|
|
เพชร x เพชร การค้นพบ (5)
สองวันหลังจากที่ อัคนี ได้มาเยี่ยมเยียน งานของ นิล ก็เสร็จสิ้นลง เขาเหวี่ยงจอบออกไปเป็นครั้งสุดท้าย จอบแตกกระจายออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย พร้อมกับแร่ลึกลับก้อนนั้นหลุดร่วงลงมาบนพื้น
ทั้งสองพ่อลูกต่างเข้าไปนั่งพิจารณาดูมันอย่างใกล้ชิด
ก้อนแร่มีลักษณะค่อนข้างกลม พื้นผิวเป็นรอยตะปุ่มตะป่ำ ขนาดของมันเล็กกว่าศีรษะของ นิล เล็กน้อย ทั้งก้อนเป็นสีดำสนิท ไม่มีสีอื่นใดเจือปนอยู่เลย และเมื่อดูจากลักษณะที่มันหล่นลงบนพื้น แสดงว่ามันมีน้ำหนักไม่มากนัก
นิล ลองยื่นมือออกไปสัมผัสตามพื้นผิวของมันดู สัมผัสของมันยังคงเย็นเยียบอยู่เช่นเดิม เขาลองยกมันขึ้นด้วยสองมือ แล้วพบว่ามันยังเบากว่าที่เขาคิดไว้เสียอีก
พ่อว่ามันคล้ายกับเหล็ก แต่ก็ไม่ใช่ ที่สำคัญคือมันเบามาก แต่กลับแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าพ่อไม่เห็นใบจอบหักไปต่อหน้าต่อตาตั้งหลายอันแล้วล่ะก็ พ่อจะไม่ยอมเชื่อเด็ดขาด
เพชร ลองยื่นมือไปแตะมันดู สัมผัสของมันเย็นอย่างที่พ่อว่าแต่นอกจากนั้นแล้ว เขายังรู้สึกถึงอีกสิ่งหนึ่งด้วย มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่อาจบรรยายออกมาได้ และมันทำให้เขาไม่ค่อยสบายใจนัก
นิล ใช้ผ้าห่อก้อนแร่เอาไว้ก่อนที่จะสั่งให้เก็บข้าวของ วันนี้ทั้งสองคนกลับมาถึงบ้าน ก่อนที่ อำพัน จะเตรียมอาหารเสร็จ เพชร จึงออกไปช่วยงานนาง
เหลือเพียง นิล เท่านั้นที่เอาก้อนแร่เข้าไปเก็บในห้องเก็บเครื่องมือแล้วก็นั่งอยู่ในนั้นไม่ยอมออกมา
พออาหารถูกจัดวางบนโต๊ะเรียบร้อย อำพัน จึงให้ เพชร เข้าไปตาม นิล ออกมา พอเขาเดินผ่านประตูเข้าไปก็เห็น นิล กำลังนั่งนิ่งมองก้อนแร่ที่วางอยู่ตรงหน้า
พ่อครับ อาหารเตรียมเสร็จแล้วครับ
นิล ยังคงนั่งนิ่งอยู่เช่นเดิม
พ่อครับ
พ่อครับ
นิล สะดุ้งแล้วหันมาตามเสียงเรียก ดวงตาที่เลื่อนลอยของเขาสบเข้ากับดวงตาของ เพชร แต่เพียงชั่วพริบตามันก็กลับมามีประกายเหมือนเดิมอีกครั้ง
มีอะไรหรือลูก
แม่ให้มาตามไปกินอาหารได้แล้วครับ
ผมเรียกพ่อตั้งหลายครั้ง แต่พ่อก็ไม่ได้ยิน
พ่อคงเผลอนั่งหลับไป
ไป
ไปกินกันเถอะ
แต่ เพชร ไม่เห็นว่า นิล กำลังนั่งหลับอยู่อย่างที่บอก เขาเริ่มรู้สึกว่าหมู่นี้พ่อมีท่าทางแปลกๆ เป็นบางครั้ง แต่เขาคิดว่าอาจเป็นเพราะความตื่นเต้นก็เป็นได้จึงทำให้พ่อเป็นแบบนี้
หลังอาหาร นิล ก็นำผ้าผืนหนึ่งมาปูลงบนโต๊ะ บนผืนผ้ามีรูปวาดและข้อความเขียนกำกับอยู่ เพชร มองดูอยู่ครู่หนึ่งจึงรู้ว่า มันคือแผนที่นั่นเอง
แผนที่ผืนนี้ นิล เป็นคนเขียนขึ้นเอง โดยบางส่วนได้จากการเดินทางของเขา บางส่วนมาจากคำบอกเล่าของคนอื่นๆ และบางส่วนก็เป็นข้อมูลที่ได้จากนายช่างใหญ่
โดยเฉพาะข้อมูลของ ป่าเขียว และ ภูเขาไฟ ที่อยู่ไกลออกไป มีชาวปฐพีน้อยคนนักที่เคยเดินทางเข้าไปในป่าเขียว และยังไม่เคยมีใครไปถึงภูเขาไฟมาก่อน
นิล ชี้ไปยังส่วนล่างขวาของแผนที่
นี่คือทุ่งหินที่เราอยู่ บ้านของเราอยู่ตรงแถวๆ นี้
ทางทิศใต้คือทะเลน้ำเค็มที่กว้างไกลไร้ขอบเขต ทางทิศตะวันออกมีแนวเขาที่ทอดยาวต่อเนื่องขึ้นไปจนถึงภูเขาเหนือ
ทางทิศตะวันตกมีแม่น้ำใหญ่ทอดตัวอยู่ มีสองฟากฝั่งเป็นที่ราบลุ่มอุดมสมบูรณ์ ส่วนที่ไกลออกไปเป็นแนวเขาที่ทอดยาวต่อเนื่องขึ้นไปจนถึงภูเขาไฟ
ส่วนทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือคือป่าเขียวที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงเสียดฟ้า แม่น้ำใหญ่นั้นมีต้นกำเนิดมาจากภายในป่าแห่งนี้เอง
บริเวณตรงกลางของแผนที่ซึ่งเป็นจุดที่ป่าเขียว ภูเขาเหนือ แม่น้ำใหญ่ และ ทุ่งหิน มีพื้นที่ติดต่อกันนั้น นิล ชี้มือไปยังจุดนี้
เราจะเดินทางไปยังแถวๆ นี้ก่อน แล้วค่อยเดินตัดเข้าไปในป่าเขียว เราคงไม่ต้องเข้าไปในป่าลึกนัก เพราะนายช่างใหญ่มักจะวนเวียนอยู่แถวๆ ชายป่าแถบนี้
เพชร จ้องมองดูแผนที่ด้วยความตื่นเต้น อีกไม่นานแล้ว เขาก็จะได้ออกเดินทางผจญภัยจริงๆ เสียที แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมจึงอยากออกไปมากถึงเพียงนี้ มันคล้ายกับมีอะไรบางอย่างข้างนอกนั่นที่กำลังเรียกหาเขา
อำพัน ถาม นิล ขึ้นว่า
แล้วจะไปกันเมื่อไรคะ
พรุ่งนี้
พรุ่งนี้
ทำไมถึงต้องรีบร้อนขนาดนั้นด้วยคะ
รีบไปก็จะได้รีบกลับ
พรุ่งนี้ลูกเตรียมของทันไหม
นิล แกล้งเปลี่ยนเรื่องหันมาคุยกับ เพชร แทน
ทันครับ
จริงๆ แล้วผมจัดของเสร็จตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้วล่ะครับ
อำพัน หันมองหน้าทั้งคู่สลับกันไปมา
เฮ้อ
พ่อ ลูก คู่นี้ เหมือนกันจริงๆ เอาเถอะๆ ทั้งสองคนเตรียมของทัน แต่แม่เตรียมอาหารให้ไม่ทันหรอกนะ ไปหากันเอาเองละกัน ช่วงนี้ข้างนอกคงพอหาอะไรกินกันได้ไม่ยากนัก แล้วรีบกลับกันเร็วๆ ล่ะ อย่าลืมว่ายังมีแม่คนนี้รออยู่นะ
อำพัน ทำท่าน้อยใจเดินบ่นพึมพำออกไปข้างนอก สองพ่อลูกหันมามองหน้าแล้วยิ้มให้กัน
ทั้งสองต่างรู้ดีว่า อำพัน ออกไปข้างนอกทำอะไร นางออกไปเพื่อเตรียมอาหารแห้งที่จะใช้ในการเดินทางนั่นเอง ไม่ว่านางจะพูดอย่างไร นางก็ห่วงทั้งสองคนเป็นที่สุด
รีบเข้านอนนะลูก พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกันแต่เช้า
นิล หันไปสั่งลูกชายก่อนที่จะเดินถือแผนที่หายเข้าไปในห้องเก็บเครื่องมือ ซึ่งพักหลังมานี้เขามักจะเข้าไปคนเดียวเป็นเวลานานๆ อยู่บ่อยๆ
ทั้ง อำพัน และ เพชร ต่างคิดว่าเขาคงเข้าไปเตรียมตัวสำหรับการเดินทางนั่นเอง
ครับ
เพชร รับคำอย่างร่าเริง เขารู้ดีว่าคืนนี้คงต้องนอนตื่นเต้นอยู่นาน กว่าที่เขาจะสามารถข่มตาให้หลับลงได้
| Create Date : 20 กันยายน 2552 |
| Last Update : 20 กันยายน 2552 0:09:38 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 456 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [