พอถึงเดือนกุมภาพันธ์ทีไร ได้ยินแต่คนพูดถึงเรื่องแต่งงาน แถมยังจะไปจดทะเบียนสมรสในวันวาเลนไทน์กันอีกด้วย พูดถึงความรัก เอ้...มันเป็นอย่างไรนะ ไม่ใช่ไม่เคยมีหรอกครับ แต่ไม่รู้จะหาคำนิยามอย่างไรดี เขาว่าใครให้นิยามอย่างไร ก็มักจะสะท้อนลักษณะความรักของคนผู้นั้น แล้วถ้าเป็นพวกชอบขโมยสมองของคนอื่นหละ โอ้...ท่านพวกนี้คงพูดจาไพเราะล้ำเลิศจนคนฟังต้องเคลิบเคลิ้มเป็นแน่ ช่างเขาเถอะ

ผมจำความรักครั้งแรกได้แม่นยำทีเดียว เป็นรักแบบมิตรภาพที่ค่อยๆสะสม เป็นธรรมชาติล้วนๆไม่ได้ใส่สารอันตรายเจือปน ไม่ได้คาดหวังอะไร จริงๆแล้วไม่รู้ด้วยซ้ำว่า แบบนี้เขาเรียกว่ารัก มารู้อีกทีก็ไม่ได้เจอคนๆนั้นเสียแล้ว ชีวิตนี้คงหมดโอกาสแล้วหละ (เศร้า) ผมเลยต้องบอกตัวเองอยู่เสมอว่า อย่าปล่อยให้ความรักหลุดลอยไปง่ายๆ ต้องถนอมไว้ มีใครคิดอย่างผมบ้างว่า ความรักเหมือนอาหาร โธ่....เปล่าครับ...ไม่ใช่ครับ ผมไม่ได้หมายถึงขนมช๊อกโกแล็ตของฝรั่งอะไรแบบนั้น ผมมีมุมมองว่า ถ้าเราเอาความรักมาหม่ำๆๆๆ เคี้ยวๆๆๆ แล้วร้องว่า ว๊าว! อร่อยจังเลย ฉันชอบบริโภคความรัก คุณเชื่อผมมั๊ยว่า การทานของสิ่งนั้นๆเยอะๆอย่างไม่มีการควบคุม มันก็เลี่ยนได้นะ หรือทานแบบทิ้งๆขว้างๆ ไม่เอาใจใสดูแล เดี่ยวมันก็จะบูดจะเน่าเสียในไม่ช้า แล้วพอมันเริ่มจะบูดแล้วคุณก็อยากจะกินมันในตอนนั้น ผมว่ามันจะได้รับผลตอบแทนที่แสนทรมานแน่ๆ ลองมาถนอมความรักเหมือนการถนอมอาหารกันดีกว่า ขั้นแรกก็ต้องหาที่เก็บ ต้องเป็นที่ๆหยิบก็ง่าย หายก็รู้ ดูก็งามตา ตามตำราผู้ดีไทยข้อหนึ่งร้อยแปด ต้องคอยดูแลปัดฝุ่นให้ดี อย่าให้มีคราบสกปรกขุ่นมัว ไม่ถึงกับต้องเช็ดด้วยแอลกอฮอล จับยัดใส่ถุงพลาสติก ซีลสองสามชั้นกันหรอกนะ แค่ถ้าเห็นว่าท่าจะไม่ใสแจ๋วเมื่อใดหละก็ ต้องรีบหาน้ำเย็นเอามาลูบ เอามาเช็ด เช็ดเบาๆ ไม่ต้องใส่อารมณ์แอ็คชั่นแบบในหนัง หรือใช้ความรุนแรง และก็ไม่ใช่เหมือนกับบางคนที่ชอบ เอาน้ำยาล้างห้องน้ำมาราดแล้วขัดด้วยแปรงถูชักโครก แบบนี้มีแต่พังกับพัง

ในตลาดโภชนาการทางด้านความรัก มีความรักอยู่หลากหลาย บ้างเป็นของปลอมที่ทำเลียนแบบของจริง แบบนั้นเขาเรียกว่า "กิ๊ก" มีอายุใช้งานจำกัด แถมไม่ค่อยสะอาดด้วยหละ ของพวกนี้ทำให้เสียเงินเสียเวลาไปเปล่าๆ แต่ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้(ซินะ) เอาเป็นว่า ลูกผู้ชายต้องลอง ลองแล้วตายอย่างยาบ้าหรือเฮโรอีนก็ตัวใครตัวมัน ถ้าจะลองของแปลกๆใหม่ๆก็ต้องมีภูมิต้านทานที่แข็งแรงกันด้วยหละ