Bloggang.com : zoi : "ฉัน" ตอน คน

"ฉัน" ตอน คน

ถึงแม้ว่าโลกอีกใบนี้จะเป็นเหมือนกับเงาที่สะท้อนบนผิวน้ำ เป็นภาพที่ฉายเข้าไปในกลุ่มหมอกควัน ถึงแม้มันจะเต็มไปด้วยเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่พวกมันก็ยังคงมี เหตุ และ ผล ในแบบของตัวเอง

สิ่งมีชีวิต และสิ่งไม่มีชีวิตทั้งหลายล้วนถูกแทรกซึมไปด้วยความเป็น คน โลกทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยมวลความคิดปริมาณมหาศาลซึ่งแผ่ออกมาจากสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ ทั้งในยามตื่น ยามหลับ ในทุกลมหายใจเข้าออก ในทุกการบีบตัวของหัวใจ มวลความคิดที่มีพลังเหนือจินตนาการ เพราะแม้แต่จินตนาการที่ว่าก็ยังเป็นเพียงส่วนหนึ่งของมัน

ความเป็นคนไหลท้นท่วมโลก ตั้งแต่ใต้ท้องทะเลลึก ไปจนสุดยอดเขาสูง เลยขึ้นไปในชั้นบรรยากาศ ทะลุออกสู่ห้วงอวกาศ จักรวาลอันไพศาลก็ไม่อาจหนีพ้น

กวีเอก ตื่นขึ้นแต่เช้าตรู่ ยืนเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง บนท้องฟ้าที่มืดมิดยังคงหลงเหลือดวงดาวอยู่บ้าง เทพเจ้ามองไป และเห็นหมู่ดาวอย่างที่พวกมันเป็น

'โอ เหล่าอัญมณีแห่งสรวงสวรรค์ที่ส่องแสงระยิบระยับจับตา'

ที่ขอบฟ้าเริ่มมีแสงสีทองเรืองรองขึ้นมา

'สายธาราแห่งทองคำอันล้ำค่าไหลบ่าลงสู่ผืนปฐพี'

ความมืดค่อยๆ ถูกผลักดันออกไป บนท้องฟ้ามีเหล่านกกาออกบินเพื่อเสาะหาอาหาร อาจบางทีจะมี นกฮูก ที่กำลังกลับคืนสู่บ้านด้วยความง่วงงุนสวนทางกับตัวอื่น หรือลูกนกที่ร่วมชุมนุมฟังเรื่องราวของวิหคอมตะ อยู่ใต้ต้นไม้โบราณ ที่เหล่าพืชพันธุ์ทั้งหมดนับถือว่าเก่าแก่ที่สุดรวมอยู่ด้วย

เรื่องราวที่มีความเป็นคนปนอยู่อย่างแยกไม่ออก

'บทเพลงที่ขานปลุกมวลมนุษย์ให้ตื่นขึ้นจากความหลับไหล'

เงามืดดำของร่างในชุดเกราะบนหลังม้า ยืนเด่นอยู่บนยอดเนินตัดกับฉากหลังห่างไปไม่ไกล กวีเอกได้แต่ทอดถอนใจ ภายในอัดเต็มไปด้วยความหนักหนาที่มองไม่เห็น

'แล้วผู้มาเยือนที่ไม่อาจหลบหนีหน้าก็มาถึงในที่สุด'

เขาเดินผ่านร่างลูกศิษย์ของตนที่พึ่งลืมตาตื่นขึ้น โลกเล็กๆ ของคนทั้งคู่ สองโลกที่ทั้งเหมือนและแตกต่าง ผสานกันเข้าก่อนแยกจากอย่างรวดเร็ว

กวีเอกก้าวออกจากบ้านเพื่อไปรับรู้ชะตากรรมแห่งตนที่กำลังจะมาถึง

Create Date : 19 พฤษภาคม 2556

Last Update : 19 พฤษภาคม 2556 11:33:01 น.

1 comments

Counter : 722 Pageviews.

มาเยี่ยมค่ะ
อ่านแล้วที่กระทู้ อิอิ

โดย: lovereason

วันที่: 20 พฤษภาคม 2556 เวลา:0:01:09 น.