Bloggang.com : ZiNNiAz : ... เพื่อนกับเงิน เงินกับเพื่อน ตอนที่ 1

... เพื่อนกับเงิน เงินกับเพื่อน ตอนที่ 1

มานั่งเขียน Blog กันตอนตี 3 ก็ไม่ใช่เพราะกลุ้มเรื่องที่กำลังจะเล่าหรอกนะ

แต่เผอิญว่าแต่งบ้านใหม่ก็เลย ลอง update ดูบ้าง ก็เท่านั้น ...

ความจริง อยากระบายเรื่องนี้ตั้งหลายวันก่อนแล้ว แต่ก็ไม่มีโอกาสสักที มัวแต่เล่นห้องแป้ง อิอิ

...

"เพื่อน" กับ "เงิน" เนี่ย

ส่วนตัวแล้ว ซินคิดว่า เป็นอะไรที่บอกนิสัย แสดงให้เห็นถึงความรับผิดชอบของแต่ละคนว่าเป็นอย่างไร หรือวัดมิตรภาพกันได้อย่างดีเลย

หลายคนเสียเพื่อน หรือ เพื่อนเสียเรา ด้วยเจ้าสิ่งที่เรียกว่า เงิน มานักต่อนัก คำว่า เงินไม่เข้าใครออกใครนั้น ดูเหมือนจะยังคงใช้ได้ดีอยู่เสมอนะ

เล่าเหตุการณ์ย้อนหลังไปสมัยเป็นสาว ๆ (เรื่องยาวนะคะ ใครอ่านถึงตรงนี้แล้วขี้เกียจก็ปิดไปเถอะ)

สมัยที่ยังเรียนมัธยมต้น อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร ก็เพราะมันจำนวนน้อย แต่ความรู้สึกเจ็บทางใจนี่สิ มากโข

ซินอยู่โรงเรียนมัธยมเอกชนค่ะ ซึ่งเขาไม่ได้บังคับให้นักเรียนต้องตัดผมสั้น ก็เลยไว้ผมยาวได้ตามปกติ (ก็ไว้ยาวมาตั้งแต่ประถมอะนะ ไม่เคยตัดสั้นเลย)

แต่เขาบังคับนักเรียนผมยาวให้รวมหางเปีย 2 ข้าง แบบอาหมวยนั่นแหละ ทุกเช้า ซินจะมีช่างเปียผมส่วนตัวที่บ้าน ไม่ใช่ใครก็คือ คุณแม่นั่นเอง

แต่บางวัน แม่ก็ออกไปทำงานเร็ว หรือไม่รถก็มาเร็วกว่าเดิม ซินก็ได้วิ่งขึ้นรถไปทั้งที่ปล่อยผมอย่างนั้น (สมัยนั้นยังเปียผมตัวเองไม่เป็น)

ที่โรงเรียน ซินก็มีช่างประจำเหมือนกันค่ะ เพื่อนสนิทนั่นเอง เขาเปียผมให้ซินได้ แล้วก็สวยดีด้วยค่ะ วันที่ซินฉุกเฉิน เขาก็จะรอเปียผมให้อย่างไม่เคยเบื่อหน่าย

เพื่อนคนนี้เราอยู่ห้องเดียวกันมาตลอดเลย ประมาณว่า ชื่อนำหน้าคล้ายกัน บวกกับดวงหรืออะไรบางอย่างก็ได้มั้ง ...

เหตุการณ์ก็ผ่านไปแต่ละวันเรื่อย ๆ จนซินเริ่มให้เขาช่วยเปียผมทุกวัน เขาจะมาที่โรงเรียนเช้ากว่าซินค่ะ ซินเอาก็มาเร็วขึ้นเพราะไม่ได้เปียผมที่บ้าน

ตอนนั้นก็คิดเกรงใจเพื่อนเหมือนกันที่เปียผมให้ทุกวัน ซินก็ช่วยเหลือเขา ซื้ออะไรให้บ้าง ช่วยติวการบ้าน ก็ทำตามเพื่อนสนิทดูแลกันและกันน่ะ

ในใจซินคิดว่า ก็ไม่เป็นไร เพื่อนกันนิเนอะ ...

สัปดาห์ต่อมา

เพื่อนสนิทของซินคนนี้ เขาเริ่มมาโรงเรียนช้าค่ะ ซินมาถึงแล้ว เกือบจะเข้าแถวเคารพธงชาติเขาถึงมา ซินก็เลยได้ลองมั่วเปียไปเอง ครั้งแรกนั้นห่วยมาก ไม่มั่นใจที่สุด

พอเข้าแถวเสร็จก็ถามเขาว่า ทำไมถึงมาสาย มีอะไรรึเปล่า เพราะปกติเห็นมาเช้าตลอด เขาก็บอกว่า ไม่มีอะไรหรอก พอดีรถติดน่ะ

ซินถามว่า ช่วยเปียผมให้หน่อยได้มั้ย เนี่ยลองเองแล้วมันไม่ค่อยดีเลย ไม่ค่อยมั่นใจ ... แต่เขาก็ปฎิเสธค่ะ บอกว่าเจ็บมือคงเปียให้ไม่ได้หรอก ทั้งที่ไม่มีวี่แววว่าเจ็บอะไรนะ (ซินสังเกตเอา)

วันนั้นก็ผ่านพ้นไป ทุกอย่างดูเหมือนเป็นปกติ ... สัปดาห์นั้นทั้งสัปดาห์ เพื่อนสนิทคนนั้นก็มาโรงเรียนสายทั้ง 5 วันเลยค่ะ ซินเริ่มแปลกใจ ก็เลยถามอีกทีในวันศุกร์ว่า

มีอะไรรึเปล่า มาสายทั้ง 5 วันเลยนะ ต้องไปทำอะไรก่อนเหรอ (ด้วยความสงสัย) เพื่อนก็ตอบว่าเปล่า ก็มาสายบ้างขี้เกียจตื่นเช้า แล้วก็เลี่ยงไปทำเวรความสะอาดตอนเย็น

แถมเวลาถามให้เปียผมให้หน่อย ก็จะหาข้ออ้างมาปฎิเสธทุกครั้งเลยค่ะ

...

สาเหตุที่เพื่อนสนิทคนนี้ของซิน มาโรงเรียนสายเพราะอะไรรู้มั้ยคะ ?

เพราะเขาไม่อยากเปียผมให้ซินนั่นเอง

ไอ้ที่ไม่อยากเปียผมให้เราทุกวัน เพราะเบื่อ เพราะเซ็ง เพราะขี้เกียจ ซินจะไม่เสียใจเลย ยังจะไปขอโทษและไม่ขอให้เปียผมอีก

แต่มันกลายเป็นเพียงเพราะเงิน 20 บาท เท่านั้น!!

เงินยี่สิบบาทก็ซื้อความเป็นเพื่อนได้เชียวหรือ ...
แล้วซินรู้ได้ยังไง ... ?

ด้วยความที่บอกไปข้างต้นแหละค่ะ บางวันที่คุณแม่ไม่ว่างเปียผมให้ ซินก็ต้องพยายามเปียเอง เพื่อนคนอื่นที่เปียได้ก็มีนะ แต่ก็ไม่อยากกวนเขา

วันนึงซินไปถึงโรงเรียนตั้งแต่ 7 โมงเช้า ปล่อยผมไปถึงเสร็จก็วิ่งเข้าห้องน้ำหญิงประจำที่เคยเข้าค่ะ พกกระจกไปด้วย แล้วก็เข้าไปในห้อง

ก็พยายามเปียไปเปียมา ใช้เวลาอยู่นานเลย ไม่ได้สักที ซินก็เริ่มรำคาญ เก็บที่รัดผม โบว์ แล้วก็จะออกไปขอเพื่อนคนอื่นทำให้

แต่ก่อนจะออกห้องน้ำ ก็มีกลุ่มผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง เดินเข้ามาในห้องน้ำ เสียงคุ้น ๆ ที่แท้ก็เป็นยัยเกเรประจำห้องกับกลุ่มเพื่อน ๆ นี่เอง ซินก็เลยยังไม่ออกไป

แล้วอยู่ ๆ ยัยหัวโจกนั่น ก็หัวเราะด้วยความสะใจ พร้อมกับบอกว่า

"แค่กุจ้างอินั่นไปวันละ 20 บาท มันก็ยอมไม่เปียผมให้อิซิน"
"คิดดูว่าเงินมันซื้อเพื่อนได้ละกันว่ะ"
"กุละหมั่นไส้มัน ทำผมเช้งสวยตลอดอย่างกับอยากเป็นดาวโรงเรียน สลิดนัก สมน้ำหน้า"
"พวกเมิงเห็นมั้ย มันเปียผมเอง ตลกชิหายว่ะ"

(ขออภัยที่ต้องมีหยาบคาย แต่ชีพูดมากกว่านี้อีก)

ซินได้ยินแล้วอึ้งเลยนะ ... 20 บาท จ้างเพื่อนสนิทของเราที่รักกันมา ดูแลกันมา คบกันมาตั้งหลายปี

...........................................................

ไม่อยากเข้าแถวแล้ว ความคิดตอนนั้น ซินรอให้กลุ่มของชีออกไป แล้วก็ออกไปนั่งที่ซิงค์น้ำล้างมือข้างนอก

แล้วก็อดทนไม่ไหว ร้องไห้ ... เสียใจ เสียใจมาก เพื่อนเราเดือดร้อนเงิน หรืออะไรยังไงหรอ ทำไมไม่บอกเรา

ซินนั่งอยู่ในห้องน้ำจนเขาเข้าแถวกันเสร็จ หัวก็ยังไม่ได้เปีย ถ้าขึ้นห้องมีหวังคุณครูว่าแน่นอน แถมยังร้องไห้ด้วย

สักพักก็มีคนมาเข้าห้องน้ำ เป็นผู้หญิงคนนึง ซินก็รู้จักแต่ว่าเป็นเพื่อนต่างห้อง ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่

ซินก็หลบ ๆ แล้วก็ปาดน้ำตาออกกลัวเขาเห็น เพื่อนคนนี้ก็เลยถามว่า ไม่ได้ไปเข้าแถวเหรอ มาทำอะไรอยู่ในนี้ละ

ซินก็บอกว่ามาเปียผม แต่เปียไม่ได้สักที เพื่อนคนนี้ก็ถามต่อว่า ร้องไห้เลยเหรอ มีอะไรรึเปล่า (ดูออกด้วยวุ้ย - -")

ซินก็บอกว่าไม่มีอะไร แค่เสียใจอะไรอยู่ เขาก็เลยบอกซินว่า "งั้นเอางี้มั้ย ให้เราเปียผมให้ เราก็เปียผมเป็นนะ"

ซินดีใจปนตกใจนะ อยู่ ๆ เพื่อนที่ไม่ได้สนิทกันไม่ค่อยได้คุยกันเลยจะมาเปียผมให้ สถานการณ์นั้นก็เลยให้เพื่อนคนนี้เปียผมให้ก่อน

ปรากฎ เพื่อนคนนี้ เปียผมให้เริ่ดมากอะ ใช้เวลาแป๊ปเดียว ทั้งเรียบ ทั้งแน่น ไม่มีหลุดเลย

ซินก็ขอบคุณเป็นการใหญ่ แถมเขายังบอกอีกว่า "ถ้าไม่มีใครเปียให้ ให้เราเปียให้อีกก็ได้ ไม่มีปัญหาหรอก เรามาโรงเรียนเช้าอยู่แล้ว อยู่ตรงบันไดทางขึ้นตึกโน่นนะ"

ใจดีจัง .................................... เฮ่อ ซินทำการสงบสติอารมณ์สักพัก แล้วก็ขึ้นไปที่ห้องเรียน คุณครูมาถึงแล้วกำลังจะเริ่มสอน

แน่นอนซินขึ้นไปพร้อมกับผมเปียที่เรียบร้อย ไม่พิสดารเหมือนที่เปียเอง กลุ่มยัยเกเรนั่นมองแล้วก็คงสงสัยมาก ไม่แพ้กันกับเพื่อนสนิทของซินคนนั้นเลย เพราะก็นั่งอยู่ข้างซินนั่นเอง

...

ต่อจากนั้น ซินก็ขอให้เพื่อนต่างห้องคนนั้น เปียผมให้ในวันที่ฉุกเฉิน จนเขาขอว่า "เปียให้ทุกวันเลยได้มั้ย ผมซิน ทั้งยาวทั้งเยอะ นิ่มมือดี เปียสนุกอะ"

ซินก็ปฎิเสธไปแบบเกรงใจ พอหลาย ๆ วันเข้า ซินก็เลยเล่าให้เพื่อนต่างห้องคนนี้ฟัง เรื่องเพื่อนสนิทกับเงิน 20 บาท เขาก็เลยเข้าใจ แล้วก็เห็นใจซินด้วย

เพื่อนสนิทคนนั้นของซินและก็กลุ่มยัยเกเรก็คงจะพอรู้บ้างแล้วว่าซินเปียผมจากใคร แต่เป็นเพื่อนต่างห้องแบบนี้ ก็ไม่ได้ไปถามจ้างหรอกนะ และดูท่าทางจะหมั่นไส้ขึ้นกว่าเดิม

เพราะเขาทั้งเปียผมให้ซินได้หลายแบบ เปียเก็บ เปียก้างปลาแบบสวยมากเลย ....

จนวันนั้น ซินได้อยู่เวรทำความสะอาดกับเพื่อนสนิทของซิน เขาคงอดใจที่จะถามไม่ได้ อยู่ ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า "เดี๋ยวนี้ไม่ให้เราเปียผมให้เลยนะ เห็นไปเปียกับคนอื่น"

ซินก็เลยเงียบ ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ... แล้วสักพักก็ยื่นเงินให้เขา 20 บาทแล้วถามว่า

"เงินยี่สิบบาท มันจ้างให้เธอลบมิตรภาพที่ดีของเราได้ด้วยเหรอ ถ้างั้นเราเอาให้แล้วต่อจากนี้ ก็คงไม่ต้องลำบากใจอีกนะ"

เพื่อนสนิทของซินคนนั้นอึ้งไปเลย ...............................

แล้วซินก็กลับบ้าน

ผ่านไป 2 วัน วันหยุดเสาร์ - อาทิตย์

... พอถึงวันจันทร์ ก็มาเรียนตามปกติทั้งซินและก็เพื่อนสนิท เขามานั่งข้างซินเหมือนเดิม แล้วยื่นการ์ดใบนึงเขียน คำขอโทษในนั้น

ซินถามเขาว่า เดือดร้อนเรื่องเงินเหรอ... เขาบอกว่าเปล่า เห็นเขาจ้างมา มันก็น่าสนใจดี ตอนนั้นกิเลสมันโลภอยากได้ไว้ก่อนโดยไม่คิดถึงใจเพื่อน

สรุปเลยดีกว่า ... เราคบกันเป็นเพื่อนเหมือนเดิม แต่ซินลดความสัมพันธ์ลง เพราะมันรู้สึกเข็ดยังไงไม่รู้สิ

แล้วเพื่อน ๆ ละคะ ? ถ้าเขามาจ้าง 20 บาท เพื่อที่จะไม่ทำอะไรสักอย่างให้เพื่อนสนิทของคุณ คุณจะยอมรับเงินนั้นมั้ย ?

.................................................

ตามต่อตอนที่ 2 ได้นะคะ เดี๋ยวไว้จะมาเขียนต่อแน่นอนค่ะ ^^

Create Date : 04 มีนาคม 2552

Last Update : 4 มีนาคม 2552 3:30:39 น.

5 comments

Counter : 434 Pageviews.

โอ้โห น่าติดตามครับ

กับยี่สิบบาท เพื่อนยังทำกันได้ ถึงจะบอกว่าน่าสนุกก็เหอะ

จริงๆแล้วในโลกใบนี้ พอเป็นเรื่องเงินพี่น้องยังแทบจะฆ่ากันเองเลย คงต้องเผื่อใจกับเรื่องนี้ไว้อ่ะครับ

แต่งบ้านคือแต่งบล็อคใช่รึเปล่า แหะ แหะ สวยดีครับ แต่สีอ่านยากไปหน่อย

แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ้านอีกนะครับ

โดย: dingadinga

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:5:05:24 น.

ให้เค้าเปียให้มะ

เปียแกละสองอันจิ๊บ ๆ

เด๋เกดเปีย ให้ 10 แถวเรยยยยย !!!! *

.......

โดย: my kate space

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:11:01:55 น.

ูู^
^
เป้เปียผมไม่เป็นอ่ะ เลยเสนอให้ไม่ได้ 55

ตอนเรียนให้แม่เปียให้ตลอด ไม่งั้นก็พี่สาว
แต่รร. หญิงล้วนเอกชน สังคมมันก็เป็นงี้แหละ
เรื่องเงินกับเพื่อนนี่ โตมาอาจจะเจอยิ่งกว่านี้อีก
มันไม่เข้าใครออกใครอ่ะนะ

ปล. ซินกับเป้นี่อาจจะเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกันก็ได้นะเนี่ย
เป้อยูพระทัยอ่ะ สังคมเด็กสาวแก่นแก้วมากๆ

โดย: iSIs_OsiRis

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:11:40:18 น.

เพื่อนสนิทขอให้เราเปียผม หรือมัดผมให้ตลอด บางวันผมหลุดเราทำให้สองรอบเลย ด้วยเหตุผลเดียวกะเพื่อนต่างห้องของคุณ ZiNNiAz
เพื่อนเราผมนุ่มมาก หวี มัด หรือเปียมันสนุกมากกก บางวันเพื่อนเรามัดผมมาแล้ว ตอนบ่ายๆเรายังมีหน้าหันไปหลอกว่า เฮ้ยผมหลุดหมดแล้ว เดี๋ยวเรามัดให้ใหม่ ฮ่าๆ
แอบอึ้งจ้างยี่สิบบาทเนี่ยนะ . . .

โดย: drunk on the beach~*

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:20:59:22 น.

เงินทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ค่ะซิน เราเข้าใจความรู้สึกอ่ะ เหมือนโดนหักหลังยังไงไม่รู้เน๊อะ แล้วทุกวันนี้ยังได้เจอกันอยู่มั้ยเนี่ย

โดย: คุณนายทหารเรือ

วันที่: 7 มีนาคม 2552 เวลา:16:06:30 น.