้พินาศลง




... นอกจาก รักแบบแฟน และ รักแบบเพื่อน แล้ว บางตอนที่เป็นฉากสั้นๆที่หนังต้องการสื่อความรักในรูปแบบอื่น เช่น พ่อกับลูก(ฉากน้ำสารภาพความจริงกับพ่อ) หนังก็ยังถ่ายทอดออกมาได้อารมณ์สมจริงและทำให้เรารู้สึกดีๆตามไปด้วย

แต่ด้วยวิธีการเล่าเรื่องของหนังที่ค่อนข้างไปอย่างราบเรื่อย อาจทำให้คนดูที่จูนกับตัวละครไม่ติดรู้สึกเบื่อหน่ายอยากออกจากโรงก่อน ส่วนตัวแล้วมองว่าความเรื่อยๆของหนัง เป็น เจตนา มากกว่า ความอ่อนหัด ในการคุมให้หนังดำเนินเรื่องไปในทิศทางเช่นนี้

หนังเรื่องนี้อาจจะติดแบรนด์ GTH แต่หนังไม่ใช่ หนังแบบ GTH เหมือนที่ผ่านๆมาซึ่งมีสไตล์ที่บีบคั้นอารมณ์อย่างที่แฟนๆคุ้นเคย

มิหนำซำผมยังรู้สึกว่า ถ้าหนังเบนเข็มไปเร่งเร้าเอาอารมณ์ให้หนักข้อเกินเหตุ อาจจะทำให้ผมชมชอบหนังเรื่องนี้น้อยลง เพราะ ตัวเองจะถูกกันเป็นคนนอกที่ดูหนังเรื่องหนึ่ง มากกว่า คล้อยตามความเป็นธรรมชาติที่หนังพยายามสร้างมา

ด้วยเหตุนี้ ปัจจัยที่ผมยังไม่ชอบมากจึงอยู่ตรงที่บางช่วง ผกก.เผลอกลับไปปรุงแต่งให้ดูดีดูดราม่าเกินไปเช่น ถ่ายภาพตอนพระเอกผิดหวังสวยเหมือนดูมิวสิควิดิโอ หรือ เนื้อหาส่วนพี่เอกที่ตัวเนื้อหานั้นดีและสำคัญต่อการพัฒนาเรื่องราว แต่การดำเนินเรื่องส่วนนี้ออกจะนั๊งหนังละค๊อนละครจนแปลกแยกออกมาจากภาพรวม


... อีกส่วนที่ต้องชมคือ การเลือกเพลงประกอบของหนัง ช่างฉลาดในการเลือกและฉลาดหาจังหวะหยอด เพราะเพลงในหนังเรื่องนี้เป็นตัวละครสำคัญที่ดึงอารมณ์คนดูให้ดำดิ่งลึกลงไปได้มากขึ้นอีก นอกจาก รักเธอทั้งหมดของหัวใจ ของ พอส ที่ตัวเพลงก็เศร้าขาดใจอยู่แล้ว พอมาถึง เพลงสุดท้ายของหนัง ที่ค่อยๆเฟดจากเสียงตัวละครเป็นเสียงนักร้องจริง ยิ่งทำให้ ฉากจบจับใจผมเอามาก

นักแสดงสามคนเล่นกันได้ดีกว่าที่คาด และ มีโอกาสกอดคอกันเข้าชิงรางวัลช่วงท้ายปี เป้ เล่นดีขึ้นกว่าตอน บอดี้#ศพ19 อาจจะไม่ได้ถึงกับดีมาก แต่ คาแรกเตอร์ในหนังเรื่องนี้ก็เหมาะสมกับเขามากกว่าตอนนั้นหลายเท่า



ส่วนสองนักแสดงนำหญิง เป็น สองนักแสดงที่ผมอยากดูเธอทั้งสองคนเล่นหนังต่อไปเรื่อยๆ ก้อย เล่นได้นิ่งดีเหลือเกิน เหมือนมืออาชีพที่ผ่านหนังใหญ่มาหลายเรื่อง ตอนร้องไห้น้ำตาไหลก็สวยมาก ในขณะที่ผมขอสารภาพว่าเห็น พีค ตามงานต่างๆที่ไม่ใช่ในหนัง ก็นึกปรามาสเสมอว่า คงเล่นหนังได้ก๊องแก๊ง แต่พอเธออยู่ในกล้องทีไร เธอเป็นนักแสดงที่ ขึ้นกล้อง อย่างแรง และเรื่องนี้ก็มีโอกาสตีบทได้มากกว่าเมื่อตอน สายลับจับบ้านเล็ก




สรุป ...รัก|สาม|เศร้า เป็น หนังรักของไทยที่ทำเอาผมสะเทือนใจหลังจากไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว เพราะเริ่มเลี่ยนกับ หนังรักที่ชักจะเป็นสูตรสำเร็จมากขึ้นทุกที

ผมมองว่า นี่คือ หนังรักของไทยที่ค่อนข้างมีวุฒิภาวะในตัวสูง หรือ พูดง่ายๆว่า หน้าหนังอาจจะวัยรุ่นจ๋า แต่ตัวหนังค่อนข้างแก่(ประสบการณ์ชีวิต) มองโลกอย่างผู้ใหญ่ ไม่หวือหวา สุดฤทธิ์สุดเดช เฉกเช่นหนังเก่าของยุทธเลิศ แต่ นิ่งขึ้น จริงจังขึ้น ซึ่งก็เหมือน เป็นงานที่ตัวตนของผู้กำกับเติบโตมากขึ้นและมี ความประนีต ละเมียดละไมมากขึ้นด้วยเช่นกัน



ป.ล. และคิดว่าดีแล้ว ที่ รักออกแบบไม่ได้ อยู่ในมือของผกก.อีกคน แล้ว ยุทธเลิศ มาทำรัก|สาม|เศร้าในตอนนี้ ทำให้เราได้หนังรักและมิตรภาพดีๆสองเรื่องมาอยู่ในทำเนียบหนังไทย





Link บทความที่อ้างอิงถึงใน blog

บอดี้ ศพ #19 , ภาพสวยหลอกตา เนื้อหาหลอกดี CGหลอกเกิน

สายลับจับบ้านเล็ก , จาก "เพื่อนสนิท" มาสู่ "เมียน้อย"

Lover's Concerto , แด่เธอผู้จากไป

เพื่อนสนิท , เมื่อเส้นแบ่งของ "คนรัก" กับ "เพื่อน" เริ่มเลือนราง

สามารถติดตามบทสรุป การให้คะแนน และบทวิจารณ์ของภาพยนตร์เรื่องนี้เพิ่มเติม หรือบทวิจารณ์ภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ พร้อมความเห็นของเพื่อนร่วมบล็อคที่รักการดูหนัง ได้ที่ //vreview.yarisme.com พร้อมลุ้นรับบัตร Major M Cash มูลค่า 500 บาท จำนวน 8 ใบ ทุกเดือน

ขอฝาก พ็อกเก็ตบุ้คสองเล่มที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนังเพราะ "หนังสือรัก" เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม ส่วน องศาที่ 361 หนังสือเล่มล่าสุดที่จะช่วยให้คุณค้นหามุมเล็กๆในตัวเองที่จะมีความสุขในชีวิตได้มากขึ้น โดยไม่ต้องมองหาจากผู้อื่น


เพื่อนๆที่หาซื้อตามร้านไม่ได้ "หนังสือรัก"เข้าไปสั่งได้จากเว็บของสนพ.เลยจ้าที่ //www.bynatureonline.com/store/bookstore.php ส่วน องศาที่ 361 สั่งได้จากเว็บของซีเอ็ดครับผม

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง