BARN OWL : นกแสก

วันนี้มีเรื่องสัตว์มาคุยกันอีก เป็นเรื่องของผมเอง เอ้ย!ไม่ใช่ ไม่มีใครเรียกผมเป็น “สาด” หรอกครับ (นอกจากเพื่อนของกระผมเอง) คือ เป็นเรื่องที่ได้เห็นจากข่าวในทีวีและหนังสือพิมพ์บ่อยๆ โดยเฉพาะในช่วงนี้ เมื่อไม่นานมานี้ก็มีข่าวเรื่องของจระเข้ วันนี้ก็เป็นเรื่องของนก ต่อไปจะเป็นเรื่องของอะไรอีกหนอ?

ก่อนอื่น ผมขอย่อข่าวให้ก่อน คือว่า เมื่อสองสามวันที่ผ่าน ไม่ว่าผมจะเปิดทีวีขาวดำ ยี่ห้อธานินท์ รุ่นไตรนีตรอน จอกว้าง 19 นิ้ว เครื่องเดียวที่ใช้มา 30 ปีแต่ไม่ยอมเสีย (ไม่รู้จะอธิบายไปทำไม ทั้งๆที่รู้ว่า ไม่มีใครเขาอิจฉาแน่นอน) ผมพบข่าวท้องถิ่นที่ไม่ธรรมดา เพราะมีการขยายตัวจนกลายเป็นข่าวระดับประเทศไปเลย เป็นข่าวเกี่ยวกับความลึกลับน่ากลัวของการได้เห็น และได้ยินเสียงของนกชนิดหนึ่ง ซึ่งมีชื่อเรียกสั้นๆง่ายๆว่า “แสก” หรือ "นกแสก" แต่ตอนนี้กลายเป็น "แสกผี" หรือ "แสกมัจจุราช" ไปเสียแล้ว (อยากรู้ว่า บางนกแขวก จะหมายถึงนกแสกหรือเปล่า?)

เรื่องราวนี้ เกิดขึ้น ณ วัดบ้านสร้าง ต.บ้านสร้าง อ.บางปะอิน จ.อยุธยา โดยมีการเล่าลือกันว่า ได้มีนกแสกมาปรากฏตัว เป็นร้อยๆปี ตรบจนทุกวันนี้ และเมื่อมันร้องคราใด จะต้องมีเหตุการณ์ การนำศพเข้ามาบำเพ็ญกุศลในวัดนี้ทุกครั้ง เรียกว่า มันมาเตือนว่าจะมีคนตาย แถมยังมีเรื่องต่อเนื่องอีกว่า เมื่อเผาศพเสร็จ และมีการนำกระดูกผู้ตายกลับบ้าน นกแสกก็จะบินตามไปที่บ้าน ทำให้นอกจากคนจะไม่ค่อยสบายใจกันอยู่แล้ว เลยกลายเป็นการสร้างความหวาดกลัวให้ชาวบ้านมากยิ่งขึ้น ล่าสุดครึ่งเดือนก็มีคนตายไป 6 รายแล้ว และทุกครั้งที่มันร้องบอกท่านสมภารในวัด วันต่อมาหรืออีกไม่นานก็มีศพเข้าวัดจริงๆ ไม่เชื่อก็ไปถามชาวบ้านแถววัดได้

วัดนี้ชื่อว่า วัดบ้านสร้าง เป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งในอยุธยา อยู่บนถนนทางหลวงหมายเลข 309 วังน้อย-โรจนะ อยู่ห่างจากตัวเมืองอยุธยาเพียง 7 กม. และไกลจากกรุงเทพฯประมาณ 70 กม. เนื่องจากพื้นที่ของวัดมีขนาดกว้างพอสมควร (น่าจะมีที่รกร้างอยู่บ้างนะ) จึงเหมาะที่จะจัดทำกิจกรรมของชุมชนต่างๆ เช่น การแข่งขันกีฬา การจัดงานประเพณี การแห่พระวันสงกรานต์ งานลอยกระทง ฯ และก็งานพิธีทางศาสนาอย่างปกติๆ เช่น ทำบุญ สวดมนต์วันพระ การสวดศพ การเผาศพ ฯ

สถานที่ใกล้เคียงวัดบ้านสร้างนี้ มีจุดที่คนรู้จักกันดีหลายแห่ง เช่น สวนอุตสาหกรรมโรจนะ (Rojana Industrial Park) ซึ่งข้างในนั้น มีโรงงานอุตสาหกรรมใหญ่ๆหลายบริษัท เช่น นิคอนไทย, ฮอนด้า ฯ มีคนงานเป็นพันๆคน และก็ยังมีอีกหลายบริษัท หลายโรงงานบนถนนสายนี้ ไม่เพียงเท่านั้นยังมีห้างสรรพสินค้า โรงพยาบาล ฯ ใกล้ๆกันอีกด้วย เรียกว่ามีความเจริญ สะดวกสบาย และที่สำคัญที่ดินย่านนั้นราคาดี ไม่ว่าจะซื้อมาสร้างอะไรลงไปหรือซื้อมาเก็งกำไร

ดังนั้นคุณคงจะมองเห็นภาพกว้างๆ ที่ผมพยามเกลี่ยข้อมูล ความคิดพื้นฐานให้คุณได้ทราบว่า เขตพื้นที่นั้นมีความเก่าแก่ มีประชากรอยู่หนาแน่นมากน้อยอย่างไร? พื้นที่มีความเจริญขนาดไหน? มีคนที่ผ่านไปผ่านมาพื้นที่นั้นมากหรือไม่? ผมเองเชื่อว่า มีคนเข้ามาทำงานติดต่อธุรกิจมากมายในเขตนั้น เรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นจึงมีศักยภาพพอ ที่จะไม่เป็นเรื่องเฉพาะท้องถิ่นอย่างนิ่งๆ เมื่อมีข่าวลือ ข่าวนั้นจะขยายวงออกไปได้กว้างและเร็วมาก และปากต่อปากเรื่องที่เล่ากัน ก็อาจจะกลายเป็นเรื่องที่เติมแต่งจนน่ากลัวสุดๆ

จังหวัดอยุธยา เคยเป็นเมืองหลวงเก่า เคยเป็นเมืองเกือบร้าง มี 2 มุมมองที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้คือ มีความโบราณ ซึ่งจะโยงไปถึงความเชื่อไสยศาสตร์ มีพระเกจิอาจารย์ เรื่องอาถรรพ์ วัดร้าง บ้านร้าง ฯ

ส่วนอีกมุมมอง ก็คือ ความเจริญในแง่เมืองท่องเที่ยว การคมนาคมที่สะดวก การอยู่ใกล้กรุงเทพฯ ข่าวสารที่เกี่ยวข้องกับอยุธยา กิจกรรมต่างๆในจังหวัดนี้ สามารถผ่านเข้าไปและออกมาจากกรุงเทพฯ ได้ในเวลาอันสั้น เรื่องนกแสกผีจึงไม่ใช่เรื่องไกลตัวคนกรุงเทพฯเท่าไหร่นัก และเรื่องสยองขวัญ คนก็ชอบฟังกันด้วย

ขอเบรครายการด้วย เรื่องกินเสียหน่อย ผมมีชื่อ ร้านอาหาร เผื่อวันไหนว่างๆ คุณอาจจะอยากไปพิสูจน์เรื่องนี้ ที่วัดบ้านสร้าง เรามาเริ่มต้นที่ ร้านอาหารอร่อยๆ ในตำบลบ้านสร้าง ซึ่งได้แก่ ร้านกำลังใจ (หมู่ 7) และร้านในสนามฝึกกอล์ฟ (หมู่ 5) และร้านที่อยู่ห่างออกไปอีกหน่อย แต่อยากแนะนำอีกร้าน ก็คือ ร้านอนันต์หมูกระทะ (โทรไปเช็คก่อนนะ ที่ 035-213652) หัวละ 89 บาท ซึ่งตอนนี้ของแพงอาจจะปรับเป็น 99 หรือ 999 ก็ได้นะ (555 review ร้านอาหารกันเถอะ) ร้านนี้อยู่แถวสี่แยกวัดพระญาติ มีหอยเชลล์และปูไข่ในบางวันด้วยนะคะ เจ้าของคือ สจ. อรรถพล เทียมมโน แต่จะให้ดีถ้ามีรถยนต์ส่วนตัวก็เข้าเมืองไปอีกหน่อย มีร้านอาหารอร่อยๆ อีกเป็นสิบๆร้านให้เลือก เช่น เรือไม้ไทย เรือนรับรอง ไทรทองรีเวอร์ ล่าสุด ผมเพิ่งไปทานมา 2 คนกับสุดเลิว์ฟ ที่ร้านเรืออาหารกานต์กิตติ ปลากระบอกต้มส้ม ปลาช่อนโบราณ กุ้งแม่น้ำเผา และหมีกรอบ ซึ่งก็ต้องไปทานที่อยุธยา รับรองว่าหมีเขากรอบหวานอร่อย (เลยกลายเป็นรายการ ลุงอ้วนชวนกิน ไปซะงั๊น) กลับเข้าประเด็นดีกว่า

ผู้ที่เป็นพยานบุคคลในข้อมูลเรื่องนี้ หนึ่งในนั้นคือ คุณป้ารำพึง ท่านอาศัยอยู่ที่ ต.บ้านช้าง อ.อุทัย (แต่วัดที่เป็นข่าว อยู่ที่ ต.บ้านสร้าง อ.อุทัย นะครับ อ่านกันให้ดีๆ) ท่านป้าเล่าว่าที่บ้านนั้นเพิ่งจัดงานศพของคุณยายปรุง เมื่อไม่นานมานี้ โดยที่คุณป้าบอกว่า คุณยายเป็นคนที่ค่อนข้างจะแข็งแรง (ข่าวว่า อายุแค่ 74 ปี แล้วยังแข็งแรงดี เอ้า! แข็งแรงก็แข็งแรง เสียดาย หมอที่โรงพยาบาลไม่ยอมออกมาให้ข่าวกับเราเสียด้วย ว่าท่านตายเพราะอะไร) ช่วงนั้นท่านไม่ได้เจ็บป่วยอะไร แต่อยู่ๆก็มีนกแสกมาเกาะหลังคาบ้าน เจ้านกตัวนี้ไม่เกาะเฉยๆ แต่ดันร้องเสียงดัง “แสก แสก” ชวนให้ใจหาย และมันก็ทำอย่างนี้อยู่ถึง 3 คืน พอเช้าวันที่ 4 คุณยายก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ จึงสร้างความตกใจและหวาดกลัวมาก (แต่คลิปวีดีโอที่เอามาให้ทีวีเผยแพร่ เป็นภาพนกเกาะที่รั้วประตูบ้าน ซึ่งเป็นอีกบ้าน แต่ก็เป็นที่อยุธยาเช่นกัน วัดเดียวกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่สองที่จะเล่าต่อนี่แหละจ้า)

ส่วนอีกรายหนึ่ง อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดมานานนิดหน่อย คือ คุณป้าเตือนใจได้เล่าว่า มีคนผูกคอตายในบ้านที่อยู่ติดกันกับบ้านของตน พอญาติๆเอาศพไปที่วัด นกแสกก็มาบินรอบโลงศพทุกวัน บินอยู่จนกระทั้งวันเผา พอวันที่เก็บเอากระดูกกลับเข้าบ้าน ลูกชายคนตายที่บวชหน้าไฟก็ได้มาบอกคนที่บ้านในวันหลังว่า เห็นมีนกแสกตามมาที่บ้านในวันนั้น และทำท่าเหมือนจะบอกอะไรอีกด้วย พระเลยถามว่า “ใช่แม่หมัยหรือเปล่า?” นกแสกก็พยักหน้ารับ ซึ่งผู้ตายก็ชื่อว่า นางพิสมัย จริงๆ

เรื่องยังไม่จบแค่นั้น เพราะนกแสกยังเกาะอยู่จนถึงเช้า พอพระลูกชายมาบิณฑบาตกับพระอีก 2 รูป นกแสกก็ทำท่าประหลาด คือบินมาหาเจ้าของบ้าน และทำการช่วยใส่บาตรด้วย ขณะที่กำลังตักข้าวใส่บาตรกันนี่เลยหละ นกแสกบินมาเกาะมือของคนที่กำลังตักข้าวอยู่ เมื่อพระให้พรเสร็จ นกก็บินไปเกาะไหล่พระลูกชายของนางพิสมัย(ผู้ตาย) แล้วก็กลับวัดไปกับพระ

แต่เรื่องก็ไม่สามารถที่จะจบลงแค่นั้นครับท่าน ป้ายังเล่าเสริมอีกว่า เจ้าอาวาสของวัดนั้น ท่านได้ออกมาบอกนกแสกตัวนั้นว่า อย่าเข้าไปในวัดเลย นกแสกก็เชื่อฟัง และในเย็นวันนั้นนกแสกก็สิ้นใจตายอย่างน่าสงสัย มันนอนตายอยู่นอกวัดตรงนั้น โดยไม่ยอมเข้าไปในเขตวัด สำหรับเรื่องที่สองนี้เป็นเรื่องนานก็จริง แต่คนก็ยังพูดถึงอยู่ (ส่วนเจ้าอาวาสที่ว่า น่าจะเป็นพระเจ้าอาวาสรูปก่อนหน้านี้ แต่ผมไม่แน่ใจข้อมูลนี้นะจ๊ะ)

ข่าวที่ตอนนี้ดังที่สุดในอีกข่าวก็คือ มีคนไปขอให้เปิดฝาโลงของคุณยายปรุง (ที่ยังไม่ได้เผากันในวันที่มีการตั้งศพเพื่อบำเพ็ญกุศลนี่เลยหละ) เปิดออกมาดู และก็พบว่าที่ฝาโลงมีเลข 405 เขียนเอาไว้ตัวใหญ่มาก ตอนนี้เลยทำให้ล็อตเตอรี่หมายเลขนี้ขาดตลาดในจังหวัดไปแล้ว เราก็ต้องมาลุ้นว่า เลขที่ออกจะเป็น จี่ จู๋น อ้า หรือว่า จู๋น จู๋น จู๋น กันแน่

ย้อนมาเรื่องโบราณบานบุรีกันหน่อย เชื่อว่าคนเขาเชื่อกันว่า (โดย “ไม่มี” คำถามว่า ใครบอกคุณมา?) นกแสก หรือ ภาษาชาวบ้านนั้น ต้องเรียกว่า นกแขวก เพราะมันร้องดัง “แขว๊ก” เสียงแหลมดังๆ จังหวะละ 2 แขวก และลากยาวมาก ท่านว่าเมื่อได้ยินเสียง ต้อง อย่าถาม อย่าทัก ให้นึกใจว่า ขอให้บินผ่านไป อย่ามาเกาะหลังคาบ้านข้าพเจ้า ขอให้เอาทุกข์โศกโรคภัยออกไปให้หมดด้วยเถิด

ทางชีววิทยานั้น นกแสก เป็นเป็นนักล่าเหยื่อสดๆ ซึ่งได้แก่ หนู ซึ่งเป็นศัตรูของชาวนา เพราะมีจำนวนมากทั้งในอดีตและปัจจุบัน โดยเฉพาะในจังหวัดอยุธยายิ่งมีมาก เพราะที่ไหนมีนาข้าว ที่นั้นก็มีหนูอาศัยอยู่ตามไปด้วย ส่วนการร้องของนกแสกนั้น สัตว์แพทย์ได้บอกว่ามันส่งสัญญาณสื่อสารกันในหมู่นก หรือขู่เหยื่อ ด้วยภาพลักษณ์ที่เชื่อว่า มันเป็นทูตแห่งความตาย มันจึงเป็นที่รังเกียจของชาวบ้าน และเชื่อว่ามีการล่าและสังหารมัน จนได้กลายเป็นนกหายากไปแล้ว

ในวัดบ้านสร้าง น่าจะมีนกแสกอยู่ประมาณ 4 ตัว แต่เท่าที่พบเห็นบ่อยๆมีอยู่ 2 ตัว ตัวหนึ่งอยู่ที่ต้นมะขามใหญ่ข้างเมรุเผาศพ อีกตัวอยู่ที่ปลายช่อฟ้าใบระกา ศาลาการเปรียญใหม่ ตัวอื่นก็มาให้เห็นบ้างไม่ให้เห็นบ้าง ซึ่งอาจจะมีเป็นสิบตัวก็ได้ เรื่องการร้องของนกแสกที่วัดนี้ เป็นเรื่องเล่ามานานมาก นานจนเป็นตำนานที่เรียกว่า “นกร้อยศพ” ผมว่า มีวิธีเดียวที่จะหยุดมันได้ คือ ปิดวัด แต่ขอแค่เรื่อง งดการเผาศพ เอาแค่ 1 ปี จะดีหรือไม่? ดูซิว่ามันยังจะสามารถเอาชีวิตคนเป็นไปได้อีกหรือเปล่า? แต่อย่าเลือกวิธีไล่หรือฆ่ามันเลยครับ

นกแสก (Barn Owl) เป็นนกที่คล้าย นกฮูก นกเค้าแมว แต่หน้าตาหน้ากลัวมากกว่าเพื่อนๆ มีถิ่นอาศัยอยู่ในเอเชีย เช่น อินเดีย อินโดนิเซีย แต่จริงแล้วเผ่าพันธุ์นกชนิดนี้มีทั่วไปหมด ขนาดหมู่เกาะต่างๆในมหาสมุทรแปซิฟิกก็ยังมีเลย ในยุโรปก็มี แถวๆเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็มีเยอะ ไม่ว่าจะเป็น ไทย ลาว พม่า เขมร มีเต็มไปหมด รูปร่างลักษณะตัวผู้และตัวเมียจะคล้ายกันคือ วงหน้ามีขนสีขาวขึ้นเต็มเป็นรูปหัวใจ ตา กลมดำโต ปาก แหลมงุ้ม ขน ตัวด้านบนมีสีเหลืองปนน้ำตาลเทา มีจุดขาว และน้ำตาลประปราย ขนใต้ท้องขาว ส่วนปีก และหาง มีลายขวาง
สีเหลืองสลับน้ำตาลอ่อน เล็บเท้า ยาวงุ้มแหลม เล็บนิ้วกลางลักษณะคล้ายฟันเลื่อย ขายาว เป็นนกที่อาศัยอยู่เกือบทุกภาคในประเทศไทย ยกเว้นภาคใต้เท่านั้น จึงไม่แปลกที่ว่า เรื่องนกแสกนั้นอยู่คู่กับเรื่องโบราณๆของคนไทยเรามาได้นานขนาดนี้ นิสัยของมันคือ ชอบออกหากินกลางคืน และชอบหลบตัวนอนพักตามโพรงไม้ในตอนกลางวัน สายตาของมันดีมาก จมูกและหูดีก็มาก การมีเล็บเท้าที่แหลมคม งุ้มและยาว ทำให้เป็นนักล่าที่เก่งกาจมาก

ฝรั่งเองก็เชื่อว่านกแสกเป็นทูตนำสารแห่งความตายเช่นกัน ในประเทศอิตาลี ก็เชื่อเรื่องเสียงของมันว่าจะนำความตายมาภายใน 3 วัน ถ้าบ้านนั้นมีคนป่วย แต่ถ้าบ้านนั้นยังไม่มีใครป่วย คนในบ้านก็จะป่วยด้วยโรคต่อมทอนซิล (เกี่ยวกันได้อย่างไร?)

ส่วนในฝรั่งเศสกลับเป็นคนละเรื่องกันเลย เพราะเชื่อว่า ถ้ามีนกแสกมาร้องบนปล่องไฟ ถ้าบ้านนั้นมีคนตั้งครรภ์ ก็จะได้ลูกสาว แต่ถ้าอยากแก้ไข ให้เอาเกลือป่นโรยเข้าไปในเตาผิง ก็จะได้ลูกชายดั่งใจคิด แต่อย่าโยนเกลือมากไป เดี๋ยวไฟดับ อาจจะได้ลูกออกมาเป็นเพศพิเศษ 555 เขาว่าเกย์ที่ฝรั่งเศสนี่มีเยอะมากไม่ใช่หรือ พี่นกแสกครับ

สำหรับชาวอินเดียจะเคารพนกแสก เพราะถือว่าเป็นบริวารของพระแม่ลักษมี ซึ่งทรงดูแลเรื่องเกษตรกรรม นกแสกของพระแม่จะช่วยงูของพระศิวะ ทำการสังหารหนู เพื่อช่วยเพิ่มผลผลิตของชาวไร่ชาวนา และถ้านกแสกมาทำรังในบ้านใคร บ้านนั้นต้องไปหากำปั่นหรือตู้เซฟมาเพิ่มหลายๆใบได้เลย เพราะคนอินเดียจะเชื่อว่า เจ้าของบ้านจะรวยๆๆ ตอนนี้บล็อกผมก็มีนกแสกแล้ว ผมก็คงจะรวยๆๆๆ กับเขาบ้างนะ

มีข่าวจากคนในกระทรวงเกษตร (ผมโม้หนะ) ว่า นกแสกนี้แหละ เป็น Bio-Weapon เขาใช้นกแสกเพื่อเพิ่มผลผลิตและกำจัดศัตรูพืชได้ด้วยครับ มีการทดลองเพาะพันธุ์และเลี้ยงนกแสกไว้ในสวนปาล์มขนาดใหญ่ ทางภาคใต้ของไทย (แปลว่า มันต้องเลี้ยงให้เชื่องได้ง่ายนะซิ ใช่หรือเปล่า?) ผลปรากฏว่า “โครงการไอ้ตาใส” ประสพความสำเร็จมาก หนูหายไปจากสวนจนแทบไม่มีให้เห็น เป็นการลดค่าใช้จ่ายในการใช้ยาและสารเคมีในการกำจัดหนูไปเกินกว่า 50% ของค่าใช้จ่ายที่เคยจ่ายไป ชาวสวนในประเทศมาเลเซียก็เลยมาเอารายงานนี้ไปอ่าน แล้วจึงขอนกแสกไปทำโครงการแบบเราบ้างในทันที

นายสัตวแพทย์อลงกรณ์ มหรรณนพ ได้เคยคำนวณคร่าวๆ ให้ทราบว่า นกแสก 1 ตัว สามารถล่าหนูในอัตราวันละ 2 ตัว หรือ 700 ตัว/ปี และถ้าได้อาหารอร่อยๆ อย่าง หนูท้องขาว มันอาจจะยอมอ้วน โดยกินอาหารเป็นหนูได้ปีละ 1,000 ตัวเลยหละ

ขอวิเคราะห์นิดหน่อย ซึ่งแน่นอน ผมใช้สมมติฐานว่าทำไมเมื่อเห็นนกแขวก ร้องแขว๊กๆ แล้วต้องมีคนตาย

เรื่องแรก เทคนิคการหากินครับ นกชนิดนี้ถึงจะมีสายตาดี จมูกดี และหูดี แต่เขาเป็นนกบินต่ำ บินช้า บินเงียบ (เรื่องการบินของนกแสกนั้น ผมเอาข้อมูลมาจาก Wikipedia นะครับ) มันบินเหมือนอะไรครับ ใช่เลย เหมือนเครื่องบินจารกรรม หรือ stealth aircraft เหตุผลก็เพื่อที่จะได้จับหนูที่เคลื่อนที่ไวได้ทันที สาเหตุที่เขาชอบหนูสีขาวๆมากกว่าหนูแบบอื่น ท่านอาจารย์สุภาพและอาจารย์วีรยุทธ์ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องนี้ได้เคยเขียนไว้ว่า นกแสกจะล่าหนู พวกหนูนาใหญ่ หนูนาท้องขาว หนูพุกเล็ก หนูหริ่ง และอาจจะมีค้างคาวเพดานท้องเหลืองเล็ก จิ้งจก ตุ๊กแก งูตัวเล็กๆ แต่อาหารจานโปรดจะเป็น หนูขาว ก็เพราะมันมองเห็นได้ชัดในทุ่งนายามราตรีก็เป็นไปได้นะครับ

การร้องของนกแสกในขณะบินเป็นการขู่หนูให้ออกจากที่ซ่อน พอมีอะไรเคลื่อนไหว เขาก็จัดการบินลงไปจับทันที บางตัวก็ได้รับการสอนหรือเรียนรู้มาเองว่ายืนเกาะที่มันๆไว้ ไม่เหนื่อยดี แล้วร้องแขวก-แขวก ก็รู้แล้วว่าเหยื่ออยู่ตรงไหน เลยอาจจะเป็นที่มาของการมาเกาะหลังคาบ้านของนกแสก ทีนี้ทำไมพวกเขาไม่ไปอยู่แถวRCA หรือสยามพารากอน ก็เพราะว่าแสงสี และสายไฟฟ้ามันโยงใยเต็มไปหมด บินๆไปก็ชนสายโน้นสายนี้ พอดีปีกหักหมด เผลอเพราะเล็บที่แหลมคม อาจจะไปโดนไฟดูดมาไม่รู้กี่ทีก็ได้ ดังนั้นถ้าเจอพวกเขาในเมืองที่มีแสงไฟมากๆ ก็แปลว่าเขากำลังแย่ และอ่วมอรทัย เพราะแผนที่การบินในสมองมันเจ้งไปแล้ว และคาดว่าคงอดอาหารมาหลายมื้ออีกด้วย จึงยืนเกาะอะไรก็เกาะอยู่อย่างนั้น ไม่ไปไหน ก็นกมันเหนื่อยนี่หว่า

ข้อที่สอง สถานที่อยู่อาศัย ข้อนี้ เพราะว่านกแสกเขาไม่ชอบแสงสว่าง เขาจึงหาที่มืดๆ เย็นๆ นอนอยู่ในตอนกลางวัน ซึ่งมักจะเป็นโพรงไม้ใหญ่ แต่เมื่อหาต้นไม้ไม่ได้ ก็หาต้องไปหาที่สงบๆ เงียบๆ และในเมืองเก่าๆ ก็น่าจะมีวัดร้างเยอะ นกแสงจึงถูกพบได้บ่อยแถว หลังคาโบสถ์ เมรุเผาศพ เพดานศาลา ซึ่งมักจะเป็นวัดร้างหรือวัดที่เงียบสงบ อย่างวัดธาตุทองนี่ นกแสกเขาคงไม่ไปอยู่หรอก เพราะจัดงานศพกันคืนละ 20 งาน เรื่องที่พบตามเมรุ ที่ว่าเป็นสถานที่ที่น่าจะร้อน ก็ต้องดูด้วยว่า เขาไม่ได้มาอยู่ตอนวันร้อนๆ ถ้าคุณอยู่ต่างจังหวัดแบบผม ก็จะรู้ว่าวัดนอกเมือง ที่อยู่ไกลแสงสีเสียง เขาไม่เผาศพวันละ 2-3 ศพเหมือนวัดในกรุงฯหรอก เดือนหนึ่งก็มีตายไม่กี่ราย ลูกๆหลานๆก็หนีไปอยู่เมืองหลวงหมด บ้านช่องไม่ค่อยมีคนหรอก คนแก่ก็ตายกันยกรุ่นไปในช่วงใดช่วงหนึ่ง ที่เหลือก็มีแต่สุขภาพที่สู้แดดสู้ลมสู้ฟ้าฝนได้ เมรุทีไหนจะมาร้อนเป็นเตาอบพิซซ่าได้ทุกวัน ดังนั้นเมื่อในวัดก็มักจะพบนกแสก ถ้าเข้าไปในที่รกร้างก็มักจะเจอเจ้าที่ ซึ่งก็เป็นนกแสก ที่ยืนมองหน้าเรา แบบว่า “พวกแกมาทำไม?” และมันก็เป็นนกประหลาดที่มันไม่เคลื่อนไหวลำตัว มันหันแต่หัว แบบหนังผี สัตว์แพทย์อธิบายว่ากระดูกคอของมันทำได้แบบนั้น คือหมุนได้เกือบ 360 องศา เลยยิ่งทำให้มันน่ากลัวเข้าไปใหญ่

ข้อที่สาม การกินอาหารของนกแสก เขาเป็นนกที่แปลกมา คือทานอาหารเข้าไปในท้องทั้งตัวเลย ซึ่งผิดกับเหยี่ยวที่จะฉีกเป็นเส้นๆ แบบหมูฝอย (เออ...ชักจะหิว) เวลาเขาย่อยแล้ว เขาจะสำรอก พวกกระดูกและขนที่ย่อยไม่ได้ก็จะออกมา ซึ่งเหมือนซากสัตว์แห้งๆ ที่โดนพวกเอเลี่ยนทำการผ่าตัดหรือราดด้วยน้ำกรด แถวบ้านผมเมื่อ 20 ปีก่อนก็มีซากแบบนี้ให้เห็นตามต้นไม้ ตอนนั้นตกใจว่า ตัวอะไรมากินวิญญาณหนูพวกนี้เข้าไป บางทีก็เห็นเป็นซากกระรอกเกาะแห้งบนเสาไฟฟ้าสูงๆ เหมือนกับว่ามันหนีสัตว์ร้ายแล้วไปกลัวจนหัวใจวาย แล้วก็กลายเป็นซากแห้งๆ เหมือนกับหนังฝรั่งที่มีหนอนยักษ์อยู่ใต้ดินคอยมุดไปกินคนตรงโน้นตรงนั้น มาวันนี้ถึงเข้าใจว่า เป็นการสำรอกของพวกนกตระกูลนี้นี่เอง

ข้อสี่ ที่ว่าทำไมต้องไปเกาะบ้านคนตาย เรื่องนี้ต้องบอกว่าผมขอเดาเอาเอง บ้านนั้นน่าจะมีคนป่วย และด้วยการไม่มีวิธีการบำบัดหรือกำจัดของเสีย เช่นสำลีหรือเศษผ้าต่างๆ พวกผ้าที่เช็ดน้ำเหลืองหรือสารคัดหลั่ง การทิ้งขยะแบบโยนทิ้ง ไม่ได้ฝังกลบ หรือเพราะมีคนป่วยจึงไม่มีเวลาทำความสะอาดบ้าน พวกหนูจึงบุกมาทำรังที่บ้าน นกแสกก็เลยใช้เป็นที่หากิน หรือไม่ก็บ้านคนป่วยมีคนอยู่ไม่กี่คน ไม่มีการเคลื่อนไหวของผู้คนมากนัก ดูแล้วเงียบๆ นกเขาก็เลยเห็นว่าสงบดี เขาก็เลยมาขออยู่ด้วย นี้ถ้ามีคนหัวไว ไปตั้งชื่อเขาว่า นกแจก(ทอง) คนคงจะดีใจที่เขามา ถึงมีคนตายก็จะเชื่อว่า เป็นเทวดามารับไปสวรรค์ มาช่วยให้หมดความทุกข์ทรมาน

ส่วนเรื่องที่ว่าเป็นทูตแห่งความตาย คุณคิดว่าที่ไหนมีคนตายมากและบ่อยที่สุด ถะ ถะ ถูก ถูกต้อง แล้วค๊าบ โรงพยาบาล อย่างไรหละ เราเคยได้ยินนกมันไปร้องที่โรงพยาบาลหรือเปล่า ที่ไม่มีเพราะเขาเก็บขยะและมีมาตรการด้านสุขอนามัยดีมาก เลยไม่มีพวกหนู หรือสัตว์อะไรที่เป็นอาหารให้นกกินได้เลย ใช่หรือไม่? อีกเรื่องก็คือ นกที่เราเห็นในข่าวนั้น เราจะรู้ได้อย่างไรว่าไม่ใช่นกที่มีคนเลี้ยง โดยเฉพาะการเก็บเอาลูกนกไปเลี้ยงแล้วก็ไม่อยากเลี้ยงในกรงเพราะตัวมันโตมาก คุณว่าใครในวัดที่สามารถเลี้ยงนกได้หละ แล้วพอมันโตขึ้นมันแหกปาก “แสกๆ” ด้วยเหตุผลต่างๆ จึงต้องเอาเขามาทิ้งไว้ที่ต้นไม้ เป็นแบบนี้ได้หรือไม่? แล้วก็แอบเอาอาหารไปส่งให้เขากิน เพราะกลัวเขาอดตาย นกเองก็เรียนรู้ว่า คนนี่เองคือผู้เสริฟอาหารให้มัน มันต้องแหกปาก เดี๋ยวคนก็เอาอาหารมาให้อีก และคนที่แต่งการด้วยชุด เสื้อผ้าเหมือนๆกัน นกเขาแยกไม่ออกก็ได้ เขาเลยชินไปหมดกับคนที่แต่งตัวเหมือนๆกัน เลยกลายเป็นนกที่ไม่สามารถล่าเหยื่อ ไปไหนก็ไปไม่ได้ไกล เห็นมนุษย์คล้ายๆเจ้าของเก่า ก็เลยอยากไปอยู่ด้วย เป็นไปได้หรือเปล่าครับ?

ข้อห้า การบินข้ามบ้านใคร เกาะหลังคาบ้านใคร บ้านนั้นตายแน่ๆ เรื่องนี้ คุณคิดว่านกมันบินอย่างไร มันบินตามถนนหลวงที่ไม่มีบ้านคน แล้ว วกเขามาที่หน้าบ้าน (ทำตัวเป็นมอเตอร์ไซด์รับจ้างหรืออย่างไร?) คุณว่านกมันบินวนบนหลังคาบ้านคนๆนั้นบ้านเดียวหรือเปล่า? มันบินอ้อมหลังบ้านคนอื่นหรือครับ บ้านเราๆท่านๆก็ติดกัน บ้านใครได้ยิน บ้านอื่นๆก็ต้องได้ยิน นกมันก็บินผ่านบ้านไม่เลือกหรอกครับ ผมคิดว่ามันบินมาถึงบ้านนั้นได้ ก็ลอยผ่านมาประมาณ 100-150 หลังคาเรือนแล้วหละ ทำไมไม่ตายกันซะล้นวัดไปเลยหละ ดีนะที่มันไม่บินผ่านโรงแรมหรือคอนโดฯ หรือสนามกีฬาแห่งชาติ อันนั้นก็คงตายเป็นพันเลยกระมัง ถ้าเชื่อว่าเป็นเรื่องเล่นลับ ก็เอามุมดีๆมาคิดดีกว่านะครับ คิดว่าเขาเอาสิ่งดีๆมาให้อย่างที่คนอินเดียหรือฮินดูเขาเชื่อ หรือคิดว่าเขามาเตือนว่า เวลาของคนเรามันไม่ได้ยาวนาน หมั่นทำความดีกันไว้ ลูกๆได้กตัญญูพ่อแม่หรือยัง คนชั่วได้ยอมรับผิด ยอมแก้ไขตัวเองหรือยัง ไหนๆจะบอกว่ากลัวความตายแล้ว ก็กลัวให้มันมีประโยชน์กันดีกว่า ไม่ใช่กลัวตายแล้วหาทางฆ่านก อีกพวกก็มาได้ทุกงาน มาหาหวย มาหวังรวย พวกนี้เขาจะบอกว่า ไม่ได้ทำอะไรให้ใครเดือนร้อน จริงหรือพี่ท่าน?

ข้อหก อยู่ๆนกแสกบินเข้าเขตชุมชนทำไม ผมคิดว่ามันอาจจะอยากหารังให้ลูกของมัน เพราะที่อยู่เดิมอาจจะไม่ปลอดภัย ต้องดูข้อเท็จริงด้วยว่า บ้านที่เขาไปเกาะนั้น อาจจะมีทำเลที่ดี เพราะจาการดูรูปถ่ายของนกแสก หรือนกตระกูลนี้ พวกเขามักจะชอบห้องใต้หลังคามาก เราต้องรอคนที่มีบ้านเป็นตึกหลังคาเป็นปูน หรือเพิงหมาแหงน ว่า เคยมีนกแสกมาเกาะหรือไม่ เรื่องนี้ต้องหาข้อมูลอีกเยอะ แต่ผมขอตั้งเป็นมุมมองนอกกรอบเอาไว้ก่อน

ข้อที่เจ็ด ถ้าคุณเคยเลี้ยงนกหลายๆสายพันธุ์ คุณอาจจะขำก็ได้ว่า คนเราคิดว่าเสียงดัง แสกๆ แขวกๆ นั้นต้องเป็นนกแสกเท่านั้นได้อย่างไร นกที่ร้องและพูดเลียนเสียงคนนั้น เขาก็ทำเสียง แสกๆ ได้นะครับ และก็มีนกตัวโตๆที่ร้องได้แสบแก้วหูอีกหลายยี่ห้อ เอ้ย...หลายชนิด ว่างลองไปเที่ยวสวนสัตว์ดูจะได้รู้ว่านกแสกมันร้องอย่างไรกันแน่ แต่ขอบอกว่ามันร้องน่ากลัวมากๆ ถ้าอยู่คนเดียวตอนดึก แล้วมันแวะมาทักทาย

สุดท้ายท้ายสุด มาดูที่ของดีหรือ OTOP ของวัดบ้านสร้าง ได้แก่ น้ำปลาหวาน(บรรจุขวดให้เลย) ดอกไม้ประดิษฐ์ เสื่อทอ พรมทอ และที่มีชื่อเสียงมากคือ การรับตัดเย็บเสื้อโหล ซึ่งหมายถึง เสื้อผ้าชุดกีฬาเป็นทีม เป็นโรงเรียน ... มีทั้งสั่งตัดเป็นงานๆไป และทำสำเร็จรูปแล้วเอาไว้ให้เลือกซื้อ สอบถาม อบต. เอาเองก็แล้วกัน

อันนี้ก็ของแถมให้อีก นั่นก็คือ พวกเซียนพระทั้งหลายเขาทราบดี เขารู้จักวัดบ้านสร้างกันพอสมควร ส่วนพวกที่ไม่ทราบก็ลองอ่านดู เผื่อจะได้มุมมองว่า ทำไมวัดบ้านสร้างถึงไม่ใช่วัดธรรมดา ผมขอบอกว่า ในตลาดพระ จะมีพระเครื่องจำหน่ายจากการสร้างจากวัดนี้หลายรุ่น แต่ราคาไม่แพงเป็นล้านๆบาทกันหรอกครับ ของดีวัดนี้มีอะไรบ้างนะหรือ ก็ได้แก่ เหรียญหลวงพ่อพัน ปี2459, เหรียญหลวงพ่อพัน ปี2485, เหรียญพระครูปิยธรรมโฆสิต 2515, เหรียญอาจารย์ส่าง ปี2536, และเหรียญหลวงพ่อจวน 2537 เอาแค่นี้ก่อนก็พอ ไหนๆสื่อก็เปิดประเด็นที่เกี่ยวข้องกับวัดบ้านสร้างขึ้นมาแล้ว ผมก็ขอเอาเรื่องดีๆของที่นี่มาให้ทราบบ้าง ใครมีอะไรจะมาเสริมว่า ที่วัดนี้ยังมีเรื่องอะไรให้ update กันได้อีก ก็ฝาก comment ไว้ได้นะเจ้าคะ