งานนี้มีชื่อเลิศหรูว่า Altenpflegerin หรือ ผู้ช่วยดูแลคนชรานี่เองค่ะ

ไปไงมาไง จากล้างส้วม ถึงมาเช็ดก้นคนแก่ได้นะเหรอคะ? เพื่อนที่โรงเรียนแนะนำค่ะ เค้าบอกว่าทางบ้านพัก (Seniorenheim) ต้องการผู้ช่วย เค้าไปสมัครมา ไม่มีประสบการณ์ เค้าก็รับแล้วมีเทรนให้ อิชั้นก็เอาว่ะ ลองสักตั้ง ส่งจดหมายสมัครงานผ่านอีเมลล์ไป จนได้งานที่โรงแรมทำแล้ว ก็นึกว่าเค้าคงไม่เอาอิชั้นแล้วล่ะ ชิ...มะเอาก็มะง้อ ตรูล้างส้วมต่อไปก็ได้ฟระ แต่แล้วทางบ้านพักฯ ก็โทร.มาที่บ้าน ขณะที่อิชั้นนอนสลบอยู่หลังจากกลับมาจากการขัดส้วม ขอบอกฟังเค้าไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แบบไอ้ไส้กรอกยังไม่กลับบ้าน เลยตอบไปแบบมั่วๆ เค้านัดให้ไปสัมภาษณ์งาน ก็ตอบตกลงทันทีทันใด แหม...ก็ อยากไปทำงานกะคนมั่ง วันๆ เห็นแต่ส้วมชักจะไม่ไหว

ชักจะยาว...เอาเป็นว่า สัมภาษณ์เรียบร้อย นัดดูงานว่าจะรับได้ไหม แล้วเค้าก็ถามว่าเริ่มงานได้เมื่อไหร่ อิชั้นเลยบอกว่าวันที่ 1 สิงหาคม แล้วกัน พอดีสามีจะพาไปเที่ยวย้อมใจก่อน กลับสิ้นเดือนก.ค.นี้

และแล้ว อิชั้นก็ได้เริ่มงานจริงๆจังๆ แบบจ่ายภาษีเต็มพิกัด มีประกันสุขภาพเป็นของตัวเอง มีเงินประกันตกงาน มีเงินเกษียณ แหม...รู้สึกภูมิใจอย่างแรงที่ได้เข้ามาเป็นล้อหมุนให้ประเทศพัฒนาแล้วอย่างเยอรมนี

อิชั้นไม่รู้มาก่อนเลยว่า การทำงานกะคนแก่นั้น ต้องพูดและฟังเยอะมาก...กกก เพราะอิชั้นพูดแล้วผู้เฒ่าทั้งหลายไม่เข้าใจ และในทางกลับกัน ท่านๆทั้งหลายพูดมาอิชั้นก็ไม่เข้าใจ เลยต้องพูดและต้องฟังกันหลายรอบหน่อย

ทำงานมาครบอาทิตย์แล้ว ทุกอย่างเริ่มดีขึ้น ผู้เฒ่าเริ่มเข้าใจภาษากะเหรี่ยงของอิชั้น และอิชั้นก็เริ่มเข้าใจพฤติกรรมของผู้เฒ่าแต่ละคน

อิชั้นเป็นกะเหรี่ยงเอเชียคนเดียวของบ้านพัก เด่นเลยตรู เอิ๊กๆ พูดกะใครก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง ยิ่งเวลาตอนบรีฟงาน ตอนเบรกที่เพื่อนร่วมงานคุยกัน อิชั้นนั่งเอ่อค่ะ แต่เวลาทำงานดูแลคนแก่ อิชั้นทำได้ไม่มีบกพร่อง (แฮ่ๆ มีมั่งแหละตอนวันแรกๆ แบบลืมโกนหนวดมั่งไรมั่ง)

บล็อกหน้ามาเจอกันใหม่ เรื่องผู้เฒ่า ณ.บ้านฟีนิกซ์ กันนะคะ มีทั้งเศร้าทั้งฮา น้ำตาเล็ดกันเลยทีเดียว