ถึงเสียที...น้ำตกตาดกวางสี ที่รอคอย  สวัสดีค่ะ แล้ววันนี้ก็ได้ไปถึงน้ำตกตาดกวางสีกันเสียที หลังจากที่เข้าพันทิปไม่ได้มา 2 วัน แหะ แหะ หลังจากที่ช้อปปิ้งกันพอหอมปากหอมคอแล้ว ไปเที่ยวกันต่อเลยค่ะ  ก่อนที่เข้าไปเดินเที่ยวน้ำตก คณะเราที่นั่งรถมานานก็เข้าไป "ปลดทุกข์" ที่นี่กันก่อน ในขณะที่ไกด์ไปจัดการซื้อ "ปี้" ที่อนุญาตให้เข้าไปชมข้างในได้   ถือว่าเดินผ่านประตูอุทยานเข้ามาแล้วนะคะ  ตามไกด์ลงไปดูน้ำตกกันได้เลยค่ะ  อย่ามัวมองสองข้างทางเพลินล่ะ จะสะดุดรากไม้นะ  ลูกทัวร์เดินลิ่วๆ ไปโน่นแล้ว ไกด์ยังห่วงคนที่มัวถ่ายรูปอยู่ด้านหลังค่ะ  มองไปทางขวามือ เห็นแล้ว น้ำตก ชั้นแรก น้ำเป็นสีฟ้าอมเขียว สวยมาก ไกด์บอกว่า เป็นเพราะน้ำมีหินปูนมากเลยกลายเป็นสีนี้  แค่ตรงนี้คณะเราก็วิ้ดว้ายถ่ายรูปกันยกใหญ่   ชั้นต่อมา ยังสวยเหมือนเดิม เสียงน้ำตกเริ่มดังกลบเสียงต่างๆ เกือบหมด  เดินตามทางไปเรื่อยๆ พบอีก 1 ชั้นแล้ว...  อ่ะ...ชั้นที่ 4 แล้วเหรอ สวยจริงๆ ดีจังมาถึงชั้นที่ 4 แล้ว   ชั้นนี่เป็นชั้นที่ 5 และยังมองเห็น ชั้นที่ 6 อยู่ไกลๆ มันมีหลายชั้นให้ชื่นใจจริงๆ วุ้ย ถ้าเป็นเมืองไทยนี่ คงจะหมดแล้วนะ เพราะหลายชั้นเหลือเกิน เดินกันจนเมื่อยแล้ว  ชั้นที่ 6 ที่เห็นไกลๆ นั่นแหละ ยังต้องเดินต่อไป เพราะไกด์บอกว่าทางออกอยู่ทางโน้น  เดินมา พบอีกแล้ว ชั้นที่ 7 นี่ยังจะมีอีกกี่ชั้นกันหนอ...  ชั้นที่ 8 ค่ะ ท่านผู้ชม เหมือนน้ำตกไทรโยคของเราเลย ท่ามันจะหมดแล้วนะเนี่ย  เดินๆๆๆๆ แล้วน้ำตกชั้นที่ 9 ก็ปรากฎแก่สายตา ด้วยความอ่อนล้าในการเดินขึ้นเรื่อยๆ (ขณะคิดในใจ) ตรูจะเหนื่อยตายไหมเนี่ย  แล้วน้ำตกอันสูงใหญ่ก็ปรากฎขึ้นเบื้องหน้า ความสูง ความสวย ความกว้างใหญ่กลบความเหนื่อยไปหมดสิ้น  ทุกคนรีบหามุมกล้อง บันทึกความสวยเก็บไว้ดูกันอย่างดีใจ  ทีแรกภาวนาให้เจ้าสองตัวนั่นไปให้พ้นวิวน้ำตก จะได้ถ่ายรูปซะที แต่มาคิดอีกที ก็ดีเหมือนกัน จะได้เปรียบเทียบได้ว่า น้ำตกนี้สูงและกว้างใหญ่ขนาดไหน คณะของเราวนเวียนถ่ายภาพกันอยู่นาน ทั้งภาพหมู่ ภาพเดี่ยว จนได้เวลาก็เดินออกมาจากตรงนั้น แยกย้ายกันเดินตามทางกลับ ไปยังที่จอดรถ  ทางเดินในอุทยาน กว้างและสวย  ต้นคริสมาสสูงใหญ่ คงเพราะได้อากาศดี ดอกสีแดงสด รับเทศกาลที่ใกล้จะมาถึง  ถังขยะที่ทางอุทยานเตรียมไว้รับนักท่องเที่ยว ง่าย แต่เก๋ ราคาไม่แพง เข้ากับบรรยากาศที่สุด  หลักกิโลเมตร ในอุทยาน เป็นต้นแบบของหลักกิโลเมตร ที่ตั้งอยู่ตลอดข้างทางที่ผ่านมา รูปลักษณ์ ไม่เหมือนของบ้านเราเลยนะ แบนๆ มีแค่สองหน้าเท่านั้น  อีกด้านหนึ่งของหลักกิโลเมตร  ล้อเล่นกับเงา เพราะพระอาทิตย์คล้อยต่ำไปด้านหลังมากแล้ว  ประตูทางออก ที่เดียวกับทางเข้านั่นแหละ คนละมุมมองเท่านั้นเอง  แวะดูสินค้าที่วางขาย แน่นอนว่าราคาสูงมาก คณะเราก็เลยเดินดูอย่างเดียว   หญิงชาวเขาผู้นี้ นั่งปักผ้า พร้อมโชว์ผลงานไว้ขาย ราคาซื้อไม่ลงจริงๆ   แล้วล้อก็หมุนกลับเข้าหลวงพระบาง  คณะของเรากลับเข้าในเมืองหลวงพระบาง เข้าที่พัก อาบน้ำแต่งตัว  ไปรับประทานอาหารเย็นกัน ที่ร้านนี้         และผลไม้ที่ถ่ายภาพไม่ทัน มัวแต่เพลินกับการรับประทาน จนลืมถ่ายภาพ  เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ รถก็มาส่งคณะของเราเดินย่อยอาหารที่ตลาดมืด เมื่อคณะเราพอใจจะกลับเฮือนพัก ก็เดินกลับไปได้ เพราะใกล้ที่พักนิดเดียว  ป้าแอ๊ดกับคุณลุงและเพื่อนๆ แยกย้ายกันไปเดินดูของกันตามใจชอบ ได้ของกันมาคนละเล็กละน้อย พอได้ละลายทรัพย์ ให้นอนหลับสบาย แล้วก็กลับที่พัก เพราะเมื่อยจากการเดินทางมาทั้งวัน เพื่อเตรียมพบกับการใส่บาตรข้าวเหนียวในวันพรุ่งนี้เช้า เดินเที่ยวตลาดสดและเที่ยวเต็มวันอีก 1 วันค่ะ    
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 78 คน [