น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวด คงไม่รู้ถึงความสุขใจ
Group Blog
 
 
เมษายน 2553
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
22 เมษายน 2553
 
All Blogs
 

พม่าเสียเมือง (edit)

อันนี้เป็นดราฟท์ เอาของเก่ามาแก้ใหม่นะครับ

เป็ฯฃนเรื่องที่ผมเคยเขียนในกระทู้ยังเติร์กของคุณวิวัีนดา พอมาอ่านใหม่มีจุดบกพร่องเยอะและมีข้อมูลเพิ่มเติม เลยขอเขียนใหม่ครับ

เกริ่นนำ

หลังจากพม่าล้มเหลวในการขยายอำนาจไปทางตะวันออกในสมัยพระเจ้าปดุง(ในสงครามเก้าทัพในสมัย ร.1 และ สงครามหัวเมืองปักษ์ใต้ในสมัย ร.2) กษัตริย์ของพม่าในสมัยต่อมาคือพระเจ้าบายีดอ(2362-2381) จึงเบนเข็มขยายอำนาจไปทางตะวันตกแทน เพื่อชดเชยกับผลประโยชน์ของตนที่เสียให้ไทยทางด้านตะวันออกให้ไทย(หัวเมืองล้านนา)

ซึ่งพม่าก็ทำได้ดีสามารถพิชิตยะไข่ อารากันลงได้อย่างราบคาบ พอจะเรียกศักดิ์ศรีของตนกลับมาได้ จนไปประชิดเมืองจิตตะกองอันเป็นเมืองที่ขึ้นกับอังกฤษ และผลจากการที่พม่าขยายตัวมาทางตะวันตก ทำให้ผู้คนแถบนั้นต่างหลบหนีภัยสงครามเข้าไปในเขตอิทธิพลของอังกฤษ

ฝ่ายพม่าก็ส่งทหารติดตามเข้าไป เกิดปะทะกับอังกฤษต่างฝ่ายต่างกล่าวหาว่าอีกฝ่ายล้ำเขตแดนล้ำเขตแดนของตน พม่าก็สวนกลับว่าหัวเมืองเหล่านี้ขึ้นกับยะไข่ เมื่อตนยึดครองยะไข่ หัวเมืองเหล่านี้ก็ต้องขึ้นกับตนด้วย แล้วยังงี้จะคุยกันรู้เรื่องไหมเนี่ย นอกจากนี้พม่าพยายามเข้าแทรกแซงการเมืองในรัฐมณีปุระซึ่งอยู่ติดกับมณฑลอัสสัมของอังกฤษ อังกฤษจึงวางเฉยไม่ได้

เมื่อรัฐจักรวรรดินิยมอย่างอังกฤษมาเผชิญหน้ากับรัฐศักดินาของพม่า(ซึ่งก็จักรวรรดินิยมเหมือนกัน) พม่าก็ถือว่าเป็นมหาอำนาจระดับท้องถิ่น อำนาจทางทหารเป็นที่เกรงใจของเพื่อนบ้านอย่างไทย เรื่องอะไรพม่าต้องมากลัวไอ้ฝรั่งหัวแดงที่ไม่เคยเห็นฝีไม้ลายมือ

ส่วนอังกฤษเวลานั้นมีอิทธิพลส่วนใหญ่อยู่ในแคว้นเบงกอลทางตะวันออก ทางเหนือแถบเดลี และเมืองท่าตามชายฝั่งของอินเดีย อยู่ภายใต้การปกครองของ บ.อีสอินเดีย ของอังกฤษ ซึ่งมีนโยบายเรื่องการค้าเป็นหลัก การทำสงครามกับชาติต่างๆในยุโรปหรือกับผู้ครองนครของอินเดียนั้นทำเพื่อปกป้องผลประโยชน์ทางการค้าและการลงทุนเท่านั้น

จะไม่มีการขยายดินแดนพร่ำเพรื่อ เพื่อเกียรติภูมิ แต่กระนั้นข้าหลวงบางคนก็ขยายเขตแดนให้ บ.อีสอินเดีย อย่างกว้างขวางเช่น โรเบิร์ต ไคลฟ์ ที่เป็นคนตะเพิดฝรั่งเศสออกจากอินเดีย และเป็นคนที่ขยายอิทธิพลของบ.อีส อินเดีย ขึ้นไปทางเหนือ จนมีอิทธิพลเหนือราชวงศ์โมกุล

แล้วถามว่าบ.อีสต์อินเดีย แฮปปี้รึเปล่า คำตอบ ไม่ เพราะการทำสงครามขยายดินแดนแต่ละครั้งนั้นเป็นเรื่องที่สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายสูงมาก ไม่ว่าจะเป็นค่าใช้จ่ายจัดตั้งกองทหาร ค่าอาวุธ เงินเดือนทหาร ครั้นยึดได้ก็ต้องมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินการปกครอง จัดหาข้าราชการ เงินเดือนข้าราชการ ค่าใช้จ่ายทางด้านสาธารณสุข โอ้ยเยอะแยะหมด

แล้วยิ่งช่วงหลังราคาเครื่องเทศตกต่ำ ทำให้บ.อีสต์ อินเดีย เริ่มขาดทุน จึงอยากลดค่าใช้จ่าย ถ้าเป็นไปได้ ไม่จำเป็นก็ไม่อยากทำสงคราม

งั้นจะทำยังไงกับพม่าที่มาป้วนเปี้ยนตรงชายแดนดีละ

ถึงไม่อยากทำสงครามแต่อังกฤษแสดงความอ่อนแอออกมามิได้ ยอมให้พม่าแล้ว บ.อีสต์อินเดียจะปกครองอินเดียยังไง เพราะฉะนั้นสงครามกับพม่าจึงเริ่มต้นด้วยเอวังประการละฉะนี้




 

Create Date : 22 เมษายน 2553
0 comments
Last Update : 22 เมษายน 2553 13:07:47 น.
Counter : 7168 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ryzon
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




free counters
Friends' blogs
[Add ryzon's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.