Bloggang.com : zoi : เดียวดายใต้เงาจอ (12)

เดียวดายใต้เงาจอ (12)

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นในความมืด รู้สึกว่ามือไปปัดโดนอะไรบางอย่าง ก่อนจะมีแสงสว่างวาบขึ้นตรงหน้าจนผมต้องรีบหรี่ตาลง ความเมื่อยล้าพุ่งจู่โจมทั่วร่างกายอย่างไม่ปราณี

ผมคงเผลอนั่งหลับอีกแล้ว

เป็นอีกครั้งที่ผมพยายามบังคับตัวเองให้นั่งลงเพื่อเขียนอะไรสักอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ ตอนที่ผมสะดุ้งตื่น มือคงไปปัดโดนเมาส์เข้าพอดี คอมพิวเตอร์ที่ยังไม่ได้ปิดจึงติดสว่างขึ้น เผยให้เห็นภาพดวงจันทร์กลมโตที่ผมชอบโผล่ขึ้นมาบนหน้าจอ

ผมพยายามนึกทบทวนถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในความฝันประหลาดนั้น เพราะบางทีผมอาจนำมันมาเขียนเป็นนิยาย หรือเรื่องสั้นสักเรื่องที่จะนำไปวางไว้ตามเว็บ โดยเฉพาะที่ ถนนนักเขียน ซึ่งผมยังชอบแวะเวียนไปอ่านผลงานของ นักอยากเขียน คนอื่นๆ ที่นั่นด้วย สำหรับตัวผม งานเขียน นั้นไม่สามารถคาดหวังในเรื่องของรายได้ นอกจากค่าเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เกิดขึ้นนานๆ ครั้งเมื่อโชคช่วยเท่านั้น

แล้วทำไมผมถึงยังคงพยายามจะเขียนอะไรสักอย่างอยู่แบบนี้ บางทีก็อาจเหมือนกับนักบู๊ไร้นามคนนั้น ที่ต้องการคิดค้นกระบวนท่าอันสุดยอด แต่กลับไม่รู้ว่าต้องเป็นกระบวนท่าเช่นใด จะคิดค้นไปเพื่ออะไร ผมเองก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเขียนอะไร เขียนไปทำไม แต่ก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาเขียนต่อไป

สักวันหนึ่งผมอาจพบเจอคำตอบที่คาดไม่ถึง

แต่อย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้คำตอบถึงสองข้อที่นักบู๊ไร้นาม กับตัวละครในความฝันเหล่านั้นไม่รู้ คำตอบข้อหนึ่งทำให้ผมต้องลุกเดินออกไปข้างนอก เวลาเช้าตรู่ที่แสดงอยู่บนหน้าจอบอกให้ผมต้องรีบ หากไม่อยากรอไปจนถึงตอนค่ำเพื่อจะเห็นสิ่งนี้ได้อีกครั้ง

ผมไม่ลืมที่จะหยิบสมาทโฟนติดมือไปด้วย เดี๋ยวนี้มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไปไหน แม้กระทั่งภายในบ้านโดยขาดเจ้าสิ่งนี้ และที่สำคัญมันเป็นส่วนหนึ่งที่จะใช้ตอบคำถามด้วย

ฟ้ายังมืด ยังมองเห็นดวงจันทร์ได้ตามคาด แต่ก็คงอีกไม่นาน ผมรีบยกโทรศัพท์ในมือขึ้นถ่ายภาพ ก่อนจะทดลองหมุนมัน แนวตั้ง แนวนอน สลับกันไปมา ภาพบนหน้าจอนั้นก็เปลี่ยนไป แต่เป็นเพียงขอบของการวางภาพ ไม่ใช่ดวงจันทร์ ไม่เหมือนกับสิ่งประหลาด ดวงจันทร์รูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ที่นักบู๊ไร้นามพบเห็น

'นอกจากดวงจันทร์ดวงนั้นจะเป็นหน้าจอของอุปกรณ์พวกนี้เสียเอง' ไม่ใช่ดวงจันทร์ที่แท้จริง แต่เป็นเหมือนกับช่องทางที่ทำให้เราสามารถมองผ่านจากจักรวาลหนึ่งไปสู่อีกห้วงจักรวาลหนึ่งอะไรแบบนั้น

เช้านี้ผมคงเพ้อเจ้อมากเกินไปหน่อย

ส่วนคำตอบอีกข้อนั้นไม่จำเป็นต้องไปพิสูจน์ที่ไหนไกล เพราะผมมีคำตอบติดตัวอยู่แล้ว มีอยู่ตลอดมา แต่เพื่อเป็นการยืนยัน ผมจึงยกโทรศัพท์ในมือขึ้นพร้อมกับเปลี่ยนมาใช้กล้องหน้าแล้วกดถ่ายภาพ

ใบหน้าของมนุษย์ลึกลับภายใต้หน้ากากในความฝันนั้นก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ อย่างน้อยก็เกือบเหมือนถ้าไม่นับถุงคล้ำที่ใต้ตา กับผมกระเซิงไม่เป็นทรง หวังว่าคงจะไม่มีใครมาพบเห็นผมในสภาพแบบนี้เข้า

ใช่ ใบหน้าของมนุษย์สยองขวัญในความฝันนั้นก็คือใบหน้าของผม เพราะว่ามันเป็นความฝันของผม ดังนั้นทุกคนในนั้นต่างก็ต้องเป็นส่วนหนึ่งจากความคิดของผมนั่นเอง

แล้วอะไรบางอย่าง อาจเป็นความมืด ความเงียบ หรือไม่ก็แสงจันทร์ ที่ทำให้ผมเริ่มคิดอะไรต่อไปเรื่อยเปื่อย

ในทำนองเดียวกัน ในเรื่องที่ถูกแต่งขึ้น เหล่าตัวละคร ความคิดของพวกเขา รวมถึงการกระทำทั้งหมด ทุกสิ่งทุกอย่างภายในนั้น ต่างก็เกิดจากตัวผู้เขียน ตัวงานเขียน กลุ่มตัวอักษรเหล่านั้น ก็คือภาพเงาที่สะท้อนออกมาจากภายในจักรวาลของผู้แต่ง และเมื่อมีผู้อ่าน ผู้อ่านก็จะได้เห็นบางส่วนของตัวผู้เขียน และบางส่วนจากในตัวพวกเขาเอง เพราะสิ่งที่อ่านเข้าไป จะถูกนำไปสร้างขึ้นใหม่ภายในจักรวาลของผู้อ่าน ซึ่งไม่มีทางจะเหมือนกันได้

จากใบหน้าของผู้แต่ง กลายเป็นใบหน้าของทั้งผู้แต่งและผู้อ่านผสมผสานเข้าด้วยกัน

ผมขนลุกขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล

เรื่องประหลาดทั้งหมดนี้เกิดขึ้นผ่านทางดวงจันร์สี่เหลี่ยม เรื่องยาว เรื่องสั้น การพูดคุย หรือตัวกลางอะไรก็ตามที่ทำหน้าที่เป็นเหมือนกับ ช่อง สามารถส่องทะลุผ่านจากจักรวาลหนึ่งไปสู่อีกห้วงจักรวาลหนึ่ง ในหมู่มวลจักรวาลอันไม่มีที่สิ้นสุด

เราทุกคนต่างเกิดมาพร้อมกับจักรวาลของตนเอง การปฏิสนธิ และประสบการณ์ภายในครรภ์คือสิ่งลี้ลับที่เกิดขึ้นก่อนหน้า บิ๊กแบง จนกระทั่งเมื่อเสียงร้องไห้ครั้งแรกนั้นดังขึ้น ก็ทำให้จักรวาลของเราแผ่ขยายออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายแห่งชีวิต

ความสัมพันธ์ที่ห่างกันแค่เพียงเอื้อมมือนั้น ที่จริงแล้วกลับถูกคั่นไว้ด้วยจักรวาลของแต่ละคน คนที่เราคิดว่ารู้จัก ก็คือการมองดูเศษเสี้ยวจักรวาลของเขาผ่านทางช่องที่ไม่ต่างจากหน้าจอบนอุปกรณ์พกพาไฮเทคที่ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในทุกวันนี้ เราทุกคนต่างก็มีหน้าจอเช่นนั้นอยู่ภายในใจมาตั้งแต่ต้น เราทุกคนต่างก็ต้องเดียวดายอยู่ในจักรวาลของตนเองเรื่อยไป

ตอนนั้นเองที่ผมอุทานคำที่ติดอยู่ภายในใจนั้นออกมา

“เราทุกคนล้วนต่าง...เดียวดายใต้เงาจอ...ด้วยกันทั้งสิ้น”

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2559

Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2559 19:28:42 น.

0 comments

Counter : 1054 Pageviews.