I have a Dream * and it becomes true* จะ 4เดือนแล้วเนอะ ที่เปิดโฮสเทลเล็กๆ อย่างเป็นทางการ แต่จนป่านนี้ ทาง Bauamt *กรมการสิ่งก่อสร้างของเยอรมัน* ยังไม่ได้ส่ง ใบอณุญาติมาให้เลย แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะ เคสของเราผ่านการอณุมัติแล้ว+ เจ้าหน้าที่เป็นคนบอกให้ เปิดดำเนินการให้เลย ... งานราชการก็เป็นแบบนี้เอง ไม่ว่าที่ไหนอะเนอะ ช้าเสมอคร่ะ...ทำใจ.... จริงๆโฮสเทลเป็น 1 ในฝัน ของดิฉัน ที่อยากจะทำ อยากให้มันเป็นรูปเป็นร่าง ตอนที่เริ่มทำ ยอมรับว่าเหนื่อยมากๆเพราะทำกันเอง ตั้งเเต่ ทาสี ปูพื้น ออกแบบ งานจิปาถะมากๆ ที่จะทำให้ห้องเปล่าๆ กลายสภาพ มาเป็นเจ้า โฮสเทลได้แบบทุกวันนี้ ย้อนกลับไปคิดแล้ว ไม่นึกเหมือนกันว่าจะทำมันขึ้นมาได้ หุๆ ช่วงที่รอใบอณุญาติ เรียกได้ว่า จิตใจไม่ดีเลย เพราะเราลงทุนไปแล้วตอนนั้น มีแต่ค่าใช้จ่าย เอาเงินที่เก็บมาจากทำงานที่เก่ามาลงทุน มีเเต่เงินไหลออกๆ กลัวต่างๆนาๆ ว่าจะไปรอดไหม จะขาดทุนไหม เพราะคราวนี้เราทำเอง ลงทุนเอง บริหารเอง ไม่เหมือนทำนที่เก่าที่เราเพียงแต่รับจ้างบริหารให้เค้าเฉยๆหนิ...คิดแบบนี้แล้วก็กลัว...เหนื่อย+ท้อ...แอบร้องไห้เหมือนกันอะคะ ... ท้อแต่ก็ต้องสู้ต่อไป...ก็ก้าวมาแล้วหนิ มาถึงตอนนี้ มีทั้งเเขก กรุ๊ปเล็ก แขกขาจร แขกระยะยาว*พักเป็นเดือน*หุๆ 95เปอร์เซนต์พูดภาษาอังกฤษค่ะ เลยสบายไปไม่ต้องทนใช้เยอรมันมากมาย แบบที่ทำงานเก่า ส่วนแขกที่มาพัก อาการแรกก็จะแนวเห็นหน้าตึกแล้ว กลัวๆ เกรงๆ แต่พอขึ้นมาถึงตัวโฮสเทลแล้ว ควักกล้องมาถ่ายรูป แชะๆๆๆๆๆ รู้สึกดีจังที่มีคนชอบในสื่งทีเราทำ *แอบเข้าข้างตัวเองเพราะออกแบบและตบแต่ง เอง อิ อิ อิ* ยอดเดือนแรก 64 เปอร์เซนต์ แล้วก็ ค่อยๆขึ้นมา ตามลำดับ ณ. ตอนนี้ เดือนที่ 4 ยังไม่ปิดยอด 97-100เปอร์เซนต์ค่ะ เต็มเกือบทั้งเดือนเรียกได้ว่าทำงานเต็มที่กันเลย โรงงานรับซักผ้าปู ที่นอน ก็ช่วยๆกัน ซัก-ส่งของ ให้เรา แบบ หนักน่วงจริงๆ แต่แอบชอบ เพราะว่า ราคาถูกมาก กิโลละ 90 เซนต์ ซัก-รีด+มาส่งมารับ ของเองด้วย ภาษี 19 เปอร์เซนต์ *หุๆ เพราะเราเป็น self- employ มีบ.ของตัวเอง* ค่าเช่า / ค่าพนักงานพาร์ทไทม์ / ค่าไฟ / ค่าอาหารเช้า / จิปาถะอื่นๆ สรุปแล้ว ณ เวลานี้ หักค่าใช้จ่ายต่างๆแต่ละเดือนตั้งเเต่เริ่มเปิดทำการ ได้เงินที่ลงทุน คืนแล้วค่ะ เย้ๆ โล่งงงงงงง ในที่สุดก็แอบได้ยิ้มและ ยิ้มได้ เพราะว่า สิ่งที่เราตั้งใจทำไม่สูญเปล่าจริงๆ มันเป็นอีกขั้นที่เราไปถึง แต่ถามว่าเรียกตัวเองว่า ประสบความสำเร็จไหม...คิดว่ายังไม่ค่ะ เพราะหนทางชีวิตมันยังอีกไกล บทเรียนต่างๆในชีวิตข้างหน้ายังมีอีกเยอะ....เราอายุเท่านี้ทำได้แค่นี้ก็พอใจแล้วค่ะ ที่นี้ก็เหลือแค่ ว่า ถ้าเราจะขายกิจการให้ใครต่อ เราก็เรียกค่า เฟอร์นิเจอร์ ค่าแรง ที่เราลงไป คืน *ซึ่งเป็นปกติของการขายทอดกิจการจำพวก โฮสเทล/โรงแรมหรือร้านอาหาร* ...ตรงนี้ถือว่ากำไรอีก 1 ต่อ ต้องดูต่อไปว่าเราจะทำนานแค่ไหนแต่อย่างน้อยสัญญาเช่าตึกเรา รันไปอีก 5 ปี ก็ต้องสู้กันต่อไป จริงๆการทำงานของตัวเอง มันไม่ได้ยาก อย่างที่คิด ถ้าขยัน คุณก็มีรายได้ตลอด ไม่มีแรงกดดันจากใคร ไม่มีใครเป็น นายเรา เพียงแต่ อดทน แล้วก็มีวิสียทัศน์ที่ดี มองตลาด ให้ได้ ตีโจทย์ ให้ออก เท่านั้นก็ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถเราแล้วค่ะ เพียงแต่ว่า ติดที่มันเหนื่อยนิดนึงก็เท่านั้นเองค่ะ
Hostel อยู่ที่ไหนคะ ติดต่อได้อย่างไรเผื่อมีโอกาสไปใช้ยริการบ้าง
โดย: tenporn IP: 203.158.229.191 วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:39:32 น.
เก่งจังค่ะ ทำได้ขนาดนี้ ว่าแต่บอกรายละเอียดบ้างซิคะ ค่าห้องเท่าไหร่ เผื่อบอกเพื่อนแวะไป อยู่แถวไหนคะ
ห้องสวยมากค่ะ  โดย: Summer Flower
 วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:29:44 น.เข้ามาเเสดงความยินดีค่ะ ดีใจด้วยนะคะที่ประสบความสำเร็จ
เรียกชื่อเลยนะคะ เห็นคนอายุเท่ากันประสบความสำเร็จแล้วรู้สึกว่าเก่งจัง Hostel นี่อยู่ทีใหนคะ ทำไมมีคนบอกว่าเเบร์ลิน เเอนอยู่มิวนิคไม่ใช่เหรอ งงค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ โดย: เมย์ (mayistheone
) วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:18:30 น.เก่งจังเลยคะ มุกกับแฟนก็อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แต่ตอนนี้แฟนต้องทำงานให้บริษัทอยู่ กะว่าอยากจะเริ่มธุรกิจตัวเองให้เร็วที่สุดคะ แต่ยังไม่รู้จะเป็นยังไงเลย
  ยังไงอาจจะเข้ามาขอคำปรึกษานะคะ  โดย: mook (haiti
) วันที่: 25 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:59:05 น.เก่งมากๆๆๆๆๆค่ะคุณแอน
น่าไปพักจัง ต้าก็ว่าจะไปแถวๆนั้นอีกที ปีที่แล้วจำได้มั้ยคะว่าต้าไปเกือบถึงคุณแอนแล้วแต่ต้องเปลี่ยนแผนกะทันหันเลยไม่ได้ไปเยี่ยมเลย ถ้าไปงวดนี้เดี๋ยวไปอุดหนุนนะคะ จริงๆค่ะ  โดย: asita
วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:40:12 น.คุณแอนทำที Munich ใช่มั้ยคะ? ลืมถาม ขอให้แขกเยอะนะคะ ขายห้องดีเป็นเทน้ำเทท่า คุยกันมาตั้งนานเห็นอย่างงี้แล้วตื่นเต้นยังกะเป็นของตัวเองแหนะ อิอิอิอิ
โดย: asita
วันที่: 26 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:45:42 น.คุณแอนวันนี้ต้าเปิดบล็อคคุณแอนให้แฟนดูค่ะ เค้าชอบมากๆเลย ต้าก็แปลที่คุณแอนเขียนให้เค้าฟัง อย่ากลัวที่จะวิ่งตามฝัน
เค้าฝันอยากมี guesthouse มานานมากๆ ฝันมาตลอด แต่ไม่เคยได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยค่ะ ไม่เคยได้เริ่ม ได้แต่ฝัน กลัวค่ะ กลัวไปหมด โดย: asita
วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:0:30:20 น.เก่งจังเลยค่ะ จัดตกแต่งได้สวยมาก ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
 โดย: ฟรัง-แซ
วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:5:23:45 น.ขอบคุณนะคะที่เเวะไปเยี่ยม
เมย์ว่าเมย์เคยเห็นในร้านหนังสือหล่ะ ที่เเอนเเนะนำอ่ะ เดี๋ยวต้องลองหาดู เเอนเคยเรียนที่ฝรั่งเศษใช่มั๊ย เมย์เคยไปกับแม่อ่ะ แต่ว่าได้รับประสบกาณ์ที่ไม่ค่อยดีจากที่นั้น ไม่รู้นะ อาจจะโชคร้ายเอง เพราะว่าบางคนที่เจอก็น่ารักดี Dear Germany น่าสนใจค่ะ เป็นการเปรียบเทียบสองวัฒนธรรม ระหว่างอเมริกากับเยอรมัน พอดีเมย์ไม่เคยไปอเมริกา ทำให้เมย์รู้สึกว่า อ่านเเล้วทำให้เมย์รู้จักอเมริกามากขึ้น เดี่ยวต้องไปหาหนังสือที่เเอนแนะนำแล้ว จะได้รู้จักคนฝรั่งเศษมากขึ้น อิอิ สรุปว่าHostel ของเเอนนี่ที่มิวนิคหรือว่าเบอร์ลินคะ งงมาก เทคเเคร์ค่ะ โดย: เมย์ (mayistheone
) วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:38:36 น.อีกรอบค่ะ
ใน Ps.ich liebe dich เมย์ชอบอยู่ประโยคหนึ่งที่เค้าบอกว่า บางที่คนเราไม่ได้กล้าเสมอไป แต่ที่ทำได้ เพราะว่าไม่มีทางเลือก ทำให้ต้องทำ อยากดูเรื่องนี้อ่ะ เชยค่ะ ยังไม่ได้ดูเลย โดย: เมย์ (mayistheone
) วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:40:29 น.หวัดดีค่า
เป็นไงคะ อากาศดีรึเปล่า ? วันนี้ต้าโดนตัวอะไรกัดไม่รู้ ขาบวมเป่งเลย เฮ้อ คัน ไม่อยากไปหาหมอเลยค่ะ ต้องภาวนาให้มันหายเร็วๆ โดย: asita
วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:52:37 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [