Bloggang.com : zoi : "ฉัน" ตอน คลาน

"ฉัน" ตอน คลาน

ปลาแปลกที่ไม่พอใจในโลกใต้ผืนน้ำ ว่ายไล่ตามแสงระยิบระยับจนขึ้นมาเกยตื้นบนหาดโคลน ความคาดหวังถึงสิ่งที่ดีนำพามันให้ขึ้นมานอนรอคอยความตายอยู่ในที่นี้

มันนอนแน่นิ่งอยู่บนโคลน ภายในร่างกายกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างขึ้น อากาศยังคงแสบร้อน แผดเผา แต่ความอึดอัดทรมานกลับค่อยๆ บรรเทาลง มันกระพริบตา พยายามพลิกตัว ครีบที่เคยเทอะทะ ทำให้มันว่ายน้ำได้ช้ากว่าปลาชนิดอื่น กลับมีประโยชน์ขึ้นมา

มันใช้ครีบยกตัวขึ้น ก่อนสำรวจมองไปรอบๆ มองดูโลกใหม่ที่ไม่เคยพบเห็น

'สวรรค์' มันยังคงไม่รู้ถึงความหมายแท้จริงของสิ่งที่มันกำลังคิดถึงอยู่ เทพเจ้าที่นั่งอยู่ในห้องทำงาน เฝ้าดู และพยายามกลั้นหัวเราะเอาไว้

รากอากาศจำนวนมากจากต้นไม้ที่เติบโตอยู่บนป่าชายเลน มองดูเหมือนลานแสดงของคนบ้า ที่ใช้เวลาให้หมดไปกับการนั่งปักแท่งไม้ลงในโคลน

ปลาแปลกรอดชีวิตมาได้ มันไม่รู้ว่าร่างกายปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่นี้ได้อย่างไร อวัยวะสำหรับการหายใจของมันอยู่กึ่งกลางระหว่างเหงือกกับปอด ครีบที่แข็งแรงจนสามารถแบกพามันให้เคลื่อนที่ไปบนโลกใบใหม่ มันดูเต็มไปด้วยโอกาส ไม่มีคู่แข่ง ไม่มีใครแย่งอาหาร

มันต้องเป็นสวรรค์อย่างไม่ต้องสงสัย

มันเริ่มต้นการสำรวจไปบนผืนโคลน ค่อยๆ ห่างออกจากผืนน้ำที่เคยเป็นทั้งชีวิต เป็นโลกแบบเดียวที่มันรู้จัก หากก่อนหน้านี้มันได้เห็นปลาตัวอื่นหายขึ้นไปจากผืนน้ำ มันย่อมไม่มีทางคิดเป็นอื่นใดไปได้นอกจากว่าปลาตัวนั้นได้จบสิ้นชิวิตไปแล้ว

แต่ตอนนี้มันไม่อาจแน่ใจได้อีก

มันเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้าเบื้องบน แปลกใจในทุกสิ่งที่ได้พบเห็น เป็นอีกครั้งที่มันเริ่มตั้งคำถาม เหมือนกับในยามที่มันได้เห็นแสงระยิบระยับนั้นเมื่ออยู่ใต้ผืนน้ำ

ข้างบนนั้นยังมีโลกแบบอื่น ยังมี สวรรค์ อยู่อีกหรือไม่

ในชั่วพริบตาที่มันกำลังเงยหน้า ในชั่วพริบตาที่มันไม่ได้จดจ่ออยู่กับสิ่งรอบกาย พลันเกิดความรู้สึกเจ็บปวด แล้วทุกอย่าง โลกทั้งหลายก็ดับวูบไป

กิ้งก่าขนาดใหญ่พร้อมด้วยเขี้ยว เล็บที่น่ากลัว จับปลาแปลกที่ไม่ทันระวังตัวกลืนลงไปทั้งเป็น ก่อนวิ่งหายไปอย่างรวดเร็ว

เทพเจ้าที่วาดหน้าเป็นรอยยิ้ม หัวเราะลั่นจนเก้าอี้ที่นั่งอยู่โยกเยกไปมา เสียงหัวเราะกับเสียงกระดิ่งสั่นระรัวเป็นหนึ่งเดียวกัน แล้วสายตาของเทพเจ้าก็พลันเหลือบไปเห็นรูปเขียนของ “จุดจบ” ที่เคยมาเยือนถึงห้องทำงาน ซึ่งซุกอยู่ในมุมที่เทพเจ้ามักไม่หันไปมองอยู่เสมอ

เสียงหัวเราะ และกระดิ่งยังคงดำเนินต่อไป แต่มันฟังดูฝืนๆ ไม่เหมือนกับในครั้งแรก

Create Date : 16 เมษายน 2556

Last Update : 16 เมษายน 2556 16:53:50 น.

0 comments

Counter : 534 Pageviews.